Triest.....

Wat we nou gisteren meegemaakt hebben, te triest voor woorden…. Bij het kamer-schoonmaken kwam ik er achter dat de gasten werkelijk alles in de koffer gestopt hadden waarmee ze dachten weg te komen. Ik vond het al zo vreemd dat er helemaal geen WC papier meer was, zelfs geen lege rol, terwijl er de middag ervoor een volle rol aan de houder hing Én er een extra nieuwe stond.
Ik vroeg mij nog blauwogig af of er misschien iemand ziek geweest was. Toen ik eens goed ging kijken, bleken ook alle zeepjes, shampootjes, maandverbandzakjes, naaigerei, waszak en notitieblokje weg te zijn. Bij het afruimen van het ontbijt zag ik ook dat er minstens 10 verpakkinkjes jam, honing en Nutella van de schaal waren (ik stapel het altijd op dezelfde manier op), maar dat er op het bord maar 2 lege lagen….
Het gebeurt wel vaker dat mensen iets mee naar huis nemen, maar zo extreem maak je niet vaak mee. Het valt nog mee dat ze niet met de TV onder hun arm de deur uit zijn gelopen…..

3 km kabel

Vandaag is er 3 km telefoon-, internet-, en satellietkabel bezorgd, nog net niet met de mededeling "have fun". Na het weekend gaan we maar eens beginnen, we laten eerst de enorme hoeveelheden op ons inwerken. Er liggen hele spoelen in de gang naar de woonkamer. Als we overhouden, meten ze wat er nog op de rol zit en nemen ze dat gelukkig terug. Schappelijk toch? We moeten ze bellen als we de kabels hebben gelegd, en dan komen ze alles aansluiten. Pepijn wil het dus allemaal zo snel mogelijk doen.

Vandaag zijn we onderweg naar de dansschool even langs de groothandel geweest om wat ingredienten in te kopen voor onze nieuwe menukaart. 

Het is hier momenteel werkelijk prachtig weer, de weersverwachtingen voor het weekend zijn schitterend, we zien al redelijk wat belangstellende wandelaars voorbij komen, dus we hopen op een gunstig weekend. Morgen zijn we nog wel een dagje bezig met keuken schoonmaken, menukaart afmaken en plasticifieren, en het terrasmeubilair buitenzetten. Op een gedeelte van het terras ligt een volledig vermolmde houten vlonder over de tegels, die willen we er eigenlijk ook morgen nog uitslopen, omdat gasten er doorzakken of hun nek erover breken.

Omdat we vorige week niet naar dansles waren geweest hadden we redelijk wat gemist, bovendien was het best ingewikkeld allemaal, dus de lerares had vandaag haar handen vol aan ons. Vooraf hebben we lekker een hapje gegeten bij een sjieke Chinees, dat was echt het beste Aziatische eten wat we tot nu toe in Duitsland gegeten hebben. Pepijn had Nasi Goreng die echt Indonesisch gekruid was, we wilden eerst de twee schotels verdelen, maar we roken gelukkig op tijd dat het geheimzinnige kruid waar ik allergisch voor ben erin zat.

Gisteren kwam om 18.00 uur de stoom weer uit mijn oren, ik had weer de hele middag vruchteloos zitten wachten op een inchecker, die natuurlijk weer zonder garantie over die &%$@# – hotelsite had geboekt en natuurlijk weer niet was verschenen. De derde keer al deze week! Om 18.01 uur ben ik naar die site gesurfd en heb ik de voorwaarden veranderd: de dag vóór aankomst kun je niet meer annuleren, en je kunt alleen nog maar boeken onder vermelding van een geldig creditcardnummer. Kom je niet opdagen of bel je te laat af, dan halen wij het geld van je creditcard. Dit moet de niet-serieuze boekers ontmoedigen. Je weet een dag van te voren meestal echt wel of je gaat komen of niet, echt heftige uitzonderingen daargelaten. Toen Pepijn thuis kwam van de cursus (waar naartoe ik dus mee had gekund, onze andere gasten aten niet hier), was hij het helemaal met mij eens, hij baalde er ook van.

Wonder

Pepijn belt net op vanuit Cham. Hij was bij de desbetreffende ambtenaar langsgeweest met de papieren voor de vergunning. Hij vertelde mij, dat toen hij binnen kwam, het gelijk goed was.
De vergunning wordt met onmiddellijke ingang verleend en we kunnen dit weekend broodjes gaan serveren. Pepijn zei dat het blijkbaar nodig was dat de ambtenaar hem even zelf had gezien, dat die zich er blijkbaar even van moest overtuigen dat die buitenlander met dat rare accent eigenlijk gewoon een keurig iemand was. Klinkt misschien fout, maar ze krijgen daar natuurlijk een hoop Chinezen/Arabieren/Turken/Grieken/enz aan de telefoon die een restaurant willen beginnen, maar niet de benodigde papieren hebben en er niets van begrijpen, dus die hebben misschien gedacht "daar heb je er weer zo eentje".

Zonnebloemburcht

Het is hier zo lekker voorjaar geworden, je zou huppelend naar buiten willen. Kan niet, we hebben de hele week verschillende gasten, je kunt merken dat het mooie weer mensen aanmoedigt tot boeken. De hele week blijft het schitterend weer, voor mijn verjaardag volgende week woensdag is zelfs 18 graden voorspeld! We hebben voor die dag nog geen boekingen staan, dus wie weet kunnen we wat leuks voor onszelf gaan doen….

Wij zijn bezig met allerlei oninteressante klusjes zoals bergen was strijken, schoonmaken, en kleine reparaties. Vanavond kunnen we niet naar de laatste les van de stoomcursus dansen. Lang verhaal: er belde gisteravond een zakenman op of we voor vandaag nog genoeg kamers hadden, en of ik het erg vond dat hij een optie nam, want hij wist nog niet zeker tot hoe laat zijn zakelijke afspraak zou duren. Aangezien we toch als beginnend bedrijf iedere cent goed kunnen gebruiken, heb ik ja gezegd. Later realiseerde ik me pas dat het vandaag dinsdag was, en dus hebben we vanmorgen een menuvoorstel gedaan aan onze andere gasten voor vanavond (die we eerst hadden gevraagd of het erg was als we er 1 avond niet zouden zijn). Die blijven vanavond nu eten, en die man belde dus rond het middaguur af…. Nou ja, de reservering die voor donderdag stond is verplaatst naar vrijdag, die mensen hadden zich in de datum vergist, dus misschien kunnen we donderdag naar dansles. We doen er niet te ingewikkeld over, we wisten dat dit in de zomermaanden kon gebeuren. Zaterdag hebben we een avond gezellig kunnen dansen. Rond Pasen is er zowiezo 2x geen les en geen dansavond.

Pepijn is gisteren naar de cursus digitaal beeldbewerken geweest in Cham, die onderdeel is van de cursus voor hoteliers. Ik kon niet mee, want we hebben dus gasten, maar de cursus wordt in april of mei nog een keertje gegeven en dan zou ik ‘m kunnen doen. Pepijn zei dat de cursus erg interessant was en dat hij er veel van geleerd had wat we op onze website konden toepassen, dus misschien is het een idee. Morgen gaat hij weer verder met photoshoppen, hij kan al een foto van een kale burcht opleuken met een veld zonnebloemen ervoor enzo. Als hij toch in Cham is, kan hij meteen een ambtenaar gaan vierendelen. We worden er doodmoe van, iedere keer vertellen ze daar iets anders, en we hebben dus nog steeds geen vergunning. We blijken wel met 1 vergunning toe te kunnen, maar dan is 1 persoon verantwoordelijk. Aangezien Pepijn een paar extra interessant uitziende diploma’s heeft die ik niet heb, met klinkende namen als Hygienecode HACCP voor Leidinggevenden en Vakbekwaamheid Restaurantbedrijf, is Pepijn het bokje ("Oh, Pepijn, er is hier een inspecteur van de Keuringsdienst van Waren voor je…."). Grote kans dat we niet vanaf 1 april kunnen gaan serveren, het wordt waarschijnlijk op z’n vroegst Pasen. Grrr…als we niet van het kastje naar de muur waren gestuurd en meteen de juiste info hadden gehad…grrr…..

Noshow

Het is nu bijna half elf, en de aankomende gasten die voor 18.00 uur zouden komen, zijn nooit op komen dagen. Het is wel alsof ik in een vorig logje zo’n voorgevoel had…. In dit geval was het niet zo erg, we waren toch de hele dag thuis, en het was niet alsof we de kamer aan een ander konden slijten.

Met de boekingen loopt het nu echt goed dit weekend: vannacht kwam er over de fax een boeking binnen uit Canada (die nationaliteit hadden we nog niet in ons illustere lijstje), en voor de rest is het het hele weekend redelijk druk geweest met telefoon en email. Dit is duidelijk het weekend dat mensen aan het boeken zijn geslagen voor Pasen, Pinksteren en Hemelvaart. 

Voor de duidelijkheid: het zijn allemaal reserveringen waar we iets op kunnen verhalen (creditcard of touroperator) mocht er niemand op komen dagen.

Z'n gangetje

Vanmorgen lag alles nog bedekt onder een laagje sneeuw, nu is alles weggesmolten en is het weer 14 graden. Onze gast is vanmorgen uiterst tevreden uitgecheckt, en heeft ons beloofd dat ze deze zomer als het echt lekker weer was, beslist nog een keertje terug zou komen.

Ons schoonmaakhok/diensttoilet heeft een deur. Pepijn is gistermiddag met de boorhamer aan de slag geweest om de deuropening passend te krijgen, zodat het frame gemonteerd kon worden, wat tot een ongelofelijke stofbende leidde. Langzaam begint dat gedeelte van het hotel steeds meer vorm te krijgen, maar we zijn er nog lang niet.

Zoals ik al eens eerder schreef, met de reserveringen is het net een rollercoaster, het ene moment stromen de boekingen binnen, het andere moment gaat de telefoon dagen lang niet 1 keer. Dat is gewoon iets waarmee we mee moeten leren leven, maar over het algemeen zijn we deze week niet ontevreden wat er is binnengekomen aan reserveringen.

Naar aanleiding van wat commentaren van reaguurders op deze weblog en van bekenden, ben ik op het moment druk bezig met teksten schrijven voor onze hotelwebsite. Nog niet alle buttons waren klikbaar, en de site ziet er ook overduidelijk uit alsof hij niet af is. Het vreet gewoon tijd om het goed te doen, nu gaat het er gewoon eerst om dat mensen die op onze site komen ook wat te kijken en te lezen hebben. Nou niet meteen allemaal massaal naar de site surfen, we moeten stukje bij beetje alles nog uploaden….We krijgen van die professionele fotograaf, die de hotelbrochure gemaakt heeft, nog de CD- Rom met de professionele foto’s, daar zitten we nog steeds op te wachten, en dan kunnen we ook iets gaan verbeteren aan de layout enzo.

De terugbetaling van de BTW is binnen, dus we kunnen de satellietboer betalen. De verwachting is dat de kabels volgende week geleverd worden. En om zo’n mooi bedrag op de bankrekening te zien, is ook echt een aanmoediging om de rest van de bonnetjes van december t/m februari snel bij de belastingdienst in te leveren!

Loterij met winkans

We hadden een overeenkomst ontvangen van Weekendcompany, 1 van de hotelboekingssites waarmee we samenwerken, dat ze een paginagrote advertentie in een aantal bladen gingen plaatsen met een bepaalde aktie. Of wij daaraan wilde deelnemen, dan moesten wij hen een aantal gratis kamers ter beschikking stellen om voor de advertentie te betalen. Aangezien het in bladen zou komen te staan die door honderduizenden lezers gelezen zou worden (bekende bladen zoals de Weekend), wilden we vanwege onze naamsbekendheid wel erg graag deelnemen.

Van te voren hebben we nog gebeld met de juiste contactpersoon om een en ander te vragen, en toen hebben we 2 uur na binnenkomst van het aanbod de overeenkomst teruggefaxt. Groot was de verrassing (en de boosheid) toen we van die persoon gisteren een mailtje ontvingen, dat er zich teveel hotels voor deze aktie hadden aangemeld om in de advertentie te passen, en "dat ons hotel helaas niet voor deze aktie was geselecteerd". Met dat ene regeltje moesten we het maar doen! Pepijn heeft een verontwaardigde email terug gestuurd met letterlijk de tekst "Wat is dit nou? Wij dachten een bindende overeenkomst te hebben afgesloten, en geen loterij met winkans". Iedereen begrijpt dat wij daarop een slap nietszeggend mailtje terugkregen waar niets in stond behalve een heleboel halve excuses. Ik zie al voor me dat je een aanbieding krijgt (bijvoorbeeld van een postorderbedrijf) en het bestelformulier invult, en dat het bedrijf dan zegt "ja, we hebben het artikel wel, maar we hebben ons bedacht, u krijgt het niet, we leveren het liever aan een andere klant". Als je dan zoveel aanmeldingen hebt, waarom plaats je dan geen extra advertentie? Het probleem is dat het gaat om een niet te meten omzetverlies, en een kortdurende actie, maar je zou er anders achteraan kunnen gaan wegens wanprestatie. We houden ze voortaan scherp in de gaten, dat begrijpen jullie wel. We krijgen overigens nog geld van ze.

Toen we gistermorgen wakker werden, was de hele wereld wit. De beloofde sneeuw was dus toch gekomen. Vannacht is er nog een beetje bijgekomen. Het zijn geen grote pakken, alleen een wit laagje, genoeg om alles te bedekken. De natuur heeft het zwaar, onze boom in de voortuin had al katjes en heeft van schrik alles laten vallen. En het gekke is, de verwachting is dat het over een paar dagen gewoon weer 16 graden is. De geneugten van het in de bergen wonen!

Gisteren hebben we de kasten in de bibliotheek in elkaar gezet. Nou, die Ikea-kasten kunnen wij iedereen aanraden, dat was zo gepiept, en zulke goede kwaliteit hebben we zelfs van Ikea nog niet gezien. Vandaag gaan we de rest van het meubilair neerzetten, de gordijnen en de lampen ophangen en nog een keertje schoonmaken, en dan kunnen alle boeken erin. We hadden met onze gast (die hier de hele week is) overlegd dat we toch wel 1 avond in de week even vrij wilden hebben, de dinsdag of de donderdag, en haar voorkeur ging uit naar dinsdag, dus gisteravond zijn we naar de stoomcursus dansen geweest, maar donderdag kunnen we waarschijnlijk dus niet.

Duitsers vinden dat overigens helemaal niet raar dat je zegt een dag of avond dicht te zijn, een Ruhetag is hier heel normaal, en eigenlijk is dat bij ons standaard de donderdagavond. Mensen beginnen op de dansschool toch wel nieuwsgierig te worden waarom we alleen met de Weense Wals en de Disco-Fox mee dansen en de rest aan de kant gaan zitten. Het zou voor anderen niet eerlijk zijn als we daarmee mee gingen doen, dat ziet er toch niet zo "beginners" uit. Onze gast heeft een zware glutenallergie en is daarnaast ook nog voor van alles en nog wat anders allergisch, dus het is een beetje een uitdaging om daarvoor te koken. Met een beetje overleg gaat het overigens prima.

Waar ik mij altijd over verbaas, is dat gasten zo lang wachten met daarover te beginnen (in dit geval een half uur voor het avondeten), met Oud & Nieuw hadden we er ook eentje met een glutenallergie die er ineens plompverloren mee kwam. Toen moesten we voor hem op stel en sprong nog een andere saus zonder bloem gaan maken. Diezelfde week hadden we een mevrouw die allergisch was voor vetten in wild en gevogelte, maar die had keurig van te voren even met ons gemaild, en daar hadden we al allerlei lekkere alternatieven voor in huis. Als je weet dat je zoiets hebt, dan regel je dat toch?

Ik zit hier nu helemaal verdwaasd te typen, onze gast wilde vanmorgen echt heel erg vroeg ontbijten. Ik ben bang dat ik vandaag niet meer wakker ga worden…. Pepijn heeft een afspraak gemaakt met de gemeentewerf dat we vanmiddag allerlei tuinafval mogen komen brengen, maar toen we die maakte wisten we nog niet dat alles onder de sneeuw zou liggen. Met de boekingen is het af en toe net een achtbaan: sinds twee dagen komt er weer een heleboel binnen, na een hele tijd niets. En we krijgen weer repeaters die bij ons al eerder geweest zijn! Volgende week hebben we weer een boeking voor de hele week, dat is weer via HRS gekomen, nog maar even aankijken of die gasten daadwerkelijk gaan komen, en of die wel "normaal" zijn….

Complimenten

Onze gast is vanmorgen helemaal gelukkig uitgecheckt. Ze gaf ons een waanzinnig grote fooi, ongeveer 25% van de totale rekening, en ze gaf aan zeker deze zomer nog een keertje terug te komen als het beter weer was. Kijk, daar doe je het dus voor, we hebben de hele morgen lopen stralen. De vrouw van 1 van onze buren is heel erg ziek, ze heeft ineens zwaar borstkanker. Toen we dat uitvonden hebben we gelijk een beterschapskaartje gestuurd. De buurman stond vanmorgen bij het Frühschoppen ineens helemaal emotioneel aan onze receptiebalie om ons hartelijk te bedanken voor het kaartje, dat vonden ze nou zo lief. Ze krijgt zware chemo, en volgende maand gaan ze kijken of er uberhaupt nog iets te redden valt dmv een operatie of zo. We waren er echt een beetje kapot van, dat is echt onze liefste buurvrouw.

Pepijn heeft in het hok van het personeelstoilet een mooie opslagkast gebouwd, daar kunnen de schoonmaakmiddelen enzo in, die staan nu nog in de bijkeuken. Het staat daar in de weg, de kast die daar staat is veel te breed waardoor de buitendeur niet helemaal open kan, en helemaal ideaal is het niet, officieel mag je ook geen schoonmaakmiddelen in de buurt van de keuken hebben, die moeten in een aparte kast.

Ik zat met mijn kopje thee in de woonkamer even uit te blazen van het kamers schoonmaken, toen het mij opviel dat er een onbekende vrouw met een verbeten blik minstens 25 foto’s van onze tuin stond te nemen (kon ik zien aan de hoeveelheden flits). We moeten dan maar aannemen dat dat de vrouw van de buurman is, ze kwam uit zijn auto/huis. We wonen hier nu bijna een jaar, en die vrouw hebben we nog nooit gezien, die laat hij meestal achter in München. Er heeft zich niemand gemeld, de voordeur was open (we verwachten een incheckende gast), en er heeft ook niemand opgebeld. We waren de hele dag thuis en dat was duidelijk te zien (we waren bezig, hadden licht aan e.d.). Enfin, uiteindelijk stapten ze weer in hun auto en reden ze weg.

Geen idee wat dit nu weer is, het zal wel weer over die shit-bladeren gaan. Nu moeten jullie weten dat er een weeralarm van de hoogste categorie is afgegeven voor vandaag, het is minstens windkracht 10 en iedereen wordt dringend aangeraden om binnen te blijven. De blaadjes van alle bomen in de wijde omtrek komen hier horizontaal aan het raam voorbij gekatapult met een snelheid van minimaal 100 km per uur (waaien kun je het niet meer noemen). Ik denk dat we deze week een vette brief van zijn advocaat krijgen, zo’n raar mannetje is het. Toen hij ons die foto’s vorige keer had gemaild, had ik een kort (maar niet raar of onbeleefd) antwoord terug gestuurd dat hij toch ook even langs had kunnen komen om er even over te praten, zoals je dat normaal met je buren doet. 

Hij vertelde Pepijn laatst dat hij die email had bewaard "als bewijsmateriaal". Geen idee wat hij daar nou mee denkt te bereiken, er staat niets raars in, het bewijst juist dat wij ons heel redelijk opstellen. We hebben met z’n tweeen afgesproken dat we ons niet meer laten verleiden tot antwoorden, en als hij ons een mail stuurt waarbij hij ontvangstbevestiging wil (heeft hij ook al eens geflikt) dat we die niet meer geven. Ook gaat er mondeling niet meer over blaadjes gepraat worden, ik zou nog kunnen geloven dat hij een gesprek misschien op een bandje opneemt. We gaan ons nu indekken tegen een (volgens Pepijn mogelijke, volgens mij zekere) rechtszaak. Indien dat zo is, komen we mogelijk in de problemen omdat we hoge juridische proceskosten misschien niet op kunnen brengen. En weet je… ergens heb ik zo’n gevoel dat het hem daar eigenlijk om te doen is….

Sneeuw op komst?

Er wordt hier steeds luider beweerd dat er mega veel sneeuw aan komt. Maandag wordt het hier -9, en dat zou een paar dagen zo moeten blijven. Eerst zien en dan geloven. Echt blij zijn we niet, het wintersportseizoen is al voorbij, de bomen en struiken hebben al knoppen en katjes, het is hier al een week 16 graden, en dan wordt het ineens 25 graden minder. Brrr! Ik moet er niet aan denken! Pepijn heeft vandaag nog even snel het tuinhek geverfd, we hebben nu donkergroene palen met donkerblauwe beschermdoppen langs het trappetje. Dezelfde kleuren dus als ons logo. Het is even wennen, maar het staat wel funky.

De cursus vanmorgen was leuk, het is zowiezo altijd gezellig om met andere hoteliers van gedachte te wisselen. Het blijkt dat andere hoteliers het op het moment net zo rustig hebben als wij. Zoals 1 iemand zei: "als ik 1 aanvraag per week krijg is het veel". Bij ons is het iets minder wanhopig, maar echt super loopt het dus bij niemand. Maar ja, wat wil je met de rare weersomstandigheden? Toeristen kijken ook naar het weerbericht en zien visioenen van ingesneeuwd raken, of de ski’s meenemen en dan juist 16 graden hebben. De cursus vergt wel veel tijd, maar we gaan proberen of we het kunnen inplannen. Wij willen kosten wat kost in dat wandelgidsje als 1 van de beste plaatsen om een broodje te eten tijdens de wandeling. Als je weinig gasten hebt, sleur dan maar passanten naar binnen!

We hebben een gast, een oudere zakenvrouw alleen die de laatste tijd iets te hard gewerkt had en dacht "ik ga even lekker 2 dagen in mijn eentje helemaal niets doen". Ze had express een zo klein mogelijk hotel uitgezocht waar ze zo weinig mogelijk andere mensen tegen zou komen. Nou, dat is gelukt, ze is dit weekend de enige gast! Ze wil geen internet, geen tv en geen telefoon, lekker even 2 dagen onbereikbaar zijn en uitslapen…..

Psst...restaurant pachten?

Gisteren ging de soap omtrent de Gaststättenerlaubnis verder, toen de verantwoordelijke ambtenaar terug was van haar baaldag/vakantiedag/ouderschapsverlof/ATV. Eerst hadden ze ons bij deze instantie dus verteld dat we onze bedrijfsaanmelding moesten laten veranderen, ineens was dat gisteren weer helemaal niet waar. Ja hallo, we zitten die onzin toch niet zelf te verzinnen…. Zij stelde zich nu ineens op het standpunt dat we allebei een exploitatievergunning moeten hebben. Als er maar 1 een vergunning heeft, mag er maar 1 de broodjes smeren en serveren, en die persoon moet dan gedurende de openingstijden voortdurend aanwezig zijn, in de praktijk niet te doen dus. Tenzij we een personeelslid aan zouden nemen…. En de andere aandeelhouder dan? De briljante ambtenarenlogica volgt nu: de één zou 50% van het restaurantgedeelte (hoe splits je dat uit het hotel?) voor 1 euro per jaar van de ander moeten pachten, en dan is de oorspronkelijke eigenaar verantwoordelijk, maar mag de ander ook het bedrijf (lees: alleen het serveren van broodjes, heeft niets te maken met het hotel runnen of halfpensionmaaltijden voor hotelgasten) uitoefenen. Maar hoe kan de één nou een (nauwelijks uit te splitsen) deel van het bedrijf waar hij maar 50% eigenaar van is, aan de ander, die zelf ook 50% eigenaar is, verpachten? Ambtenarenlogica dus. Onze belastingadviseur leek het achterlijk en belastingtechnisch onhandig en onvoordelig, dus dit wordt absoluut vervolgd. Het gaat er waarschijnlijk op uitdraaien dat we 2x 300 euro kunnen gaan betalen ipv 1x. Hoezo oneerlijk? En het stomme is, als je een echtpaar bent, waarvan de man alles bezit, is de echtgenote plotseling het personeelslid, en dan hoeft die ineens geen aparte vergunning te hebben. Als je gelijke eigendomrechten hebt, en dus een VOF hebt, ben je geen 1 rechtspersoon maar 2 (maar voor de belastingdienst weer niet). Grrrr….Duitse bureaucratie…..

Gisteren zijn we weer eens met de aanhanger naar Ikea geweest, dit keer hebben we boekenkasten en andere inrichting voor de bibliotheek geregeld. Als we de muur een likje verf geven, kunnen we daarna alles erin zetten en hebben we weer een project af. Toen we toch in Regensburg waren, zijn we eens binnengestapt bij de businessbalie van de Deutsche Telecom. We hadden een brief gekregen dat ons ISDN-telefoonabonnement in de huidige vorm vanaf 10 april niet meer bestond, en dat we automatisch overgezet werden naar een duurder pakket. Dat gaat zomaar niet! Wij wilden weten of er niet iets anders te regelen was. De medewerkster stond versteld van het vaste abonnement wat wij hadden, van het mobiele abonnement, en van de DSL-aansluiting. Het bleek dat ze ons vorig jaar voor zo’n duur abonnement hadden aangesloten, dat we maar liefst 75 euro per maand konden besparen! Heleboel dingen bleken dubbelop te zijn geregeld: je hebt al zoveel gigabite DSL, dat je daar bovenop niet ook nog een flatrate nodig hebt en als je heel weinig met je mobiel belt, hoef je niet boven je 50 minuten vrij per maand (waar we er ieder gemiddeld 5 van gebruiken) extra te betalen voor gratis naar elkaar bellen (daar kun je die andere 45 minuten dan voor gebruiken). We zijn vorige keer daar waarschijnlijk niet expres afgezet hoor, die medewerker snapte het waarschijnlijk zelf niet helemaal. Moraal van het verhaal: klagen helpt! We hebben nu ook een speciale constructie waarbij je voor 3,95 euro per maand onbeperkt naar Nederland en alle andere directe aan Duitsland grenzende buurlanden kan bellen. Aangezien we met onze ouders en vrienden bellen veel meer geld kwijt waren, is dat natuurlijk een goede deal. Sorry pap, die telefoongesprekken met mam worden nog langer….

Vandaag een raar verhaal op de dansles. Onze dansleraar had de baas per SMS laten weten dat hij vanwege privéproblemen de volgende dag niet meer kwam, en dus nu kwam de bazin ons zelf maar les geven. Geeft niet, ze is gezellig en legt goed uit, ze is ook altijd de dansavond-DJ en doet dan ook de quiz enzo, maar het blijft een merkwaardig verhaal. Iedereen vond het heel erg jammer, het was een aardige kerel en hij gaf goed les. Er werd gefluisterd dat hij zijn vrouw en kind in de steek heeft gelaten voor een Oostenrijkse dame en dat hij dus nu op stel en sprong naar Oostenrijk gegaan is. Ik had hem zelf ingeschat als homo, maar dat was natuurlijk hier in Beieren een nog grotere schande geweest…

Morgen gaan we naar een cursus om hoteliers meer bekendheid te geven met onze regio. Die wordt gratis gegeven door Tourismus Ostbayern, en bestaat uit lezingen over de natuur, cultuur en geschiedenis van onze regio en we gaan eind april/begin mei ook 5 hele dagen op gegidste wandelingen mee. Hiermee hopen ze dat hoteliers de gasten enthousiaster gaan maken voor het wandelen in onze regio, en dat ze meer kennis van zaken uitstralen over de te bezoeken bezienswaardigheden. Het lijkt ons enig, het vreet natuurlijk wel weer tijd, maar ieder gesubsidieerd uitje met de collega-hoteliers uit de regio is natuurlijk gezellig, en wij kunnen die kennis wel gebruiken. De bedoeling is ook met z’n allen een wandelgidsje te maken, waarin wij dan allemaal komen te staan met overnachtings- en pitstopgelegenheden (daar kun je die "broodjes"-vergunning dan weer goed bij gebruiken…). Ook krijgen we een gratis cursus folder- en webdesign, zodat het gehele reclameaanbod naar buiten toe er wat professioneler uit komt te zien. Met dat laatste ben ik niet onverdeeld gelukkig, aangezien onze advertentie in het boekje van de VVV 1 van de professioneelste is. Maar ja, de gemeente Lam en het Beierse Woud opstuwen in de vaart der volkeren is natuurlijk ook in ons belang, als er meer toeristen komen is er voor iedereen meer te verdelen.

Get a life!

Pepijn kreeg net een medewerker van HRS volledig over de zeik aan de telefoon. Die kerel van die reservering/annulering zonder ontbijt had de klantenservice van HRS gebeld dat hij het beláchelijk vond dat hij niet zonder ontbijt kon boeken, en zij belde lekker brutaal op om even verhaal te halen. We kunnen er allebei niet over uit dat HRS ons opbelt over deze onzin, en dan ook nog op zo’n manier. Hij had ons gedreigd te annuleren als hij zijn zin niet kreeg, dat heeft hij gedaan, dus wat is dan het probleem? Get a life! Duidelijk zo iemand die niets anders te doen heeft. En waarom wil je persé bij ons logeren? Bel gewoon een ander hotel waar je je zin wel krijgt! Dat hele ***-HRS zit ons inmiddels tot hier, weg met die onzin….

We gaan nu naar Cham, we moeten bij het Gesundsheitsamt nog 1 cursus van een uur doen voordat we officieel drankjes en eten aan voorbijgangers (dus niet-hotelgasten) mogen verkopen. Dan moeten we nog wat papierwerk invullen, en kunnen we vanaf 1 april de ijsjes en de broodjes slijten.

Lente

Het is hier echt heerlijk weer, zo rond de 16 graden. Als het ‘s avonds donker wordt, weet je wel weer meteen dat je in de bergen woont, dan is het gewoon -1. Aan het einde van deze week zakt bij ons het lekkere weer overigens weer in, dan wordt het weer "gewoon" 4 graden. Vandaag zijn we een stukje omgereden naar Deggendorf; voor de kenners niet de gebruikelijke route door Arnbruck en Teisnach en dan de B11, maar via de Grosse Arber, langs Bodenmais, door Regen en dan door Bischofsmais naar Rusel. Heerlijk door het bos gereden. Je doet er op die manier wel iets langer over naar Deggendorf, maar wordt wel beloond met prachtige vergezichten. Op de Grote Arber werd nog volop geskied, de sneeuw zag er nog best OK uit. We zeiden wel tegen elkaar dat de Worldcup geen weekje later had mogen zijn, de warme temperaturen overdag zijn natuurlijk funest voor de sneeuw.

Men was zeer tevreden over de Engelse vertaling van de website. We hadden er in onze urenverantwoording een paar uur bijgefantaseerd, omdat we op wel heel erg veel minder uur uitkwamen dan de Tsjechische vertaalster. Het werd nog steeds erg weinig gevonden, dus nu willen ze me voor 25 uur gaan uitbetalen ipv voor 18 uur. Daar doen we natuurlijk niet moeilijk over… Het overkoepelend orgaan Tourismus Ostbayern heeft misschien zowiezo nog wat budget over, en als dat zo is (gaan ze volgende week naar kijken) mag ik waarschijnlijk ook de Nederlandse versie gaan maken.

De hygienecursus van het Gesundheitsamt was weer eens een compleet lachertje. Je moest van te voren je certificaat al ondertekenen (wat nou diplomauitreiking?) en na een kleuterklaspraatje van een uurtje over handenwassen en salmonella in eieren mochten we het papiertje mee naar huis nemen. Ik ben ervan overtuigd dat wakker blijven tijdens de speech niet nodig was geweest (een paar mensen zaten er ook erg pro-aktief bij, ahum).

Vandaag contact gehad met onze financieel adviseur. We krijgen een groot bedrag terug aan BTW van de aankopen die we gedaan hebben voor het bedrijf. Dat is bijna het bedrag van de aanleg van de telefoon en dergelijke (en het geld van het vertalen helpt ook natuurlijk). Dat zou ons weer wat lucht moeten geven. Natuurlijk hebben we "recht" op dat geld, als ondernemer draag je over je verdiensten ook BTW af, maar ergens recht op hebben en iets ook daadwerkelijk op een zinnige termijn uitbetaald krijgen is natuurlijk niet hetzelfde.

Bruidsparendansles was super, het is met recht een "stoom"cursus, we hebben al 4 figuren in de Weense Wals geleerd en 3 in de Disco-Fox. Er is een reservering voor dit weekend binnengekomen, dus we kunnen zaterdag niet oefenen, maar ja, weer eens gasten ontvangen zou ook het hogere doel moeten zijn. Met de reserveringen gaat het momenteel wat moeizaam, maar we spraken vandaag onze concullega verderop weer en hij heeft deze week ook weinig nieuws binnengekregen…

Pepijn moest bij de gemeente papieren om laten schrijven, want bij de aanmelding van ons bedrijf is er daar iets fout gegaan. Ze hebben ons toen allebei een formulier in 14 voud (met carbonvel, hard drukken graag) laten invullen, dus nu staan er twee eenmansbedrijven op dit adres ingeschreven ipv 1 Vennootschap onder Firma. De belastingdienst en de Kamer van Koophandel begrepen het meteen, daar staat het bedrijf ook vanaf het begin goed geregistreerd, maar als wij de papieren niet opnieuw invullen hebben wij twee Gaststättenerlaubnissen (vergunning tot het voederen van niet-hotelgasten) nodig, en betalen we twee keer voor die vergunning en krijgen we twee keer bezoek van de Keuringsdienst van Waren. De gemeente Lam stelt zich op het standpunt dat zij niet vinden dat ze iets fout hebben gedaan, en "dat ze het alleen veranderen indien zij daartoe door hun meerderen bij het Landratsamt Cham toe gedwongen worden". Die hadden wij al gesproken toen wij het formuliertje aan het invullen waren, en ja, dat moet echt. Je begrijpt al, ambtenaren, dus die meerderen waren ziek, hadden ATV of waren met vakantie. Wordt morgen vervolgd. Grrrr…Duitse bureaucratie!!!!

Get a life!

Pepijn kreeg net een medewerker van HRS volledig over de zeik aan de telefoon. Die kerel van die reservering/annulering zonder ontbijt had de klantenservice van HRS gebeld dat hij het beláchelijk vond dat hij niet zonder ontbijt kon boeken, en zij belde lekker brutaal op om even verhaal te halen. We kunnen er allebei niet over uit dat HRS ons opbelt over deze onzin, en dan ook nog op zo’n manier. Hij had ons gedreigd te annuleren als hij zijn zin niet kreeg, dat heeft hij gedaan, dus wat is dan het probleem? Get a life! Duidelijk zo iemand die niets anders te doen heeft. En waarom wil je persé bij ons logeren? Bel gewoon een ander hotel waar je je zin wel krijgt! Dat hele ***-HRS zit ons inmiddels tot hier, weg met die onzin….

We gaan nu naar Cham, we moeten bij het Gesundsheitsamt nog 1 cursus van een uur doen voordat we officieel drankjes en eten aan voorbijgangers (dus niet-hotelgasten) mogen verkopen. Dan moeten we nog wat papierwerk invullen, en kunnen we vanaf 1 april de ijsjes en de broodjes slijten.

Catwalk of fame

Pepijn heeft net het personeelstoilet en opslaghok getegeld. In de nieuwe gastengang zat nog een klein randje tussen het beton en de betonplaten. Dat heeft hij even dichtgesmeerd met de overgebleven tegellijm, gade geslagen door een klein dik zwart wit diertje. Dat nieuwe grijze randje moest ook even uitgeprobeerd worden natuurlijk…. Resultaat: walk of fame met kattenpoot. Reactie Pepijn: "En wat ben je dan…?" Reactie Katja *vertwijfeld* "Miauw…?".

Gastenwensen

Het was weer eens zo ver: via de website (geen dubieuze toko, maar 1 van Duitsland’s grootste) waar we altijd onzinnige boekers van krijgen, die dan niet opdagen of allerlei noten op zang hebben, kwam weer een typische reservering binnen. De gast wilde wel komen, maar dan moesten wij hem wel een vette korting geven omdat hij het ontbijt niet wilde gebruiken. Hij dreigde dat hij onmiddellijk zou annuleren als er niet een substantieel deel van de rekening af ging. Verder had meneer nog een scala van wensen, en of wij even contact met hem op konden nemen. Probleem was wel dat er geen telefoonnummer of  emailadres bij stond. We hebben dus contact opgenomen met die boekingssite of zij het konden regelen. Zij geven namelijk nooit gegevens van gasten vrij. Rare zaak, alle andere hotelboekingssites doen dat wel, het is toch fijn als er contact mogelijk is als dat nodig is? Zij hebben direkt een email naar de gast gestuurd dat zowel site als hotel het erover eens waren dat de kamerprijs al laag genoeg was, en twee minuten later kwam de annulering binnen. Dat heet nou opgeruimd staat netjes. Iemand die € 42,- per kamer (dus € 21,- p.p incl ontbijt) te duur vindt, gaat maar naar de jeugdherberg, die ga je nooit tevreden stellen. En hoeveel euro aftrek hij dan in gedachten had? Geen idee, ik hoef het ook niet te weten.

In ieder geval, wij hebben deze organisatie er direkt van op de hoogte gesteld dat dit zo niet langer kon, dat wij ook niet weten waar het aan ligt, maar dat wij voor alle boekingskanalen dezelfde prijzen en voorwaarden hanteren, en alleen van hen van die rare boekingen krijgen. In de vrije tekst staan echt de onmogelijkste eisen. Ook worden er relatief veel boekingen gemaakt die op het laatste moment geannuleerd worden of waarbij de gast gewoon niet op komt dagen. Het is dus nu afgelopen, wij nemen geen boekingen meer van ze aan zonder garantie, en vanaf 24 uur voor aankomst kun je niet meer annuleren. Dit zou er voor moeten zorgen dat de ergste grapjassen afvallen. Onze ervaring is namelijk met een aantal andere sites dat mensen die serieus zijn toch wel boeken onder deze voorwaarden (zo onredelijk zijn die niet).

Vandaag zijn de PR-dames naar de dierenarts geweest voor hun jaarlijkse prikjes, ze hebben heen en terug vol zelfmedelijden de hele auto bij elkaar zitten jammeren. Katja is weer terug op het dieetvoer wat ze in Amsterdam ook al een tijdje gehad heeft, ze past namelijk nauwelijks meer door het kattenluikje. Het zit gewoon in de genen, haar neefje in Amsterdam die er precies hetzelfde uitziet heeft hetzelfde probleem. Jane eet ongevraagd mee aan dit voer, zij vindt het namelijk lekkerder dan Katja, en anders gaan ze stiekum van etensbakje ruilen als je niet kijkt.

Onze Zweedse gasten zijn vanmiddag aangekomen, het blijkt dat hun dochter deelneemt aan de skiwedstrijden, dus ze zijn mee om aan te moedigen. Ze hebben hier niet gegeten, want ze hadden met hun dochter afgesproken. Die zit in het trainingskamp in Zwiesel, en voor haar was het te ver om hier naar toe te komen. Dan zou het voor de belangrijke wedstrijd ook te laat worden voordat ze weer terug was. Morgen gaan ze vroeg weg om aan te moedigen, dus we kunnen vroeg aan het klussen beginnen. Waarschijnlijk eten ze hier morgenavond weer niet.

Vanmorgen moesten we ook vroeg op, want de CV-monteur is eindelijk geweest. Nadeel: hij kon alleen om half 8 komen. De grootste slapstick was wel dat het roestremmende middel wel aan hen geleverd was, maar dat ze dat aan een andere klant hadden verkocht. Zucht! Ons leidingwater is namelijk té zuiver. Je wist het niet, maar dat kan ook…. Omdat het heel zuiver bergwater is, zitten er redelijk wat mineralen in en geen kalk. Dit alles is heel slecht voor de leidingen, zowel voor die in huis als in de straat. Gevolg: koffiekleur water uit de leidingen en vreselijke roestvlekken in je hotelwasgoed. Daar heb je dan een speciale doseerinstallatie voor die een soort tegenmiddel in je water mengt. Dat middel proef je niet en is ongevaarlijk, maar daar moeten we dus nu weer op gaan zitten wachten….

Vouwen

Vandaag werden er twee hele grote dozen afgeleverd: de hotelfolders. Het enthousiasme werd toch wel een beetje getemperd door de constatering dat ze niet gevouwen waren, en dat er dus iemand met 5400 stuks aan de stamtafel mocht gaan zitten fröbelen. Aangezien het mijn favoriete dag van de maand was en er verder toch niet zoveel uit mijn handen kwam, was ik de vrijwilliger. Na in bijna 2 uur slechts 20 stuks gevouwen te hebben, heb ik Pepijn er maar even bijgeroepen. Wat ik ook probeerde, ik kreeg er geen nette vouw in. Samen kwamen we erachter dat de vouwrand er verkeerd om ingestanst was, dus het "verkeerd om"-vouwen ging heel erg makkelijk. Maar meestal is het toch de bedoeling dat de voorkant met naam, foto en logo van het hotel ook aan de voorkant zit, en niet aan de binnenkant. Dus Pepijn het folderbedrijf gebeld, en daar kregen we echt nul op het rekest. Nee, het lag allemaal aan ons, wij begrepen het niet. Pepijn heeft heel snel de telefoon aan mij gegeven om te voorkomen dat hij nare dingen ging zeggen, dus die heb ik toen maar gezegd. Ik kan me voorstellen dat je alle klachten maar een hoop onzin vindt, maar behandel je klant niet als een driejarige…. Uiteindelijk kwam het zo ver dat ik hem netjes maar beslist vertelde dat ik nu de verbinding ging verbreken, aangezien hij toch niet wilde luisteren en dat verder praten dus geen zin had. Twee minuten later belde hij terug of we een aantal exemplaren wilden terug sturen, want "hij kon zich de klacht niet zo goed voorstellen, en dan kon hij er op zijn gemak nog even naar kijken". Ik heb al tegen Pepijn gezegd, we kunnen ons de moeite van de portokosten en daar opvolgende ergernis besparen, er komt toch niets uit. Het ligt toch allemaal aan ons, wij zijn een stelletje randdebielen die niet kunnen vouwen….

Als er trouwens nog 1 keer iemand beweert dat Duitsers zo efficient, grondig en beleefd zijn, dan word ik echt boos. En dat niet alleen naar aanleiding van bovenstaand verhaal… Al 4 weken wacht ik op antwoord van de organisatie van de Gartenschau (soort Floriade) over het bestellen van kaarten, al 6 weken belt Pepijn iedere week met de verwarmingsmonteur die ook iedere week belooft terug te bellen over het maken van een afspraak voor CV-ketelreiniging, en wachten we ook al weer een week op antwoord van een hotelboekingssite over door hen teveel in rekening gebrachte commissie en/of BTW. Mijn ervaring is dat Duitsers heel goed zijn in het omzeilen van problemen door er niet over te praten. Als je het er niet over hebt, dan gaat het probleem vanzelf weg. Het nare voor deze mensen is dat wij nogal vasthoudende typjes zijn, die heel erg onaangenaam kunnen worden als je doet alsof wij debiel zijn.

De dansles gisteravond was hilarisch. Niets is leuker dan een beginnersklasje te zien stuntelen. Voor het gemak vergeet je zelf even dat je er ook ooit zo bij hebt gestaan. Wij kwamen alleen voor de Weense Wals, dus de rest van de les hebben we gewoon gekeken. Het viel ons erg op hoe jong de aanstaande bruidsparen waren, iedereen was stukken jonger dan wij, een aantal kunnen niet ouder dan 20 geweest zijn. Daaraan zie je dan toch weer hoe traditioneel men hier is; meteen na de middelbare school met je jeugdliefde trouwen. Sommige van de dames (en dan met name de piepjonge) waren héél erg zwanger, die gingen echt nog even snel trouwen voordat de baby kwam. Wij kunnen nu ook een blokje dansen in de Weense Wals, in de komende drie weken moet daar nog meer bij komen.

Pepijn heeft vandaag de ruimte leeggeruimd waar de bibliotheek komt, dat was toch een bende! Er was natuurlijk flink gezaagd en geklust, dus lag alles onder een dikke laag stof.

Berouw komt na de ...

Of liever gezegd, spierpijn komt na het wandelen….Vandaag voelen we ons allebei niet echt toppie. Pepijn loopt al de hele dag te klagen over hoofdpijn, en ik heb in mijn heupen en kuiten zo’n spierpijn dat ik niet echt vooruit kan. Tsja, het was misschien toch wel wat ver, na bijna een hele winter niet wandelen. Ik probeerde net een bed op te maken, maar ben er snel weer mee opgehouden.

Nu probeer ik een beetje verder te werken aan mijn vertaalwerkje, maar ik ben er met mijn kop niet bij. We moeten allebei maar vroeg naar bed vanavond. Stelletje krukken, we worden echt oud….

De Worldcup Ski gaat door! Er is de laatste dagen nog een beetje sneeuw bijgekomen op de Grote Arber, en dus heeft men besloten dat het evenement plaats gaat vinden. Hier in het dal is het ondertussen de hele week al 14 graden en dat blijft zo. We zijn heel benieuwd of het uit gaat maken in de boekingen als bekend wordt dat het doorgaat. Zelf denk ik dat het te laat gaat zijn voor mensen om bijvoorbeeld nog vrij te krijgen van hun werk, veel toeschouwers hadden zich er waarschijnlijk al op ingesteld dat het niet door zou gaan.

Vandaag hebben we samen zitten pompelen om eventueel een arrangementje aan te bieden, in een poging om de boekingen wat op te krikken. Sommige mensen willen nou eenmaal graag zo’n pakketje boeken, in 1 van de hotels waar ik heb gewerkt was het super-populair.  Je kunt nu bij ons in de periode maart t/m juni een wandelarrangement boeken voor een week, geen idee of dat wat gaat doen. We hebben er overigens wel voor gezorgd dat we het arrangement goed doorgerekend hebben, we moeten er voor zorgen dat het voor beide partijen leuk blijft.

Morgen zijn we het enige paar op de bruidsparen-dansles dat niet gaat trouwen! Dit is een poging middels een stoomcursus de Weense Wals en de Disco-Fox te leren. Het begint namelijk wel vervelend te worden dat wij dat niet kunnen.  Op de dansavonden op zaterdag doen ze altijd een hilarische quiz waarmee je leuke (kleine) prijsjes kunt winnen. Meestal is het een onmogelijk onderwerp (bijvoorbeeld de kleur van de stropdassen van de Beierse Minister-President), maar dit keer ging het over musicals van Andrew Lloyd Webber. De winnaar moet ten overstaan van de hele zaal met zijn/haar partner de Weense Wals dansen. Groot was de schrik toen ik als enige van onze tafel alle antwoorden goed bleek te hebben. Gelukkig was ik niet de enige in de zaal, en werden er namen getrokken… en niet die van mij… Pfoe!

Relax

We hebben eens een weekend min of meer voor onszelf gehad. Gedaan wat iedereen eens een keertje een weekend zou moeten doen: bijna niets! We hebben het niet over het hotel gehad (ok, BIJNA niet…). Gisteren hebben we tot 11 uur uitgeslapen, rustig gebrunched en gedouched, en ‘s middags zijn we op ons dooie akkertje naar Deggendorf gereden voor een gezelig dineetje in een sjiek restaurantje. Grappig: toen ik even naar het toilet liep, kwamen er net nieuwe gasten binnen, en die dachten dat ik bij het personeel hoorde. Zou het met houding te maken hebben? Na het diner hebben we nog ergens gezellig een glaasje gedronken en zijn we naar de dansschool gegaan voor een gezellig avondje dansen. Mensen die we kennen van onze cursus vroegen nog of we meegingen naar de disco, die in hetzelfde pand zit, maar we moesten vanmorgen redelijk op tijd op voor de stamtafel, dus dat aanbod hebben we maar afgeslagen. Bovendien waren we wel erg op ons paasbest gekleed…

Vanmorgen heeft Pepijn de buren op Schnaps getrakteerd tijdens het Frühschoppen. De heren waren nog niet weg, of de zon begon heerlijk te schijnen, dus na een snelle lunch hebben we de wandelschoenen aangetrokken en hebben we minstens 10 kilometer gelopen. We hebben een combinatie gemaakt van verschillende bestaande wandelroutes en eigen improvisaties met behulp van de wandelkaart, dat worden toch altijd de leukste uitstapjes. Onderweg hebben we erover gesproken hoe erg we het zouden vinden als het allemaal niet zou lukken, en we uit deze mooie omgeving weg zouden moeten. Jammer dat de prachtige vergezichten en de dikke bossen niet zo goed te fotograferen zijn, alle foto’s worden altijd zo donker, zelfs als het zonnig is. Omdat het de afgelopen dagen keihard geregend heeft, waren de bospaden wel erg drassig, maar voor de rest hebben we ongelofelijk mooi weer gehad. Pepijn was als een kind zo blij dat er halverwege de route ook nog taart gegeten kon worden. Ik was als een kind zo blij omdat ik mij zo had ingespannen, en nog ging inspannen, dat ik ook wat mocht.

Je kan het niet zo goed zien, maar in de verte ligt er sneeuw op de Grote Arber. Het goede nieuws is dat er daar de afgelopen nacht maar liefst 5 hele centimeters verse sneeuw bij gevallen zijn. Best weinig natuurlijk, maar het lijkt erop alsof men toch gaat proberen de Ski World Cup door te laten gaan. Geen idee of in dat geval de boekingen voor deze week dan nog gaan aantrekken.

Morgen gaan we weer over tot de orde van de dag. Schoonmaken, klussen, you name it! Dinsdag wordt de laatste hand gelegd aan de reclameborden, donderdagmorgen heel vroeg kwam er iemand van de brouwerij de verlichte menukast brengen, dus die kunnen ze gelijk ophangen. Ik heb net wat foldermateriaal geplastificeerd om erin te hangen, zodat mensen die voorbij wandelen een indruk krijgen van de binnenkant van het pand en de prijzen enzo.