ons hotel

dinsdag 30 december 2008

Update

Ja, we leven nog, al is het nog maar net. Iedereen loopt hier met keelpijn en dergelijke, waarschijnlijk komt het van de kinderen van het personeel en van Angela die met griep in bed ligt. De stroom is aangebleven en de gasten zijn happpy uitgecheckt. De nieuwe gasten kwamen gelijk weer aan, en dat zijn er nóg meer. Het rooster is omgeschreven, het personeel komt nu ‘s ochtends vroeger, want 48 man ontbijt wordt wat moeilijk alleen. De Roemeense gasten hebben besloten dat ze toch naar een disco-party willen met Oud & Nieuw, dus we houden buffet voor 21 man ipv 48. Wij vinden het niet erg, we konden ze toch al nauwelijks kwijt en het buffet hoeft nu niet op de gang te staan. Grote kans dat we op 1 januari nu toch niet op een brancard afgevoerd hoeven te worden! We hebben overigens voor de dagen erna nog meer kamers verkocht, dus we zijn nu tot 3 januari helemaal vol, en tot 6 januari loopt het ook lekker door. Ergens zijn we wel blij dat veel gasten nu ook ‘s avonds buiten de deur eten, dat ook nog iedere avond voor 48 man was nauwelijks te doen geweest.

Het is hier berekoud, vannacht min 14, maar de sneeuw blijft op onze hoogte uit. Gelukkig kan bij de skigebieden Eck, Hohenbogen en Grosse Arber wel volop geskied worden. De sauna wordt ijverig gebruikt, ik heb nu echter wel een probleem met handdoeken wassen, daar gaan we extra snel doorheen. Gisteren ging ik "even" naar de groothandel voor wat spullen voor Oudjaarsavond en het dagelijkse ontbijtbuffet, was meteen 550 euro en een volle auto verder. Ahum!

vrijdag 26 december 2008

Kersttraditie

Vorig jaar was het op de avond van de 24ste een gesprongen waterleiding… Dit jaar was het op de 25ste een stroomuitval in de keuken en een deel van het hotel…..Een trieste kersttraditie!
Precies op het moment dat de eerste gasten gingen zitten voor het kerstdiner viel in de keuken alles uit. Het merkwaardige was dat 1 oven het toch nog deed en voor de rest niets meer. Paniek! Timo en ik hebben een verlengkabel gelegd vanuit de wasruimte beneden (in alle serviceruimtes was er ook nog maar 1 stopcontact wat het deed) en daar een elektrisch kookplaatje op aangesloten, zodat we de soep van het voorgerecht konden opwarmen met een broodje uit de oven. Pepijn heeft de gasten bezig gehouden en een electricien geregeld. Dat wordt vast een hele leuke rekening, hij zat op een feestje, maar hij kwam wel zo snel mogelijk. Een uur hebben we zonder stroom gezeten voordat het probleem opgelost was. Geloof het of niet, we zijn er in geslaagd met een donkere keuken en donkere koelruimte toch nog alle drankjes en soepen op tafel te krijgen, zij het met gigantische vertragingen.

Het probleem was dat 1 van de 3 fasen van de hoofdzekering eruit lag, volgens de electricien een bijna onmogelijk scenario. Hij heeft ons gerust gesteld dat het hoogst waarschijnlijk niets was waar wij wat aan konden doen, het was geen overbelasting van onze kant. Hij denkt aan een montagefout of een stroompiek, en komt nog terug om alles nader te onderzoeken. De gasten namen het verbluffend cool op, ze hadden gelukkig ook wel door dat het niet echt onze schuld was, dat wij ons kapot schaamden en dat het echt niet sneller opgelost zou zijn als ze ons heel de tijd op ons nek zaten. Er zijn echter mensen die tussen het aan tafel gaan en het toetje meer dan 3 uur hebben gewacht. Het zijn allemaal niet van die grote drinkers, de meeste hadden maar 1 of 2 drankjes gehad, dus die drankjes hebben we "on the house" gedaan. De gasten waren erg blij met deze oplossing, het zorgt er hopelijk voor dat we geen gezeur met uitchecken krijgen.

Gevolg is dat alles erg uitgelopen was, Timo ging om 23.30 naar huis toen de afwas weg was en toen moest alles nog gedekt. We hebben beiden dan ook weinig slaap gekregen. Ik ben nu kapot, en Pepijn kwam pas om 4 uur naar bed en ligt nog even. Wat een puinhoop! Alle gasten die nu binnen komen voor het ontbijt beginnen te grinniken als ze mij zien. Waarschijnlijk zie ik er erg bescheten uit…..

woensdag 24 december 2008

Early bird special

Daar zit je dan met je goede gedrag…. Kwart voor negen en nog geen hond te zien bij het ontbijt….Het ontbijt staat al meer dan een half uur, ik heb al ontbeten en de koffie die om 8 uur vers was, kan ik zo gaan weggooien. Soms heb je van die dagen, dan staat de hele bende een half uur te vroeg aan de deur van de ontbijtzaal te jengelen. Vandaag is echt een uitzondering, meestal is er wel iemand die om 8 uur wil ontbijten.

We lijken zowiezo overgeorganiseerd te zijn. Gisteren hadden we Franziska en Sandra ‘s avonds niet echt heel hard nodig, al was het wel even fijn dat we 2 mensen hadden, waarvan er eentje ervaring in de bediening had. De reden dat het zo soepel ging, was dat we ‘s middags eigenlijk al het eten al hadden voorbereid en dat de gasten druppelsgewijs binnen kwamen. Het personeel was besteld voor het noodgeval dat alle gasten tegelijk zouden komen rond etenstijd.

Het wordt natuurlijk een ander verhaal als we moe beginnen te worden en de was zich op begint te stapelen. Dan hebben we het personeel hard nodig om bij de les te blijven. Vannacht kwam Pepijn laat naar bed omdat hij nog wat rekeningen aan moest passen in het hotelreserveringssysteem, en om half elf wil hij weer onder de levenden zijn, want dan staat de huifkar voor de deur voor de huifkartocht die bij het kerstarrangement is inbegrepen. Het alternatief was een sledetocht, maar er is buiten geen vlokje wit te zien. 

maandag 22 december 2008

Welke sneeuw?

Het heeft vannacht keihard geregend. Gevolg: alle sneeuw is in 1 keer weg. Net als in Zweden geen witte kerst. Nee, dan hebben ze het in het oosten van Amerika toch anders bedacht….. Het ziet er niet uit dat er weer sneeuw bij valt voordat de gasten aankomen. Als er maar niemand gaat zeuren….. Gelukkig kun je op de Arber nog wel sneeuw verwachten. blijkt uit het sneeuwbericht.
Zometeen komen Petra en Sandra nog even een paar uurtjes helpen, dan zou het meeste klaar moeten zijn voor morgen. Gelukkig hebben we zaterdag alle boodschappen gescoord, en hoeft er niemand meer naar een winkel. Zoals te verwachten, waren de rijen bij de Metro legendarisch. Maar ja, als je met het hele gezin plus opa en oma wordt binnengelaten op 1 pasje, gaat het hard natuurlijk.

zaterdag 20 december 2008

Let it snow...let it snow....

Gisteren zagen we het nederlandse weerbericht op BVN: 10 graden en miezerregen. Dat wordt dus echt geen witte kerst… Hier daarentegen staan de sterren dit jaar zéér goed. Het sneeuwt hier al 2 dagen rustigjes door. Op de Arber lag gisteren al meer dan 50 cm uitstekende sneeuw, en het blijft maar sneeuwen, en ook hier bij ons blijft Pepijn maar sneeuw scheppen.

Gisteren hebben we onze laatste kamer verkocht voor de kerstdagen. We zitten dus nu meer dan 2 weken vol. Ook deze laatste mensen eten weer hier, en nemen ook een kind mee. We hebben net genoeg klapbedden, maar Pepijn kwam er gisteravond achter dat de laatste nou niet echt heel goed is. Vandaag maar even kijken of we een andere kunnen vinden, anders heeft collega Steffi er nog wel eentje die we kunnen lenen. Het wordt hier een gezellige kinderboel, net als vorig jaar. Dit jaar hebben we maar 1 huisdier: Jakob, de eigenwijze, maar superknuffelige en gezellige tekkel die er vorig jaar ook was. We hebben dit jaar een aantal terugkerende gasten die hier vorig jaar ook waren, dus dat is echt heel erg leuk. De Franse familie heeft ook nog even wat extra vrienden opgetrommeld om mee te gaan. Deze week belde er nog een vaste gast op, maar die konden we niet meer onderbrengen voor Oud & Nieuw. Hij klonk oprecht teleurgesteld.

We gaan nu samen naar de Metro in Regensburg, de laatste grote lading boodschappen halen. Dan zouden we alles moeten hebben. Pepijn voorspelt een enorme drukte, de laatste zaterdag voor de Kerst. Er zullen wel weer allerlei idioten met geleende pasjes lopen. Dat was vorige week ook zo, stonden er mensen in de rij met 3 dingetjes, en maar klagen dat ze achter mij stonden (2 megakarren vol, 500 euro boodschappen). Ha, ha, die hebben lekker pech gehad, dan ga je toch niet naar een groothandel. Vanavond hebben we geen gasten, dan gaan we lekker samen op de bank voor de tv liggen. Waarschijnlijk de laatste keer tot ver in het nieuwe jaar!

donderdag 18 december 2008

Laminaat in recordtempo

Timo gaat nu net naar huis, de twee kamers beneden zijn af! Sneller dus als gepland, wel moeten we nog veel kerstversiering ophangen en veel kleine rommeltjes afmaken (laatste boodschapjes, menu’s printen, keuken soppen). Al met al ben ik nog steeds niet echt gestresst, we liggen goed op koers. Alle 5 dochters van Sandra zijn ziek (dus ook Franziska, die vanaf komende maandag een vakantiebaantje bij ons heeft), en Sandra voelde zich zelf ook niet al te best, dus die is gisteren niet komen werken. Ook de kinderen en de man van Petra zijn ziek, maar zij was er gisteren wel. Geen idee wat er hier rondwaart, wij voelen ons ook een beetje vermoeid. Hopen en bidden dat iedereen gezond wordt/blijft de komende weken.

Vannacht is er hier een dik pak sneeuw gevallen, maar het dooit alweer langzaam weg. Onderweg naar de kapper heb ik nog even van het witte ansichtkaart-landschap genoten. Pepijn en ik zijn vanmiddag om de beurt naar de kapper geweest, dat was echt super hard nodig. Nu zien we er weer netjes uit voor de feestdagen. Ik belde op, en we kregen meteen vanmiddag allebei een afspraak.

dinsdag 16 december 2008

Is er al iemand gestresst?

Pepijn is druk bezig de laatste 2 kamers te verven, dan kan Timo morgen aan het laminaat beginnen. We hopen dat met een beetje doorwerken kamer 16 en 17 voor het weekend klaar zijn. Morgen komen Sandra en Petra alle puntjes op de i zetten (in het hele pand ramen zemen en stoffen, de keuken soppen, enz) en gaan we daarna gezellig met z’n drieen de rest van de kerstversiering ophangen. Ik heb zojuist alle menu’s voor de feestdagen gemaakt en geprint, en andere kleine noodzakelijke dingetjes gerommeld.

We gaan nu naar de cusus tsjechisch, geen idee wat we ervan terecht gaan brengen, natuurlijk wéér geen huiswerk gedaan en vorige week waren we er niet. Zucht! Onderweg moet we ook nog naar de bouwmarkt en meerdere supermarkten, er komt geen einde aan het inkopen, lijkt het wel. Een Ruhetag hebben we niet gehad, maar ja, vorige week hadden we al "Ruheweek".

zondag 14 december 2008

Business as usual

We zijn weer terug, en meteen weer vol aan de bak. Vrijdag bij thuiskomst hebben we eerst een paar uur post en email behandeld (dat stapelt zich nogal op na een week), en zijn toen nog even gaan liggen (kwart over 3 ‘s nachts op was niet zo leuk). Gisteren ben ik alleen naar Regensburg gereden om bij de Metro twee gigantische karren boodschappen voor de feestdagen te halen. Het was druk, en ik moest erg veel hebben, dus om 20 uur was ik eindelijk klaar. Om half 10 was ik thuis en toen moest de auto nog leeg. Pepijn was thuis gebleven voor incheckende gasten, en vanmorgen hadden we ook de Frühschoppers alweer.

Het sneeuwde trouwens best aardig in München, het vliegtuig moest meer dan een half uur cirkelen omdat de sneeuwploeg eerst de landingsbaan moest vegen. We vreesden al een totaal ingesneeuwde auto op langparkeren aan te treffen, maar dat viel nog reuze mee (ongeveer 15-20 cm op de auto). Hier lag er ook nog redelijk veel sneeuw, Pepijn heeft gisteren meteen sneeuw moeten ruimen. Nu lijkt het langzaam wat te gaan dooien, al zal je op de Arber wel goed kunnen skieen.

En dan de vakantie…. We hebben het goed naar ons zin gehad, vooral toen we twee daagjes een auto hadden en een dagje met de openbare bus zijn gegaan, en heel veel hebben gezien. Naarmate de week vorderde, gaven we avondeten in het hotel helemaal op en hadden we steeds minder contact met de andere gasten. Dat scheelde namelijk in beide gevallen nogal veel ergernis. We hebben voor heel weinig geld heel veel vakantie gehad, maar we zijn het er wel over eens dat we volgend jaar niet meer voor een pakketreis gaan. Het is toch gewoon niet helemaal ons soort vakantie. Volgend jaar willen we weer lekker met een rugzak en een Lonely Planet de bush-bush in, of misschien weer op een cruise. 

donderdag 11 december 2008

Bijna naar huis

De logjes zijn de laatste dagen nogal magertjes geweest. Af en toe doet het internet wat moeilijk, en we hebben het te druk gehad met rondrijden in ons huurautootje. We zitten nu in een internetcafe in het centrum van Ayia Napa, want in het hotel ligt het Wireless netwerk plat. Vannacht gaan we weer naar huis, we worden om 5 uur opgehaald voor de terugvlucht. We gaan nu nog even een lekkere Griekse schotel ergens eten als afscheid (bij het buffet gaan we niet eens meer naar binnen), voordat we vanavond vroeg naar bed gaan. Het volgende logje komt weer van thuis, waar het volgens het weerbericht de laatste dagen lichtjes gesneeuwd heeft. Wordt weer omschakelen!

zondag 7 december 2008

Iemand nog een visstick?

Gisteravond zou er een Mexicaans themabuffet zijn. Behalve een schaaltje nachochips en een bak mais uit blik konden wij er niets Mexicaans aan ontdekken. Sterker nog, het saladebuffet en de toetjes waren hetzelfde als de dag ervoor. Verder was er de keus uit vissticks, goulash en afgebrande kipschitzels en doperwten uit blik. We hebben de fiets gepakt en zijn lekker bij de haven van Ayia Napa grieks gaan eten. De kudde Duitsers leken zeer happy met het buffet.

Vandaag hebben we zo lang uitgeslapen dat we het ontbijt helemaal gemist hebben. Geen nood, aan de overkant is een taverna, waar we lekker gebrunched hebben. Daarna zijn we naar Potomos gefietst, een aangeprezen vissersdorpje. Aan de monding van een riviertje lag een kleine vissersvlootje en was een zeer druk bezochte taverne, maar een dorp was het niet echt. We hebben er lekker wat gedronken en zijn toen weer 10 km teruggefietst. Nu hebben we zadelpijn, zodanig dat we eigenlijk tegen beter weten in hopen dat het buffet wat is vanavond, zodat we niet weer in het zadel hoeven…..We hebben overduidelijk veel te lang niet meer gefietst.

zaterdag 6 december 2008

Op Cyprus!

Gisteravond zijn we na een lange dag aangekomen op Cyprus. De wekker ging al om 5 uur. Snurk! Ruim op tijd reden we weg, maar toen we op de top van de bergpas Eck waren, konden we weer terug naar huis door de sneeuw omdat we iets vergeten waren. Uiteindelijk waren we nog steeds veel te vroeg op de luchthaven van München, de balie was nog niet eens open. Maar ja, aangezien er sneeuwstormen en zware ijzel waren voorspeld, moet je die extra tijd wel nemen, helemaal als je niet zo goed weet hoe het langparkeren enzo in elkaar zit. De vlucht ging, geloof het of niet, eerst naar het noorden: het was een zogenaamde driehoeksvlucht met tussenstop in Hannover (mensen uit Cyprus onderweg naar Hannover nog aan boord, die gingen er daar uit, mensen uit Hannover onderweg naar Cyprus kwamen daar aan boord. Op de terugreis hebben we die tussenstop dus niet).

Voor het eerst sinds we zelfstandig zonder ouders op vakantie gaan, kregen we te maken met het fenomeen domme charterpassagiers die onderweg in het vliegtuig en onderweg in de bus naar het hotel alleen maar zaten te zeuren over alles. Wij gokken dat van zeker 75% de mondhoeken permanent naar onderen hangen, jeetje miena, wat een gezeur om niks. Jullie begrijpen dat wij ons wijselijk uit de interessante gesprekjes afzijdig hebben gehouden. Binnen een uur waren we in het hotel al geliefd bij het personeel omdat wij voor de verandering niet klaagden.

Er valt ook helemaal niks te klagen. De vlucht was prima in orde, ok, via Hannover was niet zo leuk, maar dat had je van te voren kunnen lezen bij boeking. De hostess is capapel, de bus naar het hotel stond netjes klaar en ging er zonder tussenstops heen. De zitplaatsen waren wat krap, maar ja, in mediterane landen zijn de touringcars niet berekend op goeddoorvoede Duitsers…. Onze kamer is erg leuk, we hebben zelfs een gratis upgrade gekregen naar een tweekamerappartement, met goed uitgerust keukentje. Niet dat we daar veel gebruik van zullen maken, we hebben halfpension. Het buffet is prima in orde, maar wel ietwat te veel aangepast aan de duitse smaak. Het hotelpubliek is overwegend 65-plus, duits, dik en dom, de meeste personeelsleden spreken alleen duits als vreemde taal. De serveersters komen grotendeels uit Oost-Europa, gisteren hebben we nog even staan babbelen met de poolse medewerkster die het heel leuk vond dat we tsjechisch aan het leren zijn. Hallo en bedankt is hetzelfde in beide talen, en na al het zeurpubliek werd het zeer op prijs gesteld dat er zelfs maar bedankt en een glimlach afkon.

Vandaag hebben we voor een klein bedragje fietsen gehuurd voor 3 dagen. Het is een paar kilometer naar het centrum van Ayia Napa, en hier bij Nissi Beach is er veel dicht vanwege het laagseizoen. Na het eten zijn we gisteren nog even gaan wandelen, maar hebben het centrum toen niet bereikt. Vandaag wel, waarschijnlijk gaan we vanavond na het eten even kijken of er in het dieptepunt van het laagseizoen nog wat leven in de brouwerij te vinden is, al zijn we niet van die discogangers. Als het buffet weer zo inspirerend is, eten we misschien wel buiten de deur. Let wel, hier hebben we rekening mee gehouden toen we het boekten. Voor de 319 pp die we betaald hebben, kregen we zoveel (vlucht, 4-sterrenhotel, ontbijt, diner, 2 dagen huurauto en transfers) dat we het diner ook wel kunnen missen. Dinsdag en woensdag hebben we de huurauto gereserveerd, dat was ook allemaal prima geregeld, dan wordt het ook iets slechter weer, dus dan wil je toch niet fietsen.  

zondag 30 november 2008

Gezellig

De afgelopen dagen geen logjes, dit vanwege het gezellige bezoek van Harald en Alwin. Natuurlijk hebben we iets te weinig geslapen en iets te weinig in het hotel gedaan, maar ja, zo vaak krijgen we geen bezoek. Ze hebben vrijdag geholpen kamer 16 en 17 te demonteren, de laatste 2 kamers die nog gedaan moeten worden voor de kerst. Vrijdagavond zijn we door hen getrakteerd op een heerlijk etentje. Gisteren zijn Pepijn en Alwin samen gaan skien, de pistes op de Arber gingen gisteren voor het eerst open. De sneeuw schijnt zeer goed geweest te zijn en het was niet druk. Ze kregen nog korting op de lift omdat nog niet alles open was, het was slechts 15 euro voor 4 uur! Ik ski niet, maar zowiezo moest er iemand thuis blijven omdat er gasten aankwamen. Ik ben enveloppen gaan schrijven voor onze kerstmailing, maar toen waren die ineens op. We hebben dit jaar teveel leuke gasten gehad, de doos met enveloppen was te klein. Snel maar even extra bestellen dus!

Nog 5 nachtjes slapen en we gaan naar Cyprus. Voor die tijd moeten we nog zo ontzettend veel doen, en over inpakken hebben we nog niet eens nagedacht. Ik wilde eigenlijk de kerstmailing voor het buitenland de deur uit hebben voor de vakantie, anders gaat het maandag 15 december pas met de postbode mee, en dat is misschien wel te laat. Een deel van de vertalingen voor Utrecht zijn verstuurd naar de collega’s, de rest moet deze week ook nog. Ook is het een idee om eens wat kerstversiering op te gaan hangen, de rest van de omgeving doet al ijverig zijn best. Het is op Cyprus trouwens gemiddeld 23 graden deze week, een verschil van meer dan 25 graden met hier!

We moesten wat sleutels bij laten maken, want we hebben met de feestdagen zoveel personeel lopen dat het vechten wordt om de 2 lopers die er nog over zijn (de derde hebben wij zelfs vorig jaar gebroken). Het is een extra beveiligd slot met een codesleutel, en die kan je alleen in Deggendorf bestellen. Wij zijn er dinsdag geweest, maar nu werden we gebeld dat ze de bijbehorende kaart op moesten sturen naar de fabriek, en of we even terug wilden komen om die te brengen. Grrrr…. ik heb dinsdag wel wat anders te doen…..Nou ja, kunnen we bij de groothandel misschien nog wat dingen kopen voor de feestdagen, of even naar de grote bouwmarkt.

Vannacht hadden we dus gasten voor 1 nacht, volgende week is het weer ultra-rustig. De vriezer ligt al vol voor kerst, al het vlees is gekocht, en maandag komt de bakker een grote leenvriezer brengen zodat we al dat brood voor die 500 ontbijtjes ergens kunnen laten. We hebben met de kerst nog maar 2 kamers vrij, we hopen die nog wel kwijt te raken, dan zijn we doorlopend bijna 2 weken ramvol. Pepijn en ik hebben het erover gehad dat we onze vakantie volgend jaar iets eerder moeten plannen. Nu komen we vrijdag 12 december terug, en dan hebben we nog maar 10 dagen totdat de gasten massaal aankomen. We hopen op vakantie nog wel even energie te kunnen tanken, zodat we er uitgerust tegen kunnen.

zaterdag 22 november 2008

Wit? Ja hier!

Mensenkinderen, wat sneeuwt het! Pepijn heeft vanmorgen al uitgebreid sneeuw geruimd, en is net op met een sukkelgangetje voorzichtig naar het tankstation gereden om extra benzine voor de sneeuwschuiver te halen. Hij kon maar 40 rijden waar normaal 100 km per uur is toegestaan. Inmiddels moet er eigenlijk alweer iemand sneeuw gaan scheppen/schuiven, maar we hebben vandaag geen gasten, en het blijft maar sneeuwen, dus we wachten even totdat het wat minder wordt. Volgens de weersverwachtingen blijft het tot dinsdag sneeuwen. We zijn heel benieuwd of er morgenochtend iemand komt Frühschoppen!

We hadden eerder deze week het plan opgevat om vanavond naar de dansavond in Deggendorf te gaan, maar gezien de winterse omstandigheden is het onverantwoord om de deur uit te gaan. We nestelen ons lekker voor de tv, en gaan vanavond eens lekker uitgebreid voor onszelf koken.
De katten vinden de sneeuw geweldig, vooral Jane. Die rent hier door de voortuin en onder luide juichkreten gooit ze sneeuw hoog door de lucht! En dat voor een kat die normaal gesproken geen kik geeft….

vrijdag 21 november 2008

Wit? Waar?

Als ik naar buiten kijk, zie ik de regen horizontaal aan het raam voorbij waaien. Het is herfst, compleet met een pittige storm en plensbuien. Wat we hier nog steeds niet gezien hebben, is sneeuw. Het schijnt dat het rond München 1 grote verkeerschaos is ivm sneeuwval, en wordt op het radioweerbericht gewaarschuwd voor sneeuwstormen, maar wij kunnen het nauwelijks geloven. Ik moet helaas zo de deur nog even uit om eieren en melk voor het ontbijt van morgenochtend te gaan halen, ik denk dat ik kaplaarzen aandoe….

Pepijn en Timo zijn bezig een muurtje en een douche te bouwen in de saunaruimte, maar het schijnt nogal een bevalling te zijn om de kranen goed in de muur te krijgen enzo. Duurt nog wel een paar dagen voordat dat af is….

Qua gasten is het rustig, maar niet helemaal leeg. Gisteren kregen we zowaar walk-ins! Dat was wel het laatste wat we met dit herfstweer hadden verwacht…. OK, we lopen natuurlijk niet echt binnen op het moment, (sterker nog, ik heb net een stapel rekeningen moeten betalen waar je niet vrolijk van wordt), maar het betaalt in ieder geval de verwarming. 
Volgende week woensdag komen Harald en Alwin!! Harald belde dat ze het idee hadden opgevat om een paar daagjes langs te komen, of dat goed was. Natuurlijk jongens, altijd gezellig…

UPDATE 19.30:
Jaaa, we hebben een laagje poedersuiker. OK, het is nog niet veel, maar je weet natuurlijk nooit of we morgenochtend ingesneeuwd wakker worden….

maandag 17 november 2008

De eerste vlokjes

Vanmorgen vielen de eerste vlokjes sneeuw dan eindelijk. Het bleef niet liggen, daarvoor was de grond nog te warm. Vandaag is het echter de hele dag waterkoud geweest, dus alles koelt nu snel af. Voor woensdag is er een "weeralarm" uitgevaardigd. Zoals het er nu uitziet zal er die dag in korte tijd tussen de 30 en 40 cm sneeuw vallen, en op vrijdag weer 20 cm. De winter gaat nu echt komen!
Morgen gaan we niets wilds doen op onze rustdag. We moeten nodig ons huiswerk doen voor de tsjechische les, vorige week was het niet, de week ervoor waren we er niet, dus we hebben onszelf al 3 weken niet blootgesteld aan ook maar 1 woord Tsjechisch….

Deze week ziet het er naar uit dat het rustiger is dan vorige week, na zaterdag wordt het echt doods. Misschien dat vette sneeuwval daar wat aan verandert….

zaterdag 15 november 2008

Blaadjes....

Gisteren is Timo 4,5 uur bezig geweest met bladeren harken, en nog is niet heel het grasveld gedaan… Daarvoor had Pepijn al een heldhaftige poging gedaan met de voortuin. Zucht! De geneugten van een grote tuin….Natuurlijk kwam de buurman uitgebreid koekeloeren, maar hij zei niks tegen Timo, ik neem aan dat hij morgen wel weer met een "gezellig" praatje komt. Wat mij betreft hebben de jongens hun best gedaan en kunnen ze nu weer verder met andere dingen. Eén windvlaag en de tuin ligt toch weer vol.

Pepijn is donderdag naar de bouwmarkt geweest en heeft nu alle spulletjes om een douche te bouwen in de saunaruimte. Maandag gaan hij en Timo daarmee verder, en dan komt de loodgieter ook een aansluiting maken voor de douche. Hopelijk is eind volgende week het grootste deel af en kunnen ze verder met de laatste twee kamers die nog nieuw laminaat moeten hebben.

Angela heeft definitief een andere baan in het bejaardenhuis in Bad Kötzting, dus die is alleen nog maar voor noodgevallen oproepbaar. Pepijn en ik hebben gisteren het feestdagenrooster gemaakt, en de anderen moeten nu wel allemaal heel veel werken. Zonder het aanbod van Timo om Oudjaarsavond te komen helpen bedienen en afwassen, en Sandra om ontbijt te komen draaien op 1 januari, en het vakantiebaantje van Franziska (de 16-jarige dochter van Sandra) zou ik het rooster helemaal niet meer rond gekregen hebben… Er is al met Petra en Sandra besproken dat we voor volgend jaar zomer toch weer een extra volwassen persoon erbij nodig hebben. Onder het duitse arbeidsrecht mag een scholier maar maximaal 4 weken per jaar werken in de vakanties, en dan ook nog met belachelijk strenge regels. Zo mag Franziska op de meeste feestdagen überhaupt niet werken en de dag ervoor maar tot 14.00 uur(??). Wij zijn in Nederland gewend dat bijna iedere jongere een krantenwijk heeft of ergens bij een strandtent bedient, maar dat mag onder de duitse wet bijna niet, zelfs niet als je boven de 18 bent en aan de universiteit studeert. Natuurlijk moeten er regels zijn om scholieren en studenten te beschermen en te zorgen dat ze fit op school of universiteit verschijnen, maar Franziska heeft geen huiswerk in deze weken en wil zelf graag in haar vakantie een paar uurtjes per dag een zakcentje verdienen voor een schoolreis naar Engeland, waar haar moeder zelf geen geld voor heeft (Sandra is weduwe met 5 jonge kinderen in de leeftijd van 5 tot 16).

Hier is het typisch weer voor de herfst: veel mist. Wel heel mooi, maar ‘s ochtends kun je niet eens de bomen in de tuin zien staan. De gasten maken zich iedere dag weer druk bij het ontbijt of het de hele dag zo blijft, maar dat is eigenlijk bijna nooit zo. We zijn verrast door de aanloop, we zitten bijna doorlopend op 20-25% bezetting, wat toch nog een onverwacht record is voor november.
Het uploaden van de foto’s van Frankrijk in een online album vreet tijd en wil niet echt goed lukken. Voor wie wel eens een diashow bij Photobucket maakt (Petra? Sally?): hij zegt heel vaak "upload failed" en dan kan ik weer 3 tot 5 minuten gaan zitten wachten of ie de volgende foto pakt. Daar heb ik niet echt tijd voor, dus de foto’s moeten weer even wachten…
Wij leven ondertussen al helemaal toe naar onze vakantie: over 3 weken zitten we al in de Cypriotische zon. De gemiddelde dagtemperatuur is op het moment nog een heerlijke 23 graden, dus we hopen dat dat zo blijft…

woensdag 12 november 2008

Back in business

Ons tripje Frankrijk lijkt alweer een eeuwigheid geleden, we zijn weer vol in bedrijf. We zijn er helemaal beduusd van: gasten… in november…. OK, onze wekelijkse gast is er natuurlijk, maar daarnaast nog meer gasten. Het gaat wat dat betreft echt niet slecht. Met Pepijn wel, die ligt nu in bed omdat hij zich zo rot voelt. Hij denkt dat hij iets fouts gegeten heeft, maar ik heb nergens last van, en eigenlijk hetzelfde gegeten. Het zal wel vermoeidheid zijn, en Pepijn kennende is hij morgen weer helemaal ok.

Het kwam eigenlijk dus wel goed uit dat Timo en ik een misverstand hadden. Ik dacht dat we voor onze trip afgesproken hadden dat hij vandaag zou komen werken, maar hij had helemaal gelijk dat ik had gezegd dat we voor die tijd nog wel zouden bellen. Nu komt hij vrijdag, Pepijn moet zowiezo nog naar de bouwmarkt om klusspullen te halen. Ik zag net dat onze buurman weer terug is uit München, en de tuin ligt vol met bladeren, dus ik heb zo’n idee wie er weer komt zeuren…

Gisteren hadden we geen tsjechische les omdat de leraar een andere afspraak had. Ik was naar Regensburg, de Metro had een superaanbieding met allerlei soorten wild. Een hoop van die dingen wilden we toch serveren met de feestdagen, dus we hebben de vriezer maar even volgeladen. Gisteren hebben we even uit de losse pols uitgerekend dat we met de feestdagen minimaal 425 ontbijtjes gaan serveren (mogelijk eerder richting 475 of zelfs wel 500 als we ook met Kerst en/of de eerste week van januari vol komen), en bijna zoveel avondmaaltijden. Dan kan een paar dubbeltjes korting per portie eend, konijn of hert een hoop uitmaken!

zondag 9 november 2008

weer thuis!

We zijn weer thuis! Het lijkt wel alsof we een eeuwigheid weggeweest zijn, zeker als je het afmeet aan de hoeveelheid post… De foto’s houden jullie nog te goed, we hadden het fotoprogramma niet geinstalleerd op onze laptop en ook het kabeltje niet bij ons, en we willen nu even kijken of we met Photobucket een slideshow van onze fotocollectie kunnen maken.

Vrijdag was het stralend weer, 17-18 graden. We hebben de kust ten oosten van St. Tropez bekeken, met bekende plaatsen als Cannes, Antibes, St. Juan-les-Pins, Nice en Monaco. Vooral van het oude centrum van Antibes waren we gecharmeerd. We hebben gelunched in Nice, wat ook een leuk oud centrum heeft. Monaco daarentegen heeft weinig tot geen oud centrum, eigenlijk bijna alleen maar lelijke torenflats. En grote jachten en veel Ferrari’s en Lamborghini’s natuurlijk….. Op de terugweg hebben we in Fréjus leuk gegeten.
Zaterdag hebben we eerst een stuk de snelweg genomen tot de Italiaanse grens, waar we verder de kustweg wilden gaan rijden. Het centrum van Ventimiglia was één grote file, en tot San Remo was de kustweg al niet veel beter. Over die paar km hebben we uren gedaan, dus hebben we toch maar besloten de snelweg te nemen. In minder dan 6 uur zijn we vervolgens rustig van de kust naar de grensovergang met Oostenrijk bij de Brennerpas gereden. We hadden eigenlijk eerst het plan om in deze regio te gaan overnachten, maar het was pas 18.30. Na uitgebreid eten en even rekenen hoe ver het nog was naar huis (ongeveer 4 uur), besloten we om de rit maar af te maken. Om 23.30 waren we thuis.

Vanmorgen hebben we een heerlijk groot gat in de dag geslapen. Om half 1 zaten we te brunchen. Jammer is wel dat de stroom is afgeweest ergens aan het begin van de week, waarna de verwarming niet meer goed is opgestart. Gevolg: we kwamen thuis in een koelkast en de hele dag was het hier niet warm te stoken (het is nog steeds koud). Gelukkig heeft het niet gevroren toen we weg waren, anders was de ellende niet te overzien geweest. Timo en Angela hadden goed voor de katten gezorgd, de beestjes waren wel heel erg blij om ons te zien. Ze zijn knuffeliger dan ooit en willen de hele tijd op schoot liggen.

donderdag 6 november 2008

mooie landschappen

Sinds ons vorige logje zijn we gisteren over landelijke wegen naar Cogolin (bij St. Tropez) gereden waar we via Ebay een ook in werkelijkheid best leuk design-hotel op de kop hadden getikt voor 3 nachtjes. Bij aankomst regende het zachtjes, we zijn gezien het slaapgebrek van de afgelopen dagen even een dutje gaan doen en toen was het opgehouden met zachtjes regenen. 
Hadden we een hotel aan een rivier besteld? Uuummmm nee: het lag toch aan het marktplein?
De slagregens hadden tot gevolg dat er een complete rivier voor de deur langs liep, het water spoot onder het plankier van het terras van het naastgelegen restaurant vandaan. Dat terras was met een flinke sprong nog wel te bereiken, en we zijn er meteen lekker blijven eten.

Het ontbijt in het hotel is wat duur voor wat het is (net als de normale prijs voor de kamers) dus we zijn vanochtend bij een van de cafeetjes op het marktplein onze dag begonnen, en zijn toen langs de kust naar Toulon gereden. In Toulon hebben we gelunched, in een bouwmarkt een paar ideetjes voor de douche van de sauna opgedaan (dat pakt een franse `klussert` toch net weer wat anders aan dan een duitser) en hebben in de verbouwingsuitverkoop van de naastgelegen Ikea voor een paar tientjes een badkamerkast met spiegel en verlichting gekocht. Die is voor onze eigen badkamer, dus dat de BTW niet terug komt maakt niet uit.

We zijn de dag na een rondje menukaarten uiteindelijk geeindigd in hetzelfde restaurant als gisteren, vanwege de speciale aanbieding mosselen; in het Beierse Woud nauwelijks verkrijgbaar. Morgen de andere kant op: Nice, Cannes, we zien het wel. Misschien vinden we ook nog wat leuks voor de inrichting van het hotel of voor op het menu, maar voor 95% is het toch wel vakantie en dat is met een eigen bedrijf al bijna meer dan je op mag hopen!

dinsdag 4 november 2008

Wáár zijn we al?

We schrijven dit logje vanuit een budgethotel langs de snelweg in Frankrijk. Geloof het of niet, maar we zijn Lyon al voorbij! Om half 4 vanmiddag zijn we vanuit het Zwarte Woud gaan rijden. Bij Mulhouse was het even druk, daarna werd de snelweg naar het zuiden leger en leger totdat we nog de enige auto waren. Dan schiet het natuurlijk lekker op, al mag je niet zo hard rijden als in Duitsland….
De vergadering was heel erg gezellig, we hebben 2 dagen nauwelijks geslapen. Denk een beetje aan een schooluitje of studiereis van vroeger: de reden voor het uitje is serieus en je hebt er echt wat aan, maar daarnaast heerst er een uitgelaten stemming, wordt het ´s avonds in de bar veel te gezellig en ga je uiteindelijk echt belachelijk laat naar bed. We zijn dan ook nu echt kapot, vandaar dat we voor die ene nacht niet echt hoge eisen aan de hotelkamer hebben gesteld. De keten heet Premiere Classe, en is de budget versie van Campanile, maar wat er zo eerste klas aan is hebben we nog niet kunnen ontdekken. Uit eerdere ervaringen moet ik eerlijk zeggen dat bijvoorbeeld Etap beter is. Voordeel hier is dat we gratis WLAN hebben, zodat het beheren van de boekingen, aanvragen en andere emails door kan gaan op de laptop. We zouden in het hotel aan de Rivièra ook WLAN moeten hebben, maar hoeveel dat gaat kosten om het te gebruiken is nu nog niet bekend, dus misschien is dit toch de enige log vanaf de vakantie.

zondag 2 november 2008

Afwezig

Nog even het Frühschoppen in goede banen leiden, en dan kunnen we voor een week de deur achter ons dicht trekken. We hebben er ongelofelijk veel zin in, al hebben we ons de laatste paar dagen in het zweet gewerkt om weg te komen, en ziet het kantoor en de woonkamer er nog steeds uit alsof er is ingebroken.
We hebben de laptop bij ons (het werk gaat wel gewoon door op reis), dus als we ergens internet hebben kunnen we misschien een logje plaatsten, maar dat gaan we niet beloven.

woensdag 29 oktober 2008

Bonnenrage

Er bestaat een engels spreekwoord wat vrij vertaald zoiets wil zeggen als: "Als iets te mooi lijkt te zijn om waar te zijn, dan is het dat waarschijnlijk ook". Soms worden er dingen beloofd waarvan je van te voren weet dat die nooit waargemaakt kunnen worden. Vandaag hebben we ons dood gelachen om de zeurderige en verontwaardigde reacties op een nieuwssite over de hotelbonnenactie van het Kruidvat. Iedereen die van te voren logisch had nagedacht, had geweten dat deze actie te mooi was om waar te zijn.

Voor diegenen die het niet gevolgd hebben: je kon voor € 9,95 bij alle filialen van drogisterijketen Kruidvat een waardebon kopen voor een overnachting bij 1 van de Fletcher Hotels in Nederland. Let wel: het is op basis van een tweepersoonskamer, dus je moet 2 waardebonnen kopen om te kunnen overnachten, zelfs als je alleen wilt komen. De prijs is zonder ontbijt, je moet reserveren via een betaalnummer (€  40 cent per minuut) en je betaalt 5 euro administratiekosten per boeking. Deze aktie is bij verschillende filialen van het Kruidvat uitgelopen op mat- en scheldpartijen, mensen zijn onder de voet gelopen, er zijn mensen die al voor de openingstijden van de winkels met een slaapzak of klapstoel aanwezig waren en in een enkel geval moest de politie er zelfs aan te pas komen. Sommige "gelukkigen" kochten wel 50 kaarten om die daarna met vette winst op Marktplaats te verkopen. Personeelsleden bleken zich fijn ook aan dit praktijken schuldig te maken. Kruidvat laat in een reactie weten "overdonderd te zijn door het succes", maar vrijdag naast de al uitgegeven 100.000 bonnen nog eens 100.000 extra bonnen in omloop te brengen.

Maar wacht ‘ns even…. hoeveel van die hotels zijn er eigenlijk, en hoeveel kamers hebben die? Bovendien mag je met feestdagen niet komen en moeten de bonnen voor 30/04/2009 ingewisseld zijn (eigenlijk 29 april dus, want de 30ste is een feestdag). Ook is er een beperkt contingent beschikbaar, zelfs als er voor normale prijs nog kamers zijn, kan het zijn dat de "actiekamers" op zijn. Een snel rekensommetje leert dat een deel van die 200.000 "geluksvogels" helemaal niet kán reserveren, omdat de hotels zowiezo al niet zoveel kamers ter beschikking hebben. En daar gaan veel van die 445 reacties over. Mensen konden hun hardbevochten bon niet inwisselen. Uren lang hingen ze voor 40 cent per minuut in de wacht, de site was plat gegaan door de belangstelling en uiteindelijk konden ze helemaal niet boeken in het hotel van hun keuze, en bleken er nog allerlei kosten bij te komen.

Als je bij ons boekt, krijg je vanaf 49 euro een net gerenoveerde standaardkamer voor twee personen(waarschijnlijk mooier dan de kamer die je met die bon zal krijgen), en je hoeft geen duur betaalnummer te bellen, onze online reserveringssite is niet overbelast, je betaalt geen 5 euro administratiekosten, je kunt boeken én reizen wanneer jou dat uitkomt, en je krijgt nog een prima ontbijt erbij ook. Wij hebben in het verleden (toen wij nog echt goedkoop waren) al veel te veel gasten gehad van het type "gratis, gratis, hebben, hebben". En maar zeuren en een grote bek geven. Bittere ervaring: hoe goedkoper de kamer, des te minder gasten daarnaast uitgeven en des te meer ze jatten uit je kamer. Het water moet deze hotels wel heel erg tot aan de lippen staan dat ze dit soort koopjesjagers willen hebben. We hebben al bij voorbaat medelijden met het personeel. En met de nietsvermoedende gast die al eerder voor de volle mep daar geboekt had. Als mensen in de winkel hun fatsoen al niet kunnen houden, hoe moet dat dan in hemelsnaam in het hotel?

dinsdag 28 oktober 2008

Zomer definitief voorbij

Hier is de zomer definitief voorbij. Vandaag heeft Pepijn de winterbanden onder de auto gemonteerd. Voor morgen of donderdag is er namelijk overdag boven de 400 meter sneeuw voorspeld. De temperatuur komt nu overdag al niet meer boven de 7 à  8 graden uit, de komende dagen zou het echt winter moeten worden. Ook is het toeristenseizoen met het aflopen van de herfstvakanties echt voorbij. Mede dankzij het frisse herfstweer is het qua gasten erg rustig, maar heel vervelend vinden we dat niet. Naar het zich laat aanzien, treffen wij het alleen volgende week niet erg op onze eigen korte vakantie. Was het deze week nog 23 graden aan de Cote d’Azur, volgende week wordt het daar waarschijnlijk slechts 12 graden. Brrrr…. Eerst maar eens zien of we zondag t/m dinsdag niet ingesneeuwd raken bij onze collega in het Zwarte Woud! We hebben in ieder geval heel veel zin om alle gezellige TipTop-collega’s weer te zien en ontspannen van gedachten te wisselen.

Het klussen gaat ondertussen zeer voorspoedig. De drie standaard kamers zijn wat betreft het klussen en de techniek helemaal klaar. Sandra heeft maandag al een beetje puin geruimd en ik zal morgen de kamers weer inrichten, de ramen lappen en de fris gewassen gordijnen terug hangen. Morgen gaan Pepijn en Timo beginnen met het in elkaar zetten van de sauna. Aan de ruimte waar hij komt te staan hoeft eigenlijk weinig gedaan te worden: het hok is leeg en schoon, de muren zijn nog prachtig wit, en de tegelvloer ziet er prima uit. We moeten alleen de wastafel vervangen door een douche die de gasten nodig gaan hebben na een saunabezoek. Pepijn opperde dat we later wel wat kleuraccenten aan kunnen brengen als het te klinisch wordt, we hebben nog wel wat potten verf staan die voor een ander doel toch een wat verkeerde kleur bleek te zijn. Eerst maar eens kijken of de mannen wijs kunnen uit een pallet met 450 kg houten onderdelen. 

Vandaag zijn we even naar het overdekte winkelcentrum in Regensburg geweest. We hadden niets nodig, maar het was vreselijk slecht weer, dus voor je lol ging je op je vrije dag niet buiten lopen en we wilden toch even weg. Onderweg kwamen we overigens langs het vreselijk slechte restaurant van een paar weken terug: hij lijkt nu failliet te zijn. We hebben op de terugweg bij onze favoriete Griek in Cham gegeten, helaas was de sympathieke eigenaar er zelf niet, en toen was het op naar de tsjechische les. We beginnen er al een beetje een talent voor te ontwikkelen, we merken dat we zeker niet de slechtste van de klas zijn. Er wordt altijd gezegd dat als je al een aantal talen beheerst een volgende taal leren makkelijker wordt, en misschien is dat wel zo. We merken dat het qua grammatica en zinsopbouw redelijk veel weg heeft van frans, al lijken de meeste woorden op geen enkele andere taal die wij kennen. Volgende week missen we een lesje, maar dan mogen we ons frans weer eens gaan oefenen.

zaterdag 25 oktober 2008

Uitslapen!

De enige keer dat we lekker uit konden slapen, hebben we meteen benut. Nou ja, ik dan. Ik heb een gat in de dag geslapen, terwijl Pepijn om 9 uur al uit de veren was. Vanavond hebben we weer een vaste gast die iedere drie weken komt, en vanaf maandag hebben we ook weer een reservering erbij. We hebben vandaag wat rondgerommeld in de te renoveren kamers, en ik heb de was gedraaid en wat aan onze internetsite gerommeld. Zo heb ik wat oude arangementen eraf gehaald die niet meer boekbaar zijn, en er een nieuwe opgezet. Niets staat suffer dan een potentiele gast lekker maken voor een leuk reisje wat hij dan vervolgens niet meer kan boeken. Het is verder erg rustig, maar het gevoel is dat dat overal in Lam het geval is. Het was vandaag stralend weer, maar er komen niet veel wandelaars voorbij.

In onze kelder stond nog een huishoudformuis rond te zwerven van de vorige eigenaar. In goede toestand, maar meteen na onze aankomst uit de keuken verbannen ten behoeve van een echte horecakeuken met prachtfornuis. Hij stond nu in de weg in de ruimte waar de sauna komt, en moest dus weg. Maar het afvoeren van grofvuil kost in Duitsland vreselijk veel geld, en bovendien was dat zonde, want hij zag er nog heel mooi uit. Deze week heeft Pepijn ‘m dus op Ebay gezet, met het idee "dan heeft er nog iemand anders plezier van en wie krijgen we er nog wat voor". Groot was onze verbazing dat hij uiteindelijk bijna honderd euro heeft opgeleverd en meteen vandaag is opgehaald! Nu hebben we de smaak te pakken. Als we terug komen uit Frankrijk gaan we eens wat meer meuk fotograferen en op Ebay gooien. Zou er een markt zijn voor schilderijtjes van een ploegende boer of een kerkje op de heuvel?

donderdag 23 oktober 2008

Klusbeesten

De mannen zijn hard aan het werk, en inmiddels ligt het laminaat in 2 van de 3 kamers. Er is goede hoop dat de derde kamer vandaag ook zijn metamorfose ondergaat, dan kan Pepijn dit weekend de electra weer aansluiten en de plintjes leggen. Begin volgende week even schilderijtjes ophangen en schoonmaken, en voila!

Eén van de redenen dat het zo supersnel gaat, is natuurlijk omdat het zo rustig is in het hotel. Op dit moment vinden we dat niet zo erg, want het klussen schiet voorbeeldig op. Je hoeft nauwelijks rekening te houden met gasten tijdens het boren, zagen, verven, enz. Gistermiddag is de sauna geleverd. Nou ja, het zelf-bouwpakket dan….Ongeveer 450 kilo, het moest door het transportbedrijf met een vorkheftruck met veel moeite in de garage worden getakeld. Nu staat de hele garage vol, dat moeten de heren volgende week plank voor plank naar binnen sjouwen en dan opbouwen in de juiste ruimte.

Gisteren is ook de nieuwe kookplaat geleverd. De oude inductieplaat sloeg steeds in storing, en de voorrijkosten waren, voor er iemand ook maar een blik op had geworpen, al zo hoog dat dat de moeite niet waard was. De oude plaat gaat in januari met ons mee naar NL, waar hij bij de reparatiedienst kan worden afgeleverd. We hadden dus dit keer een propaangaskookplaat besteld, omdat we niet weer gedoe wilden met een dure inductieplaat. Toen de gasfitter kwam, waren we echter onaangenaam verrast: in een gastro-keuken gelden er hele andere eisen dan in een privé-keuken, en er moest een halve verbouwing plaatsvinden voordat we ermee mochten koken. Zo moest er een leiding naar buiten worden gelegd, waar een speciale afsluitbare kast gebouwd moest worden voor de gasflessen. Die kast moest aan allerlei eisen voldoen. Ook moest een speciale schakeling worden aangebracht waarbij de gaskookplaat automatisch uitschakelt als de afzuigkap uitgezet wordt. Uiteindelijk kwam het op enkele honderden euro’s en de keuken zou volledig overhoop gezet worden, dus hebben we de gaskookplaat terug moeten sturen. Nu hebben we dus weer een supersonische induktieplaat, morgen komt de elektricien ‘m aansluiten.

zondag 19 oktober 2008

...Maar nu even niet

We zijn inderdaad hoteliers. Dat betekent dat we normaal gesproken kamers verhuren, voor onze gasten zorgen, hapjes en drankjes aan passanten verkopen.
Maar nu even niet! Dit weekend hadden we geen gasten, en hebben we besloten om ook geen last-minuteboekingen aan te nemen. Dit weekend was voor ons…
Gisteren lekker een rondje door Deggendorf gelopen, een beetje winkelend voor een bloesje wat bij een nieuw jurkje van Natascha moest passen. Nou hadden we daar een redelijk specifiek beeld bij, en het voldeed er allemaal niet aan, maar het was lekker weer en we hadden geen haast dus wie kan het wat schelen. Daarna heerlijk gegeten in een aziatisch restaurant (Chinees-Mongools) met een buffet, eigenlijk teveel, want toen we daarna naar de dansavond van de dansschool gingen waar we tot het voorjaar hebben gelest zaten we toch wel erg vol. Het werd een erg gezellige avond, Christoph, Suzanna, Arthur en Nelly waren er ook, en aan het aind van de avond kwam Alex, 1 van de eigenaars, er ook nog even bij; we lagen pas om half 2 in bed.
Vanochtend ben ik om half 10 opgestaan om de stamtafel van bier te voorzien, ze drinken niet veel maar ze komen wel trouw elke week, dus dan doe je niet zomaar de deur op slot. Natascha mocht nog even slapen. Begin van de middag zijn we naar de Sattelparkplatz gereden want we wilden de Osser nu eindelijk na bijna 2,5 jaar eens op! De Osser is de berg waar Lam tegenaan ligt, het is zelfs de berg waarvan het slhouet in ons logo verwerkt is. Het is ook bij ons vanuit het hotel rechtstreeks te doen maar dan moet je vroeger beginnen en goed fit zijn. Je daalt dan eerst vanaf ons hotel (op 550 meter hoogte) 50 meter en stijgt er daarna 800…. héén en terug is het samen ongeveer 17 kilometer. Zo moe als we de laatste tijd zijn, en gezien de late start, hebben we dat maar niet gedaan.
Vanaf de Sattelparkplatz op 933 meter, waar overigens maar 10 auto’s opkunnen en de overige 150 staan dan in de berm van het bospad ernaartoe, is het nog 360 meter klimmen via een best goed maar stenig en soms van water en bladeren glad pad. We waren blij met onze goede schoenen.Het was koud maar zonnig, werkelijk een heerlijke tocht, en dan word je wel beloond: de top komt in zicht met zijn 1293 meter hoogte.

Het laatste stuk van het pad loopt pal langs de grens met Tsjechie, nu niet meer bijzonder maar voeger stonden er natuulijk grote hekken, ook hierboven.

Boven is een eetgelegenheid, het Osserschutzhaus, type skihut, waar we een lekkere kop thee hebben genomen en een worst met brood. De keuze was niet groot, maar het was eigenlijk precies wat we nodig hadden en paste ook in de sfeer.
Nog even het uitzicht vanaf de Grote Osser naar de Kleine Osser, de 2e top waarover we richting Lam terugliepen:

Het pad over de Kleine Osser was eigenlijk best slecht te noemen maar het uitzicht was weer om te zoenen en heel apart was ook het grote aantal glijschermvliegers. Eéntje was in een uitstekend humeur en vloog rond terwijl hij een deuntje floot. Helaas floot hij wel vals, hij kon echt kompleet geen toon houden. Volgende keer toch maar een gewoon zangvogeltje, al waren deze leuk om naar te kijken. Opstijgen doen ze trouwens op de weide bijna bovenop, je ziet dan ook mensen het pad opkomen met achterlijk grote rugzakken. Nee, ze gaan niet kamperen, dat zijn die glijschermen.

Het was ondertussen na vieren en de zon begon al wat te zakken. Nog een klein uurtje bracht ons terug bij de auto, en we zijn naar beneden gereden waar we bij collega Steffi hebben gegeten. (Hotel Sonnbichl) Ook zij hebben een goed seizoen gehad, maar het loopt ook bij hun nu ten einde, ze had wat tijd om met ons aan tafel te komen zitten en wat bij te praten. Daarna thuis nog een paar mails beantwoord, nog wat BBC gekeken en deze log geschreven. Morgen heb ik het voorrecht uit te slapen terwijl Natascha aan Timo vertelt wat er verwacht wordt, en dan begint het "normale leven" weer.

vrijdag 17 oktober 2008

Wat doe jij maart 2010?


Geen idee? Nee, wij eigenlijk ook niet. Maar dat is toch een vraag die gesteld wordt door reisbureau’s. Gisteren was bijvoorbeeld de deadline voor onze TipTop Hotelgids en moesten de teksten en aanbiedingen worden ingeleverd, geldig tot eind maart 2010. Voor het arrangementenboekje moesten we onze kerstaanbieding voor 2009 klaar hebben. Het is nog niet eens Kerst 2008!
Het verven schiet lekker op, Timo heeft gisteren kamer 8 en 9 gedaan, vandaag komt hij terug voor kamer 10 en om de oneffenheden in de andere 2 kamers bij te werken. Volgende week kunnen de mannen dan laminaat gaan leggen. Inmiddels hebben we bericht gehad dat de sauna woensdagmiddag geleverd wordt. Die wordt even een paar daagjes "geparkeerd", waarschijnlijk in de garage, totdat de drie standaardkamers weer helemaal in gebruik genomen kunnen worden. Gezien hoe snel en nauwkeurig Timo werkt, zijn we heel erg blij met hem, en hebben we goede hoop dat na de sauna ook kamer 16 en 17 onder handen genomen kunnen worden voor de kerst. En wie weet: in het nieuwe jaar de balkonkamers weer eens verven, onze eigen badkamer af en de fitnessruimte in gebruik? Moet hij natuurlijk geen andere baan krijgen…..
Volgende week lijkt qua gasten een extreem rustige week te worden, maar je weet het niet, deze week hadden we ook ineens heel veel last-minutes. We hebben nog steeds voor dit weekend geen boekingen. Nou ja, een keertje uitslapen zou ook niet fout zijn….

woensdag 15 oktober 2008

Toch niet helemaal naar les…

De zakenreiziger belde keurig netjes op hoe laat hij zou komen. Zo tussen 20 en 21 uur. Grrr…. Pepijn riep meteen dat hij wel thuis zou blijven, aangezien ik bij de Tsjechische les betere aantekeningen maak. Euh? Maar volgende keer ben ik de klos.
Eerst ben ik naar de groothandel in Straubing gegaan, en langs de boekhouder in Cham. Sinds ons debacle van vorig jaar zorg ik nu dat ik iedere maand alles op tijd bij hem inlever, en zelfs in het hoogseizoen is dat gelukt. Pepijn belde tussendoor even op dat er nog een zakenreiziger had gereserveerd. Snel alle boodschappen thuis gebracht, even snel gegeten en toen naar de les. Erw aren meer mensen niet, maar iedereen vroeg wel waar Pepijn was.
Ook vandaag weer een zakenreiziger, we zeiden het al, het is echt de tijd van het jaar voor de last-minute boekingen en dan vooral van zakenreizigers. Timo is net naar huis, het stucwerk en de elektra is af, morgen wordt er geverfd.

maandag 13 oktober 2008

Toch naar les!


Zaterdagavond ging de telefoon en begon er iemand een verhaal in het Tsjechisch tegen Pepijn. Nog voor Pepijn kon reageren, stapte de man echter over op Duits. Het was onze Tsjechische leraar, met de mededeling dat de les morgen toch doorgaat. Dat komt eigenlijk best slecht uit, want we hebben een boeking binnengekregen voor morgen, en met een beetje pech komt die gast zo laat dat we toch niet kunnen. Gezien het fet dat het duidelijk een zakenreiziger is, zal hij niet vroeg komen. Aangezien we door deze reservering morgen overdag niet samen weg kunnen, is Pepijn nu even naar de bouwmarkt, en ga ik morgen naar de groothandel en even voor mijzelf winkelen in Straubing.
Verder blijft het kwakkelen met vermoeidheid, dus dat motiveert ook niet echt om er de beuk in te gooien. Ach nou ja, de boekhouding schiet wat harder op en het kantoor wordt weer eens opgeruimd… Vanaf volgende week lijkt het echt wat rustiger te worden, dan wordt het echt het seizoen van last-minute zakenreizigers. Hopelijk schiet de verbouwing van de standaardkamers dan ook weer wat meer op.

zaterdag 11 oktober 2008

Iets onder de leden?

Of het nu echt van het eten van dinsdag is, of dat iemand iets te overtuigend over ons heen gehoest heeft, weten we niet, maar we voelen ons beiden niet helemaal lekker. We lopen allebei met keelpijn en zijn hondsmoe. Iedere dag ligt er wel iemand ‘s middags in bed.

De gasten die eerst zo vervelend waren, zijn inmiddels helemaal bijgedraaid. Meestal moeten dit soort mensen eerst ‘s avonds een keertje bij ons eten, en dan zijn ze overtuigd. De sfeer is wat dat betreft geheel veranderd. Ondertussen gaan de boekingen overigens maar door. Het herfstweer is hier dan ook top, kan niet beter. ‘s Ochtends is het nog mistig, maar daarna wordt het zonnig en 18-21 graden. Veel last-minute aanvragen dus! Alle bomen hebben inmiddels rood-gele bladeren en overal staan de mooiste paddestoelen.

 Angela werd donderdag helemaal wild: "Weten jullie hoeveel eetbare paddestoelen er in jullie voortuin staan?" Euh nee… ik koop ze liever in de winkel en leef liever iets langer…  Angela en Timo hebben gevraagd of ze ze mochten plukken om zelf op te eten. Nou ja, ga je gang, zolang je maar weet wat je doet, op dit moment heb ik liever geen 2 medewerkers minder. Angela heeft trouwens na 3 dagen tegen het ziekenhuis gezegd dat ze die baan mochten houden en is nu weer terug bij ons. Vaste medewerkers in de zorg blijk je driedubbel uit te moeten betalen op zon- en feestdagen en oproepkrachten niet, dus drie keer raden welke graf-diensten zij allemaal in haar maag gesplitst kreeg.

Wij balen dat we geen tijd hebben voor een mooie herfstwandeling (niet dat we daar trouwens nu energie voor zouden hebben). Gisteren vertelden gasten enthousiast over hun mooie wandeltocht, en "of wij daar op die plek weleens wandelden?". Gasten denken altijd dat je zoveel vrije tijd hebt als je een eigen hotel hebt. Het zou op onze Ruhetag soms wel kunnen, ware het niet dat het natuurlijk dan net regent of er iets anders tussen komt. Aanstaande dinsdag valt de tsjechische les uit, misschien dat het dan lukt als we ons wat beter voelen.

Pepijn moet vandaag even aan de slag in de drie gestripte kamers, want anders hebben de 2 kamers ernaast geen stroom, en daar komen vandaag mensen in. Timo en Pepijn gaan als een trein, maar ze hebben nu even een paar dagen een pauze ingelast vanwege drukte bij ons en in de visbistro in de weekenden. Zij hebben maandag Ruhetag en wij dinsdag, dus dan gaat woensdag de beuk er weer in.

donderdag 9 oktober 2008

Special price, my friend

Het is naseizoen, en dat trekt ieder jaar weer een heel ander soort gasten aan als de rest van het jaar. Zo onbeschoft heb je ze nog nooit meegemaakt. Op de een of andere manier denken mensen ook dat ze op de Turkse markt staan of dat ze met allerlei buitensporige eisen kunnen komen. In 2 dagen is er al 3 keer geprobeerd af te dingen, en krijgen we regelmatig verwijten naar ons hoofd dat we "zo duur" zijn. En dat terwijl we de rest van het jaar allemaal dankbare blije gasten hebben die ons vaak vragen "hoe we het voor dit geld kunnen doen".

Gisteren begon het al met gasten die uitcheckten. Waren als walk-in spontaan zonder reservering binnen komen lopen, hebben de kamer eerst gezien en ‘m genomen, 4 dagen lang in huis geweest, geen onvertogen woord gehoord, en ineens bij het uitchecken wilden ze korting, "want ze vonden de kamer toch niet zo mooi". Iedereen begrijpt dat ik daar snel klaar mee was: zelf besloten om te blijven na het zien van de kamer, 4 dagen lang niets gezegd, niet om een andere kamer gevraagd.
Toen kwamen er mensen binnenlopen die iets wilden drinken. Uiteindelijk hebben ze gehad: 2 koffie, een halve liter bier, een mineraalwater (een duur merk uit een flesje), een bladerdeeggebakje en een pizzasnack. Totaal bedrag € 12,40. "BELACHELIJK, WAT DUUR!" Ook daar was ik snel klaar mee. Je hebt van te voren de kaart gezien, die hangt zelfs buiten, en daar staan de prijzen heel gewoon op.

Toen kwamen onze incheckers. Pepijn had duidelijk gecommuniceerd wat de prijs was. Ze wilden 4 tweepersoonskamers met balkon voor alleengebruik. 1 van de dames claimde ineens dat ze € 39 per nacht voor een geheel gerenoveerde tweepersoonskamer met balkon en prachtig uitzicht voor 1 persoon toch wel belachelijk duur vond, daarvoor verwachtte ze toch wel minstens halfpension. WATTE???? Dit zijn dan de mensen die gekomen zijn en het alsnog even proberen. Als je weet wat we allemaal voor shit aan de telefoon over ons heenkrijgen. "De tweepersoonskamer is € 55? Ik kom er zo aan en dan gaat u mij die kamer geven voor € 44!" Túúrlijk jôh!

Vanmorgen ook een sterk staaltje. Ontbijt is normaal vanaf 8 uur, en van te voren wordt aan de gasten duidelijk gevraagd of dat in hun planning past (voor zakenreizigers moet het vaak iets vroeger klaar staan). En ook al zeggen vakantiegangers (let wel: geen zakenreizigers of zo!) nog dat dat prima is, toch staan die **kels om half 8 de komplete deur van de ontbijtzaal uit hun scharnieren te rukken en boos te wezen dat ie nog op slot zit. Vanmorgen dus weer zo eentje (hoort bij de dame van het halfpension). 

Uiteindelijk loop ik wat harder en laat die man om kwart voor acht al binnen. Dan komt de legendarische uitspraak "Ik wil nog niet ontbijten, ik wacht op de rest". Aaaahhhh!!! KILL! KILL! Ik schenk hem een kannetje koffie en hij leest de krant. Vervolgens komt de rest en denk hij leuk te zijn door te roepen "schat, ik wacht nog steeds op die volgende koffie". Het mooie is altijd dat gasten denken dat ik ze bij de receptie niet hoor en ze hebben ook niet door dat ik ze kan zien in de spiegeling in het schilderij in de gang. Vorige week hadden we er eentje die 15 broodjes in een luchbox ging zitten doen. Ik met de liefste glimlach: "Ach, ik zie dat u een lunchpaket wil meenemen, dan kan ik vast € 5 op de rekening boeken". Er staat nu ook een bordje op het buffet met die mededeling, we zijn het zo zat.

De heg is gesnoeid en de lambrisering in de drie kamers is grotendeels van de wand getrokken. Vandaag gaat Timo alles afplakken met schilderstape en gaten in de muur vullen die zijn ontstaan van het hout verwijderen.

woensdag 8 oktober 2008

Overheerlijk

Gisteren zijn we bijna de hele dag thuis gebleven. We hebben administratie gedaan terwijl we op onze aankomsten wachtten. Het is er gewoon niet van gekomen naar de bouwmarkt te gaan. ‘s Avonds hadden we natuurlijk Tsjechische les en daarvoor wilden we nog even een hapje eten. We hadden allebei ongelofelijk zin in Chinees, dus reden we naar Lederdorn (tussen Kötzting en Cham). Helaas had die net als wij op dinsdag Ruhetag. Geen nood, de overheerlijke Italiaan daarnaast, waar we al een tijdje al niet geweest waren, was wel open. We kwamen er echter al snel achter dat de zaak in andere handen was overgegaan, en dat wat deze meneer presteerde niets met Italie of überhaupt met koken te maken had. Na een paar happen hebben we alles laten staan, we hebben in vele jaren niet zó smerig gegeten. Achteraf denken we dat we onszelf een geweldige dienst bewezen hebben door het niet op te eten, we hadden al zulke maagproblemen na die paar happen dat we beslist echt ziek geworden waren. De eigenaar stond niet echt open voor onze kritiek (de pizza was nog rauw, de pasta was opgebakken en verbrand, de salade bestond uit ingredienten die allang in de Biobak thuishoorden, de rubberen paddestoelen in de pasta kwamen uit blik en zorgden ervoor dat het hele gerecht zeer chemisch naar konserveringsmiddelen smaakte, de verdenking was dat de Cola Light niet light was) dus hebben we precies gepast betaald en zijn we boos weggegaan.
Bij het Grand Café op het marktplein van Kötzting hebben we een heerlijk stokbrood in laten pakken en hebben die meegenomen naar onze cursus. We hebben uitgelegd wat er aan de hand was, en boden aan om achterin te gaan zitten of het broodje buiten op te eten, maar daar wilde onze aardige leraar niet van weten. Het eerste kwartier konden we alleen de uitspraak van de woorden vanwege de volle mond niet herhalen. Mijn bloedsuikerwaarden waren heel erg hoog, dus ik denk dat ik achteraf blij ben dat ik die Cola "Light" ook niet helemaal heb opgedronken. Vanwege de maagbezwaren en de gierend hoge bloedsuiker heb ik heel erg slecht geslapen, en Pepijn werd ook niet echt fris wakker.
Pepijn en Timo hebben de drie te renoveren kamers net gestript en zijn nu buiten de heg aan het snoeien. Op woensdagmiddag mag je al je tuinafval komen brengen bij de gemeentewerf en bovendien is het echt stralend weer. De tuin moet nu winterklaar gemaakt worden. Langzaam begint alle blaadjes nu echt bruin te worden en ‘s avonds moet de verwarming aan. De voortuin staat vol met mooie paddestoelen. Dit weekend is er op de Grote Osser ook al sneeuw gevallen (op de Grote Arber was het al). Ik ben bezig alle minibars door te lopen op flessen die een korte houdbaarheidsdatum hebben, een langdurig werkje. Pepijn heeft net aan de telefoon 4 kamers voor vandaag verkocht (2x 2 nachten en 2x 4 nachten), deze slappe week gaat dus toch nog wat meer doen dan verwacht.

dinsdag 7 oktober 2008

Wat een weekend!


We zitten nog bij te komen van het weekend. Het leek wel hoogseizoen! Normaal gesproken doet de dag van de Duitse eenwording helemaal niets, maar dit jaar viel het op vrijdag en had iedereen een lang weekend geboekt. We hebben beiden het hele weekend veel te weinig geslapen, zo moesten we zondag ook samen ontbijt maken en de checkouts doen omdat het er zoveel waren. Er moesten zelfs mensen in de bibliotheek ontbijten omdat het restaurant zo vol zat. We voelen het wel dat we zo had gewerkt hebben, maar de bank is ook weer blij.
Die is ook erg blij met de aanbetaling van onze Roemeense mevrouw uit Regensburg. Zij kwam vrijdag even een envelop met geld brengen voor Oud&Nieuw. Uiteindelijk heeft ze de vakantiewoning van de buurvrouw van 2 huizen verderop erbij gehuurd, dat probleem heeft zichzelf ook opgelost. Gistermiddag heeft Pepijn van dat geld de sauna besteld, die wordt over 3 weken geleverd. Morgen gaan Timo en Pepijn beginnen met het leegtrekken van 3 kamers, ze hopen met het opknappen ervan een heel eind te zijn voor de sauna geleverd wordt. Er moet in de saunaruimte ook nog wat geklust worden, zo moet er een wandje gebouwd worden, maar dat kan niet voordat de onderdelen van de sauna door de deur zijn.
Vanavond gaan we weer naar Tsjechische les, voor de rest staat er voor vandaag alleen een tripje naar de bouwmarkt op het programma. Misschien dat we onderweg nog ergens een hapje eten. Het is afwachten hoe laat onze aankomsten aankomen wat we met onze dag kunnen doen.

donderdag 2 oktober 2008

Hebben ze daar warm water?


De schattigste vraag van deze week! Er heeft hier voor Oud & Nieuw een mevrouw uit Regensburg gereserveerd voor zichzelf en haar gezin, en een aantal familieleden uit Roemenie. Gisteren belde ze om nog wat dingetjes door te spreken. Ze vertelde lachend dat haar familie had gevraagd: " Dat hotel waar je voor jezelf en ons hebt gereserveerd, hebben die ook warm water?"  Ze dachten dat alle hotels in het Westen zo duur waren, dat kon toch niets zijn voor dat geld…. Inmiddels heeft het zich een beetje rondgesproken dat ze met z’n allen hierheen gaan, en er willen nu steeds meer mensen mee. Wij zijn echter vol, dus heb ik een aantal collega’s gebeld wat die nog hebben.
Die mevrouw mag daar alleen wel zelf gaan reserveren, wij weten uit eigen ervaring met dit soort groepen dat er ineens minder deelnemers komen, en anders zitten wij met de problemen met onze collega’s.

Zoals voorspeld kregen we vandaag een telefoontje van iemand die wilde annuleren voor morgen. Ja toedeledokie! En nog boos worden en gaan zitten afdingen op het te betalen bedrag ook…. We leggen het nog 1 keer uit: daar zijn annuleringsverzekeringen voor, wij zijn geen liefdadigheidsinstelling. Vorige week hadden we er ook zo eentje: " We zouden morgen met 2 personen komen, en nu kom ik alleen, maar ik wil wel dezelfde tweepersoonskamer. Betaal ik nu de helft?" "En wie had u gedacht dat ik dan in de andere helft van uw tweepersoonsbed kan leggen?" 

Timo en Pepijn hebben gisteren in de strijkruimte een nieuwe opslag gebouwd voor de extra bedden, dekbedden en kussens en deze uit de ruimte verhuisd waar nu de sauna komt. Pepijn zit al de hele dag in kantoor met sauna-catalogi en de internetcomputer om een sauna uit te zoeken. De meeste hebben best wel wat levertijd, en het is toch de bedoeling dat die er voor de feestdagen is.

woensdag 1 oktober 2008

Politieke aardbeving

Sinds zondagavond verkeert Beieren in een soort van permanente shock. De CSU is bij de verkiezingen voor de Beierse Landtag zijn absolute meerderheid kwijt. Nu moeten ze voor de eerste keer in een heeeele lange tijd een coalitieregering gaan vormen, maar hoe dat moet, tjsa, daar heeft niemand ervaring mee. Binnen de partij zijn er al wat koppen gerold. Net als vele Beiers weten wij nog niet helemaal wat we ervan moeten vinden. Aan de ene kant is het goed dat de CSU niet zomaar meer alles kan doordouwen waar ze zin in hebben, maar aan de andere kant vragen velen zich af of de kleinere coalitiepartner(s) wel de macht hebben om iets te veranderen.
Gisteren zijn we op onze Ruhetag het grootste deel van de dag thuis gebleven. Te druk. ‘s Avonds hebben we in Kötzting een klein hapje gegeten voor onze eerste Tsjechische les. Het was leuk, de leraar is echt grappig en de andere deelnemers (we zijn in totaal met 6 man en 5 vrouw in de leeftijd van 25 tot 60) waren ook veelbelovend gezellig. 
Je moet in Beieren natuurlijk wel redelijk open-minded zijn om zo’n cursus te gaan doen. We hebben voornamelijk eerst geleerd hoe je dingen uitspreekt. Dat is een hele kluif met rare letters.
Als je Konak ziet staan, denk je dan aan Cognac? Je spreekt het echter hetzelfde uit en het is ook hetzelfde drankje. De grootste uitdaging worden wel de naamvallen. Stoei je al met de duitse 4? Ga dan maar liever geen Tsjechisch leren, dat heeft er 7! Als je vroeger Latijn hebt geleerd schijn je het makkelijk op te pikken, de naamvallen komen rechtstreeks uit het Latijn, maar niemand in de groep heeft Latijn gehad op school.
Vandaag is het wat rustiger, maar vanaf morgen lopen we weer vol, vanwege het lange weekend van 3 oktober. Het is echter onstuimig herfstweer, dus het zal vandaag wel telefoontjes regenen met slappe smoezen van mensen die willen annuleren.  Daar zijn we inmiddels redelijk hard mee geworden. Waarom er nog steeds redelijk wat mensen zijn die denken dat de hotelier de financiele schade maar moet dragen, weten wij nog steeds niet.

zaterdag 27 september 2008

Aaaahhhhh…

De telefoon staat hier roodgloeiend. Of we nog kamers hebben voor Oud & Nieuw. Sorry vol…. Silvesterbuffet dan. Ook vol…. Kerst dan….. Nou, dan moet je snel zijn, want dat is ook al meer dan 70% vol…. Of we nog kamers hebben voor "het lange weekend". Hiermee wordt het weekend vanaf 3 oktober bedoeld, want dan is het Wiedervereinigungstag en hebben de Duitsers een lang weekend. Euh… ook daar nog een enkele kamer vrij… 

Pepijn heeft naast al deze serieuze telefoontjes ook nog een fan waar we ècht tijd voor hebben. Mevrouw K. belt iedere dag op en wil dan van alles weten, maar reserveert nooit. Ze is zo "onder de indruk van zijn warme rustige stem en hoe fijn hij alles uitlegt". Aaaahhh…..

De vermoeidheid slaat hier een beetje toe nu er nauwelijks meer een rustpunt in onze bezetting zit. Gisteren had ik zomaar ineens zware hoofdpijn en kon ik alleen nog maar in het donker liggen. Waarschijnlijk mijzelf een beetje voorbijgerend. We hebben ons personeel dan ook dringend nodig. 

Helaas kwam Angela met de tragische mededeling dat ze er mee op gaat houden. Aaaahhhhh….Ze is eigenlijk van beroep verpleegster en heeft een baan aangeboden gekregen in het ziekenhuisje van Bad Kötzting als oproep-afdelingshoofd. Daarmee verdient ze natuurlijk véél meer als bij ons, en het is vanzelfsprekend dat ze die kans met beide handen aanpakt. Ze heeft wel beloofd dat we haar altijd mogen bellen als we omhoog zitten. Dominik, onze ex-tuinman, komt tussen kerst en Oud&Nieuw helpen met kleine klusjes, zoals sneeuw ruimen, afwassen, koffers dragen. 
Waarschijnlijk wil de 16-jarige dochter van Sandra wel een vakantiebaantje, dus dat is nog een paar handen met de feestdagen. Dan kwam Timo, de oudere broer van Dominik, met de mededeling dat hij zich overdag thuis verveelde nu Angela en Dominik de hele dag weg waren, en eigenlijk ook wel wat geld wilde verdienen. 
Eerst zou Dominik bij ons komen helpen met de laatste vijf kamers verven toen hij die andere baan kreeg, maar vanaf woensdag komt Timo dus nu Pepijn helpen met klussen. Aangezien het nog te druk is met gasten (we hebben die kamers die opgeknapt moeten worden de komende weken verkocht) gaan Pepijn en Timo nu eerst de geplande sauna aanleggen beneden.

Ook erg aaaahhhh…. zijn een groepje gasten die we nu in huis hebben. Oudere duitsers die niets begrijpen en alles belachelijk vinden. Echt zeikerds eerste klas, niets is goed genoeg, en ze zitten ons de hele tijd sadistisch uit te proberen. We kunnen legio voorbeelden geven, vraag je je nog af waar ik zo’n hoofdpijn van had. Gisteren wilde er bijvoorbeeld eentje zijn aanmeldformulier bij de checkin niet invullen. Jammer, eerst invullen, dan sleutel. Wij krijgen gewoon gezeur met de VVV en de belastingdienst als wij geen papiertje kunnen overleggen. Ook bestellen ze dingen die niet op de kaart staan en dan worden ze boos als we het niet hebben. Morgen hangen we de vlag uit als ze weg zijn.