ons hotel

dinsdag 30 december 2008

Update

Ja, we leven nog, al is het nog maar net. Iedereen loopt hier met keelpijn en dergelijke, waarschijnlijk komt het van de kinderen van het personeel en van Angela die met griep in bed ligt. De stroom is aangebleven en de gasten zijn happpy uitgecheckt. De nieuwe gasten kwamen gelijk weer aan, en dat zijn er nóg meer. Het rooster is omgeschreven, het personeel komt nu ‘s ochtends vroeger, want 48 man ontbijt wordt wat moeilijk alleen. De Roemeense gasten hebben besloten dat ze toch naar een disco-party willen met Oud & Nieuw, dus we houden buffet voor 21 man ipv 48. Wij vinden het niet erg, we konden ze toch al nauwelijks kwijt en het buffet hoeft nu niet op de gang te staan. Grote kans dat we op 1 januari nu toch niet op een brancard afgevoerd hoeven te worden! We hebben overigens voor de dagen erna nog meer kamers verkocht, dus we zijn nu tot 3 januari helemaal vol, en tot 6 januari loopt het ook lekker door. Ergens zijn we wel blij dat veel gasten nu ook ‘s avonds buiten de deur eten, dat ook nog iedere avond voor 48 man was nauwelijks te doen geweest.

Het is hier berekoud, vannacht min 14, maar de sneeuw blijft op onze hoogte uit. Gelukkig kan bij de skigebieden Eck, Hohenbogen en Grosse Arber wel volop geskied worden. De sauna wordt ijverig gebruikt, ik heb nu echter wel een probleem met handdoeken wassen, daar gaan we extra snel doorheen. Gisteren ging ik "even" naar de groothandel voor wat spullen voor Oudjaarsavond en het dagelijkse ontbijtbuffet, was meteen 550 euro en een volle auto verder. Ahum!

vrijdag 26 december 2008

Kersttraditie

Vorig jaar was het op de avond van de 24ste een gesprongen waterleiding… Dit jaar was het op de 25ste een stroomuitval in de keuken en een deel van het hotel…..Een trieste kersttraditie!
Precies op het moment dat de eerste gasten gingen zitten voor het kerstdiner viel in de keuken alles uit. Het merkwaardige was dat 1 oven het toch nog deed en voor de rest niets meer. Paniek! Timo en ik hebben een verlengkabel gelegd vanuit de wasruimte beneden (in alle serviceruimtes was er ook nog maar 1 stopcontact wat het deed) en daar een elektrisch kookplaatje op aangesloten, zodat we de soep van het voorgerecht konden opwarmen met een broodje uit de oven. Pepijn heeft de gasten bezig gehouden en een electricien geregeld. Dat wordt vast een hele leuke rekening, hij zat op een feestje, maar hij kwam wel zo snel mogelijk. Een uur hebben we zonder stroom gezeten voordat het probleem opgelost was. Geloof het of niet, we zijn er in geslaagd met een donkere keuken en donkere koelruimte toch nog alle drankjes en soepen op tafel te krijgen, zij het met gigantische vertragingen.

Het probleem was dat 1 van de 3 fasen van de hoofdzekering eruit lag, volgens de electricien een bijna onmogelijk scenario. Hij heeft ons gerust gesteld dat het hoogst waarschijnlijk niets was waar wij wat aan konden doen, het was geen overbelasting van onze kant. Hij denkt aan een montagefout of een stroompiek, en komt nog terug om alles nader te onderzoeken. De gasten namen het verbluffend cool op, ze hadden gelukkig ook wel door dat het niet echt onze schuld was, dat wij ons kapot schaamden en dat het echt niet sneller opgelost zou zijn als ze ons heel de tijd op ons nek zaten. Er zijn echter mensen die tussen het aan tafel gaan en het toetje meer dan 3 uur hebben gewacht. Het zijn allemaal niet van die grote drinkers, de meeste hadden maar 1 of 2 drankjes gehad, dus die drankjes hebben we "on the house" gedaan. De gasten waren erg blij met deze oplossing, het zorgt er hopelijk voor dat we geen gezeur met uitchecken krijgen.

Gevolg is dat alles erg uitgelopen was, Timo ging om 23.30 naar huis toen de afwas weg was en toen moest alles nog gedekt. We hebben beiden dan ook weinig slaap gekregen. Ik ben nu kapot, en Pepijn kwam pas om 4 uur naar bed en ligt nog even. Wat een puinhoop! Alle gasten die nu binnen komen voor het ontbijt beginnen te grinniken als ze mij zien. Waarschijnlijk zie ik er erg bescheten uit…..

woensdag 24 december 2008

Early bird special

Daar zit je dan met je goede gedrag…. Kwart voor negen en nog geen hond te zien bij het ontbijt….Het ontbijt staat al meer dan een half uur, ik heb al ontbeten en de koffie die om 8 uur vers was, kan ik zo gaan weggooien. Soms heb je van die dagen, dan staat de hele bende een half uur te vroeg aan de deur van de ontbijtzaal te jengelen. Vandaag is echt een uitzondering, meestal is er wel iemand die om 8 uur wil ontbijten.

We lijken zowiezo overgeorganiseerd te zijn. Gisteren hadden we Franziska en Sandra ‘s avonds niet echt heel hard nodig, al was het wel even fijn dat we 2 mensen hadden, waarvan er eentje ervaring in de bediening had. De reden dat het zo soepel ging, was dat we ‘s middags eigenlijk al het eten al hadden voorbereid en dat de gasten druppelsgewijs binnen kwamen. Het personeel was besteld voor het noodgeval dat alle gasten tegelijk zouden komen rond etenstijd.

Het wordt natuurlijk een ander verhaal als we moe beginnen te worden en de was zich op begint te stapelen. Dan hebben we het personeel hard nodig om bij de les te blijven. Vannacht kwam Pepijn laat naar bed omdat hij nog wat rekeningen aan moest passen in het hotelreserveringssysteem, en om half elf wil hij weer onder de levenden zijn, want dan staat de huifkar voor de deur voor de huifkartocht die bij het kerstarrangement is inbegrepen. Het alternatief was een sledetocht, maar er is buiten geen vlokje wit te zien. 

maandag 22 december 2008

Welke sneeuw?

Het heeft vannacht keihard geregend. Gevolg: alle sneeuw is in 1 keer weg. Net als in Zweden geen witte kerst. Nee, dan hebben ze het in het oosten van Amerika toch anders bedacht….. Het ziet er niet uit dat er weer sneeuw bij valt voordat de gasten aankomen. Als er maar niemand gaat zeuren….. Gelukkig kun je op de Arber nog wel sneeuw verwachten. blijkt uit het sneeuwbericht.
Zometeen komen Petra en Sandra nog even een paar uurtjes helpen, dan zou het meeste klaar moeten zijn voor morgen. Gelukkig hebben we zaterdag alle boodschappen gescoord, en hoeft er niemand meer naar een winkel. Zoals te verwachten, waren de rijen bij de Metro legendarisch. Maar ja, als je met het hele gezin plus opa en oma wordt binnengelaten op 1 pasje, gaat het hard natuurlijk.

zaterdag 20 december 2008

Let it snow...let it snow....

Gisteren zagen we het nederlandse weerbericht op BVN: 10 graden en miezerregen. Dat wordt dus echt geen witte kerst… Hier daarentegen staan de sterren dit jaar zéér goed. Het sneeuwt hier al 2 dagen rustigjes door. Op de Arber lag gisteren al meer dan 50 cm uitstekende sneeuw, en het blijft maar sneeuwen, en ook hier bij ons blijft Pepijn maar sneeuw scheppen.

Gisteren hebben we onze laatste kamer verkocht voor de kerstdagen. We zitten dus nu meer dan 2 weken vol. Ook deze laatste mensen eten weer hier, en nemen ook een kind mee. We hebben net genoeg klapbedden, maar Pepijn kwam er gisteravond achter dat de laatste nou niet echt heel goed is. Vandaag maar even kijken of we een andere kunnen vinden, anders heeft collega Steffi er nog wel eentje die we kunnen lenen. Het wordt hier een gezellige kinderboel, net als vorig jaar. Dit jaar hebben we maar 1 huisdier: Jakob, de eigenwijze, maar superknuffelige en gezellige tekkel die er vorig jaar ook was. We hebben dit jaar een aantal terugkerende gasten die hier vorig jaar ook waren, dus dat is echt heel erg leuk. De Franse familie heeft ook nog even wat extra vrienden opgetrommeld om mee te gaan. Deze week belde er nog een vaste gast op, maar die konden we niet meer onderbrengen voor Oud & Nieuw. Hij klonk oprecht teleurgesteld.

We gaan nu samen naar de Metro in Regensburg, de laatste grote lading boodschappen halen. Dan zouden we alles moeten hebben. Pepijn voorspelt een enorme drukte, de laatste zaterdag voor de Kerst. Er zullen wel weer allerlei idioten met geleende pasjes lopen. Dat was vorige week ook zo, stonden er mensen in de rij met 3 dingetjes, en maar klagen dat ze achter mij stonden (2 megakarren vol, 500 euro boodschappen). Ha, ha, die hebben lekker pech gehad, dan ga je toch niet naar een groothandel. Vanavond hebben we geen gasten, dan gaan we lekker samen op de bank voor de tv liggen. Waarschijnlijk de laatste keer tot ver in het nieuwe jaar!

donderdag 18 december 2008

Laminaat in recordtempo

Timo gaat nu net naar huis, de twee kamers beneden zijn af! Sneller dus als gepland, wel moeten we nog veel kerstversiering ophangen en veel kleine rommeltjes afmaken (laatste boodschapjes, menu’s printen, keuken soppen). Al met al ben ik nog steeds niet echt gestresst, we liggen goed op koers. Alle 5 dochters van Sandra zijn ziek (dus ook Franziska, die vanaf komende maandag een vakantiebaantje bij ons heeft), en Sandra voelde zich zelf ook niet al te best, dus die is gisteren niet komen werken. Ook de kinderen en de man van Petra zijn ziek, maar zij was er gisteren wel. Geen idee wat er hier rondwaart, wij voelen ons ook een beetje vermoeid. Hopen en bidden dat iedereen gezond wordt/blijft de komende weken.

Vannacht is er hier een dik pak sneeuw gevallen, maar het dooit alweer langzaam weg. Onderweg naar de kapper heb ik nog even van het witte ansichtkaart-landschap genoten. Pepijn en ik zijn vanmiddag om de beurt naar de kapper geweest, dat was echt super hard nodig. Nu zien we er weer netjes uit voor de feestdagen. Ik belde op, en we kregen meteen vanmiddag allebei een afspraak.

dinsdag 16 december 2008

Is er al iemand gestresst?

Pepijn is druk bezig de laatste 2 kamers te verven, dan kan Timo morgen aan het laminaat beginnen. We hopen dat met een beetje doorwerken kamer 16 en 17 voor het weekend klaar zijn. Morgen komen Sandra en Petra alle puntjes op de i zetten (in het hele pand ramen zemen en stoffen, de keuken soppen, enz) en gaan we daarna gezellig met z’n drieen de rest van de kerstversiering ophangen. Ik heb zojuist alle menu’s voor de feestdagen gemaakt en geprint, en andere kleine noodzakelijke dingetjes gerommeld.

We gaan nu naar de cusus tsjechisch, geen idee wat we ervan terecht gaan brengen, natuurlijk wéér geen huiswerk gedaan en vorige week waren we er niet. Zucht! Onderweg moet we ook nog naar de bouwmarkt en meerdere supermarkten, er komt geen einde aan het inkopen, lijkt het wel. Een Ruhetag hebben we niet gehad, maar ja, vorige week hadden we al "Ruheweek".

zondag 14 december 2008

Business as usual

We zijn weer terug, en meteen weer vol aan de bak. Vrijdag bij thuiskomst hebben we eerst een paar uur post en email behandeld (dat stapelt zich nogal op na een week), en zijn toen nog even gaan liggen (kwart over 3 ‘s nachts op was niet zo leuk). Gisteren ben ik alleen naar Regensburg gereden om bij de Metro twee gigantische karren boodschappen voor de feestdagen te halen. Het was druk, en ik moest erg veel hebben, dus om 20 uur was ik eindelijk klaar. Om half 10 was ik thuis en toen moest de auto nog leeg. Pepijn was thuis gebleven voor incheckende gasten, en vanmorgen hadden we ook de Frühschoppers alweer.

Het sneeuwde trouwens best aardig in München, het vliegtuig moest meer dan een half uur cirkelen omdat de sneeuwploeg eerst de landingsbaan moest vegen. We vreesden al een totaal ingesneeuwde auto op langparkeren aan te treffen, maar dat viel nog reuze mee (ongeveer 15-20 cm op de auto). Hier lag er ook nog redelijk veel sneeuw, Pepijn heeft gisteren meteen sneeuw moeten ruimen. Nu lijkt het langzaam wat te gaan dooien, al zal je op de Arber wel goed kunnen skieen.

En dan de vakantie…. We hebben het goed naar ons zin gehad, vooral toen we twee daagjes een auto hadden en een dagje met de openbare bus zijn gegaan, en heel veel hebben gezien. Naarmate de week vorderde, gaven we avondeten in het hotel helemaal op en hadden we steeds minder contact met de andere gasten. Dat scheelde namelijk in beide gevallen nogal veel ergernis. We hebben voor heel weinig geld heel veel vakantie gehad, maar we zijn het er wel over eens dat we volgend jaar niet meer voor een pakketreis gaan. Het is toch gewoon niet helemaal ons soort vakantie. Volgend jaar willen we weer lekker met een rugzak en een Lonely Planet de bush-bush in, of misschien weer op een cruise. 

donderdag 11 december 2008

Bijna naar huis

De logjes zijn de laatste dagen nogal magertjes geweest. Af en toe doet het internet wat moeilijk, en we hebben het te druk gehad met rondrijden in ons huurautootje. We zitten nu in een internetcafe in het centrum van Ayia Napa, want in het hotel ligt het Wireless netwerk plat. Vannacht gaan we weer naar huis, we worden om 5 uur opgehaald voor de terugvlucht. We gaan nu nog even een lekkere Griekse schotel ergens eten als afscheid (bij het buffet gaan we niet eens meer naar binnen), voordat we vanavond vroeg naar bed gaan. Het volgende logje komt weer van thuis, waar het volgens het weerbericht de laatste dagen lichtjes gesneeuwd heeft. Wordt weer omschakelen!

zondag 7 december 2008

Iemand nog een visstick?

Gisteravond zou er een Mexicaans themabuffet zijn. Behalve een schaaltje nachochips en een bak mais uit blik konden wij er niets Mexicaans aan ontdekken. Sterker nog, het saladebuffet en de toetjes waren hetzelfde als de dag ervoor. Verder was er de keus uit vissticks, goulash en afgebrande kipschitzels en doperwten uit blik. We hebben de fiets gepakt en zijn lekker bij de haven van Ayia Napa grieks gaan eten. De kudde Duitsers leken zeer happy met het buffet.

Vandaag hebben we zo lang uitgeslapen dat we het ontbijt helemaal gemist hebben. Geen nood, aan de overkant is een taverna, waar we lekker gebrunched hebben. Daarna zijn we naar Potomos gefietst, een aangeprezen vissersdorpje. Aan de monding van een riviertje lag een kleine vissersvlootje en was een zeer druk bezochte taverne, maar een dorp was het niet echt. We hebben er lekker wat gedronken en zijn toen weer 10 km teruggefietst. Nu hebben we zadelpijn, zodanig dat we eigenlijk tegen beter weten in hopen dat het buffet wat is vanavond, zodat we niet weer in het zadel hoeven…..We hebben overduidelijk veel te lang niet meer gefietst.

zaterdag 6 december 2008

Op Cyprus!

Gisteravond zijn we na een lange dag aangekomen op Cyprus. De wekker ging al om 5 uur. Snurk! Ruim op tijd reden we weg, maar toen we op de top van de bergpas Eck waren, konden we weer terug naar huis door de sneeuw omdat we iets vergeten waren. Uiteindelijk waren we nog steeds veel te vroeg op de luchthaven van München, de balie was nog niet eens open. Maar ja, aangezien er sneeuwstormen en zware ijzel waren voorspeld, moet je die extra tijd wel nemen, helemaal als je niet zo goed weet hoe het langparkeren enzo in elkaar zit. De vlucht ging, geloof het of niet, eerst naar het noorden: het was een zogenaamde driehoeksvlucht met tussenstop in Hannover (mensen uit Cyprus onderweg naar Hannover nog aan boord, die gingen er daar uit, mensen uit Hannover onderweg naar Cyprus kwamen daar aan boord. Op de terugreis hebben we die tussenstop dus niet).

Voor het eerst sinds we zelfstandig zonder ouders op vakantie gaan, kregen we te maken met het fenomeen domme charterpassagiers die onderweg in het vliegtuig en onderweg in de bus naar het hotel alleen maar zaten te zeuren over alles. Wij gokken dat van zeker 75% de mondhoeken permanent naar onderen hangen, jeetje miena, wat een gezeur om niks. Jullie begrijpen dat wij ons wijselijk uit de interessante gesprekjes afzijdig hebben gehouden. Binnen een uur waren we in het hotel al geliefd bij het personeel omdat wij voor de verandering niet klaagden.

Er valt ook helemaal niks te klagen. De vlucht was prima in orde, ok, via Hannover was niet zo leuk, maar dat had je van te voren kunnen lezen bij boeking. De hostess is capapel, de bus naar het hotel stond netjes klaar en ging er zonder tussenstops heen. De zitplaatsen waren wat krap, maar ja, in mediterane landen zijn de touringcars niet berekend op goeddoorvoede Duitsers…. Onze kamer is erg leuk, we hebben zelfs een gratis upgrade gekregen naar een tweekamerappartement, met goed uitgerust keukentje. Niet dat we daar veel gebruik van zullen maken, we hebben halfpension. Het buffet is prima in orde, maar wel ietwat te veel aangepast aan de duitse smaak. Het hotelpubliek is overwegend 65-plus, duits, dik en dom, de meeste personeelsleden spreken alleen duits als vreemde taal. De serveersters komen grotendeels uit Oost-Europa, gisteren hebben we nog even staan babbelen met de poolse medewerkster die het heel leuk vond dat we tsjechisch aan het leren zijn. Hallo en bedankt is hetzelfde in beide talen, en na al het zeurpubliek werd het zeer op prijs gesteld dat er zelfs maar bedankt en een glimlach afkon.

Vandaag hebben we voor een klein bedragje fietsen gehuurd voor 3 dagen. Het is een paar kilometer naar het centrum van Ayia Napa, en hier bij Nissi Beach is er veel dicht vanwege het laagseizoen. Na het eten zijn we gisteren nog even gaan wandelen, maar hebben het centrum toen niet bereikt. Vandaag wel, waarschijnlijk gaan we vanavond na het eten even kijken of er in het dieptepunt van het laagseizoen nog wat leven in de brouwerij te vinden is, al zijn we niet van die discogangers. Als het buffet weer zo inspirerend is, eten we misschien wel buiten de deur. Let wel, hier hebben we rekening mee gehouden toen we het boekten. Voor de 319 pp die we betaald hebben, kregen we zoveel (vlucht, 4-sterrenhotel, ontbijt, diner, 2 dagen huurauto en transfers) dat we het diner ook wel kunnen missen. Dinsdag en woensdag hebben we de huurauto gereserveerd, dat was ook allemaal prima geregeld, dan wordt het ook iets slechter weer, dus dan wil je toch niet fietsen.