ons hotel

zondag 28 oktober 2012

Sneeuw!

Er waren klachten dat we al zo'n tijd niet geblogd hebben.... Het is ook druk, en daarnaast hebben we gewoon niet altijd iets te melden of willen we niet weer een zeikerig overkomende blog schrijven (dat we zo hard moeten werken of dat de gasten zo apart zijn).

Hier sneeuwt het sinds gisteren overvloedig. Het is een prachtig gezicht, de rode en oranje blaadjes nog aan de bomen en dan de witte sneeuw.





Morgen dooit alles al weer weg en wordt het "gewoon" herfstweer. Eind oktober sneeuw is niet ongewoon voor de regio, maar eigenlijk nog best wel ongewenst. Vorig jaar hadden we tot onze vakantie tot diep in november prachtig herfstweer, en hebben we toen de beste novemberomzet ooit gehad. Mensen hebben nu een schok gehad dat het ook wel eens zou kunnen sneeuwen tijdens hun wandelvakantie, dus de boekingen voor de tweede en derde week november gaan heel langzaam. Dit weekend was een topweekend, vanavond is de zondagavond heel uitzonderlijk ook zo goed als vol. Deze donderdag is Allerheiligen, een officiele katholieke feestdag, dus deze week loopt het nog lekker door, met tot nu toe een piek op de vrijdag. Gisteren hadden we een groepje in Duitsland wonende Colombianen in huis. Dat is een erg zeldzame nationaliteit voor het Beierse Woud. De Boliviaanse gast (echt uit Bolivia) werd er erg blij van. Deze mensen werden trouwens ook erg blij van de sneeuw, dit is tegenstelling tot de duitse gasten die altijd wat te zeuren moeten hebben. Eerder deze week hadden we ook nog erg vriendelijke Albanezen. We hadden al vooraf zitten gokken met z'n allen aan de hand van de namen wat voor nationaliteit dat kon zijn, maar hierop waren we niet gekomen. Eentje had een naam wat ook makkelijk een merk schoonmaakmiddel zou kunnen zijn. Het was dat de 4 namen zo spectaculair waren dat je dat niet kunt verzinnen dat we wisten dat het geen fake boeking was.

Nog een weekje en dan zijn we 3 dagen weg naar onze TipTop-collega's in Bad Säckingen, aan de Zwitserse grens bij Basel. Het wordt onze laatste TipTop-vergadering, we stappen er per 1 januari uit aangezien we het direkte nut niet meer zo duidelijk zien. Jammer is het ergens wel om al die leuke lieve collega's te gaan missen, maar alleen voor de borrelpraat betaal je natuurlijk geen contributie.

Boreelpraat hadden we donderdag ook bij de borrel van Internations in Regensburg. Het was die dag extreem rustig in het hotel, dus konden we makkelijk weg. Onderweg zijn we eerst nog langs de accountant geweest en hebben we ingekocht bij de Metro. De boekhouding is eindelijk weer een beetje bij, ik liep door alle gezondheidsperikelen en de drukke zomer ernstig achter. Ach, het is bijna maandeinde, dus ik kan over een paar dagen weer van voor af aan beginnen. In Regensburg hebben we ook nog even in de stad gewinkeld en heerlijk Thais gegeten. We waren nog nooit bij dit restaurant geweest, maar wow wat een aanrader, daar gaan we vaker heen! Ik kan niet zeggen hoe lang wij al geen Thais gegeten hadden, dat moet zeker jaren zijn geweest. Ook in een winkelstraat waren we al eeuwig niet geweest. Heerlijk om gewoon even te slenteren en etalages te kijken met alle tijd in de wereld zonder dat je iets nodig hebt! 

dinsdag 16 oktober 2012

Ouderdom komt met gebreken

Nee, gelukkig niet bij ons....bij poesie....Jane heeft reuma in haar voorpootjes. Ze probeert alles om ze niet te belasten. Ik ben net bij de dierenarts geweest met haar, er is gelukkig niets heel ernstigs aan de hand (niks gebroken, en eentje in huis met gescheurde enkelbanden is wel genoeg), ze wordt gewoon oud. Ik heb een pijnstillend middeltje voor haar meegekregen wat we kunnen geven als ze weer zo hinkt.

Ik hink ondertussen ook nog vrolijk door. Ik begin er schoon genoeg van te krijgen, maar het is helaas niet anders. Autorijden is op dit moment echt het pijnlijkste en dat probeer ik ook zo veel mogelijk te vermijden. Ik hoop dat ik volgende maand weer enigzins hersteld ben als we op vakantie gaan. Op vakantie lopen we altijd veel, en natuurlijk wil ik op de cruise ook leuke schoenen bij mijn avondjurken aan, en dan fijn gaan dansen.

Hier is het deze week in het hotel ineens erg rustig. Het is laagseizoen geworden, het weer is vandaag ook een beetje herfstig. Gisteren werd er op de radio gemeld dat het boven de 1000 meter zelfs licht zou kunnen gaan sneeuwen. Wij weten hier dat het deze tijd van het jaar toch niet blijft liggen, en volgens mij heeft het ook helemaal niet gesneeuwd. Vanaf morgen gaan de temperaturen weer flink omhoog, tegen het weekend wordt het zelfs 20 graden en mooi zonnig. Een mooie herfst is goed voor de zaken en eerlijk gezegd ben ik ook nog lang niet aan winter toe. Ik loop in de winkels ook nog met een grote boog om de kerstartikelen heen. Eind oktober zijn we trouwens vanwege de herfstvakantie en het lange weekend met Allerheiligen een paar dagen bijna helemaal vol.

We verliezen een trouwe medewerkster. Eén van onze ontbijtdames is eigenlijk van beroep etaleuse en heeft nu na jaren zoeken werk gevonden als binnenhuisarchitekte. Ze vindt het eigenlijk heel jammer om weg te gaan, aangezien ze het wel naar haar zin heeft met de andere collega's en de gasten, maar werk in haar branche is hier erg schaars en dat is toch waarvoor ze geleerd heeft. We hebben haar direkt zoveel mogelijk uitgeroosterd, want ze heeft nog overuren die ze eigenlijk had opgespaard voor onze maand bedrijfsvakantie. Het is nog maar een maand tot onze vakantie en we zijn niet helemaal vol, dus dat redden we met de mensen die we nu hebben en met zelf een paar keer ontbijt draaien. Pepijn was vanmorgen de klos, en dat vroege opstaan en receptie en ontbijt tegelijk doen viel best tegen. Als we terug zijn van vakantie kijken we verder wat we met het personeel doen. Een vakantiehulp voor de kerstvakantie zou het beste zijn, want na de feestdagen redden we het wel weer met de mensen die we hebben. Onze vertrekkende medewerkster heeft drie kinderen tussen de 14 en 22, en ze zou vragen of die een vriend(innet)je wisten die een vakantiebaantje wilde.

dinsdag 9 oktober 2012

Wat zit er in het water?

Weer een week voorbij en wat een week!
Superdruk, een hoop leuke mensen, en ook een hoop rare dingen. Ik heb al op Facebook gegrapt dat ik een boek per dag kan schrijven over alles wat we in 1 dag meemaken. Het is alleen zo jammer dat sommige mensen zoveel tijd en energie van je vreten dat je niet aan je bedrijf leiden toekomt.

Het sterkste was nog die mevrouw die graag wilde discussieren dat ons ontbijt véééél te laat begon, maar die zelf iedere dag voor 9 uur haar gezicht niet bij het ontbijt liet zien, de gast die graag bij 22 graden buitentemperatuur de verwarming aan wilde, en de gast die vond dat wij dom waren dat wij hier geen wasserette wisten. Ook de VVV was stom want die wisten het ook niet. Euh....zoals zij en wij al geprobeerd hebben te vertellen is hier gewoon in Lam geen self-service wasserette....

De stagiaire van de accountant kon zogenaamd de komende 4-6 weken niet werken omdat ze haar banden had gescheurd. Ik vorige week tegen de accountant: "Ze doet zittend werk achter een bureau. Waarom kan ze dan niet komen werken? Ik heb ook mijn enkelbanden gescheurd en mag ingezwachteld zelfs lopen." Gisteren was ze ineens weer aan het werk. Ik ben vast in haar contactenlijst geupgrade tot beste vriendin....not...Tijdens haar afwezigheid had haar baas haar werk overgenomen, en ineens waren er toch een paar rare dingen aan het licht gekomen. Hij stuurde mij 3 pagina's met ellende, of ik daar even naar kon kijken of dat wel klopte. Nou....voor geen meter dus.... De beste grap vond ik nog dat ik in 1 week 11 tissueboxen voor het hotel had gekocht en zij die als privégebruik had verboekt, en dat ik onze ontbijtdame voor een bepaalde maand contant een loon van € 1,12 zou hebben betaald. Pepijn: "ik denk dat ze dan ondertussen al ontslag had genomen...." Ook dat was overigens als privé-uitgave geboekt.

Verder zijn we gisteren bezig geweest een veiling op Ebay offline te krijgen. Een ex-gast probeerde een al maanden verlopen hotelbon op Ebay te verpatsen, maar natuurlijk had hij er niet bij vermeld dat de koper er niets meer mee kon. Sterker nog, hij had de suggestie gewekt dat er met ons wel iets te regelen viel. Er waren nog een paar andere redenen waarom dit volgens Ebay een ontoelaatbare veiling was. Het vervelendste was nog dat hij foto's, titels, teksten en layout van onze officiele hotelbon verkoper zodanig had gekopieerd dat het op het eerste gezicht niet van echt te onderscheiden was. Ebay had dan ook niet lang nodig om deze veiling heel snel te beeindigen. Vervolgens was meneer boos natuurlijk: "Hij mocht aan iedereen alles verkopen wat hij wilde". Tuurlijk meneer, al wilt u kaartjes voor de Olympisiche Spelen in Londen verkopen of gebruikte bioscoopkaartjes van een maand geleden, maar onze foto's en teksten gebruiken waar copyright op rust mag helaas niet. U mag daarnaast ook nog blij zijn dat we geen schadeclaim indienen voor imagoschade door in uw aanbod te suggereren dat het hotel iets met deze verkoop te maken heeft.

Vandaag wachten we waarschijnlijk de hele dag op de verschillende aankomsten. Is niet erg, ik heb nogal veel papierwerk te doen, Pepijn bouwt nog steeds aan de nieuwe website en heeft nog een aantal klusprojecten waar hij enthousiast over is. Daarnaast wilde ik vandaag al mijn avondkleding passen omdat we over 6 weken op een cruise gaan en ik geen idee heb hoe het nu met mijn gewicht is en wat nog past. Met alle ziekenhuisopnames ben ik gigantisch afgevallen, maar nu komt het er redelijk snel bij omdat ik mijn enkelbanden zo veel mogelijk ontlast. Het zou eigenlijk prima weer zijn om te wandelen, maar dat zit er helaas dus niet in. We hebben er flink de pest in, het bos is zo mooi met de herfstkleuren, de winter met sneeuw en ijzel staat voor de deur en we hadden de afgelopen weken qua gastenaankomsten best op een dinsdagmiddag kunnen wandelen. Nu is echter het belangrijkste doel om (letterlijk) weer helemaal op de been te zijn voor onze vakantie. We hebben van mijn moeder heel erg lief een cruise kado gehad, en zelf gaan mijn ouders ook gezellig mee. We zijn nog steeds beduusd van zo'n groot kado.

woensdag 3 oktober 2012

Duidelijk in de war

"Meneer Anoniem" belde net op om een enorme zwetsverhaal van 21 minuten tegen Pepijn te houden. Hij zegt nog steeds te willen boeken (maar dat kan voor die datum dus niet eens meer), maar weigert nog steeds te zeggen op welke naam de boeking gemaakt dient te worden. Weer een hele verwarde verhandeling aan de telefoon. Hij zei tegen Pepijn "dat er nou eenmaal mensen zijn die door hem onderwezen dienen te worden", en dat Pepijn er "zo eentje" is. Het is mij inmiddels volledig duidelijk dat deze man psychisch echt niet in orde is. Ik denk toch dat ik heel wat minder vriendelijk tegen hem was geweest dan Pepijn....