ons hotel

donderdag 23 februari 2012

Weer eens topdrukte!

Pff...wat een week! We zijn helemaal gesloopt. Dit keer hadden we bijna een week topdrukte vanwege carnaval. Vandaag is het voor het eerst eindelijk iets rustiger. Gelukkig hebben we er sinds een week een topmedewerkster bij, die ons bij het ontbijt ondersteunt, en vandaag hebben we er nog eentje aangenomen. Nu zoeken we nog schoonmaaksters....Met onze klusjesman blijft het kwakkelen, hij zou vandaag weer beginnen, maar zijn vrouw belde op dat hij met een longontsteking in het ziekenhuis ligt. Gelukkig is het inmiddels opgehouden met sneeuwen, dus dat hoeft Pepijn niet ook nog weg te ruimen.Gisteren kon ik alweer naar de Metro in Regensburg voor weer een auto vol boodschappen. Pepijn kwam vandaag met de mededeling dat er toch ook morgen weer iemand naar een lokale winkel moet voor een paar dingetjes die vandaag alweer opgegaan zijn.

Verder is er weinig te melden. We werken alleen maar. Maandagavond gaan we naar het gastronomiebal, dit jaar met z`n tweetjes. De collega's hadden allemaal al andere afspraken, eentje staat elders op een beurs, etc. Nou ja, ik had toch een probleem dat ik niet in mijn jurken paste, dus nu kan ik een "oude" jurk recyclen nu de dorpsgenoten er niet bij zijn.

dinsdag 14 februari 2012

Volle bak

Alweer een drukke week voorbij, en de komende weken wordt het alleen maar drukker. We hebben geen idee waar al die mensen allemaal vandaan komen. Volgende week is het natuurlijk Karnaval, normaal gesproken doet dat niet veel, maar dit jaar zijn we dan dagen lang vol. De sneeuw is echt prachtig, het blijft maar sneeuwen. Vandaag is onze nieuwe sneeuwfrees geleverd. Deze week hadden alle leveranciers zojuist hun winterspullen sterk afgeprijsd, omdat ze dachten dat er geen sneeuw meer zou vallen. Pepijn droomt al jaren van een sneeuwfrees die de sneeuw opploegt en weg werpt, maar tot nu toe was zo'n apparaat steeds te duur of voortdurend uitverkocht.

Pepijn heeft deze week contact gehad met onze klusjesman. Die kwam doodleuk met de mededeling dat hij allang weer beter was, maar dat hij had gedacht "ze melden zich vanzelf wel als ze mij nodig hebben". "Het had toch niet zoveel zin om te komen werken, want hij kon met dit weer toch geen gras maaien". Euh...sorry vriend....Pepijn heeft zelf 2 kamers staan te verven bij gebrek aan personeel....Klusjesman betekent niet alleen gras maaien.....Vandaag stond hij hier voor de balie, hij had zijn loonopgaaf 2011 nodig. Tsja, als het om centen gaat is hij er altijd ineens als de kippen bij. Pepijn heeft nu met hem afgesproken dat hij eind volgende week een halve dag komt werken.Wij zijn op dit moment niet erg blij met hem.

Zondag hebben we de eerste 2 sollicitatiegesprekken gevoerd. De dame voor ontbijt was wel wat, bij de sollicitant voor klusjesman hadden we twijfels. We hebben een aantal andere kandidaten die we nog moeten uitnodigen, maar het weekend hebben we geen tijd gehad. Vandaag wachten we op meerdere aankomsten. Die zouden er allemaal rond 14 uur zijn, maar tot nu toe hebben we er pas 1. Als iedereen er is, kunnen we weg. Het sneeuwt en ik voel mij niet goed, dus echt veel gaan we niet doen. Ik ben al een weekje in de lappenmand. Vooral het slapen is om de een of andere vage reden een gigantisch probleem. Ik heb duidelijk wat onder de leden, ik ben ook heel erg aan het zweten enzo.

**UPDATE 17:07***
Zojuist een stroomstoring. Het heeft ons en 2 electriciens uren gekost om uit te vinden wat het was, dus onze vrije dag is nu echt goed naar de maan.  Nu maar even ergens eten....

dinsdag 7 februari 2012

Prachtig winterweer

Buiten sneeuwt het zachtjes. Dat is alweer een tijdje geleden dat dat op onze hoogte gebeurde. Het is nog te weinig om naar buiten te moeten om sneeuw te schuiven, iets waar ik ook echt niet naar vooruit gekeken had bij -21°. Gelukkig zou het na morgen weer minder koud moeten zijn, dan nog maar rond de -6°, dat is hier warm in de winter. De sauna wordt deze week gigantisch veel gebruikt, ik was mij en ongeluk aan al die handdoeken. Ondertussen blijven de boekingen binnenstromen, zo snel kunnen we helemaal niet typen om het allemaal in te voeren. De weekenden in februari zijn nu allemaal zo goed als vol, wie nog wil komen moet erg snel zijn, en door de weeks halen we ook een ongekende bezetting. We doen duidelijk iets goed, maar we weten eigenlijk niet zo goed wat dan.

Deze week zijn we maar weer hard op zoek gegaan naar personeel. Het blijft echter een probleem. In een dorp met minder dan 3000 inwoners en 16 hotels is het natuurlijk niet verwonderlijk dat het moeilijk is om personeel te krijgen. 6 Maart moet ik het ziekenhuis in voor een buikoperatie en ben ik dus dus de eerste helft (en met enige pech het grootste deel) van maart uitgeschakeld. Pepijn en het personeel kijken er nu al naar uit. Dan moet Christine eind maart aan haar verstandskiezen geopereerd worden en Sandra moet ook nog een keer dit jaar een oogoperatie. We zijn allemaal dezelfde leeftijd (rond de 40), maar het lijkt hier wel de bejaardenafdeling met al die operaties.

Vandaag hebben we een aankomst, dus pas als die er is kunnen we weg. Heel eerlijk is er met die sneeuw en kou geen lol aan, en kan ik ook wel een slaapje gebruiken, dus het wordt een rustig dagje. Gisteren heb ik al boodschapjes gedaan, en verder hebben we geen afspraken of zo.

Hoopvol nieuws is dat Pepijn gisteren de Metro in Regensburg heeft gesproken en dat die misschien hier willen bezorgen. De gesloten groothandel in Deggendorf was een dochteronderneming, en ze krijgen veel aanvragen van horecabedrijven uit onze regio of zij de bezorgdienst willen overnemen. Er is sprake van dat ze donderdags in Bodenmais gaan bezorgen, en wij liggen theoretisch dichter bij Regensburg, dus dan zouden ze ons mee kunnen pakken. We hebben natuurlijk ook al de toezegging dat de groothandel in Straubing wil bezorgen, maar die is erg klein, heeft niet alles, en de bezorgdag is niet ideaal (maandags, terwijl je net voor het weekend veel nodig hebt).

vrijdag 3 februari 2012

Even lachen....

Soms krijg je emails in de categorie "wat moet ik daar nou weer mee??"
Voor wie in een vrolijke bui is, lees even mee:

 "Dear Sir/Madam,

My name is xxx, I’m the leading member of xxx Group (www.....hu Multilanguage). We have achieved everything we wanted in Hungary, now we would like to go abroad. We would really enjoy performing at your hotel, entertaining your guests. We have daylight, fire and LED light shows. Check out our website, to see our services, you might find something you like.
We use the fallowing dresses in our fire shows:
  • Normal show dress
  • Vampire dress (XVIII. century): with vampire teeth, blood capsule, upper female clothing which can be torn off
  • Mafia dress: tipical dress of '30 years america, upper female clothing which can be torn off
  • Baroque wear: newage wear, upper female clothing which can be torn off
  • Hungarian traditional wear: in an a little bit new style, upper female clothing which can be torn off
  • Winter style: (only to open-air appearances under a freezing-point) lending elegant and easy-going winter costume to us
  • Rockabilly upper female clothing which can be torn off
  • Welcome service: (which we are the proudest ones) really elegant waiter clothing transforming small one into cut, with a glove, bunch with a tie, onto guests with safe, burning wallets with a small flame, welcome onto the serving of drinks and cocktails"
Nog afgezien van het brakke engels moest Pepijn vooral lachen over de obsessie met de "upper female clothing which can be torn off". Echt iets voor ons hotel....

donderdag 2 februari 2012

Taartje met gevolgen

Dinsdag hadden we een volle dag gepland. We hadden een afspraak bij de groothandel in Straubing, die wilde bij ons gaan leveren, en dus moesten we langs voor een gesprek en dat ging alleen op dinsdag. Uiteindelijk was het weer zo'n afspraak die een van ons echt wel alleen had kunnen bijwonen. Jammer van de Ruhetag. Onderweg zijn we nog even langsgeweest bij de accountant. Die had onze beide handtekeningen nodig voor een belastingaangifte, dus onderweg naar Straubing konden we meteen in Cham stoppen. We kregen ook meteen papieren voor de bank mee, die konden we dan ook meteen in Straubing bij het hoofdkantoor van de bank afgeven na onze afspraak bij de groothandel.

Inmiddels was het al half 5, en hoog tijd voor iets warms en iets lekkers erbij. Schuin tegenover de bank zit een Konditorei die daar letterlijk al 100 jaar zit en waar we eigenlijk nooit naar binnen gaan. Wij hebben daar dus thee met een taartje genomen. In de uitverkoop hebben we allebei nog een paar stevige schoenen gekocht en daarna was het alweer tijd om richting huis te gaan. We hadden met Kerst van onze medewerksters een bon gekregen om lekker uit eten te gaan bij ons favoriete restaurant in Kötzting, en dat hebben we nu eindelijk benut. Al voor het eten voelde ik mij heel erg moe en kreeg ik steeds meer buikpijn. Tijdens het hoofdgerecht voelde ik mij steeds misselijker en erg naar worden, en het nagerecht heb ik niet meer gehaald, dat heb ik op het toilet doorgebracht. Thuis gekomen heb ik vervolgens de hele avond in de badkamer gebivakeerd. Ik zal niet teveel in detail treden, maar zo ziek ben ik echt in jaren niet meer geweest. Het was duidelijk klassieke voedselvergiftiging. Het duurde niet lang of Pepijn had ook dringend een wc nodig. Dan is het toch fijn dat we er zoveel hebben.... Gezien wat we waar gegeten hadden en om welke tijd, kon het eigenlijk niets anders dan het taartje zijn. Onze fijne dag uit eindigde om half 10 onder de wol, met een emmer naast het bed. De hele nacht zijn we getergd door dramatische buikpijnen en af en toe een sprint naar de badkamer.

De volgende dag moest er toch iemand uit bed om het ontbijt te doen. We hadden al besloten dat we geen eten gingen koken woensdag, dat zou onverantwoordelijk zijn, we zouden iemand kunnen besmetten. Voor het ontbijt stond alles al klaar in de koelkast en het meeste is verpakt, dus dat ging nog. Ik heb mij door het ontbijt heen gesleept, het is erg rustig, dus dat ging nog net. Omdat het zo rustig was, hadden we het personeel een dagje vrij gegeven. Je zal altijd zien, wat een timing. Toen Pepijn uit bed kwam, ben ik er meteen weer ingegaan, en hij heeft de kamers schoongemaakt. We hadden de hele dag geen honger, en 's avonds hebben we een boterhammetje gegeten. Heel vroeg lagen we in bed. Vanmorgen heeft Pepijn het ontbijt gedaan, en heb ik tot half 1 (!) geslapen. Nu ligt Pepijn weer in bed. Het blijft dus kwakkelen. We voelen ons de hele tijd zwak en misselijk. Eigenlijk zouden we vanavond naar de vergadering van de Beierse Hotelbond gaan, maar ik had al gezegd dat ik dat echt niet kon opbrengen, en nu zei hij ook net dat hij waarschijnlijk ook niet ging. Godzijdank is het net een paar dagen ietjes rustiger en hebben we al een paar dagen geen enkele eter 's avonds, maar het weekend moeten we weer topfit zijn.