ons hotel

zondag 27 december 2009

Druk!

Het is hier weer de gebruikelijke kerst-en nieuwjaarsdrukte. Dankzij goede personeelsplanning valt het gelukkig dit jaar wel mee hoe laat het iedere avond (nacht) wordt. Toch is het iedere keer weer een hele kluif… De eerste lichting kerstgasten zijn vandaag vertrokken, we wachten nog op een aantal nieuwe incheckers. We hebben iedere avond gigantisch veel eters, daardoor hebben we het gevoel dat we de hele dag aan het koken zijn. Verder maken we eigenlijk niks mee, we zijn alleen maar fulltime hiermee bezig. Morgen moet er weer iemand boodschappen gaan doen, want na dit superlange weekend (de winkels waren hier de 24ste ook al om 12 of 13 uur dicht) mag er wel wat bijgehaald worden. Over het algemeen hebben we echter veel te veel in huis en eten we in februari nog de vriezer leeg.

zondag 20 december 2009

Let it snow!


Tuurlijk, in Nederland valt op dit moment ook sneeuw, maar dat is echt lachwekkend in vergelijking met wat er hier valt. Pepijn blijft scheppen, alles is hier heel erg wit en het is hier kkkkoud….. Nachttemperatuur was vannacht min 18, en overdag komt het kwik ook niet boven de min 10…. Onze gasten gaan wel een hele wite kerst tegemoet en de pistes van de verschillende skigebieden hebben al meer dan een halve meter sneeuw van hele goede kwaliteit. Vannacht was het op de Grote Arber min 23! 
Al die sneeuw is natuurlijk logistiek niet zo joepie met boodschappen doen etc. Gistermiddag ben ik nog even naar Kötzting gereden om wat boodschapjes te doen, en dan kan je niet dezelfde snelheden rijden die je gewend bent, ook al is er goed gestrooid. Bovendien moet je de booschappen heel snel in de auto zetten, anders zijn je handen aan de achterklep van de auto vastgevroren…
De eerste gasten voor de feestdagen zijn gisteren gearriveerd, de grote instroom komt vanaf dinsdag op gang. We hebben voor tweede kerstdag nog 1 kamer, en met Oud&Nieuw hebben we nog 1 heel klein gaatje voor 1 nacht op de nacht van de 31ste op de 1ste. Uit ervaring weten we dat we hier ook nog vanaf gaan komen.
De roosters liggen klaar en iedereen is akkoord. We hebben van het arbeidsbureau een onverwacht kerstkadootje in de schoot geworpen gekregen in de vorm van een gratis arbeidskracht. In Duitsland moeten jongeren met een uitkering verplicht "nuttig werk" doen, anders verliezen ze hun uitkering. Het probleem in onze regio is dat dit werk er helemaal niet is. "Gewoon werk" is er namelijk ook niet, anders zouden ze zowiezo niet in de bijstand zitten. Bovendien ligt het opleidingsniveau in de regio erg laag, dus je hebt een overschot aan mensen die laagbetaalde banen zoeken, en vacatures voor artsen of computerexperts staan eeuwig open. Je hebt in tegenstelling tot grote steden geen tekort aan billenwassers of vuilnismannen, en dat zijn nou juist de functies waar je laagopgeleide jongeren aan het werk zou zetten. Je krijgt dus idiote situaties dat deze jongeren in een gebouw van de gemeente kantoormeubilair verhuizen naar een andere ruimte. De volgende dag als ze op het werk komen mogen ze dan weer alles terugverhuizen naar waar het vandaan kwam. Bezigheidstherapie die volledig doorgeslagen is, die niet nuttig is en waar niemand blij van wordt. De politiek wel, want in verkiezingstijd kunnen ze one-liners roepen dat het werkschuw tuig van de straat is, en de arbeidsbureau’s zijn ook blij, want deze mensen vallen niet meer onder de werklozenstatistiek en zo lijkt het alsof ze heel veel mensen aan een baan hebben geholpen. Dominik, de jongere broer van Timo is zo’n slachtoffer. Gék wordt hij ervan en hij wil heel graag werken. Nu had zijn begeleider gezegd dat als hij zelf een bedrijf kon vinden waar ze iemand nodig hadden met de feestdagen dat hij ook dat mocht doen.Het mes snijdt dus nu aan twee kanten: wij hebben een paar handen erbij die we ons anders niet hadden kunnen veroorloven, en hij doet nuttig werk en hij vindt het gezellig bij ons. Misschien gaan we deze feestdagen toch meer dan 3 uur slaap per nacht krijgen…..

vrijdag 11 december 2009

Administratieve sores


Het nadeel van met vakantie gaan is dat je daarna dubbel en dwars gestraft wordt met een administratieve achterstand. Normaal gesproken heb je al een dagtaak als de postbode geweest is met lezen van de post, filen, betalen en vooral achter iedereen z’n kont aan zitten met dingen die niet kloppen. Fout opgestelde rekeningen, contracten die niet de afspraak waren, aanmaningen terwijl je echt netjes betaald hebt, klanten die jou niet betalen, leveringen die niet kloppen, enz. Je word er moe van. Wie denkt dat Duitsers zo gründlich zijn moeten we teleurstellen, het zijn net mensen.
Dan heb ik ook nog steeds hoofdpijn van het kerstrooster. Ik zit met een hoop tegenstribbelend personeel dat natuurlijk niet staat te trappelen om met de feestdagen te werken. Daarbij moet gezegd worden dat de persoon met vooraf de grootste mond het minste kan werken en degene die normaal gesproken nooit wil nu heel veel beschikbaarheid heeft opgegeven. We puzzelen nog even verder….
Een deel van de kerstversiering hangt, lang nog niet alles, maar het ziet er al heel gezellig uit. We hebben dinsdag voor bijna duizend euro boodschappen gehaald bij de Metro in Regensburg, de auto zat van voor tot achter tot het dak vol en hing ver in zijn vering. Nog hebben we lang niet alles, alle bederfelijke waar konden we nog niet kopen. Gisteren was de vertegenwoordiger van onze bakkerij hier, die leveren maandag weer een extra vrieskast net als vorig jaar, en dinsdag is er voor 100 personen beddengoed door de wasserij bezorgd. We hebben doorlopend met Kerst en Oud & Nieuw nu nog maar 1 kamer vrij, en nog wat kleine gaatjes met Kerst (vertrek uiterlijk 27/12) en met Oud& Nieuw (aankomst vanaf 29/12). Gisteren hebben we weer een hoop kamers verkocht, we komen echt weer vol met de feestdagen!
Pepijn is deze week ook druk geweest met de presentatie van het nieuwe activiteitenprogramma van de Lamer hoteliers, dat is deze week gepresenteerd aan pers en genodigden en Pepijn was verantwoordelijk voor de techniek en moest ook een speech houden. Dat gaat ons inmiddels goed af in het duits, al merk ik dat ik er na 2 weken engels spreken weer even in moest komen.
Kortom, we zijn weer vol in de dagelijkse dingen gestort, en het vroege opstaan helpt ook niet echt mee. De foto´s zitten nog steeds in de camera, die hebben we nog niet eens bekeken, en de boeken en schoenen e.d. zitten nog in de half uitgepakte koffers.

zaterdag 5 december 2009

Terug in de vrieskist

Allemensen, wat is het koud! Zaten we vorige week nog bij 23 graden op een terrasje langs de zee in de zon, thuis gekomen lag er al ruimschoots sneeuw. Normaal gesproken vinden we sneeuw altijd wel grappig, maar mentaal zijn we er nu nog niet zo ver. We zagen donderdag in Deggendorf al een grote kerstmarkt, daar hadden we nog even helemaal geen zin in. Ik merk dat ik het zowiezo moeilijk opstarten vind, ik ben nog in "relax-stemming". We zijn er eigenlijk meteen weer vol ingegooid met stápels post en ook meteen weer een aantal gasten. Die hebben we hard nodig, want dicht zijn betekent geen geld verdienen, en de vaste kosten lopen natuurlijk wel in alle hevigheid door tijdens onze afwezigheid. 
Natuurlijk konden we ook direct de dag na thuiskomst naar de groothandel, want we hadden niets in huis. We hebben meteen dingen gekocht voor de feestdagen die nu in de aanbieding waren. Dat is ieder jaar weer een leuke sport om zo lekker mogelijke feestgerechten aan te bieden binnen het beschikbare budget. Inmiddels zijn we al druk bezig met het feestdagenrooster van het personeel, het maken van de tafelindeling voor het Oudjaarsbuffet en het uitzoeken van bruikbare recepten. Nieuw dit jaar is dat we met de feestdagen een aantal doorlopende boekingen van 12 of 14 dagen hebben, vorig jaar ging iedereen weg na de Kerst en kwamen er nieuwe gasten voor Oud&Nieuw. We kunnen dus niet te veel recepten "recyclen", maar moeten nog meer variatie aan menu’s uit de hoge hoed toveren. 

De foto’s van de vakantie zitten nog in de camera en de koffers staan nog half-uitgepakt in de gang. Die foto’s, plus een log over de rest van de vakantie komen later wel, waarschijnlijk over een paar dagen als we weer in het ritme zitten en de kerstversiering hebben opgehangen.

woensdag 2 december 2009

Morgen weer naar huis!

Het zit er weer bijna op! We hebben een fantastische cruise gehad en zijn nu in het hotel in Lissabon voor ons laatste nachtje voordat we morgen terug vliegen naar huis. Het hotel is heel erg mooi, en we hebben een upgrade gekregen naar een junior suite met een bubbelbad (wat we nog niet gebruikt hebben)! We hebben zoveel gezien en beleefd op deze reis dat we wel een paar logjes nodig gaan hebben…

Op donderdag 19 november zouden we via Zürich naar Venetie vliegen. Zouden…want bij aankomst op de luchthaven van München bleek de vlucht naar Zürich geannuleerd te zijn.We waren echt niet gestressed, want we zagen in 1 oogopslag dat er die dag ook nog genoeg vluchten naar Italiaanse bestemmingen gingen. Wat we niet gezien hadden was dat er ook een directe vlucht van Air Dolomiti ging naar Venetie. Hierop werden we omgeboekt met het resultaat dat we anderhalf uur later weggingen uit München, maar 2,5 uur eerder in Venetie waren! We moesten best lang wachten totdat de juiste waterbus ging naar ons heel erg leuke hotel, wat direct bij de waterbushalte gelegen was (in Venetie wil je écht niet met jekoffers over de trappetjes en bruggetjes slepen). De hotelier raadde ons een fantastisch restaurantje aan, waar we de beste maaltijd in misschien wel 10 jaar gegeten hebben. De volgende dag hebben we Venetie te voet verkend. Een aangename herkenning na 11 jaar! Op zaterdag hebben we lekker uitgeslapen en zijn rustig naar het schip gegaan.

Voor diegenen die nog nooit gecruised hebben: het is een van de meest fantastische vakanties die je je kan voorstellen. Het maakt niet uit hoe oud of jong je bent, hoe fit je bent, wat je wilt eten en hoeveel geld je wilt uitgeven, of je naar de bingo of de disco wilt; het is gewoon hardstikke leuk voor iedereen. De hut is niet groot, maar heeft alles wat een goede hotelkamer je ook biedt en je bent er bovendien alleen om te slapen, douchen en om te kleden. De hele dag door is er eten, live muziek en entertainment, maar het schip beschikt ook over een bibliotheek, internetcafé, een stilteruimte, enz als je je even wilt afzonderen. ´s Avonds zijn er eersteklas shows van topentertainers en is er het luxe driegangendiner in het luxe restaurant. Daarbij kun je kiezen voor een tweepersoonstafeltje of een grote tafel voor de gezellige conversatie.

Dan kun je natuurlijk ook aan land gaan in de verschillende havens waar het schip aanlegt, voor ons 1 van de grote voordelen van cruisen. Dit kun je gewoon alleen te voet doen of met het lokale openbaar vervoer, of je kunt meegaan met een georganiseerde (maar dure) excursie. Omdat je maar 1 dag ter plaatse hebt per havenstad is het verstandigje van te voren in te lezen wat je daar wilt doen of zien. Ook is het belangrijk van te voren goed het vaarschema door te nemen hoeveel tijd je aan land hebt (het duurt even voordat je van boord kan en je moet een half uur of soms een uur voor afvaart weer aan boord zijn). Een boot die 3 uur in de haven ligt is dus bijvoorbeeld zinloos als je eraf wilt.

Wij waren dit keer voor de tweede keer mee met Royal Caribbean, een Amerikaanse maatschappijwaarbij de voertaal engels is. Voor mensen die geen engels spreken is het dus echt niet leuk, al probeert men op Europese routes meer consideratie te tonen voor passagiers die frans, duits, spaans, portugees of italiaans spreken. Opdeze boot was de verdeling qua nationaliteiten ongeveer 25% Amerikaans/Canadees, 25% Brits/Iers, 25% Braziliaans/Latijns-Amerikaans, en 25% los gesorteerd over de rest van de wereld (alles van Qatar, Duitsland, Japan, Zweden, Bulgarije, Egypte, tot Rusland en India). De bemanning komt bij Royal Caribbean uit heel veel landen, op deze reis 56 nationaliteiten, zodat je altijd iemand kunt vinden die jouw taal spreekt.  
In volgende logjes plaatsen we foto's en verhalen van de havens.