ons hotel

donderdag 29 april 2010

Het is ook Beieren....

We kregen een tijdje terug een boeking van 2 Chinezen via HRS. Die site is onze grootste boeker, het is alleen jammer dat je er nooit gegevens van de gast bij krijgt. Op de een of andere manier had ik er al een beetje een vreemde vibe bij. Waarom geen idee, want we hebben al eerder mensen uit HongKong gehad, dus het is mogelijk.

Vandaag werd er gebeld. Pepijn kreeg de Chinezen aan de telefoon dat ze voor het station stonden, maar het hotel niet konden vinden. De vraag was of ze bij Lam of Frahelsbrück stonden. Antwoord: " Hûh, nee, Berchtesgaden natuurlijk, daar is uw hotel toch?" Tsja, het is Beieren, maar dan wel helemaal aan de andere kant…..

woensdag 28 april 2010

Grote wasjes...kleine wasjes...

We zijn op zoek naar een nieuwe leverancier van huurwas. Onze huidige leverancier heeft de prijs gigantisch omhoog gegooid en daar gaan wij niet mee accoord. We hadden dus een aantal concurrenten gevraagd langs te komen met een aanbieding. Natuurlijk is het dan normaal dat je een info-map of folder, een prijslijst en een selectie van de te leveren was meebrengt. Een goede vertegenwoordiger gaat ook nog met je mee naar je hotelkamer met het wasgoed, hij/zij bekijkt de bedden/dekbedden/kussens en samen beslis je over de meest ideale kleur en maat voor op het bed.
Vorige week was er hier eentje die ik het liefste direct naar buiten had geschopt, en ik heb die na minder dan een half uurtje ook beleefd maar beslist de deur uitgewerkt. Pepijn had voordat ze kwam telefonisch al besproken wat de bedoeling was, wat we nodig hadden, wat voor kleur we ongeveer wilden en dat ze vooral alles mee moest brengen. Ze had toen ze kwam gewoon helemaal NIETS bij zich – alleen een leeg schrijfblokje en een pen. Ze ging weer al dezelfde vragen zitten stellen als ze al aan de telefoon gesteld had, en wilde geen prijzen noemen. Dat was afhankelijk van wat we nu betaalden bij de concurrent???? Voordat ze prijzen wist, ging ze ons geen aanbod doen. Daarop heb ik haar de deur uitgewerkt met het antwoord dat wij op deze basis geen zaken konden doen. Ik dacht eigenlijk al dat we daar niets meer van gingen horen.

Vandaag belde ze ineens op. "Of we al een beslissing hadden genomen?" Euh… Ik bleef koel en zakelijk en vertelde dat we haar bedrijf niet gingen meenemen in de uiteindelijke beslissing. Vraagt ze ook nog waarom niet. Zelfkennis is blijkbaar niet haar sterkste kant. Die heeft geen bord voor haar kop, maar een complete XXL-wasmachine. "U was totaal onvoorbereid en kwam niet erg sterk over" Dat zag ik toch verkeerd. Het was een "orienterend" gesprek en dan noemde ze nooit prijzen en nam ze nooit was mee. Zowiezo was dat laatste niet nodig, want ze hadden toch alleen gewoon wit en niet de kleur die wij wilden. Pardon?? Nog gewoon 2x keihard door de telefoon en ter plaatse zitten liegen ook. Ik liet haar merken dat wij not-amused waren, en zei dat ik het ernstig vond dat ze onze tijd zo had zitten verdoen. Nog viel het kwartje niet. Ik moest hard en zakelijk zeggen dat ik nu het gesprek ging beeindigen aangezien wij geen zaken met deze firma gingen doen, toen ze zich pas realiseerde dat ze de opdracht echt niet ging krijgen. Dat was geloof ik zelfs nog wel een openbaring… Mensenkennis is dus ook al niet haar sterkste kant. Waarom heb ik nou zo’n idee dat zelfreflectie dat ook niet gaat zijn?

zaterdag 24 april 2010

Lente!

Het is definitief lente hier. Dit weekend kunnen de temperaturen wel tot 23 graden oplopen! De bomen zijn nog niet helemaal groen, maar je ziet dat het nu snel gaat. Dit weekend hebben we al iets meer gasten, je ziet dat het er per week steeds meer worden. 30april/1 mei en Pinksteren lopen heel goed, Hemelvaart mag nog wat beter, maar dat is echt zo’n last-minute feestdag. Als het mooi weer is zitten we vol, anders niet.

Pepijn heeft gisteren de tweede computer maar eens opgestart die hier al maanden staat. Hij blijkt het na wat opstartproblemen toch te doen en gisteren hebben we een wireless USB stick besteld zodat we er ook achter in kantoor mee kunnen internetten, waar we geen LAN-stopcontact hebben. Pepijn heeft alles van de receptiecomputer op deze computer gekopieerd. Wel zo handig. Hebben we daar alles bij de hand en bovendien hebben we een backup. Als je van de receptiecomputer de ventilator niet vol laat draaien, dan wordt hij te warm en crasht hij meerdere keren per dag. Het klinkt hier in de receptie alsof er iemand de hele dag staat te stofzuigen. Jaaa….echt kwaliteitje, die computers van Acer…..

Gisteren kwam de wasmachinereparateur dan eindelijk langs. We hadden al tijden last van een schrapend geluid als onze 10 kg wasmachine draaide, maar hij deed het op zich nog wel. Aangezien wij in een uithoek van het land wonen, komt zo’n monteur niet iedere dag in onze regio, en kunnen we meestal ook nog achterlijke voorrijkosten betalen. We hebben het al twee keer gehad dat die alleen al meer dan 200 euro waren omdat er iemand uit München moest komen, gelukkig viel het dit keer mee.
En zoals dat bij ons altijd gaat, hadden we weer eens last van het "demonstratie-effect". "Kijk meneer, als ik ‘m aanzet, dan klinkt het zo. Euh…alleen nu niet…" Je staat altijd zo heerlijk voor paal als dat gebeurt. De monteur heeft heel die wasmachine opengemaakt en alles eruit gehaald en er weer ingezet. Nee hoor, niks te vinden…. Na het in elkaar zetten draaide hij braaf zijn rondjes zonder ook maar een piep te geven. Leuk….65 euro voorrijkosten en 46 euro arbeidsloon…. De monteur heeft wel beloofd dat als het probleem binnen 14 dagen weer optreedt dat ze dan gratis terugkomen.

woensdag 21 april 2010

Terug van het schoolreisje

We waren de afgelopen dagen niet thuis vanwege de halfjaarlijkse TipTop-vergadering. Het was weer erg leuk om de collega’s te zien, al was de opkomst dit keer niet zo groot als voorgaande keren. Veel collega’s hadden andere verplichtingen zoals beurzen, vakanties e.d., of gewoon het hotel vol. Eén collega is failliet gegaan en eentje lag in het ziekenhuis. Dit is ook de tijd van het jaar dat alle kindertjes communie doen en velen moesten bij kleinkinderen/neefjes/nichtjes/buurkindertjes zijn voor de festiviteiten.

Het is iedere avond weer ouderwets laat geworden, en wij zijn dan vandaag ook niet zo optimaal in vorm. We moesten vanmorgen al weer vroeg op, want een boekingsportaal waar we veel zaken mee doen kwam langs om een filmpje van ons hotel te maken voor op hun website.
Vanmorgen om 11 uur is ook het Duitse luchtruim weer volledig geopend. Wij hebben geen last van de vulkaan gehad, aangezien we weinig gasten hebben in dit seizoen en er zowiezo heel erg weinig gasten met het vliegtuig komen. We zijn toch meer een autovakantie-bestemming. Een collega uit de Alpen die zich eigenlijk eerst afgemeld had omdat hij vol was, was toch op de vergadering omdat de twee geboekte reisgezelschappen uit Brazilie en China niet konden komen en het hotel nu leeg was.
Vanaf volgende week begint dan eindelijk het seizoen voor ons, de boekingen voor mei lopen goed.

zaterdag 17 april 2010

Dear Dr. Dr.

Dit is het punt waarop Femke in Zweden al van haar stoel valt van het lachen. We hadden er weer eentje die denkt dat wij dom zijn:
Hello,
We want to book Lunch for 24 guests from India to your country from July 20th-28th, 2010(9 days) by 2.00pm every day. Reply me with your Menu if there is
availability.
Dr. George Mathew,
Kerala Forest Research Institute
Peechi – 680 653,
Kerala,
India.
We waren al bijna zeker dat dit weer een scam was (een Dr. met een zeer algemene engelse naam, een wat grotere groep voor een langere periode), maar Pepijn had even gegoogled en dit instituut bestaat echt en er werkt dus echt iemand met deze naam. En er komen hier in ons gebied (we hebben het grootste aaneengesloten bosgebied van Centraal Europa) regelmatig bosbouwers en ecologen uit de hele wereld leren over bosbehoud etc, dus het is niet onmogelijk. Ik was wat sceptischer dan Pepijn, maar die wilde wel ofwel even lachen ofwel wat serieuze business binnenhalen, en waagde er een email aan:
Dear Dr. Mathew,
It all depends on your wishes, we can arrange lunch for 24, but have no a la carte restaurant. We recommend that we agree the menu in advance.
We normally have a daily set menu in the evening. Are you looking for hot or cold food, how many courses, or buffet, i.e. what are your requirements, and do you have a budget in mind?
Please note that we do not serve bavarian cuisine but international from all over the world. We can accommodate dietary or religious foodconstraints, as long as we are informed beforehand.
Yours sincerely, Natascha Porter & Pepijn Boelens

Het was even een paar dagen stil, wat toch wel strookte met een echte aanvraag (scammers springen er meestal meteen bovenop) en toen kregen we antwoord. Jaaaaaa, een echte Dr. Dr. scammer….

Attn: Natascha Porter & Pepijn Boelens,

Thanks for your response with your Menu. We will make a deposit payment of Euros 2.000,00 to you, this is because we are not yet sure of what the guests might like to eat and drink. Our menu request will reach you before our arrival. The balance payment will be made on our arrival.  I hereby inform you that we are getting a direct sponsorship from United Kingdom. A cheque payment will be sent to you from our sponsors in the amount of Euros 10.000,00 that will cover the cost of our Lunch and other necessary arrangements for us.
However, we also made an arrangement with a pre paid Transport Consultant who will take care of our flight arrangements to other destinations and transportation requirements during our entire stay, we have decided that only one person will have to handle the cheque.
So once you are in receipt of the cheque you are required to cash the cheque payment then you deduct Euros 2.000,00 which is the deposit payment for our Lunch and send the balance of Euros 8.000,00 toTransport Consultant for them to arrange our flight ticket to your property and other logistics arrangment. I will send you the agent details once everything is concluded.
Kindly confirm this and provide me with your: (1) YOUR FULL NAME as it will be on the cheque payment
(2) ADDRESS for cheque delivery
(3) PHONE NUMBERS for office records
Looking forward to a warm Hospitality!
Dr. George Mathew,
Kerala Forest Research Institute
Peechi – 680 653,
Kerala,
India.
  Een echte scammer, wat leuk! Je weet het zeker als ze direct beginnen te zeiken over een "transport consultant" die ze niet met een cheque of creditcard kunnen betalen, en dat jij even 10.000 Euro mag overmaken. "Thanks for your response with your Menu". Hûh??? We hebben ze geen menu gestuurd! Of er iemand wat te eten krijgt en wat, dat doet blijkbaar niet terzake. Wat het kost is ook niet belangrijk. Het enige wat hij wil is van die valse cheque af voor vééééél geld. En hij zoekt een randdebiel die erin trapt….

Pepijn besluit dat hij wel even verder wil teasen en tevens wil laten merken dat we hem allang door hebben:
Dear Dr. Mathew,
Thank you for your lunch reservation. However, due to banking and Finanzamt (tax authorities) rules that have come into effect we canonly accept payment for services rendered (or as prepayment). Your TC will have to be paid separately. In effect we can accept, and will gladly accept, the 2000 Euros down payment, but please note that a UK check is difficult and expensive to cash if we get it accepted at all. Check fraud has been rife lately, so that is one more reason why institutions are being difficult. Any charges for cashing would have to come out of the down payment. Effectively, direct money transfer is better any day. Please have your sponsor make out a cheque of EUR 2000, to ‘Haus am Berg, Boelens & Porter GbR’ and address/phone as below, or ask them to contact us for bank data.
Alternatively, your TC, if they also have a TA license, is authorised to buy in lunch. They can pay us 2000 if you have them cash the check.That would be an elegant solution to our administrative problem.

Tsja…. al die cheque-fraude de laatste tijd ook….
We zijn benieuwd hoe lang de heen en weer correspondentie gaat duren. Bij Femke was de datum dat ze bij Hotel Storfors zouden komen logeren al máánden voorbij zonder dat er iemand was opgedoken toen haar Nigeriaanse crimineel nog steeds zat te emmeren over zijn cheque.

maandag 12 april 2010

z'n gangetje

We hebben weer een tijdje niet gelogd. Reden: een vrijwel totale afwezigheid van nieuwswaardige dingen. Het was deze week redelijk rustig qua gasten. De sneeuw is nu wel weg, maar de blaadjes aan de bomen willen nog niet heel erg, dus dat verklaart waarom het rustig is. We hebben (nou ja, voornamelijk Pepijn) deze week het houten terras achter weer opgebouwd, plantjes in potten op het overdekte terras geplant en kruiden in de kruidenkas beneden in de tuin, en Pepijn heeft het tuinpad nu helemaal verlegd en verbreedt.

Zonder heel erg te willen uitweiden: we hebben nogal wat shit gehad met een leverancier die de prijzen ineens fors wilde verhogen (denk 15-20%) en waarvoor we nu een ander zoeken, en de bank die iets heel doms met onze rekening deed waar toch wel een hartig woordje over gesproken is en waarbij zelfs de rechtsbijstandsverzekering voor werd ingeschakeld voor juridisch advies. Ik probeer hier ondertussen orde op zaken te stellen in het kantoor met het eindelijk eens goed verwerken van de "niet urgente" papierbende die hier rondslingert.

Vorige week hebben we bij de groothandel de missende ingredienten gehaald voor ons nieuwe menu en zijn we wat laatste dingetjes aan het proefkoken voordat we daarmee van start gaan. Ik heb gisteren een nieuw webdesign programma geinstalleerd op de computer (Frontpage is mee ter ziele gegaan met het instorten van de oude computer, maar dat was toch een verouderd ****programma) en heb wat spelfouten en oude info zittten veranderen op onze website. Het is even wennen hoe het nieuwe programma werkt, maar ja, het is Microsoft dus dat is toch nooit logisch…. We willen een nieuwe website gaan bouwen, maar dat heeft geen top-prioriteit, we draaien nog wel even door met de oude versie.

Na volgend weekend gaan we naar de TipTop-meeting bij 1 van onze leukste TipTop-collega’s. In de twee weken erna hebben we een hoop lokale vergaderingen, cursussen en bijeenkomsten vanwege de start van het zomerseizoen. Eind van de maand breekt de gezelligheid weer los als Alwin met zijn vriendin komen logeren.

donderdag 1 april 2010

We zijn weer thuis!

Voor diegenen die ons een tijdje gemist hebben, we waren in Nederland. Het was enerverend, met veel bezoeken aan familie en vrienden. Iedere avond werd het laat en we zijn 6 dagen achter elkaar uit eten geweest. Sinds we thuis zijn is Natascha in de lappenmand. Niks ernstigs eigenlijk, ze is alleen maar de hele dag misselijk zonder dat er wat uit komt. Waarschijnlijk gewoon oververmoeidheid. Ach, we moesten toch allebei dringend afvallen, dus op deze manier gaat het wat sneller….Iedereen waar we op bezoek waren riep: "Hè¨ nee, we zien jullie al bijna nooit, we gaan niet koken hoor ,we gaan niet eeuwig in de keuken staan, we gaan lekker makkelijk uit eten". Thuisgekomen bleken we 4 kilo extra lichaamsgewicht mee naar huis te hebben gesleept. Maar het was wel heel gezellig…

We zijn dit keer nog meer dan ooit tot de conclusie gekomen dat we echt alleen nog maar naar Nederland gaan voor de mensen. We hebben serieus aan goede vriend Harald gevraagd of de buurt waar hij woont en waar wij woonden altijd al zo vies was. We vonden Nederland vies, druk en vooral onbeschoft. Mensen lopen gewoon tegen je op terwijl de hele straat verder leeg is, basismanieren (zoals U zeggen en een beetje beleefd tegen je doen in een winkel) hebben ze niet, invoegen en ritsen op de weg is een hel want ze laten je er gewoon expres niet tussen, en iedereen gooit gewoon zijn afval maar lukraak op straat, zelfs al staan ze pal naast een vuilnisbak. Om te shoppen hoef je ook niet naar Nederland, de kwaliteit van spullen in Duitsland is veel beter. Vooral kleding is erg slordig en gekreukt in Nederland. Wel hebben we 15 boeken gekocht, dat hebben we hier niet, zeker niet in het nederlands of het engels. Ook kun je in Nederland leuke frutsels voor je tuin of je huis kopen, daarin zijn ze hier toch wat spartaanser.

De bruiloft van Heleen en Arno waar we natuurlijk eigenlijk voor kwamen was helemaal top. Ze hadden het echt leuk georganiseerd met alles erop en eraan en het was ook boffen met een mooie warme lentedag. Omdat we van zo ver kwamen, mochten we er de hele dag bij zijn. We kennen Heleen natuurlijk ook al 18 jaar. We werden er wel helemaal verlegen van dat we in de speech zelfs speciaal genoemd werden. De dag ervoor sliepen we bij Vanessa en Remi in Rotterdam en de dag erna bij Harald in Amsterdam. Ook ouders en schoonouders werden met een bezoek vereerd. De laatste dag zouden we gezellig met goede vriendin Selina gaan eten, en dus hadden we een prima hotel in de buurt van Apeldoorn geboekt (ze werkt in Bunnik en woont in Zwolle, dus dit was lekker in het midden). Uiteindelijk hebben we er met zijn tweeen een leuke dag van gemaakt in Apeldoorn en zijn we daarna in Arnhem gaan eten, want ze was helaas errug ziek. Heel jammer, op de een of andere manier lukt het steeds niet om in NL af te spreken, al willen we wel heel graag. We waren de volgende dag door de ideale locatie in de buurt van de Duitse grens wel heel snel weer thuis, dus elk nadeel heeft zijn voordeel….

Hier is het ondertussen rustig. Pasen doet als vanouds gewoon nauwelijks iets, we zijn bijna helemaal leeg. We krijgen zoals normaal in dit seizoen bijna alleen maar koopjesjagers aan de telefoon. Er belde iemand op, die had ergens een prijs gezien voor de allergoedkoopste tweepersoonskamer in het laagseizoen en vond dat ze daar wel met z’n vieren in konden gaan zitten en dat ze voor de kinderen niet hoefden te betalen. Voelen jullie ook zo’n deja-vu opkomen? Nee, dat soort mensen kennen wij ondertussen veel te goed…. Pepijn heeft beleefd gezegd dat het maximum aantal personen in een 2-persoonskamer 3 was en dat we de boeking op deze manier dan ook niet gingen aannemen.
We zijn begonnen aan de tuin. Het tuinpad in de voortuin van de parkeerplaats naar de voordeur maken we breder, het was toch wat te smal voor mensen met rolkoffers of kinderwagens. Het terrasje bij de bieb heeft Pepijn opgebroken want daar zat toch nooit iemand, en dan konden we de tuintegels in de voortuin gebruiken. Pepijn heeft gisteren de sfeervolle nieuwe tuinhaard in elkaar gezet en die staat nu in de voortuin. We hebben in Nederland ook mooie glimmende fakkels gekocht voor op het overdekte terras achter (kunnen die oude vieze lekkende bamboe-fakkels weg). Natas heeft enthousiast raampjes gelapt en terrasmeubilair van de kamers schoongemaakt. We willen het houten terras in de voortuin nog verven en op het terras achter moeten de houten tegels neergelegd en ingeolied worden voordat de terrasmeubels er weer op kunnen. Langzaam komen we in lentestemming!

We zijn weer thuis

Voor diegenen die ons een tijdje gemist hebben, we waren in Nederland. Het was enerverend, met veel bezoeken aan familie en vrienden. Iedere avond werd het laat en we zijn 6 dagen achter elkaar uit eten geweest. Sinds we thuis zijn is Natascha in de lappenmand. Niks ernstigs eigenlijk, ze is alleen maar de hele dag misselijk zonder dat er wat uit komt. Waarschijnlijk gewoon oververmoeidheid. Ach, we moesten toch allebei dringend afvallen, dus op deze manier gaat het wat sneller….Iedereen waar we op bezoek waren riep: "Hè nee, we zien jullie al bijna nooit, we gaan niet koken hoor ,we gaan niet eeuwig in de keuken staan, we gaan lekker makkelijk uit eten". Thuisgekomen bleken we 4 kilo extra lichaamsgewicht mee naar huis te hebben gesleept. Maar het was wel heel gezellig…

We zijn dit keer nog meer dan ooit tot de conclusie gekomen dat we echt alleen nog maar naar Nederland gaan voor de mensen. We hebben serieus aan goede vriend Harald gevraagd of de buurt waar hij woont en waar wij woonden altijd al zo vies was. We vonden Nederland vies, druk en vooral onbeschoft. Mensen lopen gewoon tegen je op terwijl de hele straat verder leeg is, basismanieren (zoals U zeggen en een beetje beleefd tegen je doen in een winkel) hebben ze niet, invoegen en ritsen op de weg is een hel want ze laten je er gewoon expres niet tussen, en iedereen gooit gewoon zijn afval maar lukraak op straat, zelfs al staan ze pal naast een vuilnisbak. Om te shoppen hoef je ook niet naar Nederland, de kwaliteit van spullen in Duitsland is veel beter. Vooral kleding is erg slordig en gekreukt in Nederland. Wel hebben we 15 boeken gekocht, dat hebben we hier niet, zeker niet in het nederlands of het engels. Ook kun je in Nederland leuke frutsels voor je tuin of je huis kopen, daarin zijn ze hier toch wat spartaanser.

De bruiloft van Heleen en Arno waar we natuurlijk eigenlijk voor kwamen was helemaal top. Ze hadden het echt leuk georganiseerd met alles erop en eraan en het was ook boffen met een mooie warme lentedag. Omdat we van zo ver kwamen, mochten we er de hele dag bij zijn. We kennen Heleen natuurlijk ook al 18 jaar. We werden er wel helemaal verlegen van dat we in de speech zelfs speciaal genoemd werden. De dag ervoor sliepen we bij Vanessa en Remi in Rotterdam en de dag erna bij Harald in Amsterdam. Ook ouders en schoonouders werden met een bezoek vereerd. De laatste dag zouden we gezellig met goede vriendin Selina gaan eten, en dus hadden we een prima hotel in de buurt van Apeldoorn geboekt (ze werkt in Bunnik en woont in Zwolle, dus dit was lekker in het midden). Uiteindelijk hebben we er met zijn tweeen een leuke dag van gemaakt in Apeldoorn en zijn we daarna in Arnhem gaan eten, want ze was helaas errug ziek. Heel jammer, op de een of andere manier lukt het steeds niet om in NL af te spreken, al willen we wel heel graag. We waren de volgende dag door de ideale locatie in de buurt van de Duitse grens wel heel snel weer thuis, dus elk nadeel heeft zijn voordeel….

Hier is het ondertussen rustig. Pasen doet als vanouds gewoon nauwelijks iets, we zijn bijna helemaal leeg. We krijgen zoals normaal in dit seizoen bijna alleen maar koopjesjagers aan de telefoon. Er belde iemand op, die had ergens een prijs gezien voor de allergoedkoopste tweepersoonskamer in het laagseizoen en vond dat ze daar wel met z’n vieren in konden gaan zitten en dat ze voor de kinderen niet hoefden te betalen. Voelen jullie ook zo’n deja-vu opkomen? Nee, dat soort mensen kennen wij ondertussen veel te goed…. Pepijn heeft beleefd gezegd dat het maximum aantal personen in een 2-persoonskamer 3 was en dat we de boeking op deze manier dan ook niet gingen aannemen.
We zijn begonnen aan de tuin. Het tuinpad in de voortuin van de parkeerplaats naar de voordeur maken we breder, het was toch wat te smal voor mensen met rolkoffers of kinderwagens. Het terrasje bij de bieb heeft Pepijn opgebroken want daar zat toch nooit iemand, en dan konden we de tuintegels in de voortuin gebruiken. Pepijn heeft gisteren de sfeervolle nieuwe tuinhaard in elkaar gezet en die staat nu in de voortuin. We hebben in Nederland ook mooie glimmende fakkels gekocht voor op het overdekte terras achter (kunnen die oude vieze lekkende bamboe-fakkels weg). Natas heeft enthousiast raampjes gelapt en terrasmeubilair van de kamers schoongemaakt. We willen het houten terras in de voortuin nog verven en op het terras achter moeten de houten tegels neergelegd en ingeolied worden voordat de terrasmeubels er weer op kunnen. Langzaam komen we in lentestemming!