Houthakkers

Ken je dat grappige liedje "I'm a lumberjack and that's ok"? Deze week hebben we veel bosbouwers, boswachters en houthakkers in huis. In Roding is de grootste bosbouwbeurs van Europa, en ondanks dat het meer dan 50 km weg is, zit de hele regio van woensdag tot zondag vol. Gisteren hadden we maar 1 kamer die hier niet voor de beurs waren. Veel grote stoere mannen in huis dus, er zijn er maar een paar met vrouw gekomen. We zijn een beetje doorgedraaid, gisteren is het erg laat geworden, wel was de bieromzet erg leuk. Ze zijn echt allemaal ok.

Ik heb nog steeds waanzinnige spierpijn van onze wandeling van dinsdag. Het was echt niet zo ver of zwaar voor ons doen, maar ik heb ernstige moeite met trap lopen en ik moet met een vorkheftruck uit bed getakeld worden. We zijn naar Engelshütt gelopen, en hebben daar de bus naar Neukirchen genomen. In Walching moet je dan overstappen op de bus de andere kant op, want die rijdt via de Hohen Bogen, en daar wilden we heen. Omdat onze buschauffeur erg langzaam reed, moesten we hard rennen voor onze (normaal erg makkelijk te halen) overstap. De chauffeur heeft ons ook nog €3,40 te veel berekend voor de 2 buskaartjes. Normaal zijn ze hier zo servicegericht, maar deze had er overduidelijk geen zin in.

We hadden nog gratis kaartjes voor de Hohen Bogen stoeltjeslift, maar die waren nog van vorig jaar. We hebben heel erg netjes gevraagd of we er nog iets mee konden, en hadden eigenlijk op niets gerekend behalve misschien een kleine korting of zo, maar tot onze verrassing werden die zonder enig commentaar alle 4 omgeruild voor nieuwe die geldig zijn tot 2017. We hebben er dus nog 2 voor een volgende keer. Kijk, dat is dan wel weer superservice! Boven hebben we na de eerste 1,5 km bij Haus Schönblick eerst op het terras van het uitzicht genoten met een drankje.

 

Daarna ging de afdaling goed van start, richting Höllhöhe en verder naar Kolmstein. Bij Kolmsteiner Hof hebben we gelunched. Die mensen kennen we erg goed via de Horecabond en dat is ook een superplekje. Daarna zijn we naar huis gelopen via Haibühl. Totaal hebben we ongeveer 13-15 km gelopen.

We zijn daarna nog in de auto gestapt naar Cham omdat we buitentapijt voor de balkons hadden gezien. De tegels op de balkons werden nu toch wel een beetje aftands, dus voor de zomer moest daar snel wat aan gebeuren. Aangezien we zo vol zijn, kun je niet met de drilboor gaan hakken en breken. Dit is een erg sjieke en snelle oplossing.

 

Volgende week hopen we weer in een kamer te kunnen verven. Dat moet tussen de bedrijven door ook gebeuren. Pepijn heeft bij zijn laatste bezoek aan Nederland weer een aanbieding spotjes op de kop getikt (lampen en gloeilampen zijn in NL veel goedkoper), en dezelfde spotjes die we in de halletjes van de kamers hebben, komen dus nu ook in de gang. Eindelijk de jaren 70 lampen eruit! Punt is alleen dat we dat heel precies moeten timen, want de stroom in de hele gang en de kamers boven moet er dan af, dus dat kan niet als er gasten thuis zijn. We hebben ook nog zoveel ander materiaal liggen voor geplande klussen, en er is nog zoveel wat we willen doen, maar we hebben gewoon te weinig uren in de dag. Ook de tuin blijft veel werk vragen: het is op dit moment broeierig weer, dus alles groeit als kool. Dit jaar hebben we besloten in het najaar niet lang of ver op vakantie te gaan, maar in november even lekker voortgang te maken met klussen. Vorig jaar hebben we een droomvakantie gehad, maar dat zit er logistiek en financieel natuurlijk niet ieder jaar in.