ons hotel

woensdag 23 december 2015

Be careful what you wish for.....

Dat engelse spreekwoord "wees voorzichtig wat je verlangt" is zeker van toepassing. We hebben met onze vorige log dat het zo rustig was wat uitgelokt..... De dag erna kregen we 's avonds een verontrustend telefoontje over een doodziek familielid. We zijn meteen in de auto gesprongen en hebben dinsdagnacht de hele nacht doorgereden naar Nederland. Zaterdagnacht zijn we weer teruggereden, later kon echt niet. Met de patient gaat het gelukkig weer wat beter.

We zijn dus nu helemaal gesloopt, en dat voordat de feestdagen nog moeten beginnen. Feitelijk hadden we alleen de maandag om alles te regelen. We moesten echter naar de groothandel, gisteren moest ik lokaal dus nog van alles regelen, en vandaag reed de bezorgdienst gelukkig een extra ingelaste rit. Dan heeft een medewerkster een sterfgeval in de familie waardoor ik vandaag het rooster kon omschrijven, en voel ik mijzelf bijzonder rot vanwege de antibiotica vanwege nog steeds die ontsteking in mijn kaak (zie 10 november).

We hebben al enige gasten, de grote aanstorm komt morgen. We hebben ons voorgenomen zelf ook echt te genieten van de feestdagen dit jaar. We hebben gistermiddag op het zakelijk front fijn nieuws gekregen waardoor we in ieder geval heel erg vrolijk zijn. Sneeuw is er helemaal niet, maar de gasten nemen het ons niet zo kwalijk. De wandelkaarten waren in de aanbieding bij de VVV, dus we hebben een hele stapel gekocht en geven de gasten  per geboekte party nu een wandelkaart met de mededeling dat wij het zo sneu vinden van de sneeuw dat we ze een wandelkaart kado doen. Dat ervaren mensen als erg positief, en voorkomt een hoop geklaag voor onze balie.

maandag 14 december 2015

Dooie boel

Onze vrije dagen kabbelen voort. We merken dat er weinig uit onze handen komt, maar dat maakt niet uit, want er gebeurt ook niets. Geen telefoon, nauwelijks email, er loopt niemand op straat, het is officieel dooie boel in het Beierse Woud. En ondertussen slapen we veel. Heerlijk. De kat doet lekker mee en ligt hier naast het toetsenbord te suffen.

Vanaf morgen moeten we weer een klein beetje in beweging komen. Morgen belt de bakkerij met de bestelling en woensdag de wasserij. Woensdag gaan we zowiezo naar Regensburg vanwege Internations, dan kunnen we bij de Metro alvast een aantal niet-bederfelijke dingen zoals servetten en wijn meenemen. Donderdag moeten we bij de bezorg-groothandel bestellen en vrijdag doen we een bierbestelling.We zouden eigenlijk vrijdag open, maar vanwege geen sneeuw hebben we geen boekingen voor het weekend en komen de eerste gasten pas volgende week dinsdag. De skipistes blijven ook dit weekend nog gesloten. Gelukkig zijn de kerstgasten nooit zo geinteresseerd in de skipistes, die komen voor het lekkere eten en de gezelligheid. We zijn dus al bijna helemaal vol geboekt voor kerst.We zijn vandaag al een beetje aan het brainstormen wat we gaan inkopen.

Het is ook de perfecte week voor onderhoud: vandaag hebben we van het energiebedrijf een nieuwe stroommeter gekregen, morgen komt de verwarmingsmonteur voor onderhoud aan de ketel, er lag een kaartje van de schoorsteenveger dat hij aan de deur was geweest en zelf was ik vandaag bij de tandarts.

Omdat het buiten nog zo warm is, zijn we niet echt in kerststemming. Pepijn heeft gisteren de winterbanden gemonteerd, zo laat in het jaar waren we er nog nooit bij. Een vriend van ons vroeg of we woensdag mee gingen naar de kerstmarkt, als we dat doen dat is het vanwege het gezelschap en niet vanwege de kerstmarkt. Pepijn heeft gisteren ook de sneeuwfrees winterklaar gemaakt, maar het is twijfelachtig of we die de komende tijd nodig gaan hebben.

dinsdag 10 november 2015

Geen schaamte

Ik zeg het wel vaker: mensen hebben tegenwoordig absoluut geen schaamte meer. Vandaag kregen we van het hoofd van de VVV een email doorgestuurd. Ook hij was lastig gevallen door onze flessentrekker, die had een klacht over ons. Hij gaf in zijn email tegenover de VVV gewoon schaamteloos toe dat hij wilde vertrekken zonder te betalen, en hij wilde even klagen dat wij toen onaardig waren geworden. Gezien het feit dat hij met zijn flessentrekkerij ook de VVV dupeerde waar het ging om de toeristenbelasting, vind ik het nogal brutaal dat je dan wat dan ook verwacht van de VVV. Ik had mijn mond maar gehouden over mijn criminele aciviteiten.
Hij heeft van het hoofd van de VVV een keurige reactie gehad dat er nooit klachten over ons hotel zijn, en dat het spijtig was dat het verblijf in Lam niet had bevallen. Lekker neutraal en nietszeggend. Ze weten bij de VVV precies wie dit is, en ik wil wedden dat ze daar net zo hard hebben gelachen als bij de reisorganisatie.

Ondertussen zijn we inmiddels 3 dagen dicht, maar we zijn nog druk bezig met dingen zoals administratie, tuin, kamers schoonmaken, de was draaien, enz. Vandaag hebben we even tijd genomen om alvast wat dingetjes klaar te leggen voor onze vakantie. Ook moest ik vandaag naar de tandarts, natuurlijk is er weer iets met mijn tanden. Ik heb weer eens een wortelpuntontsteking in mijn kaak. Gelukkig was het abces sinds 5 dagen geleden zo'n 70% geslonken, en doet het niet echt zeer meer, we laten het voorlopig even betijen tot na de vakantie. De tandarts had groot gelijk dat het vaak slechter is er meerdere keren kort na elkaar in te gaan zitten wroeten.

maandag 2 november 2015

Nou wilde ik even klagen.....

Vandaag belde de reisorgansatie van onze flessentrekker. Wij hadden hen vorige week gebeld om te vertellen wat er gebeurd was, en zij melden dat ze een buitensporig grote hoeveelheid reisjes aan deze klant hadden verkocht (25 in 24 maanden), wat ze een beetje een ongewoon patroon vonden voor een privépersoon. Ze gingen hier eens even verder induiken, en bedankten ons voor de melding.
Vandaag belden ze dus terug, met de mededeling dat ze steekproefsgewijs contact hadden opgenomen met een klein aantal van de hotels, en dat er in ieder geval eentje vandaag al meteen terug was gekomen met de mededeling dat deze gasten bij hen gestolen hadden. De contactpersoon kondigde aan nog deze week alle al bezochte hotels te benaderen, en een waarschuwing uit te doen gaan naar de hotels waar deze gasten al geboekt maar nog niet verbleven hebben. Ook zijn zij op een zwarte lijst geplaatst, zodat ze geen nieuwe reisjes bij deze reisorganisatie kunnen boeken.

De mevrouw die we aan de telefoon hadden, kwam overigens niet meer bij van het lachen over een email die ze vandaag van het sujet ontvangen had. Het begon onschuldig met een klacht over de tv in zijn kamer, maar het interessante deel kwam later: "Nou ja zeg, nou wilde ik zonder te betalen wegrijden, en toen hebben ze mij de weg versperd. Dat is toch belachelijk, dat kan ik toch zo niet accepteren! Vanwege het aangedane leed wil ik dat de reisorganisatie mij een deel van de afgerekende reis terug betaalt."
Hij geeft in zijn email dus gewoon knalhard toe dat hij een incompetente flessentrekker is. Hij is zo teleurgesteld dat hij op heterdaad betrapt is, dat hij tijdens het zeuren daarover de daad bekent.

Iedereen begrijpt dat we al een paar uur de slappe lach hebben. Ook zijn wij onder de indruk van het daadkrachtig optreden van de reisorganisatie die meteen actie hebben genomen om collega's voor dit verdriet in bescherming te nemen. Daar kunnen vele grotere reisburo's nog een puntje aan zuigen.

woensdag 28 oktober 2015

Oscar-waardig flessentrekken

Vanmorgen had Pepijn de vroege dienst. Hj had alle vertrekkers al gehad, op eentje na, en de rekening lag klaar. De gasten van deze kamer komen langs en zonder iets te zeggen gooien ze de sleutel over de balie en marcheren de deur uit. Pepijn erachter aan met de rekening in de hand: "Vergeet u niet iets?" Ze renden naar de parkeerplaats en sprongen in de auto, en wilden gas geven terwijl Pepijn net bij de auto aan kwam. Hij weigerde opzij te gaan en eindigde zittend op de motorkap, waar hij bleef zitten. Ondertussen belde hij met de politie dat we een flessentrekker hadden. Die wilden niet komen, volgens hen was het geen strafbaar feit om zonder te betalen te vertrekken, maar "een verschil van mening over de rekening". Nou, dat hebben we even nagekeken, en wegrijden zonder een gerechtvaardigde rekening te willen betalen is in Duitsland wel degelijk een strafbaar feit (valt onder bedrog/oplichting). Pepijn belde dus intern met mij of ik even met onze autosleutel naar buiten kon komen. Ik heb de auto uit de garage gereden en hem voor de gewraakte auto gezet. Zo.....klaar....die gaat nergens meer heen.....

Volgens de gast mochten we dit niet, want dat was gijzeling, en hij belde zelf de politie. Nu wilden ze wel komen. Juridisch gezien is dit echter helemaal geen gijzeling, dat is namelijk alleen als je een onschuldig iemand vast houdt of ergens toe dwingt. Wat wij deden staat zelfs in het duitse wetboek en heet "Selbsthilfe": als je het slachtoffer geworden bent van bedrog of flessentrekkerij, mag je de uitgang blokkeren om zo toch je geld te krijgen of eventueel gestolen spullen terug te krijgen. Je mag iemand zelfs beetpakken, fouilleren of in een kamertje opsluiten (doen winkels met een winkeldief tenslotte ook).

Inmiddels was er natuurlijk een oploopje ontstaan van enige nieuwsgierigen, zowel buiten als binnen voor het raam. Iedereen vond het maar wat amusant, in de categorie "haha, poging lekker mislukt, en nu betalen vriend!" Vervolgens werd het amusement nog groter toen de vrouw ver van mij of Pepijn verwijderd theatraal in elkaar zakte en op het asfalt ging liggen kermen alsof ze Julia Roberts was. Ik zou haar iets aangedaan hebben. Ik bleef heel rustig en zei "mevrouw, de surveillanceauto moet uit Bad Kötzting of Furth im Wald komen, dus dat duurt wel minimaal 30 tot 45 minuten. Lijkt me in deze tijd van het jaar wat koud om zo te blijven liggen op het asfalt. Sta nou maar gewoon op, iedereen staat u uit te lachen". Ze stond resoluut op, riep "hou je muil, domme koe!" en ging in haar auto zitten. Gelach natuurlijk. Binnen stonden een aantal gasten en een medewerkster voor het raam die meteen zeiden een verklaring af te willen leggen dat wij die vrouw niet aangeraakt hadden, en dat de man het was die Pepijn had geprobeerd aan te rijden. Eén mevrouw was zo lief dat ook daadwerkelijk op papier te zetten. Toen de politieauto erg lang op zich liet wachten, kwamen de flessentrekkers ineens met de mededeling dat ze toch gingen betalen. Toen er afgerekend was en Pepijn de auto weggereden had, bleven ze nog een tijdje beduusd in de auto zitten voordat ze zelf weg reden. Ondertussen begon binnen iedereen te lachen toen die mevrouw zei "Ach kijk die twee kleuters eens beteuterd kijken in hun auto....ze kunnen nog steeds niet bevatten dat het plannetje mislukt is...."

Ik belde ondertussen de politie dat hun inzet nu niet meer nodig was. De reactie van de agent was legendarisch. Het bleek dat ze niet echt haast hadden gehad om te komen, en "dat in hun ervaring dit soort dingen zich vanzelf oplossen". Dus.....als ze nou maar langzaam genoeg hierheen zouden rijden de flessentrekkers er genoeg van zouden krijgen en zouden betalen..... En ik weet nog van de aanrijding van onze medewerkster dat als de politie niet ter plaatse is geweest er dus ook geen schriftelijke melding in het logboek staat. Zo los je dat soort onzin dus Beiers op....

zaterdag 10 oktober 2015

Oktober

We zijn de laatste tijd erg laks met de weblog. Een gevolg van het feit dat het bij ons natuurlijk alleen maar drukker wordt, en het makkelijker is via Facebook met goede vrienden even snel een paar regeltjes te delen.

Vorige week waren we in Nederland. Alhoewel het super was de ouders weer eens te zien, was het eigenlijk veel te kort, en de heen en terugreis waren een drama vanwege waanzinnig veel files en veel verkeer op de weg. We zijn er nog steeds flink moe van. We begrijpen ook helemaal dat onze ouders het niet meer in 1 keer rijden, maar onderweg willen stoppen.

Ondertussen vreet de privé- en bedrijfssores nog steeds veel energie, en we merken dat het batterijtje leeg is en dat we een kort lontje hebben. Dingen die je anders weg lacht, doen je nu op zijn minst even zuchten. Bijvoorbeeld die meneer die graag 20 minuten lang uitleg wil hebben hoe je naar het hotel terug rijdt vanuit het centrum omdat hij zo bang is om te verdwalen, of de mevrouw die op het aanmeldformulier in alle vakjes waar je de verschillende personen in je groepje moet aangeven overal haar eigen naam en geboortedatum invult. Ook ergerlijk was de mevrouw die niet wilde begrijpen dat als je bij een online tussenpersoon een kamer boekt dat die dan duurder kan zijn dan direkt bij het hotel. Dat reisburo moet ook eten. Als ik naar de Nike outlet ga zijn de sportschoenen daar ook meestal goedkoper dan bij een warenhuis.

Dan hadden we nog een nieuw dieptepunt in de laagseizoen-gasten-soap. Ken je die stevige supermarkttassen? Een paar eurootjes, van gerecyceld materiaal? We hadden dus kompleet gedoe met gasten die zo'n lege shopper (naar eigen zeggen 4 euro) kwijt zeiden te zijn. Ze hebben onze medewerkster van diefstal beschuldigd, toen ons, en toen beweerde die vent dat andere gasten speciaal in hun kamer hadden ingebroken om een gebruikte supermarkttas van een paar euro te stelen en verder niets. Yeah sure..... Dus uw boodschappentas is gestolen, maar al uw andere spullen en de TV staan er nog? Wij kennen dit al uit Amsterdamse hotels, als hotelgasten iets kwijt zijn, dan is het meteen "gestolen". In 99,9% van de gevallen hebben ze het wel, of de reisgenoot weet er meer van. Op het woord sorry kun je daarna natuurlijk lang wachten. Pepijn zei heel nuchter dat wij wel 10 van die tassen van de Edeka en de Wibra hadden, en dat als het zo'n halszaak was, dat hij er graag eentje van ons weggaf. Nee, daar ging het niet om, de tas had "sentimentele waarde". Goed meneer, als u ervan overtuigd bent dat er echt in uw kamer is ingebroken, gaan we nu de politie bellen, en dan gaat u onder ede aangifte doen. Oh? Dat wilt u toch maar niet? Ik ben toen toch wel een beetje erg boos geworden. Ofwel je meent het als je het woord diefstal gaat lopen roepen, of je zegt niets en zoekt nog even tussen je zelf veroorzaakte rotzooi naar je vermiste item.

Het is nog 4 weken tot onze herfstsluiting. Zoals ik al vaker schrijf in oktober, de laatste paar weken zijn echt nog een beetje sprokkelen. De bezetting hangt af van het weer (vanaf morgen wordt het koud en herfstig), en of mensen nog vakantiedagen hebben. Ook krijgen we redelijk wat mensen die nog bonnen hebben, van reisorganisaties waar we mee samen werken, die voor het eind van het jaar nog op moeten. Die bonnen hebben een beperkte looptijd, en er zijn redelijk wat mensen die er dan kort voor de afloopdatum ineens nog mee komen.

zondag 20 september 2015

Laagseizoen

Het is weer die tijd van het jaar.....zucht.....  Ik schrijf er ieder jaar over, en net heb ik even teruggelezen wat ik in andere jaren eind september altijd schrijf: idiote en onredelijke aanvragen, mensen die hun naam bij boeking niet willen geven, mensen die niet willen accepteren dat we geen kamers meer hebben, extra personen of huisdieren willen binnensmokkelen, liegen over roken in niet-rokenkamers. Ook dit jaar is het weer niet anders. Ik ben net aan de telefoon afgeblaft door iemand die vond dat hij een klant was, en dat die altijd koning was. Wat had ik nou weer fout gedaan? Ik had om zijn naam en adres gevraagd toen hij een kamer wilde boeken, en toen werd hij agressief. Zucht...het is officieel laagseizoen aan het worden.....

Al een tijdje lopen we erg vermoeid rond. Ook dat is na de drukke zomer ieder jaar weer een bekend fenomeen. Er komt niet zoveel uit onze handen en we hebben erg veel slaap nodig. Langzaam is het buiten ook wat koeler aan het worden en worden de eerste blaadjes rood-geel-groen-bruin. Na een bijna maandenlang voortdurende hittegolf is het nu een mooie herfst. Dinsdag zou het 17 graden moeten worden, uitstekend herfst-bos-wandelweer.
Vorige week dinsdag konden we niet wandelen, ik moest naar de tandarts. We waren al in Straubing toen de assistente 40 minuten voor de afspraak belde: "ja hi hi sorry, de kroon is nog niet klaar". Gelukkig nam ik de telefoon op, Pepijn stond naast mij een partij te balen en die had zeker iets minder vriendelijks gezegd. Toen zijn we maar naar Regensburg gereden, hebben een heerlijk rondje door de stad gedaan, op een terrasje in het zonnetje wat gedronken, en zijn daarna verrukkelijk Thais gaan eten. Helaas was Internations deze maand op vrijdag, een onmogelijke dag voor ons, dus konden we niet later in de week weer naar Regensburg.

Morgen moet Jane voor haar jaarlijks groot onderhoud. Prikjes, ontwormen, gewicht checken, etc. De arme schat is niet zo blij met het frissere weer, dan gaat haar arthrose weer opspelen. Ook zij is de gasten een beetje zat en slaapt ook erg veel.

Over een week zijn we een paar dagen helemaal leeg, dat gebeurt in het laagseizoen wel vaker in de midweek. Helemaal als het weekend daarna een feestdag is, dan ben je vaker de dagen ervoor leeg. Uit de statistiek blijkt dat we vorige jaren die dagen ook helemaal of bijna leeg waren.We gaan waarschijnlijk een paar dagen naar Nederland om even de ouders te bezoeken. Die zijn ook de jongste en gezondste niet meer, dus we willen dat de komende tijd wat vaker gaan doen.

zaterdag 5 september 2015

De oerknal


We hebben gezellig bezoek, Vanessa en Remi zijn er, dus we zijn dinsdag toen het nog zo heet was samen gaan wandelen bij Schwellhäusl, daarna terug naar het hotel gegaan en nadat we alle nieuwe gasten hadden ingezameld zijn we gezellig gaan eten bij 1 van onze favoriete pizzeria's in de regio.
 
Donderdagavond stonden we net na negenen in de keuken voor onszelf wat te koken, toen er een doffe knal van onder de kookplaat kwam en een lichtflits. Einde inductiekookplaat.... Pas even later hadden we door dat de verlichting in het restaurant en de gangen ook uit was. Wij dus de stoppen er weer in gedaan, maar de lichten bleven voor het grootste deel uit. Oh nee hè....een van de fasen van de hoofdzekering.....
Tsja....toen hadden we een probleem om een electricien te vinden, want onze eigen electricien was op vakantie. Uiteindelijk hadden we om iets van half elf / elf uur iemand gevonden die kon en wilde komen, en ook de juiste materialen had. De gemiddelde vakman die alleen privé-huishoudens doet, heeft geen meerdere 50 of 63 Ampere blokken direkt bij de hand. Tot ver na middernacht is de beste man bezig geweest om het probleem op te lossen. Niet alleen was er een 50 A fase uit de hoofdzekering geslagen, uit de huisaansluiting ("het kastje naar de straat") waren ook twee 63A fase-zekeringen kapot. Gisteren ben ik in Straubing op jacht geweest naar een nieuwe inductiekookplaat. We hadden sinds jaren nog wel een andere liggen die ooit na een fout in het bedieningspaneel gerepareerd was, maar die was sindsdien nog ongetest.  De redenering was dus een tweede plaat aanwezig te hebben nieuw in doos, zodat de keuken die avond in elk geval open zou kunnen.
Toen de eigen electricien kwam voor de kookplaat, bleek die we hadden nog te werken, dus de nieuwe kan terug (de maten waren ook niet optimaal voor ons fornuis).

Verder is het eindelijk wat koeler geworden. Een groot deel van de zomer was dit jaar gewoonweg overdreven heet, ten dele ruim boven de 30 graden, nu is het prachtig wandelweer en dat zie  je terug in de activiteit op de wandelwegen. Raar genoeg is het in het hotel even wat rustiger maar dat is messchien te verklaren doordat de langetermijns-weervoorspelling in eerste instantie buitengewoon dramatisch slecht was. Natuurlijk wordt de soep dan weer niet zo heet gegeten, maar mensen richten zich in de planning daar toch naar (al zouden ze beter moeten weten).


donderdag 13 augustus 2015

Warm en gestresst

Wat een week..... Het blijft hier maar verzengend heet, en bovendien zitten we midden in het hoogseizoen, dus we vallen om van vermoeidheid. Dinsdag hebben we ook al geen rustdag gehad: het duurde eeuwig tot we alle vertrekkers ingezameld hadden, toen hadden we een belangrijke zakelijke afspraak buiten de deur, daarna zijn we maar even wijn gaan halen bij de groothandel (lekker koel) en toen we in Kötzting net voor de deur van een restaurantje stonden werden we gebeld op onze mobiel dat we naar huis moesten voor een aankomst. De andere aankomst had vertraging met de trein, en kwam met de volgende trein, dus tussen de aankomsten door konden we net een pizza naar binnen schrokken bij de lokale pizzeria voordat we weer naar huis moesten. We gaan eigenlijk nooit op dinsdag naar een restaurant in Lam, omdat we dan onze hotelgasten tegen komen en niet rustig kunnen eten. Tsja, dat gebeurde dus, en dan ook nog de allervreselijkste kerel die mij vanaf 2 tafels verderop de hele tijd vuil aan ging zitten kijken. Alsof het nog geen fijn genoege dag was....

Naast de hitte en de drukte hebben we er op dit moment bedrijfsmatig en privé nog een hoop gezeik bij waar we nu even eigenlijk geen tijd voor hebben, maar wat wel veel energie vreet en wat helaas wel moet. Zo heeft mijn auto-ongelukje nog een vervelend staartje, waar we ook weer achteraan moeten. De tegenpartij zijn hele oude mensen en die hebben hun auto geheel ter goede trouw naar hun lokale Opel-garage gebracht, en dat lijken nogal boeven te zijn die moeite hebben een kostenraming vooraf te doen, en achteraf een normale rekening te schrijven. Zoals ons Amerikaanse vriendinnetje het altijd noemt: de "carstealership".

Volgende week komen vrienden op de terugweg vanuit Kroatië naar Amsterdam gezellig 2 nachten logeren. Daar kijken we erg naar uit. Waar we ook niet op kunnen wachten, is dat het volgende week eindelijk wat koeler zou moeten worden. De meeste gasten vinden dat ook wel fijn, want met temperaturen van minimaal 33-36 graden ga je nou niet echt lekker in de bergen lopen.

donderdag 30 juli 2015

Even helemaal gehad

Weer bijna een maand geen blog... Wegens succes van het hotel geen tijd zullen we maar zeggen.... We stevenen weer af op een uitstekende maandomzet, maar daar moeten we dan ook hard voor werken. Ook mei en juni waren explosief goed, maar wel vermoeiend.
Sinds een paar dagen is het eindelijk niet meer zo warm, zo rond de 20 graden. Wij vinden het heerlijk, met 37 graden ga je ook geen gras maaien en ga je dood in de keuken. Na het weekend zou het weer erg warm moeten worden, we verheugen ons al weer op minimaal een week boven de 30 graden.

De laatste paar dinsdagen hebben we niet echt optimaal van onze Ruhetag kunnen genieten, en vooral wandelen is er enorm bij ingeschoten. De ene keer was het veel te heet, de andere keer hadden we vertrekkers die maar niet kwamen uitchecken, een andere dinsdag regende het pijpenstelen, en afgelopen dinsdag hadden we een hoop gedoe met aankomsten die weigerden met ons te communiceren over hun aankomsttijd (en die boos en onvriendelijk tegen ons deden dat we het gedurfd hadden ze mobiel te bellen). Als gevolg van nauwelijks ontspanning zijn we doodop, kort aangebonden en kwakkelen we met kleine zeurdingetjes als zere keel of hoofdpijn.

Afgelopen dinsdag zijn we, toen de gasten om de afgesproken tijd er nog steeds niet waren, maar even auto's gaan kijken. Het is toch wel verhelderend in een paar modellen te zitten. We weten eigenlijk nu al wat we voor auto willen, nu alleen even het juiste autootje vinden en, nog belangrijker, het geld ervoor. Ons beest is al 12 jaar oud, rijdt nog prima na 240.000 km op de teller, maar volgend jaar moeten er een aantal grotere reparaties gedaan worden die het economisch niet meer waard zijn. Je gaat niet bij zo'n oude auto met zo'n kilometertal, die nog een verzekeringswaarde heeft van 1200-1300 euro, een nieuwe distributieriem van bijna 1000 euro monteren. Bovendien heeft de auto sinds een week schade aan de bumper. Wat een gast bij onze medewerkster kon, kan ik met de (anderhalf jaar oude) auto van een gast ook. Achteruit uitparkeren, en een andere auto over het hoofd gezien....auw..... Het was die dag zinderend heet, het asfalt trilde helemaal, ik had haast én ik had vanwege de hitte slecht geslapen. In tegenstelling tot onze lapzwans van nog geen 2 maanden terug heb ik meteen schuld bekend, alles netjes ingevuld en meteen de verzekering gebeld. Jammer van het geld, maar zoals het slachtoffer ook zei is er gelukkig geen grote schade en is er niemand gewond geraakt. De soap met de Mondeo van Andrea gaat overigens nog even door: onze vriendelijke vriend beweert bij hoog en laag dat hij niets fout heeft gedaan, dus waarschijnlijk moet zij straks voor minimaal 50% van haar schade zelf opdraaien.

zondag 5 juli 2015

Tropische hitte

Ja, ja, we weten het. Bijna een maand radiostilte op de blog. Ondertussen is het heet en druk, hebben we maar weer eens tussen de bedrijven door een kamer geverfd en een rare storing aan onze telefooncentrale overleefd.

Het is al weer twee weken geleden dat onze vrienden Heleen en Arno naar huis gingen, maar sinds vandaag zijn vriend Harald en zijn ouders hier voor een week. Altijd gezellig dat bezoek! Dit weekend waren we goed vol, en hadden we erg veel leuke mensen die erg enthousiast over ons waren, maar de afgelopen weken hebben we ons toch vaker afgevraagd waar de verborgen camera hing, en hadden we regelmatig aparte kostgangers.

Zo hadden we 4 oudere vrienden waarvan de ene mevrouw toch wel een beetje dement was. Ze liep iedere keer weg uit het hotel (dan was de rest weer aan het zoeken in de buurt) en viel andere gasten lastig. Erg vervelend als je gezellig met je partner op het terras zit te genieten van het avondeten en er komt ongevraagd een wildvreemde dame bij je aan tafel zitten, die een bijzonder verwarde monoloog begint. We konden een week lang nauwelijks in de receptie werk doen, want dan kwam ze ons de hele tijd storen met verwarde verhalen en complottheorieen.

Op een van de heetste dagen van juni kwam er een gast in de bar verontwaardigd naar mij toe waarom de verwarming in de kamer niet aan was. Het was mij een raadsel waarom je dat überhaupt zou willen of nodig zou hebben, maar mijn antwoord was heel simpel: "omdat het zomer is meneer". Dat leek hij een prima antwoord te vinden.
Een andere gast begon een discussie dat hij de gloeilampen in onze kroonluchter niet milieuvriendelijk genoeg vond, en we moesten maar bij andere gasten aan de deur gaan kloppen dat ze in zijn nabijheid op het balkon of in de tuin niet mochten roken, want daar had hij last van.

Dan had een reisburo vergeten aan ons door te geven dat van een groepje van drie met halfpension er 1 vegetarisch was en 1 een lactose-allergie en een verenallergie had, dus bij een zeer late aankomsttijd konden we 's avonds om 22 uur nog knarsetandend een alternatief menu gaan staan koken en het complete beddengoed staan verwisselen (zal je altijd zien dat er toevallig nou net in die kamer een verendekbed en veren kussen lag). Dat met die lactose viel enorm mee volgens mij: toen er zelfgemaakte tiramisu bleek te zijn, was de allergie ineens niet zo erg. Dit soort dingen gebeurden in de 10 dagen dat ze er waren nog een paar keer, en aangezien ik tussen de 42 en 158 km moest rijden voor bepaalde winkels met dieetproducten was ik uiteraard "not amused".

Ik begrijp dat veel mensen het echt superleuk vinden om allerlei grappige dingen in de email te verwerken, maar voor een bedrijf zijn al die psychedelische kleurtjes, rare lettertypes, knipogende smileys, dansende kerstbomen en rondvliegende vlindertjes heel iritant en onserieus. We kregen een reserveringsaanvraag van een 57-jarige met een in de sneeuw dansend kerstelfje (in JUNI????). Voor een prive-email naar je beste vriendin van 12, prima, maar toch niet voor een reservering of andere zakelijke mail? De reservering was ook niet voor kerst. Ben heel benieuwd wat voor gasten dat gaan zijn.

Ook hadden we nog een paar brutaaltjes, niet te filmen. Helaas voor hen, zijn we na meer dan 20 jaar toerisme zo door de wol geverfd dat we aan het gedrag of bij de vraag al weten dat er iets anders achter zit.
"Wij zijn bij u ingecheckt, en toen een eindje gaan rijden, en nou hebben we autopech. We zijn te dom en te gierig om de pechdienst te bellen, dus hebben we mijn broer gebeld om ons vanavond midden in de nacht naar huis te slepen, maar die moet nog van huis (nu nog minimaal 1,5 uur rijden) komen. Maar nou willen we eerst door hem naar het hotel gesleept worden (leuk met die heuvel), zodat we midden in de nacht kunnen uitchecken, want we moeten nu toch echt naar huis met die auto hè. Een creditcardnummer hebben we ook niet. Dus Pepijn mag tot midden in de nacht op ons gaan zitten wachten, maar dan vindt hij vast niet erg hè". Pepijn zei droogjes dat hij gewoon om 22 uur de receptie sloot, en dat als ze hem uit zijn bed belden, dat het dan geen enkel probleem was, maar dat hij dan wel een toeslag ging rekenen. Ineens konden ze wel om half 10 in het hotel zijn, "want de auto deed het ineens weer". Jaja....

Vorig weekend hadden we een aantal kamers in huis met bruiloftsgasten. Een van de kamers was een budgtkamer direct naast de parkeerplaats. De vrouw kwam de tweede dag met een mij onbekende dame naar de receptie. Ze wilden met alle bruiloftsgasten gaan eten, en of de wagen van die mevrouw op onze parkeerplaats mocht staan. Normaal zijn we daar op een zaterdagavond in het hoogseizoen niet blij mee, maar ja, we hadden veel treinreizigers, fietsers en motorrijders, dus plek zat. "Euh ja.....het is wel een camper...." Het ding bleek gigantisch te zijn en overdwars alls parkeerplaatsen aan de dalkant op te slokken. "Kan de camper er ook de hele nacht blijven staan??" Ik voelde hem al, ik moet echt helderziende worden: "Parkeren of erin overnachten?" Hondsbrutaal: "Overnachten natuurlijk, u heeft zoveel plek op uw parkeerplaats, dat kan toch wel!" Dat alles moest natuurlijk ook nog gratis, en helemaal ideaal was dat je vanuit de budgetkamer heel fijn een stroomkabeltje kon leggen naar de camper, en daar in die kamer dan ook nog gratis kon gaan douchen. Ik heb ze fijntjes op de camping gewezen die naast het zwembad zit, op iets van 900 meter van het hotel, en dat die heel goedkoop was. Wij zijn een driesterrenhotel, dus dat is geen uitstraling als er mensen voor de deur gaan kamperen, en bovendien beschikken wij niet over de verzekeringen of vergunningen voor kampeerders. Verontwaardigd verdwenen ze uit de deur. We hebben de gasten noch de camper de hele avond niet meer teruggezien. De volgende ochtend liepen ze rot te doen tegen mij en de ontbijtmedewerkster. Het arme kind begreep niet waarom natuurlijk. Toen ze weg waren, kwam ze naar mij toe dat ze de hele inhoud van de fruitmand gejat hadden.

Ondertussen hebben wij dezelfde hittegolf als de rest van Europa. Het is echt ondragelijk warm. Nog een paar dagen, dan zou het over moeten zijn. We kunnen dinsdag overdag weg, 's avonds hebben we aankomsten, maar met 34-37 graden kan er natuurlijk niet echt stevig gewandeld worden.

zaterdag 13 juni 2015

Autoschade-soap

Onze Tsjechische parttimer heeft 10 dagen geleden een prachtige tweedehands auto gekocht. Enorm lang voor gespaard, eeuwig rondgekeken, haar man heeft zonder vrije dag een maand achter elkaar nachtdiensten gewerkt omdat hij dan lekker veel goed betaalde overuren had, en haar ouders hebben hen ook wat geld geleend. In Tsjechie zijn tweedehands auto's duurder dan hier, en de mensen verdienen veel minder, dus een auto is een enorme uitgave voor een Tsjech. Vorige week donderdag was ze helemaal trots voor het eerst met haar auto op het werk, en wij hebben natuurlijk allemaal haar mooie auto bewonderd.

Een dag later, op onze parkeerplaats: Pepijn stond de heg te knippen, dus had optimaal uitzicht. Gasten checken vroeg bij ons in, en gaan even later de deur weer uit. Ze stappen in hun blinkende zwarte BMW, en de man geeft zonder te kijken een enorme dot gas en raast met een enorme knal keihard tegen de auto achter zich. De nieuwe auto van onze medewerkster..... Zij zat net in haar auto om naar huis te gaan, het is een wonder dat ze geen whiplash heeft. De man stapt uit, wil haar een of ander papiertje geven en weg rijden. Euh...dat gaat zomaar niet! Gelukkig is Pepijn getuige, hij dwingt de man mee naar binnen te gaan, de medewerkster heeft een internationaal schadeformulier in de auto, en Pepijn blijft erbij terwijl de papieren worden ingevuld. Ondertussen blijft die kerel moeilijk doen: hij wil niets invullen, hij wil niets ondertekenen, kan het niet 50-50 geregeld worden, het is zo mooi weer, kan dit niet later, de verkeerswet geldt vast op een prive-parkeerplaats niet, blablabla. Ik bel dus de politie, die zeer verbaasd zijn dat hij zo moeilijk doet. Ze sturen wel even een patrouillewagen langs, ze zijn heel erg benieuwd waarom die man zo`n problemen maakt. Pepijn maakt ondertussen foto's van de situatie. De politie belt even later terug: de patrouillewagen die onderweg was naar ons is nodig bij een ernstig ongeval met gewonden, dus het kan wel even duren. Onze grote vriend besluit dat hij niet op de politie wil wachten en gaat ervan door. De politie besluit daarop telefonisch dat de medewerkster naar huis mag en niet hoeft te wachten.

Onze medewerkster belt met haar verzekering, die haar aanraadt de verzekering van de tegenpartij meteen zelf te bellen om de schade te melden. Zij vertrouwen ook niet dat hij het netjes gaat afhandelen. Pepijn belt voor haar op, want ze is bang dat haar duits niet goed genoeg is en dat ze dan iets verkeerds zegt.  Bij de verzekering zijn ze "not amused" dat die gast nog niets gemeld heeft, maar dat de getuige voor zijn medewerkster moet opbellen.... Het is zo klaar als een klontje: hij reed, zij stond stil, hij heeft schuld, zijn verzekering moet betalen. Binnen een kwartier belt er een schadebedrijf uit Furth im Wald op in opdracht van de verzekering: ze mag langskomen om de schade te laten taxeren.

Een paar dagen geleden was ze samen met haar man bij dit schadebedrijf. Die schatten de schade op bijna € 1500, een soortgelijk bedrag wat haar autobedrijf in Klatovy genoemd heeft. Ze laten haar nog wel even € 30 betalen voor het schaderapport, en vertellen haar dat ze het rapport zelf moet indienen bij de verzekering. Zij komt gisteren met dat verhaal, en Pepijn valt bijna van zijn stoel van woede: de verzekering had beloofd dat dit gratis was, en dat zij alles regelen met het schadebedrijf. Hij belt dus op naar AXA, en die drukken hem op het hart dat dit niet de normale gang van zaken is: voor het slachtoffer is alles altijd gratis en zo makkelijk mogelijk, die heeft al verdriet genoeg. Fax of scan maar even de rekening van die €30, dat wordt meteen geregeld. Tussen neus en lippen door vertelt de contactpersoon ook nog dat de dader nog altijd de schade niet gemeld heeft, en dat op een verzoek om een verklaring helemaal niet gereageerd wordt. Bij de verzekering begrijpen ze het niet: het is een bedrijfs-leaseauto die goed verzekerd is, de man heeft er zelf persoonlijk geen enkel nadeel van. Niet dat het volgens hen uitmaakt voor het regelen van de schade: er zijn getuigen, er zijn foto's, de politie weet ervan, hun klant kan er toch niet onderuit.
Binnen een half uur ligt er een fax van de verzekering: het schadebedrijf beweert tegenover AXA dat er een "misverstand" is. Yeah sure....even een zielige Tsjech die slecht duits spreekt € 30 uit de zak kloppen, want die gaat toch niet klagen bij de duitse verzekering....

Vandaag zat het mij toch niet lekker dat die vent zijn schade niet geregeld heeft, dus heb ik even met het politieburo gebeld. Die zijn nog steeds vol verbazing hoe hufterig iemand kan doen. Ze hebben mij verzekerd dat als de AXA op de een of andere manier moeilijk doet, dat ze dan uiteraard bereid zijn te verklaren dat ze bij een aanrijding op onze parkeerplaats geroepen zijn, maar dat de dader weggegaan is voordat ze ter plaatse waren. De dienstdoende agent vertelde mij ook nog dat als 1 van de partijen geen verklaring wil afgeven, hij dan in Duitsland automatisch schuldig is, want anders zou niemand ooit meer een schadeformulier invullen en zou de politie echt voor elke blikschade moeten komen.

Wij hebben het heerschap eens gegoogled: hij blijkt in de Raad van Bestuur van Bayernwerk, een van de grootste energiebedrijven  van Beieren, te zitten. Hij verdient waarschijnlijk met 1x niezen meer dan onze medewerkster en haar man in een maand verdienen. Om je dan zo kinderachtig op te stellen, en een arme schoonmaakster met de schade te willen laten zitten, dan ben je echt een mispunt, en zeker geen echte kerel.

zondag 31 mei 2015

Ultra Trail


Zo, dit weekend was behoorlijk druk. Er was een groot evenement in Lam: de Ultra Trail. Dat is een soort marathon over onverharde paden, over bergtoppen, over 2700 hoogtemeters, 54 km afzien voor extreme sporters. Mijn ding zou het niet zijn. Het was de eerste keer dat het in Lam georganiseerd was, dus het was voor iedereen best spannend hoe het zou gaan. Wij hadden het halve hotel vol met sporters, en we waren het er met z'n allen over eens: volgend jaar graag weer. Wat een gezellige vriendelijke mensen! Van de gasten die wij na de loop nog gesproken hebben was de feedback dat het fantastisch goed georganiseerd was, dat ze zeker volgend jaar weer mee gingen doen, en dat ze dan ook weer hier kwamen slapen. Wij hebben natuurlijk de unique selling point dat we precies tussen start (Seepark) en finish (Marktplein) liggen.

Even een paar willekeurige foto's (van ons niet bekende deelnemers), zodat je kan zien hoe zwaar het parcours is. Wij kennen het parcours wel, wij hebben dit alles al minimaal 1x gewandeld:






Een aantal van onze gasten bleken echt geoefend te zijn, en vaak aan dit soort dingen mee te doen. Wij hadden de uiteindelijke winnaar en de nummer 2 in huis, en nog veel meer hoog geklassificeerden, onder andere nummer 14 en 15. Overigens waren er ook gasten die 300ste zijn geworden, maar net zo'n lol hebben gehad.

Nu is het vandaag een beetje rustiger geworden (heel normaal voor een zondag), maar vanaf morgen gaat het weer hoogseizoen-achtig verder. Voor morgen hebben we bijna niets meer vrij, een unicum voor een maandag! Aanstaande donderdag is hier weer een katholieke feestdag (Frohleichnam/ Sacrementsdag), dus veel mensen hebben 3 dagen vrijgenomen en zijn hier de hele week.Vanaf morgen wordt het hier ook warm, voor de hele week is er 25-30 graden voorspeld. Eindelijk een beetje goed weer! Je kunt aan de foto's van de Ultra Trail ook zien hoe koud, mistig en nat het gisteren was.

Ondanks een natte, koude en rustige meimaand, stevenen we toch weer af op een mooi maandresultaat.  Weer slepen we er een plus uit. En de boekingen voor de komende maanden beginnen echt lekker te lopen, er zijn reisorganisaties die iedere dag wel iets bij ons boeken.


maandag 18 mei 2015

Doorgedraaid

Zo, we hebben het Hemelvaartweekend weer overleefd....Wel zijn we helemaal kapot. Laten we zeggen dat we een aantal merkwaardige dingen hadden dit weekend.

Het gebeurt eigenlijk nooit, maar dit weekend moesten we om 03:15 uur uit ons bed en in onze badjas naar buiten, omdat gasten van ons luidkeels straalbezopen stonden te zingen in de tuin. Het was een wonder dat de buren de politie nog niet hadden gebeld. Ze waren zo dronken dat ze de volgende dag bij het ontbijt nog steeds niet nuchter waren. Wij ook niet, na onze onderbroken nacht.....

Dan had er een man een tijd geleden via een online boekingsite een boeking gemaakt voor dit weekend. Een paar weken later kreeg ik een mysterieus telefoontje van een mij onbekende dame, die beweerde dat deze heer niet kwam. Ze zei dat ze zijn ex was, en ik moest een hele litanie aanhoren wat hij allemaal gezegd en gedaan zou hebben. Ze wilde even weten of de kamer nog gereserveerd was, want dan kwam zij in zijn plaats. Mijn reactie: mevrouw, alleen de besteller van de kamer kan deze annuleren of de naam in de boeking veranderen. Dus als u of deze heer dat willen, dan moet hij dat doen. Weer kwam er een heel verhaal, blablabla..... Euh...ik ben geen relatietherapeut, ik heb hier niets mee te maken, en wil dat ook niet, zoek het lekker uit.....
Vorige week besloten we een kort en zakelijk mailtje naar de man te sturen: "Er heeft een dame gebeld dat u niet komt. Wij willen graag weten of we de kamer nog voor u vast moeten houden".  Nog geen 5 minuten later belde de man verbaasd op. Uit het gesprek bleek dat hij geen idee had wie die vrouw kon zijn, hij kwam ook gewoon, en hij had helemaal geen ex waarmee hij eerst zou reizen, hij kwam met mensen die hij al jaren kenden. Hij gaf graag zijn creditcard nummer als garantie, omdat hij ook wel begreep dat het voor ons allemaal erg raar was. De gast is ook gewoon aangekomen, en dat was een hele normale man. We hebben er verder niet meer over gesproken. Wel hebben Pepijn en ik zitten lachen dat er nog een doorgedraaide vrouw binnen zou komen die hier ruzie ging staan maken met de gast en/of met ons, maar dat gebeurde niet.

OK, de doorgedraaide vrouw hadden we een dag later. Er kwamen een aantal motorrijders binnen die om 2 kamers vroegen. Toen ik een prijs noemden, vonden ze dat te duur, flipten ze helemaal uit, gingen samen ruzie staan maken en tegen mij staan schreeuwen. De ene vrouw die erbij was ging met haar vuist op de balie slaan dat ze de kamer goedkoper wilde. Ik vraag mij nog steeds serieus af wat die rare mensen dachten hiermee te bereiken? Als je helemaal verrot gescholden wordt, maak je de kamer ineens goedkoper? Na een tijdje was ik het zo zat dat ik (tot grote hilariteit van Pepijn) zei: "weet u wat? Ik heb nu echt een hele speciale aanbieding voor u, die kun u echt niet afslaan....(triomfantelijk gezicht van de vrouw) .....de deur....naar buiten... en tschüss...." Ik heb nog nooit iemand zo beteuterd zien kijken. Pepijn was het er roerend mee eens. Dat was 1 groot gezeur geworden, die hadden hier over alles gaan zitten schreeuwen, en die hadden waarschijnlijk niet betaald of bij check-out weer staan te afdingen. Of we hadden weer om 03:15 uur in onze badjas in de tuin gestaan.....

dinsdag 28 april 2015

Stilte voor de storm?

Ineens zijn we weer 3 weken verder. Het lijkt wel of de tijd steeds sneller gaat. En dat terwijl het hier eigenlijk heel rustig is. Het was maandag zo rustig dat we zelf het ontbijt en de kamers hebben gedaan. De laatste weken klaagt iedereen in de regio steen en been. In heel Lam zijn in het weekend maar 10 aankomsten geweest, en daarvan waren er 4 bij ons. En dat terwijl Lam 16 hotels heeft en totaal meer dan 200 verhuurders. Niemand begrijpt waarom het zo waanzinnig stil is. Het weer is toch prachtig, vooral de laatste weken was het heerlijk wandelweer. Aankomend weekend is hier normaal een zeer gewild lang weekend, maar iedereen heeft zelfs dan nog kamers vrij. De dagen ervoor zijn wij, net als veel anderen, helemaal leeg.Toch mogen we helemaal niet klagen. We hebben dit weekend even "de cijfertjes" bekeken, en we blijken zelfs meer gasten in huis te hebben gehad dan vorig jaar april. Ook valt de omzet tegenover vorig jaar niet eens echt tegen. Zo voelt het voor ons toch allemaal niet.

De laatste 3 dinsdagen hebben we fijn een dag voor onszelf gehad. Drie weken geleden zijn we naar Neuburg an der Donau, in de buurt van Ingolstadt, gereden. De reden dat we daar waren, was dat we op Ebay voor een zacht prijsje een hele mooie buffetkast voor onze ontbijtzaal gescoord hadden. We hadden eind vorig jaar al modernere ontbijttafels gekocht, met als gevolg dat de donkere ouderwetse buffetkast er niet meer bij stond. 

We waren blij verrast hoe mooi Neuburg an der Donau was. Het lokale vorstje in de 17 de eeuw had grote financiele middelen, en een groot ego. Het gevolg: een prachtige historische stad met enorm kasteel met daarin een zeer grote kunstverzameling Vlaamse meesters. Omdat het zo prachtig weer was, hebben we besloten het museum voor een andere keer te bewaren.




De dinsdag erna was het tijd voor de eerste wandeling van het seizoen.  We moesten even iets afhalen in Zwiesel, en zijn daar heerlijk gaan wandelen. Ook die dag weer fantastisch zonnig. In de buurt van Zwiesel is een prachtig moerasgebied, de Stockau Wiesen. het was nog wat vroeg in het jaar, en de bomen wat kaal, maar het was een erg fijne wandeling.


 Afgelopen dinsdag was het weer nog veel mooier. Dit keer vond de wandeling direct over de grens plaats bij het stuwmeer van  Nyrsko. Wij wonen aan 1 kant van de Osser, het meer ligt direct aan de andere helling van dezelfde berg. Het werd een prachtige dag, al raakten we ondanks bordjes en meerdere goede wandelkaarten de route kwijt. Gelukkig konden we dankzij de kaarten vrij snel bepalen waar we waren en alternatief doorwandelen. Daardoor hebben we wel een veel langere wandeling gedaan dan gepland, maar het was wel heel erg mooi.




maandag 6 april 2015

Zwaar weer

En zo zijn we alweer een paar weken verder. Ondertussen hebben we alle mogelijke weersomstandigheden gehad, van prachtig lenteweer tot sneeuwstormen. Ook heeft de lentestorm van 31 maart schade aan het dak aangericht, en is er in de tuin een boom omgegaan.


Omdat we dagen lang een zware sneeuwstorm hadden, was het pas op Goede Vrijdag veilig genoeg om op het dak te gaan. Gelukkig zit er onder de dakpannen nog een beschermlaag, dus nat zijn we binnen niet geworden. Pepijn heeft alles weer terug kunnen leggen, vast kunnen cementen en kunnen repareren. Ook hebben we van een vriend van een bekende identieke dakpannen kunnen overkopen, dus we hebben weer een paar extra voor de volgende storm.

Tijdens onze sluiting was het de eerste paar dagen fantastisch lenteweer. In plaats van binnen te verven, hebben we dan ook besloten de balkonhekken te verven. Precies toen het koud en naar werd, hadden we de balkonhekken bij de kamers aan de buitenkant klaar, en konden we binnen verder.

In 2 kamers hebben we de plafonds en de muren geverfd. Door de plafonds te verven zijn de kamers optisch een paar vierkante meters groter geworden. Ook hebben we de lelijke TL-buizen vervangen door sjieke LED-strips, en het ganglicht door een hip spotje.


Dan hebben we precies in die week een hoop sores gehad met de afwasmachine. De afwasmachine lekte al een tijdje, Pepijn wist ook waar het vandaan kwam, dit probleem hadden we een paar jaar geleden ook al eens. We hebben gewacht met de machine uit elkaar te halen totdat we dicht waren, aangezien we al wisten dat het een grotere ingreep werd. Pepijn heeft contact opgenomen met de importeur voor een nieuwe dichtring en een nieuwe rotor voor de pomp. Een paar jaar geleden kostte het rotorblad € 36 plus btw en transport, dus we dachten gewoon dat weer te bestellen, plus een extra dichtring. Helaas.....die machine wordt al jaren niet meer gemaakt, en de onderdelen ook niet meer. De enige oplossing was een hele nieuwe motor met nieuwe pomp, en dat grapje ging zeker € 1400 excl. BTW kosten. Niet echt een leuk geintje voor een 15 jaar oude machine. Oh ja, ze hadden wel een nieuwe, speciale aanbieding voor ons, alleen vandaag, slechts € 2900 ex BTW, maar wel metéén nu beslissen. Humor....

We hebben op internet gezocht, en heftig rondgebeld, maar het onderdeel was echt een vreselijk probleem. Een dealer in Straubing bood aan er maandagmiddag even naar te kijken, dus we hebben samen dat loeizware ding in de auto gehesen. Tja, hij had ook niet echt een goedkopere oplossing dan een reparatie van minimaal €1000, of een jong tweedehandsje van €2000- €2300 ex BTW. Dat vonden we toch ook niet echt een leuke deal. Voor wie het nog weet: we hadden onze machine (toen 5 jaar oud) voor een schijntje van de Librije overgekocht, dus die heeft zijn geld echt wel opgebracht. Mee terug naar huis dus. Ik had gelukkig mijn huiswerk al gedaan, en wist dat de Metro vanaf 3 dagen later een afwasmachine in de aanbieding had. Op donderdagochtend heel vroeg zijn we dus gaan rijden (we wilden als eerste daar zijn, hij mocht niet uitverkocht zijn), en om 9 uur 's ochtends is hij besteld. De klantenmanager van de Metro heeft even persoonlijk met de fabriek gebeld dat er haast bij was. Het weekend dat we weer open gingen hebben we met z'n allen met de hand moeten afwassen, maar vorige week maandagmiddag was de nieuwe machine er. Lekker stil, alles wordt mooi schoon, iedereen is er blij mee. 


dinsdag 17 maart 2015

Kluspauze

Het is weer een hele tijd geleden dat we geblogd hebben. Reden: het is rustig, en er is dus niet zoveel te melden.
Dat is, tot een uur geleden..... De kat lag op de kast te slapen en is in haar slaap 2 meter naar beneden gevallen. Ze kon niet meer op haar linker voorpootje staan, en kermde het uit bij elke stap. OK, meteen naar de dierenarts dus. Gelukkig is het niet gebroken, maar ze lijkt precies op het pootje gevallen te zijn waar ze het meeste last van arthrose heeft. Ze is nu high van de morfine, maar kermt nog steeds bij iedere stap. Ze is lekker verwend met kattenmelk, en we houden haar goed in de gaten. Ze zit op de stoep voor de deur in het zonnetje, bewegen is niet echt fijn.

Sinds vandaag zijn we 10 dagen dicht, net als bijna alle collega's in onze omgeving. Het is net als in november, de overgang tussen zomer- en winterseizoen, dus totaal dood in de regio. Het weer is prachtig, zo'n 15-17 graden, en de langlaufloipes en skipistes zijn dus allemaal gesloten omdat de sneeuw weg is. Zoeven hebben we in het zonnetje een rondje over ons terrein gedaan, snoeppapiertjes en sigarettenpeuken rapen die iedereen maar overal neergooit, molshopen platharken, kijken wat voor onderhoud er aan de buitenkant van het gebouw gedaan moet worden. We zouden eigenlijk binnen gaan verven in kamers, maar vanwege het mooie weer overwegen we de buitenboel te verven.
Na het weekend zou het slecht weer moeten worden, koud en nat, en dan kunnen we binnen verder gaan met verven.

We hebben de komende week echter een heleboel afspraken buiten de deur, ook een aantal voor het bedrijf, dus heel actief gaan we waarschijnlijk niet kunnen worden met verven. Morgen zijn we in ieder geval in Regensburg vanwege Internations. Voor de borrel gaan we met een paar vrienden een hapje eten en gezien het mooie weer zullen voor die tijd nog wel even een rondje door de stad doen. Ook willen we bij een goed gesorteerde bouwmarkt in Regensburg even wat klusspulletjes kopen. Onderweg naar Regensburg kunnen we even bij de accountant in Cham wat papierwinkel afgooien. Zijn we toch niet de hele dag aan het spijbelen.

Gisteravond waren we ook aan het spijbelen. Het jaarlijkse Gastrobal! Het was weer een geslaagde avond. Dit keer was het in Kötzting in de grote zaal van Hotel zur Post, andere jaren was het altijd in Furth im Wald in het congrescentrum. Deze zaal is wat kleiner en intiemer. Het eten, de band en het entertainment waren allemaal top, we zaten naast leuke mensen, en toen die naar huis gingen zijn we bij andere mensen aangeschoven die we kenden. We waren de allerlaatsten die naar huis gingen. We lagen zo rond 4 uur in bed, en 3,5 uur later is Pepijn vrijwilliger geweest om de laatste gasten uit te checken.

Iedere maand is de maandelijkse vergadering van de hotelbond bij een ander bedrijf in de regio. Het was nog nooit bij ons, dus de voorzitter heeft ons gisteren tijdens het bal gevraagd of wij het willen organiseren. Volgende maand is de regiovergadering van de Beierse Hotelbond provincie Cham dus bij ons, overleg volgt nog welke dag precies. Er hebben een hele hoop mensen al gezegd dat ze komen, dus dat wordt bitterballen voor meer dan 50 personen maken.....

woensdag 25 februari 2015

Drumstel

Zo, de carnavalsvakantie is voorbij, de rust is hier weergekeerd. Het was erg druk, we hebben ook heel erg veel eten en drinken verkocht en we hadden alleen maar tevreden gasten. Kijk, dan weet je weer waar je het voor doet.

Deze week is het echt stil in het hotel, dat zie je wel vaker direct na een vakantie. Het is zowiezo een normale situatie dat het zo rond begin maart extreem rustig is, alleen de weekenden doen nog een beetje wat. Na half maart valt het dan helemaal dood tot Pasen. Zoals vorig jaar gaan we dan ook weer 10 dagen dicht om te klussen. Voor Pasen hebben we al wat boekingen, maar de grote renner is het nog niet. Deze week zitten we qua weer een beetje in een overgangsfase: de overvloedige sneeuw is aan het wegdooien, en de weersverwachting is een beetje tegenstrijdig of er nieuwe komt. Als Pasen vroeg valt, zie je wel vaker dat de boekingen langzaam gaan: mensen willen eerst weten of het mooi lenteweer wordt of dat er nog sneeuw ligt (voor elke situatie een andere doelgroep).

Gisteren waren we al vroeg de deur uit om naar de hotelvakbeurs in Nürnberg te gaan. We vonden 'm redelijk klein, we waren in minder dan 4 uur klaar. Wel hebben we weer een aantal nuttige ideeen opgedaan en een aantal mensen gesproken. We wilden nog even naar de Metro onderweg naar huis, en besloten terug te rijden naar Regensburg, omdat we daar weten waar alles staat en bij de Metro in Nürnberg natuurlijk niet. Na de inkoop hebben we bij het wokrestaurant schuin aan de overkant bij de Metro nog een fijne avond gehad. Helemaal kapot kwamen we thuis.

Even lachen: Bij een online boeking die vandaag binnenkwam voor Pasen stond in de vrije tekst: "Wij komen voor onze rust. Wij willen dan ook absoluut GEEN kamers naast elkaar!" Je vraagt je dan toch af of 1 van de kamers een drumstel of een elektrische gitaar meebrengt.....

donderdag 12 februari 2015

Treinreisje

Alweer bijna 2 weken verder....wat vliegt de tijd!
We hebben het zo druk met sneeuw scheppen dat we nergens anders aan toe komen. Daarnaast hebben we een dagtaak aan het invoeren en bevestigen van reserveringen voor de komende maanden. Afgelopen weekend hadden we een groep, en moesten we 3 dagen achter elkaar voor iedereen koken. Op zulke dagen kom je dan echt nergens anders aan toe.

Dinsdag hadden we sinds lange tijd weer eens een echte Ruhetag. Geen vertrekkers, geen aankomsten. Het enige was het niet zo optimale weer. Het was grijs, er hing een grote grijze wolk in het dal en het was bitter koud. Wat doe je in zo'n geval als je toch weg wilt? Pepijn wilde al een hele tijd graag met de trein naar Deggendorf. Ik had die route al een aantal keer gereden in het verleden, en het is echt zo mooi langs die spoorlijn. De trein gaat dwars door de natuur, en stopt onderweg op ieniemienie-stationnetjes waar je nog nooit van gehoord hebt. Door het hoogteverschil rijdt de trein door verschillende haarspeldbochten, waarbij je dus zicht hebt op het spoor waar je net reed of naar toe gaat. We hebben een Waldbahn-dagkaart gekocht, waarmee je op alle lijntjes van de Waldbahn (Bay. Eisenstein-Zwiesel-Deggendorf-Plattling, Zwiesel-Bodenmais en Zwiesel-Spiegelau-Grafenau) de hele dag onbeperkt kunt treinen. Onze hotelgasten krijgen bij hun verblijf overigens een nog veel uitgebreidere OV-kaart inclusief. Vanaf Zwiesel zijn we eerst richting Bodenmais gereden en weer terug, en terug in Zwiesel hebben we de trein richting Deggendorf-Plattling genomen. We zijn tot het eindpunt blijven zitten. In Plattling hebben we koffie/thee met taart genuttigd. Omdat het vreselijk koud was, besloten we terug in de trein te springen en terug naar Zwiesel te sporen. Daar hebben we bij de Griek gegeten.


Vandaag is het nog rustig, maar vanaf morgen zijn we 10 dagen zo goed als vol voor de carnavals-vakantie. Wie nog wat wil boeken moet snel zijn, we hebben nog maar een paar gaatjes vrij. Het volgende logje zal wel weer even op zich laten wachten.....

zaterdag 31 januari 2015

Raar weekje

Het was een rare week. Pepijn moest (weer) naar Nederland vanwege een uitvaart van een familielid, en ik zou het fort hier bewaken maar ik had een zware griep. Zo kom je nooit in Nederland, en zo was Pepijn er 2 keer in 2 weken. Hier was het gelukkig ondertussen rustig, want ik was toch wel behoorlijk uitgeschakeld. In totaal ben ik 4 dagen mijn bed bijna helemaal niet uitgekomen, en heb 2 dagen daarna nog enorm lopen kwakkelen. Dan merk je weer wat voor toppersoneel je hebt, geweldig gewoon. Zonder mijn toppertjes, die mij gewoon echt naar bed hebben gestuurd, had ik het niet gered. De dinsdag hebben we altijd Ruhetag, en de woensdag heb ik het restaurant ook dicht gehouden. In mijn eentje 's avonds koken en bedienen had met de weinige gasten best gekund onder normale omstandigheden, maar ik kon niet op mijn benen staan van de koorts. De gasten hadden er over het algemeen wel begip voor. We hadden deze week ook een aantal repeaters, die hebben mij natuurlijk wel eens actiever en gezonder gezien bij vorige gelegenheden.

Vanaf donderdag ging het gelukkig beter met mij, de grieperigheid is nog steeds niet helemaal weg. Pepijn heeft best wel moeite gehad om vrijdag weer naar huis te komen, gisteren was het zwaar rijden met sneeuwval, vakantieverkeer en overal ongelukken. Hij heeft er uren langer over gedaan dan normaal. Ik was blij dat hij weer veilig thuis was. 

We zitten hier ondertussen in een winterwonderland. De pistes zijn allemaal open, en de langlaufloipes zijn allemaal geprepareerd. De boekingen voor februari lopen best aardig, maar gezien het ideale wintersportweer zouden we eigenlijk meer verwachten.

Dan nog even de lacher van deze week. Een gast zegt bij het uitchecken tegen mij: "Als het een gast zijn verjaardag is tijdens zijn verblijf in het hotel, mag hij toch verwachten dat het hotel een kado voor hem koopt". Oh ja joh? Ja, we wisten het wel niet dat er iemand jarig was, en hij had ook zelf een week lang niets gezegd, maar hij verwachtte wel dat we telepathisch zijn.

vrijdag 23 januari 2015

Maar het is toch hetzelfde hotel?

Het is laagseizoen. Op weekdagen is het heel erg leeg (gisteren zelfs helemaal leeg), en in de weekenden zitten we maximaal op iets van 40% bezetting. De aankomende week zou het heftig moeten gaan sneeuwen, dus dan wordt het vast beter.

Met het laagseizoen krijg je ook laagseizoengasten. Altijd een bron van ergernis en vermaak, wie langer meeleest weet dat er weer iets legendarisch komt. We kunnen weer een boek schrijven. Vandaag had Pepijn er eentje aan de telefoon...tjonge jonge jonge.....

We hadden begin december al een boeking gekregen via Expedia voor eind februari voor 2 balkonkamers. Dat is een touroperator waar mensen bij boeking al betalen, en wij krijgen het geld dan pas vele weken nadat de gasten hier geweest zijn. Ook zijn zij erg duur qua provisie. Dat is allemaal wel vervelend, maar anderzijds weet je dat je betaald wordt, ook als iemand niet komt. Vandaag belde er een mevrouw helemaal over de zeik op met een lang en warrig verhaal. Pepijn kon er geen touw aan vastknopen. Ze klaagde dat ze een reservering voor ons hotel had gemaakt, en dat er geld van haar creditcard was afgetrokken door Expedia. Als je daar bij een boeking je creditcardnummer intypt en daarna op "nu betalen" drukt, dan moet je niet verbaasd zijn als dat geld dan ook daadwerkelijk van je kaart wordt afgeschreven. Wat is hier moeilijk aan? Als je het daar niet mee eens ben, dan moet je niet het hotel bellen, maar de reisorganisatie of je creditcard maatschappij. In beide gevallen heb je ook geen poot om op te staan, want je hebt iets gekocht en dat betaald.

Vervolgens zegt ze tegen Pepijn: "ja maar hoe moet ik nu mijn voucher aanrekenen?". Euh....welke voucher?.... Ze bleek van een hele andere aanbieder al een voucher te hebben voor 1 standaardkamer (dus niet 2 balkonkamers). Ja maar, dat was toch voor ons hotel, dus dan kon ze toch bij ons hotel ter plaatse die twee duurdere balkonkamers van Expedia afrekenen met de goedkopere voucher van die andere reisorganisatie (die niets met Expedia te maken heeft en daar ook geen zaken mee doet) voor 1 standaardkamer. Er valt hier echter helemaal niets af te rekenen, ze heeft Expedia al betaald, en die andere reisorganisatie ook. Wat Pepijn ook probeerde, hij kreeg het niet uitgelegd waarom dat toch niet kon. Het werd echt een hele bizarre conversatie.

Pas toen hij het via een omweg uitlegde, ging er een heel vaag lampje flakkeren. "Mevrouw u kunt toch niet met een waardebon van V&D bij de Bijenkorf afrekenen, ook al verkopen beide bedrijven hetzelfde artikel, en al helemaal niet voor iets wat u zelf al helemaal met uw creditcard betaald heeft?" "Ah ha....OK......ja maar....waarom niet??" Zucht...dit wordt nog een heel spannend verblijf......Nou ja, zij heeft Expedia betaald, Expedia betaalt ons, en voor de rest mag die mevrouw het zelf uitzoeken.

zaterdag 17 januari 2015

Hema is ook niet meer wat het was....

Inmiddels zijn we al weer een paar dagen thuis en weer vol in bedrijf. Donderdag mocht ik meteen weer naar mijn grote vriend de tandarts, om de laatste wortelvulling af te maken. Natuurlijk was er ook weer een kroon aan het wiebelen, dus die kon ook gelijk geplakt worden. Hij heeft ook al gelachen over de grap die ik met de tandarts in Amsterdam had: andere mensen hebben een wekelijkse hobbyclub, ik ga iedere week naar de tandarts.

Verder had ik deze week weer de leuke pijn in mijn buik, die sinds een paar maanden iedere maand op gezette tijden lijkt terug te komen. Het is dus definitief geen blindedarm, maar eerder toch weer endometriose. Ik heb natuurlijk ook een overgevoeligheids-probleem met pijnstillers, dus ik kan niet achteloos maar wat nemen tegen de pijn. Maar je moet op een gegeven moment toch wat. De beslissing tot zelf dokteren lijkt zijn vruchten af te werpen: in Nederland zijn de pijnstillers bij het Kruidvat erg goedkoop, in vergelijking met Duitsland wel 1/6 of 1/8 van de prijs. Ik heb dus van alle mogelijke soorten pijnstillers in het schap 1 doosje gekocht. Ik voel snel genoeg na 1 of 2 pillen of mijn maag en darmen die niet moeten, en dan zijn de nederlandse tabletten goedkoop genoeg om het hele doosje weg te smijten. Gisteren heb ik dus heel voorzichtig een pijnstiller genomen, en ben vervolgens 10 uur heel blij pijnvrij geweest. Na veel wikken en wegen (angst voor darmproblemen) heb ik er gisteravond toch nog een genomen en heerlijk geslapen. Vandaag heb ik niet eens meer iets nodig gehad, dat is echt een unicum. Experiment geslaagd.

Op dit moment is het redelijk rustig in het hotel. Het sneeuwt lichtjes, maar niet genoeg voor die-hard langlauf. We zijn nog verrast over de opkomst dit weekend, doordeweeks is het aankomende week echt heel magertjes. We nemen de mogelijkheid waar goed te slapen, de boekhouding te doen en een aantal medewerksters op nieuwe taken in te werken. We willen graag alle medewerksters op zowel kamers als ontbijt ingewerkt hebben, dan kunnen ze elkaar helpen als de een het druk heeft en de ander niet, het rooster schrijven of vervanging bij ziekte regelen wordt een stuk makkelijk, en ze lijken allemaal de afwisseling erg leuk te vinden.

Op de vraag wat Nederlanders in den vreemde het meeste missen, is steevast het antwoord: De Hema. Er bestaat zelfs een boek: "ik mis alleen de Hema"met interviews van geemigreerden. En het is echt zo, zo'n winkel als de Hema, die is er in het buitenland niet. Wist je dat in Frankrijk en Engeland de Hema's als paddenstoelen uit de grond schieten? In Nederland was ik natuurlijk even bij de Hema, en heb er kousen gekocht. Die had ik al een tijdje nodig, in onze regio verkocht mijn vaste adresje ze niet meer, en die van de Hema waren vroeger altijd goed. Ik ben binnen 12 uur al aan mijn tweede paar bezig, ze zakken namelijk enorm af. Nou zeg....de Hema is ook niet meer wat het was.... Ik kijk maandag wel even in Regensburg of Cham als ik toch naar de groothandel en de accountant ga voor een beter alternatief. Deze kunnen zó de vuilnisbak in.

dinsdag 13 januari 2015

In Nederland

We zijn even een paar daagjes in Nederland. Vrijdag zijn we hierheen gestormd. Mijn hemel, wat een storm! Op een gegeven moment waren we ongeveer op de helft en begonnen we ons af te vragen of we dat wel in 1 dag gingen halen. Een gedachte die we in 9 jaar heen en weer rijden nog nooit gehad hebben. Gelukkig was het niet druk op de weg, want je had de naastgelegen rijbaan af en toe ook nodig. We hebben ook regelmatig even moeten stoppen om uit te hijgen en bestuurder te wisselen, het was hard werk voor concentratie en armen.

Zaterdag was het nog steeds waardeloos weer, dus hebben we bij Natascha's ouders de gezelschapsspellen uit de kast gehaald. Dat was erg gezellig, dat hadden we al heel lang niet gedaan. 's Avonds hebben de ouders ons getrakteerd op een etentje bij het wokrestaurant, iets wat wij bij ons in de buurt niet echt hebben.
Zondag hebben we met onze vrienden in Leiden afgesproken. Een aantal wonen er of moesten er toch zijn, en het was een prima punt halverwege voor diegenen die uit Amsterdam, Zoetermeer, Utrecht en Rotterdam moesten komen. Gelukkig kon bijna iedereen, en het werd een hele gezellige avond. Eerst borrelen bij het biercafe, daarna Cajun Soul food. Maurits en Karolien hadden het prima georganiseerd. Een aantal mensen moesten al weer redelijk op tijd  naar huis, vanwege werk/problemen met OV, met een klein groepje gingen we nog even terug naar het biercafe voor een afzakkertje. We waren het er allemaal over eens dat het wel te kort was.

Op maandag zijn we naar de ouders van Pepijn gereden. Nog steeds was het weer waanzinnig nat en stormachtig. 's Middags, toen de vader van Pepijn even buiten de deur was vanwege hobby, besloten wij met z'n drieen ook nog even weg te gaan. Waarom weten we niet eens meer, maar op het tuinpad besloot de moeder van Pepijn dat ze toch nog even terug naar binnen wilde. Oeps.....de voordeur wilde niet meer open. We hebben alles geprobeerd, maar het slot had er geen zin meer in. Bij de Hubo om de hoek (goud waard zo'n buurtwinkel) zijn we hulp gaan halen. Een uur later was de beste man nog steeds bezig het slot uit te boren. Conclusie: als inbreker zou ik een ander huis uitkiezen. De vader van Pepijn was al terug toen het slot eindelijk open wilde. En een gezellige middag dat we gehad hebben, zo kleumend voor de deur! Vandaag is de slotenmaker er weer, nu om definitief een werkend slot te plaatsen. Ondertussen regent en stormt het vrolijk verder. Morgen moeten we al weer op huis aan.

De beslissing om deze week naar Nederland te gaan, bleek uiteindelijk de juiste. We hadden al geen boekingen, en met dit weer was er ook niets bijgekomen. De dag dat wij gingen rijden, werden de kabelbanen en de skipistes gesloten vanwege de storm en dat is het hele weekend zo gebleven. Bovendien was het 9 graden in de plus, dus qua skieen zou het niets geweest zijn. Vanaf donderdag gaan de temperaturen weer naar beneden en gaat het weer sneeuwen. We gaan op vrijdag weer open, de timing is dus perfect.

maandag 5 januari 2015

We leven nog!

Ieder jaar is dit de zwaarste periode van het jaar. We hebben weer een ouderwets drukke kerst- en oud&nieuw tijd achter de rug. Wie langer meeleest, weet dat dat ieder jaar zo is. Dit jaar liep alles weer op rolletjes, inmiddels zijn we natuurlijk oude veteranen die voor iedere avond met z'n tweeen tot wel 90 gerechten koken en uitserveren plus drankjes de hand niet meer omdraaien. Ook hebben we een dream-team aan medewerksters, wat een inzet, super gewoon! Toen er eentje wegens én een sterfgeval én een schoonvader aan de hartbewaking helemaal doorheen zat, heeft de rest verordoneerd dat zij voor haar zouden komen werken (op Nieuwjaarsdag en in het weekend, hè!) en dat zij thuis ging blijven. De complimenten van de gasten over het eten, de schoonmaak en de vriendelijke service waren weer legendarisch. Het blijft altijd leuk. Inmiddels is het een echte absolute uitzondering als iemand niet tevreden is, en ik moet eerlijk zeggen dat dan toch vaak ligt aan verkeerde verwachtingen, of een niet voor die persoon geschikt hotel boeken.

Toen de skipistes de 24ste nog niet open waren, hebben we 'm wel even geknepen. Oh nee...niet weer een herhaling van vorig jaar.....dat had ons als regio zo'n imageschade berokkend, daar hadden we nog jaren last van gehad. De nacht van eerste op tweede kerstdag begon het als een waanzinnige te sneeuwen en tot nu toe is het niet opgehouden. Pepijn ligt nu doodmoe even in bed na dagen lang sneeuw scheppen. Het is wel mooi, zo wit.....

Deze foto is  na 1 nacht sneeuw op tweede kerstdag genomen, inmiddels is het nog meer:


Morgen checken de laatste gasten uit, en dan zijn we leeg. Dat is andere jaren ook zo geweest, vorig jaar was de eerste keer dat we de week na Driekoningen echt dicht waren. Na 6 januari heeft er niemand meer vakantie, iedereen is terug naar school en werk, en geld en vakantiedagen zijn opgemaakt met de feestdagen. Met enig geluk heb je dan de weekenden 1 of 2 kamers in huis en ben je door de weeks leeg, de moeite van het stoken en het indelen van personeel niet waard. Eind van de week gaan we een paar daagjes naar Nederland. Even langs bij ouders en vrienden. We zijn doodmoe, het is eigenlijk te kort, en we zouden eigenlijk thuis moeten blijven, maar we hebben er zo'n zin in.

De boekingen beginnen voor de tweede helft van januari en voor februari goed te lopen, hopelijk blijft de sneeuw fijn liggen. Zelfs de lager gelegen langlauf-loipes zijn inmiddels allemaal geprepareerd en volgens het sneeuwbericht van vandaag is de toestand van de pistes en loipes "zeer goed tot uitstekend". De komende weken zouden we volgens het weerbericht de ideale situatie moeten krijgen dat het op de pistes goed doorsneeuwd, maar bij ons in het dal niet.