ons hotel

maandag 30 juni 2014

WK-rust

Duitsland, Nederland, Zwitserland en Belgie gingen dus wel door naar de volgende ronde van het WK.... Driemaal raden hoe druk het hier is. Onze part-timer wilde graag een weekje vrij, en dat was geen enkel probleem, en wij staan ondertussen bij gebrek aan veel gasten vlijtig de buitenboel te schilderen.We hebben al besproken dat we over 2 jaar met het EK echt zelf op vakantie gaan.

De gasten die wij wel hebben, vallen voor een deel in de categorie vreemde kostgangers. Eentje wil graag een monoloog houden tegen alles en iedereen. Als er niets te klagen is, of dat nu over het weer is, de prestaties van een of ander voetbalteam op het WK, of iets anders vaags, heeft hij geen fijne dag. De medewerksters (en wij ook) duiken snel weg en hebben het ineens héél erg druk met iets als hij eraan komt, anders sta je een half uur naar gezever over niets te luisteren.
Een andere zou 5 nachten komen. Op de aankomstdag werd het later en later, en we kregen al zo'n no-show gevoel. Geen idee waarom, maar we voelen het vaak. Tussen 9 en half 10 een telefoontje: ze kwamen de dag erna. Prima joh, het was een speciale aanbieding waarbij je vooruit betaald hebt, dus het is jouw probleem als je een dag korter komt. De volgende dag kwamen ze. Bij het ondertekenen van de Meldeschein was het ineens: "Ja, ik blijf weliswaar 4 nachten, maar mijn vrouw gaat morgen weer naar huis, want die moet werken. " OK, alles in de computer veranderd. Zondagmorgen staat hij ineens voor de balie: "ik laat mijn spullen hier en breng mijn vrouw naar huis, maar ik kom morgenavond pas terug". Waar blijken de gasten te wonen? Straubing... 70 km of 1 uur rijden.... We moeten onze gasten niet altijd begrijpen....

Op dinsdag zijn we naar de Landesgartenschau in Deggendorf geweest. Het was best leuk, we zouden er ook wel mensen heen sturen, maar het was meer mooi aangelegd parklandschap dan tuinen. We hadden onverwacht een prachtige dag met warm weer, en zijn dan ook zeer verbrand. 






We weten nog niet wat we morgen gaan doen, we hebben geen aankomsten. We laten het een beetje afhangen van het weer en hoe we ons voelen. Het is goed dat we vandaag aan het verven waren onder de dakoverhang, want we hebben een aantal keer echt hoosbuien langs zien komen. De kans is ook groot dat we morgen spierpijn op onverwachte plaatsen hebben door het schilderen.
De komende week is ideaal om te verven: mooi weer en relatief rustig.

maandag 23 juni 2014

Vermoeid

De enorme vermoeidheid begint nu toe te slaan na weken van gekkenhuis hier. Vanaf vandaag wordt het een stuk rustiger, de vakanties en lange weekenden zijn voorbij. En als Duitsland in het WK-toernooi blijft (dat is nog de vraag, in die poule ligt alles nog open) is het de volgende weken ineens erg rustig. Niet dat we dat heel erg vinden. We hebben natuurlijk (zoals altijd) weer plannen om te klussen, en de boekhouding en de tuin moeten ook gedaan worden. Stiekum hopen we eigenlijk dat Duitsland verliest, dat is beter voor business.

Aan de andere kant is het fijn als het deze weken rustig is, want we hebben op dit moment een zieke medewerkster. Het is nog niet bekend wat ze precies heeft en hoe lang het gaat duren, dat zijn ze nu aan het uitzoeken. De arme schat maakt zich meer zorgen over wie haar werk moet doen als ze er niet is dan over haar gezondheidstoestand. Wat een loyaliteit!

Het ziet er naar uit dat we morgen geen vertrekkers en geen aankomsten hebben, dus een echte vrije dag. Het zou ook nog aardig weer moeten worden. Aangezien we beiden wel erg moe zijn, lijkt ons een stevige bergwandeling niet zo'n goed idee. In Deggendorf is de Landesgartenschau (zeg maar Floriade), en onze ontbijtmedewerkster die er het weekend was zegt dat het een aanrader is. Ook waren we al tijden niet in Deggendorf, dus daarna in de stad eten klinkt ook aanlokkelijk.

zaterdag 14 juni 2014

Eerste Hulp


Weer een hele drukke week voorbij, heel even tijd voor een logje voordat ik verder moet werken.
Het Pinksterweekend was afzien: hotel helemaal vol, gruwelijk warm weer, en ook nog een ongeluk.



Achteraf kon ik weer lachen, maar op het moment zelf was het een drama. Zaterdagmiddag had ik nog even snel boodschappen gedaan. Bij de Rewe was al een tijdje een spaaraktie aan de gang: als je genoeg zegeltjes spaarde, kreeg je een echt 5 sterren Zwilling mes kado, van dezelfde serie die wij hebben. Omdat ik zoveel spullen gekocht had voor de barbeque, was de spaarkaart vol en kreeg ik een mes mee naar huis. Thuisgekomen is die afgewassen en in de messenla gelegd.

Tijdens de barbeque gingen de salades sneller op dan verwacht. Ik ging snel in de keuken nieuwe sla snijden, en pakte gedachteloos een mes uit de la. Omdat er op de snijplank net tomaten gesneden waren en de plank dus nat was, gleed het nieuwe vlijmscherpe mes zo uit in mijn duim. Gevolg: topje van de duim eraf. Natuurlijk heb ik eerst zelf geprobeerd te verbinden, maar het bleef bloeden als een rund. Medewerkster Christine heeft het daarna verbonden, maar er was geen houden aan, het verband bleef doorlekken. Er zat niets anders op dan naar de eerste hulp te gaan. Fijn, zo midden in een drukke grillavond. Omdat we niet wisten wie er weekenddienst had, heb ik het telefoonnummer van onze huisarts gebeld, in de hoop dat ik een bandje kreeg. Het geluk was echter dat hij zelf dienst had, en ik kon meteen naar de praktijk komen. Niemand kon mij natuurlijk brengen, dus ik moest hevig bloedend zelf rijden. Ondertussen had Pepijn onze ontbijtdame gebeld of die misschien even kon komen helpen, want de hele barbeque liep in de soep. Anita heeft door 1,5 uur sla snijden, borden afruimen en afwassen de avond gered.

Volgens de huisarts was goed dat ik meteen gekomen was, het bloeden was uit zichzelf namelijk nooit gestopt. Hij heeft het met zwaluwstaartjes moeten dichtplakken, want hechten ging niet. Het drukverband was oranje, ik was natuurlijk met het WK een makkelijk doelwit voor grappen. Zoals misschien bekend is, helen wonden bij mij razendsnel. In het ziekenhuis moesten ze 2 jaar geleden elke dag een nieuw infuus aanleggen, aangezien het gat steeds dicht groeide. Dinsdag kon het drukverband er dus al af, en donderdag het zwaluwstaartje. OK, ik mis een stukje vinger, maar de wond is bijna helemaal dicht. Ik moet het nog een tijdje met een pleister afdekken om het tegen stoten te beschermen.

Dinsdag hadden we geen vertrekkers en geen aankomsten, theoretisch de ideale dag om te gaan wandelen. Het was echter 34 graden, en geen zuchtje wind, dus dat was geen goed idee. We hebben bijgeslapen van het zware weekend in onze koele slaapkamer, en daarna hebben we een terrasje opgezocht in Kötzting. Het was een échte rustdag, die we ook hard nodig hadden.

Aangezien het deze aankomende week ook in Beieren nog vakantie is (donderdag is hier weer een katholieke feestdag) dendert het bedrijf vrolijk door. Iedere avond zit het terras vol, en staan wij de hele avond in de keuken. We hebben nauwelijks tijd voor iets anders. Gisteren hebben we een dagje in kantoor doorgebracht, om wat dringend noodzakelijke papierzooi af te handelen waar zakenpartners op zaten te wachten. Gelukkig is het vandaag eindelijk wat koeler, en kan Pepijn het gras maaien. Aankomende week zal er weer weinig tijd om te bloggen zijn, tot volgende week zondag zitten we helemaal of bijna vol.

zaterdag 7 juni 2014

Kadootje!

Jane zag dinsdag de wandelschoenen, en 5 minuten later hadden we een verse dooie muis. De koolmezen waren zeker op.....Dinsdag hebben we heerlijk gewandeld, van de Blaibacher See naar de Höllensteinsee en weer terug.

We hebben het enorm druk, pinksteren is altijd heel erg vol, de hele periode van Hemelvaart tot Fronleichnam is hoogseizoen bij ons.. We hebben een grote groep in huis, die iedere avond eten. Het is dus even aanpoten! Straks mag ik weer boodschappen gaan doen.


maandag 2 juni 2014

Wandelen enzo

Tot onze grote schrik zagen wij ineens dat er weer een hele tijd geen logje was. Het is hier de afgelopen weken ook zo druk geweest, en we hadden ook nog gezellig bezoek. Vandaag hebben we al onze aankomsten al, en alle gasten zijn ook al weer buiten de deur. Pepijn is in de tuin bezig en ik ruim het kantoor op en doe de boekhouding (allemaal ook erg hard nodig). Het typen wordt mij echter vrijwel onmogelijk gemaakt door een kat die ook vindt dat ze de afgelopen week aandacht te kort heeft gehad. Afgelopen dinsdag hebben we voor het eerst in weken op dinsdag ook geen mooi kado van haar gehad, ze vindt ons nu echt niet meer lief. Jane vangt op dinsdag altijd een mooie koolmees voor ons als we de hele dag weggeweest zijn. Hij ligt altijd achter de deur, op de mat, of onder aan de wenteltrap erg dood te wezen als we thuis komen.

Morgen hebben we 1 aankomst, en die heeft al gebeld dat hij tussen 17 en 18 uur komt. Het weer is prachtig, we hebben geen vertrekkers, dus morgen wordt weer een prima wandeldag. Vorige week hadden we ook een leuke wandeldag met vrienden Heleen & Arno en hun 2 honden naar Kolmstein, en de week ervoor was de grote monstertocht van 20 km van de Große Arber naar Zwieslerwaldhaus.




Ik heb begrepen dat je ook de foto's van onze wandelingen op onze hotel-Facebook-pagina kunt zien als je geen Facebook-account hebt. Geen idee of dat waar is, maar ik post hierbij dan dus maar de link: https://www.facebook.com/HausAmBergLam

De Facebook-page van het hotel heeft de afgelopen week overigens ook geleden. Normaal gesproken proberen we echt iedere dag leuke dingetjes te posten over ons hotel en de omgeving, maar het schiet er met drukte wel eens bij in.

Gisteravond waren de gasten ineens allemaal de deur uit, en we waren goed gaar, dus we lagen voor de verandering om tien uur in bed. Ook wel eens een keertje lekker! De komende weken gaat het nog veel drukker worden dan afgelopen week. Met Pinksteren hebben we een groep motorrijders die hier 3 avonden halfpension hebben, het weer wordt erg mooi (er wordt gesproken over 26 graden), dus dat wordt buiten eten. De drukte loopt dan daarna naadloos over in het volgende feestdag-weekend met Fronleichnam, en ook daarna houdt het niet op. We zien dat juli nog niet zo goed geboekt wordt, dat komt natuurlijk zoals iedere 2 jaar door het internationale voetbal. De duitsers en nederlanders wachten even of hun team in de volgende ronde van het WK komt voordat ze boeken.