ons hotel

woensdag 30 oktober 2013

Verven

Bijna een maand geen logje, het is toch wat!
We zijn druk aan het verven, gezien het prachtige weer hadden we (zeker voor het naseizoen) nog een redelijke bezetting, en mijn ouders waren gezellig 2 weken op bezoek. Mijn vader heeft enthousiast geholpen het balkonhek te verven.

Nu begint het echt herfst te worden. Wij hebben niet zo'n storm gehad als in andere delen van Europa, maar sinds vandaag is het ineens een stuk kouder en vallen de blaadjes in hoog tempo van de boom. Dit weekend hebben we vanwege het lange weekend nog redelijk wat gasten, daarna is het echt een beetje einde seizoen. De weersvoorspelling is vanaf zondag ook echt slecht. Dan zijn we nog 2 weken open voordat we een maand dicht gaan, die tijd besteden we altijd aan boekhouding, onderhoud en een enkele verdwaalde gast.

vrijdag 4 oktober 2013

Feestdag

Drie Oktober is hier in Duitsland een grote feestdag. En aangezien die dit jaar op donderdag valt, hebben veel mensen de vrijdag ook vrij genomen. Het hotel is dan ook helemaal vol. Gisteravond hadden we ook erg veel eters in het restaurant. Het weer doet ook lekker mee: we hebben hier stralend weer, met overdag aangename temperaturen om heerlijk te wandelen. Dat het al oktober is, merk je 's nachts, dan hebben we al nachtvorst. De voorspellingen voor de komende weken zijn ook ideaal, en de drukte loopt dus ook lekker door. Zelfs voor november hebben we al wat boekingen, toch meestal een dooie maand met onzeker weer.

Dinsdag moesten we eerst nog wachten op aankomsten, en daarna hebben we weer een nieuwe wandelroute uitgeprobeerd. Hij was korter en makkelijker dan verwacht, maar gezien hoe laat we begonnen en hoe vroeg het donker werd was dat eigenlijk wel prima. We hebben in Bayerisch Eistenstein geparkeerd en zijn met de Waldbahn-trein naar Ludwigsthal gereden. Van daaruit was het iets meer dan een uur over een zeer makkelijke weg naar Schwellhäusl, een snoeperig Hans-en-Grietje-huisje midden in het bos waar je heerlijk kunt lunchen.

Daarna zijn we in ongeveer anderhalf uur terug gelopen naar Bayerisch Eisenstein via de moeilijkere wandelroute door het Nationaalpark. Met de auto zijn we daarna naar Bodenmais gereden waar we bij de Kroaat gegeten hebben.

Ondertussen heb ik hier een halve soap met mijn identificatiepapieren. Mijn (nog nederlandse) rijbewijs was bijna verlopen, dus moest worden omgeruild voor een duitse. Dat duurt al weken, ze hebben daar domme slomo-ambtenaren van de ergste soort. En aardig zijn ze ook al niet. Vandaag lijkt mijn duitse rijbewijs er dan eindelijk te zijn.....
Dan moest ik ook een nieuw paspoort. Dit wordt tegenwoordig centraal in Liverpool voor alle Britten in Midden-Europa geregeld. Er is dus geen consulaat of iets dergelijks in Duitsland waar je heen kan, en ook niet in bijvoorbeeld Praag of Oostenrijk. Het is doodeng, je moet het paspoort dus per aangetekende post versturen. Ik had van het postagentschapje hier dus een keurig Track-and-Trace-nummer gekregen, en ik kon zien dat het postpakket een aantal dagen later in Frankfurt aan boord van een vliegtuig naar Engeland was gegaan, maar daarna ontbrak ieder spoor. Toen het 10 dagen na de vlucht nog niet op de plaats van bestemming was, brak de paniek uit. Het paspoort was van de aardbodem verdwenen, en al 10 dagen nergens meer gezien, niemand wist waar het was. De Passport Office bevestigde ook niets te hebben ontvangen. Heel raar: toen de Deutsche Post een officiele schadeclaim indiende bij de Royal Mail wegens vermissing werd het pakket heel toevallig ineens de volgende dag bezorgd. Niemand weet waar het al die tijd geweest is. Mijn ouders stuurde vorige week een anzichtkaart uit Engeland en die anzichtkaart was al na 2 dagen hier, dus de Royal Mail kan het wel als ze daar zin hebben. Nu moeten de ambtenaren daar het nog verwerken, en dan komt het per aangetekende post weer terug.