ons hotel

maandag 30 januari 2012

Personeel (deel x)

Het is druk. Al de hele maand, en in februari lijken we door te gaan draaien. De boekingsstand voor februari is nu al 2x hoger dan de complete omzet van februari 2011, dit is zonder last-minute boekingen, eten, minibar, telefoon, upgrades, extra bedden en andere omzet. We gaan vandaag maar weer een advertentie plaatsen in de krant, want we gaan veel personeel nodig hebben. Als het nu al zo is, hoe wordt het dan in hemelsnaam in het "echte" hoogseizoen? Onze klusjesman is nog steeds ziek gemeld, we denken niet dat die nog terug komt, en 1 van onze kamermeisjes heeft natuurlijk een andere baan gevonden. Katrin heeft dit weekend fijn geholpen, en de lieve schat komt volgende maand ook weer een paar keer in het weekend werken, ondanks dat ze eigenlijk had aangegeven te willen minderen. Dan gaat Christine over 2 weken ook nog een paar dagen naar Frankrijk voor een optreden met haar band, dus toen was er nog maar een medewerkster over. Wat als Sandra ziek wordt of andere afspraken heeft? Daarnaast is er ook nog sprake van dat ik misschien een kleine chirurgische ingreep moet ondergaan (nog niet zeker) en dat zou betekenen dat ik ook nog uitgeschakeld zou zijn.


Morgen hebben we geen aankomsten, dus we gaan na het middaguur de deur uit. We hebben een afspraak bij de groothandel in Straubing vanwege hun bezorgservice. Die groothandel is klein en niet zo goed, maar bezorgen zou weer een ontlasting van het personeelsprobleem betekenen (dan hoef ik niet steeds op pad). Daarna hebben we de middag en avond voor onszelf. Met temperaturen van -10 tot -20 gaan we niet echt lekker op straat lopen, we moeten nog even kijken wat we dan gaan doen.

dinsdag 24 januari 2012

Zucht

Bij het uitchecken: "waarom kost een balkonkamer eigenlijk meer? Op uw website staat dat de meerderheid van uw kamers een balkon of terras hebben. Ik vind dat ik dus wel gratis een kamer met balkon mag hebben, dus ik betaal nu alleen voor een standaardkamer" Hûh??? Wilt u dat even herhalen??? Wat is dat voor achterlijke drogredenering? Dat mens was echt bloedserieus. Dus...je hebt eerst genoten van je mooie uitzicht van de besneeuwde bergen en meerdere keren per dag buiten op je balkonnetje met je sigaretje gestaan,....en bij vertrek vind je dat de vooraf schriftelijk bevestigde prijs niet voor jou geldt?? En dan met een zeer verongelijkt ontevreden gezicht zeggen "nou ja, dan betaal ik het wel". Damn right you are!

Net komt er iemand vragen wat het kamermeisje met haar fototoestel heeft gedaan. Die kamer is zo'n zwijnenstal, daar valt bijna niet schoon te maken. Je zou daar nog een lijk in kwijt raken. Daarom hebben we het samen gedaan en na afloop van de schoonmaak lag het ding gewoon op het bureau. De medewerkster en ik gingen samen zoeken, blijkt het fototoestel in de vuilnisbak te liggen. Groot theater, dat had het kamermeisje gedaan. Euh...mevrouw...waarom zou ze dat doen? Ga nou eerst maar eens uw chaos opruimen voordat u andere mensen ergens van beschuldigt.

Het wordt echt iedere dag idioter hier. Gisteravond wilde iemand telefonisch zijn reservering annuleren. Hij viel binnen de tijd dat er betaald moest worden voor de annulering. Wij waren zooo rijk, en hij was zooo zielig arm, het was gevoelloos van Pepijn dat hij 40% annuleringskosten moest betalen. Door persoonlijk te worden kun je Pepijn echt niet kwaaier krijgen. Toen probeerde hij ook nog te zeggen dat hij geen boeking bij ons gemaakt had, maar een reservering....Wat is volgens u het verschil dan? U heeft een schriftelijke bevestiging gehad waarin staat "bij annulering ontstaan kosten. Wij raden u aan een annuleringsverzekering af te sluiten". Welk deel daarvan begrijpt u niet? Uiteindelijk zou er betaald worden. Ik moet het nog zien.

We zijn vandaag hard aan een vrije dag toe. We moeten echter nog even 250 folders voor de VVV vouwen voor een promotiecampagne, en het sneeuwt waanzinnig, dus sneeuw ruimen is ook een reele optie.

woensdag 18 januari 2012

Dagje voor onszelf

Gisteren hadden we eindelijk voor het eerst in een hele lange tijd weer eens een echte Ruetag. We hadden weliswaar aankomsten, maar het was een Hongaars stel wat vantevoren al kontakt had opgenomen dat ze pas tegen 23 uur zouden komen. Om kwart over 11 was Christine klaar met de kamers en net voor 12 uur waren we dus al de deur uit, en we hadden we de Hongaren beloofddat we vanaf 22 uur thuis zouden zijn. Omdat het wel erg koud was (het vriest hier op het moment dat het kraakt) en het natuurlijk ook qua attracties enzo laagseizoen is, werd het een semi-werk-vrije-dag.

Eerst gingen we naar Weinfurtner Das Glasdorf in Arnbruck (voor de kenners: ze hebben er alwéér een gigantisch stuk bijgebouwd!). Vorige week dinsdag had Pepijn bij het afbreken van de kerstdecoratie een ongelukje gehad: in het restaurant was de hele aluminium gordijnstang naar beneden gekomen en had in zijn val de blauwe glazen kandelaars van de vensterbank meegesleept. Alles kapot natuurlijk... Ik was dus vorige week dinsdag onderweg terug van de orthodontist even gestopt bij Weinfurtner, maar ze hadden zoveel blauw glas dat ik niet kon kiezen. Ook samen hebben we het moeilijk gehad wat we moesten kopen, ze hadden zoveel moois, en voor prijzen waar je in Nederland echt niet eens een simpele vaas voor zou kunnen krijgen. Uiteindelijk hebben we 3 mooie glassculpturen gekocht.


Toen moesten we naar de accountant. De boekhouding van 2011 was helemaal af, en bovendien had hij nog wat gegevens voor een aankomend bankgesprek nodig. Daarna zijn we nog naar een paar bouwmarkten geweest, want we zijn bezig de balkonkamers een beetje op te frissen. Dat zijn de enige kamers waar wij nog niet echt aan het decoreren zijn geweest. Wel hadden ze meteen bij opening nieuw tapijt en nieuwe meubels gekregen, maar de oude lambrisering en "kunst" (voor een deel echt afgrijselijke aardewerken bordjes) zit nog steeds aan de muur. Pepijn heeft in kamer 1 de lambrisering roomwit gelakt, en dat is een enorm succes vinden wij zelf. Nu willen we iets leuks aan het hoofdeind van het bed, en we denken aan een sjabloon. Goedkoop en effectief. Bij de bibliotheek hebben we al gemerkt dat wandstickers steeds de neiging te hebben van de muur te vallen, en voor schilderijen hebben we niet echt het budget. Uiteindelijk gaat het toch weer een bestelling via het internet worden.

Ik wilde graag nog even het centrum van Straubing in, daar waren we al zo lang niet geweest dat er ineens naast de groothandel een nieuw tankstation stond (bouw je niet even in een paar weken). Het was zo waterkoud dat we daar snel weer de auto ingevlucht zijn. Pepijn had ook nog geen honger, dus we zijn eerst terug naar Cham gereden, waar we bij onze favoriete Griek gegeten hebben. Die vroeg of alles wel goed met ons ging, hij had ons al eeuwig niet gezien. Euh...ja..dat klopt....vorig jaar 85% meer hotelgasten....geen tijd dus....Hij viel nog net niet flauw toen hij dat hoorde! We waren rond half 10 thuis en natuurlijk werden we gestraft met een inbox vol emails.

Het slechte nieuws is dat we onze perfecte nieuwe medewerkster na 2 maanden alweer kwijt zijn. We vinden het allemaal heel erg (de andere medewerkers vond haar ook erg gezellig en goed). Ze heeft via een oud-werkgever een andere baan aangeboden gekregen, compleet met een geheel betaalde opleiding, en veel meer carrieremogelijkheden en salaris. Tsja, ze zou wel gek zijn dat ze dat niet zou aannemen. We zijn altijd eerlijk wat we wel en wat we niet kunnen bieden, en als je beter kunt krijgen moet je dat natuurlijk altijd doen. Ondertussen zijn wij weer terug bij af, we hebben wel even een potje staan vloeken en stampvoeten toen ze de deur uit was.

vrijdag 13 januari 2012

Vrijdag de dertiende

Vanmorgen bij het openen van de receptie: Ohhh shit...de computer is nu definitief dood.... Onze onvolprezen Acer-computer (wiens broertje een halve wereldreis heeft gehad, voor wie het nog weet...) die al sinds de dag dat we 'm hadden een hoop kabaal maakte, regelmatig ineens instortte, nooit deed wat je wilde, regelmatig oververhitte, op hete dagen zelfs een icepack nodig had, die al een meermaals gerepareerde harddisk had, die heeft uitgerekend op vrijdag 13de de geest gegeven. Onze vaste gast, die alles van computers weet, had de vorige keer toen er weer een reddingsoperatie aan de computer moest worden gedaan, al gezegd dat er bij de volgende keer echt een nieuwe computer moest komen. Tuurlijk joh, we trekken het geld zó uit de achterzak....

Vandaag moesten we op een aankomst wachten, en eigenlijk moest er ook een nieuwe computer komen en niemand wilde die beslissing alleen nemen. Pepijn heeft dus rond 13 uur de gast op zijn mobiel opgebeld (gelukkig hadden we dat nummer) en hem gevraagd welke tijd hij zou aankomen. Euh...hij was nog op zijn werk...hij was eigenlijk ziek...hij had het veel te druk om weg te komen....einde van het verhaal na alle uitvluchten: hij kwam niet... Goed, die had ons dus lekker onfatsoenlijk tot midden in de nacht hier laten zitten zonder bericht dat hij niet kwam. We kregen het gevoel dat hij heel die boeking helemaal vergeten was. Geen probleem, het was een prepaid-hotelbon, dus betaald waren we toch al. We hebben dus de toko even een paar uur dichtgegooid, nadat Pepijn een aantal winkels in de omgeving had opgebeld wat die hadden staan wat we zo konden meenemen. In Cham hebben we een nieuwe computer gekocht bij een gloednieuwe electronicawinkel en ernaast meteen bij de supermarkt een paar kleine boodschapjes gedaan. Binnen 2 uurtjes waren we weer terug. Nu is het dus zaak om alles te installeren en over te zetten van onze oude computer. Gelukkig hebben we met veel moeite nog het een en ander kunnen redden. Het valt echt op bij de nieuwe computer hoe stil hij is.

Deze week hebben we vreselijk gelachen om de sukkels van de vuilnisdienst. Iedereen heeft hier een vuilcontainer met een streepjescode erop. Normaal gesproken neemt de ophaaldienst alleen het vuilnis uit de container mee, tenzij je een extra container aanmeldt. De buren wilde even testen hoe dom die lui waren en hadden er een rol tapijt op gelegd. VERBOTEN! Dit was voor ons het startschot om een niet-aangemelde container vol met huisvuil aan de straat te zetten, en meerdere buren hadden soortgelijke ideeen. Die sukkels hebben alles meegenomen, zonder zelfs maar naar elkaar te kijken of zo. Zo....opgeruimd staat netjes.....

maandag 9 januari 2012

Januaridip

De bekende januaridip is hier definitief aangebroken. Deze week is het wat rustiger, en dat is maar goed ook. We zijn allebei toch wel erg moe. Vandaag heb ik een gat in de dag geslapen en ben nog steeds niet vooruit te branden. Wel zijn we het eens dat we de feestdagen een stuk beter overleefd hebben dan andere jaren. En dat met 82% meer omzet met de feestdagen in vergelijking tot Kerst/Nieuwjaar 2010/11!! Vandaag kregen we een email van onze accountant of we nu toch wel weer eens wat aan de administratie konden doen. Helemaal terecht, dat blijft met dit soort dagen ernstig liggen. Ook is er in het hele pand bijna geen gestreken theedoek meer te vinden.

Vandaag zouden we "even" zelf de kamers doen. Omdat ik niet vooruit te branden was heeft Pepijn het gedaan. Zojuist hebben we eindelijk de afwas van het ontbijt weggewerkt en de ontbijtzaal nieuw gedekt. En dat om 16.30 uur... Zucht...we hebben het gevoel nergens aan toe te komen. Zo'n medewerkster die het allemaal even vlot doet zonder voortdurend onderbroken te worden kost weliswaar een klein beetje, maar is in de praktijk toch een stuk efficienter. De komende dagen gaan we toch maar weer iemand indelen, de boekhouding moet echt deze week gedaan worden.

Zojuist krijgen we weer een aantal fantastische beoordelingen binnen van gasten die hier met de feestdagen waren. Lees even mee met deze: (10 uit 10 punten)
"Aufgefallen ist uns die persönliche Note, die dieses Hotel ausmacht. Man merkt, dass alles wohldurchdacht und mit Liebe zurechtgemacht ist. Die Ausstattung fanden wir geschmackvoll, weder hochmodern noch landestypisch, dafür aber immer mit einer persönlichen Note. Wir fühlten uns dort an jedem Platz wohl. Es gab ein vielseitiges Frühstück, eine Sauna, eine gemütliche Bibliothek sowie 2 Möglichkeiten, das Internet zu nutzen. Telefon, Kühlschrank und viele Fernsehsender waren im Zimmer selbst vorhanden. Wenn wir wollten, konnten wir uns früh für ein preiswertes Menü entscheiden, das dann am Abend zu einer vereinbarten Zeit serviert wurde. Wir hatten einen großen Balkon mit schönem Blick und die Gastgeber trafen unserer Ansicht nach immer genau die Mitte zwischen Sich-Kümmern und In-Ruhe-Lassen ihrer Gäste. Viele Hotels mögen sich darum bemühen, dass sich ihre Gäste für die Zeit ihres Aufenthaltes heimisch fühlen - dieses Hotel schafft es."

De boekingen voor de komende maanden lopen al heel erg goed, zeker gezien het feit dat het in januari tot maart altijd een beetje aan de rustige kant is, gaat dat echt sensationeel. Dat het prachtig sneeuwt helpt ook. Het is gelukkig weinig genoeg om echt vervelend te zijn met sneeuwscheppen.

donderdag 5 januari 2012

Voor alles een eerste keer....

De rust is hier vandaag een beetje weergekeerd. De meeste gasten die hier met Oud & Nieuw waren zijn weg, de laatsten gaan vandaag. Ondertussen hebben we de afgelopen dagen nog steeds een bomvol hotel gehad, vandaag is het iets rustiger. Vanaf morgen worden we dan weer voller. In de katholieke delen van Duitsland en Oostenrijk is het morgen weer een officiele vrije dag, dus een lang weekend, en dat betekent voor ons goede zaken. Het enige wat niet leuk meedoet is het weer, net als in vele delen van Europa hebben we hier regen en storm. Vanwege de storm is de gondelbaan bij de Arber vandaag buiten bedrijf. Het gevolg is veel klachten van de gasten, alsof wij er wat aan kunnen doen. De eerste annulering voor dit weekend is al een feit....

Sinds deze week heeft de provincie een nieuwe vuilophaaldienst, en dat is toch een feest....ahum....Maandag zouden ze de biobak komen legen. Maandagmiddag toch maar eens gebeld wanneer die zouden komen. Euh...een complete straat vergeten....we zijn morgen in de buurt en komen dan legen, laat de bak aan de straat staan. Dinsdag natuurlijk weer niets. Woensdag vroeg weer gebeld met de vuilophaaldienst: Uw bak is toch gisteren geleegd, er had iemand opgebeld van de Bergstrasse in Frahels? Leuk jongens, dat zijn onze achterburen, dus je bent langs 3 zijden van ons terrein gereden, langs onze voordeur, je moet zo ongeveer over de biobak heen hebben gereden, maar je hebt 'm niet gezien???? Tsja, foutje....maar vandaag zijn we in Hohenwarth, dan rijden we wel even om en legen dan uw biobak. Gistermiddag 15:10 nog niemand geweest. Wéér gebeld. Jaaaaa...we komen......maar dan wel morgen. Wat morgen??? Grapje zeker! Pepijn heeft heel rustig maar beslist gezegd dat als er donderdag niemand komt, hij het afval dan persoonlijk vrijdag bij hen bij het kantoor op de stoep komt dumpen. Toen toch maar weer even de provincie gebeld... Het blijkt dat er honderden klachten zijn uit Lam (we hebben nog geen 3000 inwoners, waarvan veel grote gezinnen), dus een snel rekensommetje leert dat ze een gigantisch percentage niet geleegd hebben. Volgens de provincie gaan ze vandaag een extra tour doen in Lam, de hele route rijden om alle vergeten bakken te legen. Iedereen heeft natuurlijk na de feestdagen een overvolle biobak, bij ons kan er echt niets meer in.
Update: om 10 uur is hij geleegd!!!

Dinsdag hadden we niet veel rustdag. Ik moest naar de Metro in Regensburg en Pepijn moest thuisblijven voor veel aankomsten. Uiteindelijk is hij ook nog de hele dag in touw geweest met telefoon en email. Om 19 uur waren alle gasten binnen en was ik terug met de boodschappen. We zijn snel nog even de deur uitgegaan om een pizza te eten in Bodenmais. Na de hectische weken vonden we dat we wel even 2 uurtjes vrij mochten hebben. Bij terugkomst rook het in de hele gang erg raar, het leek op een raar soort rooklucht, net of het wiet was. Wat nou weer? In een lege kamer had Sandra na het schoonmaken per ongeluk het licht aangelaten, en toen ik daar naar binnen ging om het licht uit te doen, rook ik het nog sterker. Het leek onder de tussendeur met de naastgelegen (niet-roken) kamer door te komen. Het was inmiddels al laat, en je kunt moeilijk bij iedereen op de deur gaan bonzen. Wel leek het erg duidelijk dat er gerookt werd in een niet-roken kamer, op die gang mag niet gerookt worden.
De volgende dag hing er een niet-storen bordje aan de desbetreffende deur. We hoorden echter onder de deur door de wind huilen onder de deur. Ze waren de deur uit en hadden duidelijk dus met vliegende storm en slagregens het raam open laten staan. Een goede reden om naar binnen te gaan dus, voordat wij een natte kamer en/of glasscherven zouden hebben. Bij binnenkomst stonden er hele bakken met sigarettenpeuken, en ook de vuilnisbak lag helemaal vol. Wij wisten genoeg.
Pepijn heeft ze hier bij de receptie opgewacht tot ze thuiskwamen en ze voor de keuze gesteld: naar een (duurdere categorie) roken-kamer, of vertrekken en de schade betalen van het onverhuurbaar maken van een niet-roken kamer. Boos verdwenen ze naar de kamer, ze vonden niet dat ze iets fout gedaan hadden, dat moest maar kunnen allemaal, "ze keken wel wat ze gingen doen". Een paar minuten later dreef er een hele sterke wietlucht de gang op. Zoooo...die waren zooo van mij.....Eén van de "heren" kwam naar de receptie om te zeggen dat ze in die kamer bleven en dat ze daar ook gewoon door zouden gaan met roken. Ze hadden die kamer gehuurd en wij konden ze niet zomaar op straat zetten. Ik heb gezegd dat wij een zero-tolerance beleid met betrekking tot drugs in ons hotel hebben en dat ze nu gingen vertrekken, met betaling van de aankomende nacht omdat wij de kamer niet konden verhuren. "En wat dachten jullie daar aan te gaan doen om ons eruit te krijgen" (nog brutaal ook)? Nou, als ik nu een briefje van 2 regels typ dat u ongewenst verklaard bent op ons terrein, pleegt u huisvredebreuk en kan de politie u eruit komen zetten. Dan geven wij de politie ook gelijk toestemming huiszoeking te verrichten in uw hotelkamer en vertellen we die natuurlijk ook dat u heeft zitten blowen (softdrugs zijn strafbaar in Duitsland). Het was ineens heel stil en binnen een paar minuten waren ze weg, na volledige betaling. De andere kerel kon nauwelijks nog staan of praten, zo high was hij. Ze hadden hun stuff door de gootsteen gespoeld, ze dachten dus echt dat de politie zou komen. Dit was de allereerste keer dat wij iemand eruit gezet hebben.

Vanmorgen een grote ordinaire ruzie tussen een echtpaar in de gang. Terwijl de hele strijd in volle gang was,  rende ze ineens terug naar de kamer, ze was wat vergeten zei ze. Ze kwam terug met een rare triomfantelijke, samenzweerderige blik in haar ogen. Ik liep net langs met de broodmand onderweg naar het ontbijtbuffet, toen hij iets zei tegen haar, en zij draaide zich om en probeerde hem te slaan maar raakte mij nog net. Ze moesten vreselijk lachen allebei, excuses werden er niet aangeboden. Tijdens het ontbijt hebben onze 2 dames samen snel tussendoor hun kamer schoon gemaakt. Na het ontbijt kwam de vrouw naar mij toe om te zeggen dat de schoonmaakster geld uit haar portemonee had gestolen. Ze had 5 hondertjes in haar portemonnee, en in een geheim vakje een twintigje, en nu was het twintigje weg. Ik heb tegen haar gezegd dat de dames al jaren bij ons werkten, dat die nooit zelfs maar de spullen van gasten optillen om eronder schoon te maken, dat daar nog nooit zelfs maar zoiets gesuggereerd is in al die jaren, en dat wij ons personeel zelfs vertrouwen met de hotelkassa en met onze persoonlijke bezittingen als wij op vakantie zijn. Wij hebben een safe bij de receptie waar waardevolle spullen achtergelaten kunnen worden, ze had het geld bij ons in bewaring kunnen geven. Als ze weg wilden had ik daar alle begrip voor. Toen kwam de merkwaardige zin "nee, ze wilden niet weg, want ze hadden het hier zo naar hun zin bij ons".  Ik heb gezegd dat ik dat gezien de voorgaande mededeling toch niet helemaal begreep, als je je onveilig voelt dan heb je het toch niet naar je zin en wil je toch niet blijven? Ik vraag mij gezien de grote ruzie af of de vrouw haar man een hak wilde zetten of zo, of dat zij dit in ieder hotel probeert en hij haar daar op aangesproken heeft. Gezien het feit dat ze niet eens sorry wilde zeggen toen ze mij bijna een knal voor mijn kop gegeven had was ik ook niet van plan er veel mee te doen, wat een raar ordinair stel. Ach, het gebeurde in Amsterdam dagelijks in de hotels waar wij werkten dat de reiniging beschuldigd werd van diefstal. Het bleek altijd te gaan om iets wat verkeerd was opgeborgen, of de een had geld uitgegeven of vergokt wat de ander niet mocht weten. Dit was hier in ons hotel ook weer zo'n eerste keer die we liever niet hadden meegemaakt.Onze dames stonden in de keuken allebei te janken, ook al heb ik gezegd dat ik ze vertrouwde.

Het begint weer laagseizoen te worden....need I say more.....

maandag 2 januari 2012

We hebben het weer overleefd!

Gelukkig nieuwjaar!

Dit jaar liep het erg op rolletjes. We waren met z'n allen goed op elkaar ingespeeld, we hadden genoeg personeel ingeroosterd, en aan onze nieuwe kracht hebben we ook erg veel. Nu zijn we toch wel een beetje moe. De 31ste en de 1ste hebben we erg weinig geslapen, en de komende dagen zijn we nog bomvol. Ook het weekend belooft veel te doen, mede vanwege de feestdag op vrijdag (Driekoningen is hier een officiele vrije dag). Morgen moet ik naar Regensburg voor een aantal essentiele aankopen bij de groothandel (die in Deggendorf is natuurlijk nu definitief gesloten). Ik kijk er nu al naar uit (zucht). Morgenavond gaan we niet koken, al hebben we niet echt een Ruhetag vanwege vele aankomsten.

Wat dit jaar in het bijzonder opvalt, zijn de superleuke gasten. Het was erg gezellig en relaxed, dat werkt zich natuurlijk weer door op ons, en dat valt de gasten dan vervolgens ook weer op. We hadden oudjaarsavond veel aandacht besteed wie we bij elkaar aan een lange tafel hadden gezet (doen we altijd, anders wordt het een erg lange avond), en we zijn trots dat er complete vriendschappen uit ontstaan zijn. De gasten hebben ijverig telefoonnummers uitgewisseld, en gisteravond schoof iedereen in het restaurant vrijwillig bij elkaar aan. Dat de huiswijn in recordtempo opgegaan is, is dan ook niet verwonderlijk.

Onze buren van 2 deuren verder hebben nog een leuk toneelstukje opgevoerd op 30 december. Volgens hen stonden er 2 auto's hinderlijk voor hun deur geparkeerd, en de buurman (die we eigenlijk helemaal niet kennen, nauwelijks contact mee) kwam hier om 23 uur 's avonds luid roepend het hotel binnenstormen en wilde met ons op de vuist gaan. Pepijn heeft hem uit het hotel gezet. Inmiddels waren alle gasten wakker. Die auto's zouden van gasten van ons zijn. Ja? En? Wat moeten wij daarmee? Wij weten ook niet van wie die auto's zijn (hebben andere buren deze week geen bezoek of mensen in hun vakantiewoningen?), ze staan op de openbare weg, en zelfs al zouden we dat weten, de autobezitters zijn volwassen, hebben een rijbewijs, een stel hersens en een eigen verantwoordelijkheid.
Nadat de buurvrouw erbij kwam staan en beiden de ene na de andere belediging aan ons adres riepen (wij waren asociaal, we waren harteloos en we wilden alleen maar geld verdienen over de rug van anderen) en weer bijna met ons op de vuist wilden, hebben we de politie gepolst wat die ervan vonden. Die stelde zich op het standpunt dat het inderdaad niet onze verantwoordelijkheid was waar mensen die hier al of niet logeerden al dan niet parkeerden, en dat als de buren daar een probleem mee hadden, dat zij dan zelf de politie moesten bellen. Die zouden dan komen om de situatie te beoordelen (staat iemand echt hinderlijk of gevaarlijk) en indien nodig proberen de eigenaar van het voertuig te traceren en in het uiterste geval weg te slepen. Dat wilden de buren niet, ze wilden alleen maar rellen. Wij zijn gewoon naar binnen gegaan en ze zijn afgedropen.
Na de gedane arbeid is Pepijn midden in de nacht eens polshoogte gaan nemen wat daar dan verderop in de straat voor onacceptabele toestanden waren. Dubbelgeslagen van het lachen, met de tranen langs zijn wangen lopend, kwam hij terug. Eén van de auto's was van 1 van onze gasten, dat was duidelijk te zien aan de levensgrote reclametekst op de auto. In plaats dat de buurman nou de naam van de gast had genoemd...Ook heeft Pepijn gemeten, en de auto die het meest "in de weg" zou staan, stond 10.20 meter van de garage. De buurman heeft een Suzuki-koekblikje, en duidelijk een rijbewijs bij een pakje boter gekregen. De andere auto was niet van een gast van ons, die reed hier al de hele week rond in de straat voordat wij gasten hadden.