ons hotel

zondag 27 december 2009

Druk!

Het is hier weer de gebruikelijke kerst-en nieuwjaarsdrukte. Dankzij goede personeelsplanning valt het gelukkig dit jaar wel mee hoe laat het iedere avond (nacht) wordt. Toch is het iedere keer weer een hele kluif… De eerste lichting kerstgasten zijn vandaag vertrokken, we wachten nog op een aantal nieuwe incheckers. We hebben iedere avond gigantisch veel eters, daardoor hebben we het gevoel dat we de hele dag aan het koken zijn. Verder maken we eigenlijk niks mee, we zijn alleen maar fulltime hiermee bezig. Morgen moet er weer iemand boodschappen gaan doen, want na dit superlange weekend (de winkels waren hier de 24ste ook al om 12 of 13 uur dicht) mag er wel wat bijgehaald worden. Over het algemeen hebben we echter veel te veel in huis en eten we in februari nog de vriezer leeg.

zondag 20 december 2009

Let it snow!


Tuurlijk, in Nederland valt op dit moment ook sneeuw, maar dat is echt lachwekkend in vergelijking met wat er hier valt. Pepijn blijft scheppen, alles is hier heel erg wit en het is hier kkkkoud….. Nachttemperatuur was vannacht min 18, en overdag komt het kwik ook niet boven de min 10…. Onze gasten gaan wel een hele wite kerst tegemoet en de pistes van de verschillende skigebieden hebben al meer dan een halve meter sneeuw van hele goede kwaliteit. Vannacht was het op de Grote Arber min 23! 
Al die sneeuw is natuurlijk logistiek niet zo joepie met boodschappen doen etc. Gistermiddag ben ik nog even naar Kötzting gereden om wat boodschapjes te doen, en dan kan je niet dezelfde snelheden rijden die je gewend bent, ook al is er goed gestrooid. Bovendien moet je de booschappen heel snel in de auto zetten, anders zijn je handen aan de achterklep van de auto vastgevroren…
De eerste gasten voor de feestdagen zijn gisteren gearriveerd, de grote instroom komt vanaf dinsdag op gang. We hebben voor tweede kerstdag nog 1 kamer, en met Oud&Nieuw hebben we nog 1 heel klein gaatje voor 1 nacht op de nacht van de 31ste op de 1ste. Uit ervaring weten we dat we hier ook nog vanaf gaan komen.
De roosters liggen klaar en iedereen is akkoord. We hebben van het arbeidsbureau een onverwacht kerstkadootje in de schoot geworpen gekregen in de vorm van een gratis arbeidskracht. In Duitsland moeten jongeren met een uitkering verplicht "nuttig werk" doen, anders verliezen ze hun uitkering. Het probleem in onze regio is dat dit werk er helemaal niet is. "Gewoon werk" is er namelijk ook niet, anders zouden ze zowiezo niet in de bijstand zitten. Bovendien ligt het opleidingsniveau in de regio erg laag, dus je hebt een overschot aan mensen die laagbetaalde banen zoeken, en vacatures voor artsen of computerexperts staan eeuwig open. Je hebt in tegenstelling tot grote steden geen tekort aan billenwassers of vuilnismannen, en dat zijn nou juist de functies waar je laagopgeleide jongeren aan het werk zou zetten. Je krijgt dus idiote situaties dat deze jongeren in een gebouw van de gemeente kantoormeubilair verhuizen naar een andere ruimte. De volgende dag als ze op het werk komen mogen ze dan weer alles terugverhuizen naar waar het vandaan kwam. Bezigheidstherapie die volledig doorgeslagen is, die niet nuttig is en waar niemand blij van wordt. De politiek wel, want in verkiezingstijd kunnen ze one-liners roepen dat het werkschuw tuig van de straat is, en de arbeidsbureau’s zijn ook blij, want deze mensen vallen niet meer onder de werklozenstatistiek en zo lijkt het alsof ze heel veel mensen aan een baan hebben geholpen. Dominik, de jongere broer van Timo is zo’n slachtoffer. Gék wordt hij ervan en hij wil heel graag werken. Nu had zijn begeleider gezegd dat als hij zelf een bedrijf kon vinden waar ze iemand nodig hadden met de feestdagen dat hij ook dat mocht doen.Het mes snijdt dus nu aan twee kanten: wij hebben een paar handen erbij die we ons anders niet hadden kunnen veroorloven, en hij doet nuttig werk en hij vindt het gezellig bij ons. Misschien gaan we deze feestdagen toch meer dan 3 uur slaap per nacht krijgen…..

vrijdag 11 december 2009

Administratieve sores


Het nadeel van met vakantie gaan is dat je daarna dubbel en dwars gestraft wordt met een administratieve achterstand. Normaal gesproken heb je al een dagtaak als de postbode geweest is met lezen van de post, filen, betalen en vooral achter iedereen z’n kont aan zitten met dingen die niet kloppen. Fout opgestelde rekeningen, contracten die niet de afspraak waren, aanmaningen terwijl je echt netjes betaald hebt, klanten die jou niet betalen, leveringen die niet kloppen, enz. Je word er moe van. Wie denkt dat Duitsers zo gründlich zijn moeten we teleurstellen, het zijn net mensen.
Dan heb ik ook nog steeds hoofdpijn van het kerstrooster. Ik zit met een hoop tegenstribbelend personeel dat natuurlijk niet staat te trappelen om met de feestdagen te werken. Daarbij moet gezegd worden dat de persoon met vooraf de grootste mond het minste kan werken en degene die normaal gesproken nooit wil nu heel veel beschikbaarheid heeft opgegeven. We puzzelen nog even verder….
Een deel van de kerstversiering hangt, lang nog niet alles, maar het ziet er al heel gezellig uit. We hebben dinsdag voor bijna duizend euro boodschappen gehaald bij de Metro in Regensburg, de auto zat van voor tot achter tot het dak vol en hing ver in zijn vering. Nog hebben we lang niet alles, alle bederfelijke waar konden we nog niet kopen. Gisteren was de vertegenwoordiger van onze bakkerij hier, die leveren maandag weer een extra vrieskast net als vorig jaar, en dinsdag is er voor 100 personen beddengoed door de wasserij bezorgd. We hebben doorlopend met Kerst en Oud & Nieuw nu nog maar 1 kamer vrij, en nog wat kleine gaatjes met Kerst (vertrek uiterlijk 27/12) en met Oud& Nieuw (aankomst vanaf 29/12). Gisteren hebben we weer een hoop kamers verkocht, we komen echt weer vol met de feestdagen!
Pepijn is deze week ook druk geweest met de presentatie van het nieuwe activiteitenprogramma van de Lamer hoteliers, dat is deze week gepresenteerd aan pers en genodigden en Pepijn was verantwoordelijk voor de techniek en moest ook een speech houden. Dat gaat ons inmiddels goed af in het duits, al merk ik dat ik er na 2 weken engels spreken weer even in moest komen.
Kortom, we zijn weer vol in de dagelijkse dingen gestort, en het vroege opstaan helpt ook niet echt mee. De foto´s zitten nog steeds in de camera, die hebben we nog niet eens bekeken, en de boeken en schoenen e.d. zitten nog in de half uitgepakte koffers.

zaterdag 5 december 2009

Terug in de vrieskist

Allemensen, wat is het koud! Zaten we vorige week nog bij 23 graden op een terrasje langs de zee in de zon, thuis gekomen lag er al ruimschoots sneeuw. Normaal gesproken vinden we sneeuw altijd wel grappig, maar mentaal zijn we er nu nog niet zo ver. We zagen donderdag in Deggendorf al een grote kerstmarkt, daar hadden we nog even helemaal geen zin in. Ik merk dat ik het zowiezo moeilijk opstarten vind, ik ben nog in "relax-stemming". We zijn er eigenlijk meteen weer vol ingegooid met stápels post en ook meteen weer een aantal gasten. Die hebben we hard nodig, want dicht zijn betekent geen geld verdienen, en de vaste kosten lopen natuurlijk wel in alle hevigheid door tijdens onze afwezigheid. 
Natuurlijk konden we ook direct de dag na thuiskomst naar de groothandel, want we hadden niets in huis. We hebben meteen dingen gekocht voor de feestdagen die nu in de aanbieding waren. Dat is ieder jaar weer een leuke sport om zo lekker mogelijke feestgerechten aan te bieden binnen het beschikbare budget. Inmiddels zijn we al druk bezig met het feestdagenrooster van het personeel, het maken van de tafelindeling voor het Oudjaarsbuffet en het uitzoeken van bruikbare recepten. Nieuw dit jaar is dat we met de feestdagen een aantal doorlopende boekingen van 12 of 14 dagen hebben, vorig jaar ging iedereen weg na de Kerst en kwamen er nieuwe gasten voor Oud&Nieuw. We kunnen dus niet te veel recepten "recyclen", maar moeten nog meer variatie aan menu’s uit de hoge hoed toveren. 

De foto’s van de vakantie zitten nog in de camera en de koffers staan nog half-uitgepakt in de gang. Die foto’s, plus een log over de rest van de vakantie komen later wel, waarschijnlijk over een paar dagen als we weer in het ritme zitten en de kerstversiering hebben opgehangen.

woensdag 2 december 2009

Morgen weer naar huis!

Het zit er weer bijna op! We hebben een fantastische cruise gehad en zijn nu in het hotel in Lissabon voor ons laatste nachtje voordat we morgen terug vliegen naar huis. Het hotel is heel erg mooi, en we hebben een upgrade gekregen naar een junior suite met een bubbelbad (wat we nog niet gebruikt hebben)! We hebben zoveel gezien en beleefd op deze reis dat we wel een paar logjes nodig gaan hebben…

Op donderdag 19 november zouden we via Zürich naar Venetie vliegen. Zouden…want bij aankomst op de luchthaven van München bleek de vlucht naar Zürich geannuleerd te zijn.We waren echt niet gestressed, want we zagen in 1 oogopslag dat er die dag ook nog genoeg vluchten naar Italiaanse bestemmingen gingen. Wat we niet gezien hadden was dat er ook een directe vlucht van Air Dolomiti ging naar Venetie. Hierop werden we omgeboekt met het resultaat dat we anderhalf uur later weggingen uit München, maar 2,5 uur eerder in Venetie waren! We moesten best lang wachten totdat de juiste waterbus ging naar ons heel erg leuke hotel, wat direct bij de waterbushalte gelegen was (in Venetie wil je écht niet met jekoffers over de trappetjes en bruggetjes slepen). De hotelier raadde ons een fantastisch restaurantje aan, waar we de beste maaltijd in misschien wel 10 jaar gegeten hebben. De volgende dag hebben we Venetie te voet verkend. Een aangename herkenning na 11 jaar! Op zaterdag hebben we lekker uitgeslapen en zijn rustig naar het schip gegaan.

Voor diegenen die nog nooit gecruised hebben: het is een van de meest fantastische vakanties die je je kan voorstellen. Het maakt niet uit hoe oud of jong je bent, hoe fit je bent, wat je wilt eten en hoeveel geld je wilt uitgeven, of je naar de bingo of de disco wilt; het is gewoon hardstikke leuk voor iedereen. De hut is niet groot, maar heeft alles wat een goede hotelkamer je ook biedt en je bent er bovendien alleen om te slapen, douchen en om te kleden. De hele dag door is er eten, live muziek en entertainment, maar het schip beschikt ook over een bibliotheek, internetcafé, een stilteruimte, enz als je je even wilt afzonderen. ´s Avonds zijn er eersteklas shows van topentertainers en is er het luxe driegangendiner in het luxe restaurant. Daarbij kun je kiezen voor een tweepersoonstafeltje of een grote tafel voor de gezellige conversatie.

Dan kun je natuurlijk ook aan land gaan in de verschillende havens waar het schip aanlegt, voor ons 1 van de grote voordelen van cruisen. Dit kun je gewoon alleen te voet doen of met het lokale openbaar vervoer, of je kunt meegaan met een georganiseerde (maar dure) excursie. Omdat je maar 1 dag ter plaatse hebt per havenstad is het verstandigje van te voren in te lezen wat je daar wilt doen of zien. Ook is het belangrijk van te voren goed het vaarschema door te nemen hoeveel tijd je aan land hebt (het duurt even voordat je van boord kan en je moet een half uur of soms een uur voor afvaart weer aan boord zijn). Een boot die 3 uur in de haven ligt is dus bijvoorbeeld zinloos als je eraf wilt.

Wij waren dit keer voor de tweede keer mee met Royal Caribbean, een Amerikaanse maatschappijwaarbij de voertaal engels is. Voor mensen die geen engels spreken is het dus echt niet leuk, al probeert men op Europese routes meer consideratie te tonen voor passagiers die frans, duits, spaans, portugees of italiaans spreken. Opdeze boot was de verdeling qua nationaliteiten ongeveer 25% Amerikaans/Canadees, 25% Brits/Iers, 25% Braziliaans/Latijns-Amerikaans, en 25% los gesorteerd over de rest van de wereld (alles van Qatar, Duitsland, Japan, Zweden, Bulgarije, Egypte, tot Rusland en India). De bemanning komt bij Royal Caribbean uit heel veel landen, op deze reis 56 nationaliteiten, zodat je altijd iemand kunt vinden die jouw taal spreekt.  
In volgende logjes plaatsen we foto's en verhalen van de havens.

donderdag 26 november 2009

In vakantiestemming

We zijn nu halverwege onze cruise en hebben het gevoel dat we al weken weg zijn. We kunnen niet geloven dat we pas op de helft zijn. Onze boot ligt vandaag in het prachtige Cagliari, de hoofstad van het Italiaanse eiland Sardinie. Het is 23 graden en zonnig. Dé reden dat dit een wel hele korte log wordt…. We gaan gauw weer naar buiten. Loggen doen we volgende week thuis wel weer.

zondag 15 november 2009

druk zonder gasten

Deze week hebben we geen tijd gehad om te loggen. Allereerst waren we zondag t/m dinsdag naar Bad Neustadt an der Saale voor de halfjaarlijkse TipTop-meeting. Veel lol en heel weinig slapen dus! Daarnaast hebben we natuurlijk veel interessante discussies gevoerd en nuttige informatie gehad.

Woensdag moesten we even bijslapen en donderdag zijn we gezellig met goede vriend Harald een dag naar Praag geweest. Vanaf ons doe je daar 2 uur over, dus dat is met redelijk vroeg opstaan en laat terugkomen goed te doen. Aan de rand van de stad kun je voor € 0,50 een hele dag parkeren in een P&R parkeergarage naast de metrohalte het centrum in. We hebben allemaal voor € 4,- een dagkaart gekocht voor het openbaar vervoer en de hele dag de stad doorkruist langs alle bezienswaardigheden. Vrijdag moesten we even bijkomen (we waren heel laat thuis) en gisteren heeft Harald de laatste hand gelegd aan de reparatie van de gastencomputer. We hebben zelfs nu 2 werkende exemplaren voor de gasten.

Nu is het ineens erg stil. Harald is weer naar huis, net als de Frühschoppers. Gasten hebben we, hoe het zich laat aanzien, de komende dagen niet. Tijd om eens wat te gaan inpakken voor de cruise en wat kerstversiering op te gaan hangen! Met de boekingen voor de feestdagen loopt het lekker door, net kregen we een boeking voor tussen Kerst en Oud&Nieuw, wat natuurlijk extra ideaal is omdat je de kamer dan potentieel 3x kan verhuren. Voor sommige data begint de beschikbaarheid nu heel erg krap te worden, wie nog wat wil moet snel zijn!

zaterdag 7 november 2009

Wel een beetje stil, ja!

Dat de katholieke kerk soms nog heel veel invloed heeft op het openbare leven in Beieren weet iedereen wel. Meestal hebben we er niet zoveel mee van doen, maar soms kom je van die aparte regels tegen. De periode van de "stille dagen" is weer in alle hevigheid aangebroken. Ik weet dat ik dat moet uitleggen, want zelfs diegenen die in Duitsland wonen buiten Bayern en Baden-Würtemberg weten niet wat dat zijn. Van bepaalde dagen van het jaar is hier wettelijk geregeld dat dit dagen van rust, godvruchtigheid en bezinning moeten zijn. Een dag dat niets mag dus. Op deze dagen mogen er geen feesten, partijen, dansavonden, muziekoptredens en dergelijke plaatsvinden. Discotheken moeten dicht zijn, popconcerten zijn verboden, activiteiten zoals grasmaaien mogen ook niet. Horecagelegenheden mogen niet alleen geen live-muziek ten gehore brengen, maar zelfs geen radio of cd-speler aan hebben staan. Dit geldt ook voor liften met achtergrondmuziek. Op Goede Vrijdag en Buß-und Bettag mogen er ook geen sportactiviteiten plaatsvinden. Er kunnen controles plaatsvinden en de boetes zijn hoog.

In November rijzen de stille dagen de pan uit, het is bijna iedere week minimaal 1x raak. Zo was het 1 november Allerheiligen, is het de 15e Volkstrauertag, de 18e Buß-und Bettag en de 22e Totensonntag. Een andere grote cluster zit rond Pasen: op Aswoensdag, Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Paaszaterdag moet het stil zijn. Ook op 24 december mag je van 14 tot 24 uur geen kerstliedjes draaien.

Dat de regeling volledig achterhaald is, blijkt wel uit het feit dat veel Beiers zelf niet eens weten welke dagen het stil moet zijn, en er klachten zijn bij het publiek van uitgaansgelegenheden of popconcerten op de dag ervoor. Stipt om middernacht gaat de muziek namelijk uit, want de regeling geldt in Beieren van 0 tot 24 uur (uitzondering 24 december vanaf 14 uur). Dit is anders in Baden-Würtemberg, waar de wet vanaf 3 uur ‘s ochtends geldt, zodat mensen op de dag ervoor tenminste nog normaal uit kunnen gaan. Ook is het volstrekt onduidelijk waarom sommige dagen zijn aangemerkt als stille dagen en andere niet. Van dodenherdenking-achtige dagen kan iedereen het begrijpen, maar waarom andere katholieke feestdagen er niet of wel onder vallen begrijpt niemand. In het zeer katholieke Oostenrijk hebben ze deze regel niet, waarom hier dan wel?

Het feit dat de Bayerische Rundfunk gewoon popmuziek mag blijven draaien stuit ook veel ondernemers tegen de borst. Wij hebben hier in het restaurant altijd Bayern 3 aanstaan, en als er controle komt mag de controleur die even uitleggen. Wij hebben hier, net als de meeste horecaondernemers overigens, de filosofie dat onze gelegenheid er een is waar je met voorbedachte rade naar toe gaat om daar te eten of te slapen. Als je dan zo katholiek bent, doe je dat op deze dagen ook niet.  Asl er klachten zijn, mag van ons de radio uit, maar we hebben gemerkt dat andersom grotere klachten geeft. Gezellig tijdens je kerstmenu op kerstavond tegen elkaar gaan zitten zwijgen…. Denk erom…lachen verboden….

vrijdag 6 november 2009

Kleine beslommeringen

Gisteren hebben we even de laatste dingetjes voor de vakantie geregeld. Pepijn heeft best wel lang moeten zoeken naar een geschikte verzekering, want door het uitgebreide verzekeringenpakket (o.a. ziekte, ongeval, repatriering, aansprakelijkheid) wat we al hebben wat ook nog eens geldig is voor alle landen waar we komen, hadden we eigenlijk alleen een uitgeklede verzekering nodig. Bij het invullen van de data kwam Pepijn ineens tot een hele rare ontdekking: het hotel in Lissabon was voor de verkeerde datum gereserveerd!! Nou ja, gelukkig waren we er nog op tijd bij en hebben we de reservering een dag kunnen schuiven. Wij zijn met dit soort dingen altijd zo georganiseerd dat het ons zelf verbaasd heeft. In de periode dat we dit geboekt hebben waren we waarschijnlijk erg overwerkt! We hebben maar even goed alle andere reserveringen en dergelijke nagekeken. ik moest vroeger altijd heimelijk lachen als mensen met een ticket voor de verkeerde datum bij de checkin-balie op Schiphol stonden, maar het zal je zelf maar gebeuren…..

Woensdag heb ik de complete boekhouding naar de accountant gebracht, ik ben zo op orde dat er niets is wat ik er nog aan zou kunnen doen totdat we terug zijn van vakantie. Nu alleen dit weekend zondag t/m dinsdag nog even naar de TipTop-vergadering. iets waar we wel heel erg naar uitkijken! In de week tussen vergadering en vakantie is het hier heel erg rustig. Doordat we pas woensdag weer open zijn en de week erna al op woensdag weer dicht zijn is ook onze vaste gast hier niet. We hopen dan alvast alle kerstversiering op te kunnen hangen, dat scheelt weer stress bij thuiskomst. Natuurlijk hebben we die week uitstekend gezelschap in de vorm van goede vriend Harald.

Met de schouder gaat het iets beter, maar ik ben erg bang dat het effect alleen chemisch is en weet niet wat er gebeurt als de injectie uitgewerkt is. In ieder geval is mijn bloedsuiker helemaal van slag en slaap ik er slecht van.

maandag 2 november 2009

Weinig gasten, maar niet rustig

Gisteren zijn de ouders van Pepijn weer huiswaarts gegaan en zijn alle andere gasten ook uitgecheckt, dus nu is het weer heel erg rustig. Vanavond komt onze vaste gast voor de laatste week, door al onze activiteiten de komende weken (vakantie, TipTop vergadering) logeert hij vanaf volgende week een maand ergens anders. Eind deze week wordt het nog even druk met gasten, zaterdagavond is de benedenverdieping al helemaal volgeboekt. Ik heb gisteren eindelijk de tijd gehad om rustig de administratie van september te doen, hopelijk gaat het deze week ook nog lukken om de boekhouding van oktober er meteen achteraan te doen en alles weg te brengen naar de accountant.

Ondertussen zagen we dit weekend een gigantische opleving in het aantal boekingen voor de feestdagen. Een absoluut unikum dit jaar: Kerst loopt net zo goed, zo niet beter dan Oud&Nieuw. Voor Kerst zitten we nu al meer dan 50% vol! Het ziet eruit dat onze tactiek, om eerst langere boekingen aan te nemen voor Oud&Nieuw en de kortere boekingen pas vanaf december te accepteren, zijn vruchten begint af te werpen. We kunnen op dit moment bijna iedereen nog tevreden stellen, waar we andere jaren echt ons best moesten doen om rare kleine gaatjes te vullen en vaste gasten vaak in oktober al "nee" moesten verkopen. Ergens hopen we dat het de komende weken lekker doorloopt met de reserveringen zodat we op vakantie gaan in de wetenschap dat we met de feestdagen vol zijn. We zijn dit jaar natuurlijk extreem slecht bereikbaar op volle zee….

Vanmorgen zat ik weer bij de dokter, de ontsteking in mijn schouderspier gaat maar niet over. Ik ben weer met iets ingespoten, dit keer direct in de spier. Dat deed echt gigantisch zeer, eigenlijk is iedere beweging nu pijnlijk en oncomfortabel. Ik vraag mij dringend af of ik niet van de regen in de drup ben gekomen.

Morgen gaat Pepijn naar hetzelfde hotelmanagement-seminar waar ik in mei ben geweest in Stuttgart. Hij moet heel erg vroeg op en dan naar Erlangen bij Nürnberg, en is ‘ s avonds dus ook erg laat weer thuis. Hij heeft gezellig met een hele leuke TipTop-collega uit de buurt van Coburg afgesproken die even oud is. Die is er al voor de vierde of vijfde keer, die is een fan en gaat ieder jaar. Ik moet zeggen dat ik heb geaarzeld of ik ook nog een keer mee zou gaan, het is echt een goed seminar met veel nuttige info voor weinig geld. 

Ik heb net al wat kerstdeco ingeslagen, hier beginnen ze daar extra vroeg mee. We kregen al catalogi over kerstkaarten en dergelijke in augustus! Volgende week na de TipTop-meeting willen we gaan versieren en de kerstboom gaan neerzetten, dan is dat alvast gedaan voor onze vakantie en is de stress daarna niet zo groot.

zaterdag 31 oktober 2009

Printprobleem

De printer is gisteren overleden. Na het inzetten van een nieuwe inktpatroon wilde hij helemaal niets meer afdrukken. Pepijn heeft gebeld met de fabrikant van de printer en van de inktpatronen en alle suggesties opgevolgd, maar niets mocht echt baten. Dus zat er op vrijdagmiddag maar 1 ding op, en dat is naar de elektronicawinkel rijden voor een nieuwe. We hebben namelijk gasten dit weekend en het is een drama dat je niets kunt uitprinten. Tuurlijk hebben wij hier een geldboom in de tuin staan en zijn wij heel blij met dit soort onverwachte uitgaven… We hebben het dit keer maar meteen goed gedaan en een laserprinter gekocht met een extra grote toner, zodat we niet iedere keer de inktpatroon hoeven te vervangen. Volgens de winkelmedewerker helpt dat namelijk ook niet voor de slijtage, en printen we ondertussen zo ontzettend veel dat het loont. Bovendien hebben wij geen apparaat nodig wat superkwaliteit foto’s print, waar je zo je fototoestel op aan kunt sluiten, waar je cd’s mee kunt beschriften, wat een apart schermpje heeft, waar je mee kunt faxen of kopieren (we hebben een fax die dat al doet), en andere toeters en bellen heeft. Het enige wat hij hoeft te doen is snel en netjes heel veel rekeningen en brieven printen.

De computer in de receptie is nog steeds 1 groot drama, ik zit weer eens in het kantoor achter aan de laptop. Volgende week komt grote vriend Harald, "de vraagbaak voor alle computerproblemen", dus die kan zijn lol op met een vastgelopen gastencomputer, een trage receptiecomputer en inmiddels 2 printers die nog prima in orde zouden zijn als ze hun cartridge zouden kunnen herkennen.

dinsdag 27 oktober 2009

Middel en kwaal

Ken je dat spreekwoord: soms is het middel erger dan de kwaal? Vandaag ben ik er al op 2 manieren mee geconfronteerd. Onze computerbeschermer Kaspersky was al een paar dagen aan het janken dat zijn licensie binnenkort afliep en dat we dringend moesten verlengen. Dat hebben we dus gedaan en sindsdien hebben wij bij de receptie een bijna onbruikbare computer. Hij is ongelofelijk traag geworden omdat hij de hele dag allerlei updates en schoonmaakacties staat te doen, en de meest elementaire internetsites zijn niet meer te openen. Alles is een Trojaan en levensgevaarlijk, en uiteindelijk loopt hij zelfs helemaal vast. Goed, tijd voor een ander systeem dus… Tevreden waren we al een tijdje niet meer echt, maar we dachten dat het misschien goed zou komen met de nieuwste versie. Ik zit nu in ons nieuwe kantoor op de laptop te typen, die draait met Norton en heeft een stuk minder problemen.

Dan ben ik vandaag helemaal niet lekker van alle pijnstillers en andere ongein voor mijn schouder. Er lijkt duidelijk sprake te zijn van een zware overgevoeligheidsreactie in mijn darmen. Beetje lastig dat ik alleen thuis ben en op meerdere aankomsten wacht. Het is vandaag natuurlijk eigenlijk Ruhetag, maar de laatste tijd hebben we al genoeg Ruhe gehad, zeg maar….. Pepijn moest even naar de groothandel in Straubing om boodschappen te doen, dus zijn ouders zijn gezellig mee om de stad te bekijken. Ik vind het helemaal niet erg, ik voel mij zodanig slecht dat ik toch niet mee wilde en ik zou de administratie gaan doen, maar dat is er vandaag nog helemaal niet van gekomen.

maandag 26 oktober 2009

Hoe kan je het zo druk hebben?

Weinig en af en toe zelfs geen gasten en toch hebben we het beredruk. Natuurlijk is er een hoop opruim- en archiveerwerk wat de hele zomer is blijven liggen en waar we nu eindelijk tijd voor hebben. Daarnaast zijn we deze week een hele dag kwijt geweest om naar Weinstadt in de buurt van Stuttgart te rijden om het koelbuffet voor het restaurant op te halen. Hij was mooier dan verwacht en glimt je nu na een uitgebreide poetsbeurt door Pepijn zelfs tegemoet. Een foto is nu niet zo zinvol, want het ziet er natuurlijk leuker uit met een gedekt ontbijtbuffet. We zijn er helemaal blij mee en met de feestdagen gaat het echt een uitkomst zijn voor een saladebuffet, taartjesbuffet, enz.

Zaterdag is Pepijn naar Regensburg gereden om het mooie bureau op te halen wat we ook voor heel weinig op Ebay gekocht hadden. Diezelfde avond hebben we op de dansavond van onze oude dansschool in Deggendorf een leuke avond gehad. Het was voor het eerst in een jaar dat we weer eens een avondje vrij konden maken om daarheen te gaan. Het was erg jammer dat er geen bekenden waren, maar we hebben even goed onze danspasjes kunnen oefenen voor de cruise en door naar andere mensen te kijken kwamen er ook een heleboel vergeten pasjes naar boven. Gisteravond hebben we de ouders van Pepijn opgehaald op het station van Cham en zijn gezellig grieks gaan eten.

Mijn niet-zo-finest hour is de zware spierontsteking ter hoogte van mijn rechter schouderblad. Toevallig was ik vrijdag even bij mijn huisarts voor herhalingsrecepten en had ik een briefje zien hangen welke tijden hij dit weekend weekenddienst had. Nooit gedacht dat ik er zondagmiddag gebruik van zou moeten maken. Ik had al een dag of 5 last van mijn schouder, maar dacht dat gewoon dat ik een verkeerde beweging gemaakt had. Tot zaterdag ging het met een pijnstillertje nog wel OK. Die nacht heb ik serieus overwogen een overdosis Ibuprofen te nemen omdat ik zo’n pijn had. Slapen ho maar natuurlijk. Volgens de dokter was niet na te gaan waarom ik dit had en heeft hij mij een spuit Cortisonen gegeven en een zwaar pijn/slaapmiddel voor ‘s nachts. Het gaat nu al wat beter.

woensdag 21 oktober 2009

Thuiswinkelen

Aangezien wij in een enorme uithoek van het land wonen, in een heel dunbevolkte streek waar zeer weinig winkels zijn, kopen wij veel via de computer, alles van stookolie tot BH’s, van autovelgen tot grasmaaiers. De laatste dagen zijn we redelijk actief met thuiswinkelen op Ebay. Hier in Duitsland ga je eerst op Ebay kijken als je wat nodig hebt, ook voor nieuwe spullen. We zijn eigenlijk op zoek naar kantoormeubilair voor een zinnige prijs voor ons nieuwe kantoortje, en dat mag best tweedehands zijn. Daarnaast is het gewoon leuk eens rond te surfen wat er zoal te koop is (de achterlijkste dingen!).

Ik heb het probleem dat ik 4 baljurken heb waarvan er 2 véél te groot en 2 véél te klein blijken te zijn. En echt zodanig dat een beetje handig met naald en draad zijn niet echt meer gaat helpen…. Aangezien de cruise met rasse schreden dichterbij komt heb ik dus even zitten zoeken op internet. Het blijkt dat veel winkels hun overtollige of overjarige collectie ook op Ebay zetten. Dit zijn dus geen vieze gedragen tweedehands jurken van sneue particulieren, maar nieuwe met het kaartje er nog aan van normale winkels. Ik had een leuke jurk gescoord, maar omdat de fabrikant verkeerde maatgegevens had doorgegeven aan de winkel en ze die ook niet hadden nagemeten was hij ineens 10 cm korter dan normaal. Mmmm….zag er een beetje raar hoog-water uit. De rest van de maten klopte wel, en hij zat dus voor het overige als gegoten. Na een vriendelijk telefoongesprek met de winkel, waarin excuses gemaakt werden over de verkeerde lengte, mag ik de jurk dus gewoon terug sturen en krijg ik mijn geld terug. Niet lang getreurd, ik heb alweer een andere gekocht, die nog mooier is. Hopelijk komt dit wel goed. Gezien de strijd die het vorige keer was om een jurk te vinden met een odyssee naar onder andere Regensburg, Salzburg en München is dit toch een betere oplossing dan in de bittere kou stad en land af te rijden voor een veel te duur exemplaar wat je toch maar een paar keer aanhebt.

Nu hebben we zitten azen op een warm/koud buffet voor in het restaurant voor weinig. Handig met de feestdagen met nieuwjaarbuffet en kerstdiners, en zowiezo het hele jaar voor saladebuffetten en ontbijtbuffetten. Die dingen zijn echt gruwelijk duur, meerdere duizenden euro’s is geen uitzondering. Dit is echter een heel afwijkende maat met een hoek erin, wat eigenlijk voor ons heel goed past, maar voor de meeste restaurants waarschijnlijk dus niet. En net was het " drei, zwei, eins….Meins…" voor heel weinig. Nu even contact met de verkoper gelegd dat we meteen morgen kunnen afhalen. Het is een eind rijden met de aanhanger, voorbij München, dus na het ontbijtbuffet moeten we gelijk weg!

Deutsche Baal

Gisteren de grote uittocht van de gasten. Alleen onze vaste gast is nog over, en nu is het definitief laagseizoen geworden. Tot de kerst gebeurt er hier niet veel meer, misschien nog een paar gasten met de herfstvakantie of een enkele zakenreiziger.

We hadden dus gisteren een rustige Ruhetag en waren ook niet veel van plan. We voelden ons allebei niet zo goed en zijn alleen even naar Kötzting gereden. Ik wilde graag een echt toetsenbord en een echte muis voor bij de laptop, want echt comfortabel werkt het niet op de laptop als je veel moet typen. Maandagmiddag hebben we de hele keuken heringericht, en geen van de elektrische apparaten staat meer waar het eerst stond. Nu past de vrieskist, die eerst in de hal van onze eigen woning stond, ook in de keuken.
Hierdoor is er een zee van ruimte ontstaan in de hal, en daar willen we nu een kantoortje van maken. We hebben er maar even wat oude tafels neergezet als werkvlak totdat we een betere oplossing hebben. Op Ebay hebben we kantoormeubilair gezien in Regensburg waar nog niemand op geboden heeft, dus wie weet hebben we over een paar dagen een goedkope en mooie werkhoek.
In Kötzting hebben we een lekkere uitsmijter gegeten en zijn toen naar de Höllensteinsee gereden. Dit is geen natuurlijk gevormd bergmeer zoals de twee meren bij de Arber, maar een stuwdam om electriciteit op te wekken. Het uitzicht is niet minder adembenemend. Hij is al gebouwd in 1923 en was toen de grootste stuwdam van heel Beieren. Sinds 1984 is dit record overgenomen door de Trinkwassertalsperre Frauenau (ook in het Beierse Woud). Natuurlijk had er weer niemand een fototoestel bij zich, dus moeten we het weer doen met een slechte foto van internet….

Zondag komen de ouders van Pepijn met de trein naar ons toe. Uiteindelijk bleek na wat zoeken dat we via TipTop-hotels veruit de goedkoopste treinkaartjes konden kopen. Er was 1 "maar": wij moesten zien dat we ze opstuurden naar NL. We kregen laat gistermiddag een email met een boekingsnummer en het was héél makkelijk: op ieder station van de Deutsche Bahn kon je dat nummer intypen in de automaat en kwamen de kaartjes eruit. Probleem: de treinlijn van Cham naar Lam is een privé-lijntje van Arriva en heeft dus geen DB-automaat. Grrrr….. Gisteravond (het was al donker) zijn we dus 24 km naar Furth im Wald gereden waar wel een DB-station is. We hebben echt een kwartier voor die automaat alle knopjes bekeken en hebben toen opgebeld naar het hoofd van onze cooperatie met de vraag "op welke knop moeten we dan drukken?" Het bleek dat de automaat een museumstuk uit het jaar nul was waar die functie helemaal niet op zat. Grrrrrrr… baal…. baal….baal…Dus toen konden we naar Cham in de hoop dat er daar wel zo’n automaat stond. Ik zag ons al ‘s avonds in het donker helemaal naar Straubing of Schwandorf rijden…. De treinreizigers op het perron in Cham keken wel een beetje verbaasd op toen er een gejuich opging bij het zien van een moderne touch-screen automaat. Het moet gezegd worden: als je bij jou op het station zo’n automaat hebt staan, ja, dan is het inderdaad een fluitje van een cent om binnen een paar seconden het kaartje eruit te krijgen. In het stationsgebouw zit een sfeervol restaurantje waar we al vaker naar binnen hadden staan kijken, dus daar hebben we samen gezellig gegeten.

zondag 18 oktober 2009

Waarom ik deze zondagochtend 28 kaarsjes brandde

Zondag is natuurlijk bij uitstek een dag om voor iemand, of meerdere iemanden, wat kaarsjes aan te steken. Nou doe ik dat bij lange na niet dagelijks, maar vandaag wel. Ik heb kaarsjes gebrand voor onze hotelgasten.
Als voor aanvang van de ontbijtdienst de stroom uitvalt en uit blijft, is het namelijk wel fijn als je ook nog ziet wat er op het ontbijtbuffet en op je bord ligt. Geen ei in elk geval want dat kon ik niet koken. Koffie en thee was ook een probleem. Gelukkig hadden we erg begrijpende gasten. Ik heb de chef van het lokale elektriciteitsbedrijf mobiel bereikt, maar hij kon me alleen vertellen dat hij geen toelevering van het nationale net kreeg en dat de eigen produktiecapaciteit niet genoeg was om lokaal het net overeind te houden; dus dat we net als hij moesten afwachten en zien wat er gebeurde.
Na 2 uur en 8 minuten was het zover: we hadden weer stroom!

vrijdag 16 oktober 2009

Wat hebben wij vandaag op tafel?

Nou wat dacht je van:
SNEEUW …. als je buiten wilde zitten dan. We hebben gelukkig voor de rokers ook nog een overdekt terras met uitzicht aan de dalkant, maar dit is wel héél apart, we hebben vandaag zelfs een paar uur lang een reclamebord voor Glühwein aan de weg gezet…..
Voor volgende week is er al weer 16 graden voorspeld. We zullen zien…..

woensdag 14 oktober 2009

Provocerende kabouter

In Straubing heeft deze week een zogenaamd kunstproject voor grote opschudding gezorgd. De kunstenaar heeft midden op het mooie historische plein de Ludwigsplatz in het centrum, wat tevens de winkelstraat is, 1250 kabouters neergezet. Zij hebben echter een storende pose: ze brengen namelijk allemaal de Hitlergroet. Volgens de kunstenaar Ottmar Hörl is zijn kunstwerk een oproep waakzaam te blijven tegen het Nazisme, maar de algemene opinie is dat het goedkoop scoren is. Door lekker te provoceren vestig je je naam als kunstenaar.
De discussie is nu of de kunstenaar vervolgd kan worden, want het brengen van de Hitlergroet is in Duitsland strafbaar. In Nürnberg heeft men dit al geprobeerd, maar daar is de zaak geseponeerd omdat volgens het openbaar ministerie de beeldjes "lachwekkend" waren en dus juist extreem rechts te kakken zetten. Na alle commotie haast het stadsbestuur zich te verklaren dat zij part noch deel hebben aan dit kunstwerk, dat zij alleen de Ludwigsplatz ter beschikking hebben gesteld. Het kunstwerk kost meer dan € 20.000 om op te bouwen en € 8000 om het 5 dagen te bewaken. De gemeenteraad wilde hieraan niet meebetalen, maar de lokale SPD heeft voor sponsoren gezorgd. In hoeverre een socialistische partij (lees: ongeveer PvdA) zich hiermee in moest laten is omstreden.
Nu de foto ook is opgedoken in de internationale media, onder andere bij het Amerikaanse CBS, het Australische ABC, het Franse France24 en op bijvoorbeeld NU.nl, overheerst bij velen hier de schaamte en het onbegrip. Je zal maar leuk met je kinderen gaan winkelen en hiermee geconfronteerd worden. Gisteren stond het er nog niet toen wij naar de bank gingen.
Voor iedereen die wil weten waar het over gaat:

Net op tijd

Gisteren hadden we op onze Ruhetag een afspraak bij onze accountant in Cham en daarna moesten we papieren afleveren bij onze bank in Straubing. We wisten dus al dat we niet gigantisch veel vrije tijd zouden gaan hebben. Dan maar gelijk naar de bandenhal in Straubing voor nieuwe winterbanden. We waren in de zomer op aanraden van onze garage nog doorgereden op onze oude winterbanden, want die hadden nog genoeg profiel voor de zomer maar niet meer voor de winter. Eerlijk gezegd had niemand verwacht dat we er de winter mee zouden halen en voor die tijd alsnog even voor zomerbanden hadden moeten wisselen. We hebben deze zomer "gratis rubber" gehad en het ruimschoots gehaald zonder dat het gevaarlijk werd.
Bij de ATU (zeg maar KwikFit) was het een gekkenhuis. Er was namelijk op de radio verteld dat er deze week een minieme kans op een klein beetje sneeuw was. Sommige merken waren al volledig uitverkocht en er stonden lange rijen voor de kassa. We konden nog wel banden van een goed merk krijgen, maar de wachttijd was een uur. Geen probleem, we zijn aan de overkant eerst rustig koffie gaan drinken en hebben de naastgelegen winkels minitieus bekeken. Vervolgens konden we nog meer dan anderhalf uur in de bandenhal hangen tot de auto klaar was. Geen idee wat er zo lang duurde, maar het was al donker toen we de auto terug kregen.
We hebben voorspellende gaven. Vanmorgen werden we wakker in een witte wereld. De sneeuw is vroeg dit jaar, en dat terwijl er nog eetbare pruimen in de pruimenboom hangen en de natuur nog groen is. OK, de sneeuw smelt wel steeds weg omdat de grond nog erg warm is (we hebben nog bijna geen nachtvorst gehad), maar voor de komende dagen is er nog veel meer voorspeld. Een goede witte winter is precies wat we hier nodig hebben na de resultaten in de zomer. Onze bankier had het er gisteren ook al over dat een goed wintersport seizoen alle toeristische bedrijven in de regio (inclusief het onze) erg zou helpen.

vrijdag 9 oktober 2009

Dagtaak

Inmiddels is het vertalen een dagtaak geworden. Het is zo uit de hand gelopen dat ik bijna nergens anders meer tijd voor heb, en het eind is nog lang niet in zicht. Af en toe moet ik mezelf de halt toeroepen en een dag wat anders doen. De eigen administratie, maar ook hele simpele dingen zoals de was draaien lijden eronder. Een oude bekende die je kunt missen als kiespijn heeft door het vele computerwerk ook weer de kop opgestoken: RSI….
Ondertussen kabbelen de boekingen rustig door, eigenlijk volgens een normaal patroon voor oktober. Tot begin deze week was het nog echt druk te noemen, nu gaan we richting laagseizoen. Volgende week zijn we nog redelijk goed gevuld, daarna is het afwachten wat de weergoden doen wat voor last-minute boekingen we dan krijgen. Tot gisteren was het schitterend weer met warme temperaturen, nu miezert het een beetje en krijgen we normalere temperaturen voor de tijd van het jaar. Hoog tijd dus om de tuin winterklaar te gaan maken en winterbanden op de auto te zetten. Voorlopig lijkt er overigens nog geen sneeuw aan te komen. Prima, daar mogen ze wat mij betreft nog even mee wachten!

Je kunt het altijd proberen...

Aanvraag: 
"Wij zoeken voor onze herfstvakantie een hotel met twee tweepersoonskamers naast elkaar met tussendeur, met halfpension voor 4 personen. Ons totale budget per nacht is EUR 65,-. Indien u ons iets kunt aanbieden willen we graag snel antwoord."
Túúrlijk jôh! Wat denk je zelf?

zaterdag 3 oktober 2009

Kopen, kopen, kopen


Gisteren moest ik hoognodig weer een keertje naar de groothandel. Omdat ik best wel veel nodig had, en in een naastgelegen winkel ook wilde kijken voor een extra set van de gordijnen die we daar ooit gekocht hadden, werd het de Metro in Regensburg. Boodschappen doen moest gisteren, want vandaag is alles dicht vanwege de duitse herenigingsdag. Nou, dat heb ik geweten! Het begon al met gruwelijke files op de snelweg, dus toen ik er aankwam was ik al zo gaar als een pakje boter. Ik kon alleen nog parkeren aan de rand van het terrein, zo vol was het. En wat liep er voor de verandering? Funshoppers! Hele gezinnen met oma en de kinderen erbij, met 3 dingen bij de kassa vuil kijkend naar mijn volle kar.
Ondertussen was Pepijn thuis gestrikt door een colporteur die hem een levenslang donateurschap van het Rode Kruis had aangesmeerd. Even voor de duidelijkheid, wie Pepijn een beetje kent weet het, het is het erg moeilijk om hem iets te verkopen. Hij had er ook zo’n rotgevoel bij dat hij meteen toen die man de deur uit was gebruik heeft gemaakt van zijn wederroepingsrecht (wat ook in de duitse colportagewet staat), en een fax heeft gestuurd dat hij dit niet wilde. Wat is er toch gebeurt met de eerlijke collectant die glunderend met een bus aan de deur kwam, dat je je als organisatie verlaagt door dit soort glibberige jongens op pad te sturen?
Dan is het dus vandaag 3 oktober, 20 jaar duitse eenheid. Een gast zat vanmorgen te zeuren waarom de krant van gisteren er lag. "Omdat het een feestdag is en er dus geen verse krant komt vandaag", was mijn antwoord. Hij had geen idee en wilde weten welke feestdag dan. Vervolgens ging hij een hoop beledigende dingen uit zitten kramen over Ossies en dat het toch geen feest was dat de Wessies daar allemaal voor moesten betalen en dat ze die muur gewoon lekker hadden moeten laten staan. Beetje lullig dat alle andere gasten in de ontbjtzaal uit Oost-Berlijn kwamen, je had hun gezichten moeten zien. Ineens had ik natuurlijk alleen nog maar oog voor het koffiezetten en moest ik éven iets in de keuken halen….

woensdag 30 september 2009

Kleine Arbersee


Gisteren waren we op onze rustdag echt helemaal kapot. Ik heb eerst tot 15 uur in bed gelegen, terwijl Pepijn in kantoor de nodige zeer dringende administratie heeft weggewerkt. Aangezien het redelijk weer was en het voor de verandering gisteren redelijk rustig was in het hotel, besloten we toch nog weg te gaan. We waren nog nooit bij de Kleine Arbersee geweest, een bergmeer bij ons in de buurt. Je kunt er niet met de auto bij komen, en de laatste paar kilometer moet je dus lopen vanaf de parkeerplaats. Omdat de weg voortdurend bergop gaat, is het best nog wel pittig. We hebben over die 3 kilometer meer dan een uur gedaan. Toen we bij het meer kwamen waren alle andere toeristen al naar huis en was de Gaststätte ook al dicht, dus we hadden deze droomlocatie helemaal voor onszelf alleen, wat het extra rustgevend en bijzonder maakte. Het was echt om te janken zo mooi, de zon een beetje op het water, de mist tegen de top van de Grote Arber op de achtergrond. Natuurlijk hadden we weer eens geen fototoestel bij ons, we waren dit helemaal niet van plan geweest, dus ik heb maar een foto van het internet geplukt.
Op dit plaatje zie je niet zo goed hoe mooi het werkelijk is, we gaan zeker nog een keertje terug met een fototoestel als we tijd hebben. De andere kant op gefotografeerd heb je een mooiere foto, omdat je dan ook de grote Arber erop hebt staan. Het grootste natuurwonder van de Kleine Arbersee zijn de "drijvende eilanden". Op de bodem van het meer groeit veengrond. Op een gegeven moment laat dit los en komt dit bovendrijven. Dit worden dan drijvende eilanden waar allerlei soorten planten, dieren en soms zelfs bomen op leven. Dat geel/bruine op de foto is niet de overkant van het meer (dat is pas bij die bomen in de verte) maar zo’n drijvend eiland. Af en toe moet Natuurbeheer natuurlijk wel ingrijpen om ervoor te zorgen dat niet het hele meer dicht groeit. We hoorden overigens van gasten die er gisteren eerder op de dag ook waren, dat die wilde bevers gezien hadden.
Nadat we weer terug bij de auto waren, zijn we naar Zwiesel gereden waar we bij onze favoriete Griek hebben gegeten. We hadden wel even iets stevigs te eten nodig na deze gezonde wandeling. We moeten dit soort dingen vaker doen. Af en toe zouden we door de drukte vergeten dat we midden in een officieel Natuurpark wonen, en dat dit maar een paar kilometer van huis is!
Vandaag trekt de drukte weer ouderwets aan. Veel incheckers, nu al een paar eetbestellingen voor vanavond, het lijkt wel maar door te gaan. Morgen is het al oktober! We zouden eigenlijk vanaf maandag een verdieping af gaan sluiten voor de winter om stookkosten te besparen in de rustige maanden, maar als het zo druk blijft moeten we dat gaan uitstellen. De vermoeidheid begint nu echt bij ons beiden toe te slaan, vandaar dat we gisteren ‘s middags onze paar uurtjes relaxen gepakt hebben ondanks dat er nog zoveel administratie én vertaalwerk lag.

dinsdag 29 september 2009

Het kan altijd erger

Veel tijd om te loggen hebben we niet, maar als vrolijke noot dit artikel uit de Daily Telegraph: de belachelijkste dingen die mensen in hotels stelen:
Ook leuk: de belachelijkste dingen die gasten in hotels achterlaten bij vertrek:

vrijdag 25 september 2009

Peppillen gezocht

Ben je net begonnen al de nieuwe vertaalopdracht, komt de vorige opdrachtgever met de mededeling dat ze nog meer werk voor je heeft. Ook weten we al dat na deze opdracht van TipTop er van de centrale nog meer komt (ook nnog even de complete internetsite vertalen). Ondertussen jongen de boekingen voor het hotel ook maar door. Dachten we dit weekend niet meer zo vol te zijn, hebben we weer mensen die wilden verlengen en zijn er last-minute weer een paar leuke boekingen bijgekomen.
Pepijn zat er gisteren even helemaal doorheen. Ik liep de afgelopen dagen een beetje te kwakkelen, en dat met alle drukte erbij werd een beetje te veel.  Gelukkig hebben we iedere dag goede hulp van onze medewerksters. Vandaag heeft Sandra een bijna onmogelijke taak, het is echt veel te veel voor 1 persoon. Eén van ons zal moeten meehelpen om alle kamers weer op tijd schoon te krijgen.

woensdag 23 september 2009

Tot je een ons weegt...


Gisteren hebben we de hele dag voor Jan-met-de-korte-achternaam op een aankomst zitten wachten die uiteindelijk nooit gekomen is. Extra zuur dat het onze Ruhetag was, en de andere aankomende gasten er om 15 uur al waren. We konden zelfs niet even rustig zitten omdat we veel gasten hadden en je toch iedere keer dat de bewegingsmelder gaat naar de receptie moet voor het geval het je check-ins zijn. Tegen sluitingstijd van de receptie hebben we het telefoonnummer gebeld dat de gasten hadden opgegeven. Dit nummer bleek afgesloten. Toen was het ons wel duidelijk dat ze niet gingen komen. Vanmorgen gebeld met de boekingssite en die kwamen met de mededeling dat het opgegeven rekeningnummer ook al niet klopte en dat de incasso van de reserveringskosten dus ook niet gelukt was. Ook op een aanmaning was geen reactie gekomen. Beetje jammer dat ze hierover met ons geen contact hadden opgenomen. We gaan ze er wel even op aanspreken dat dit dus nooit meer zo mag gebeuren. Extra vervelend is dat we je een ander blij had kunnen maken met die kamer. De no-show-rekening is er waarschijnlijk eentje in de categorie "hele dubieuze debiteuren", hij wordt wel opgestuurd, maar zal waarschijnlijk nooit worden betaald.
We hebben het deze week heel erg druk, we zijn bijna helemaal vol, en vandaag kwam een aantal tevreden gasten ook nog met de vraag of ze konden verlengen. Mooi dus, we gaan echt als een trein deze maand! We hebben met nog een week te gaan al veel meer dan vorig jaar september. Eindelijk lopen we de slechte maanden weer in!
De vertaling van de website van het Beierse Woud is gisteren verstuurd, en vandaag kregen we gelijk weer een nieuw projectje van TipTop: slechte engelse teksten corrigeren. We hebben zo hard gelachen om het kromme engels dat de tranen ons langs de wangen liepen. Zo blijken we een collega te hebben waar de meubels allemaal samenspannen, kun je je bij een ander "verheugen" op het bijbetalen voor de sauna, bij meerdere collega’s wordt zeer oninspirerend gekookt (plain cooking) en heeft er iemand een kachel waar 110 gasten in passen. We hebben weer even wat bezigheidstherapie zullen we maar zeggen…
Gisteren bereikte ons overigens ook van de centrale het bericht dat de TipTop-collega in het Weserbergland waar ik in mei was voor de vergadering de deuren voor altijd heeft gesloten. Het hoe en waarom is nog een beetje onduidelijk, volgens de ene bron zijn ze failliet verklaard, volgens een ander konden ze het niet eens worden met de verpachter over de pachtsom en hebben ze zelf besloten ermee op te houden. Weer het zoveelste negatieve verhaal over pachten, wat een bevestiging voor ons is dat wij dat dus terecht niet wilden. Hoe dan ook, er zit natuurlijk een diepe menselijke tragedie achter. De zoon was dezelfde leeftijd als wij en de ouders zouden net met pensioen gaan en het overdoen aan hem.

zaterdag 19 september 2009

Doe joe wont vertaling?


Nou, dan mag je aansluiten achter in de rij! Zoals Pepijn het al omschreef: het jongt maar door voordat de vorige jonkies het nest hebben verlaten. Het was de bedoeling dat we voor de rustige wintermaanden wat omhanden zouden hebben, liefst wat ook nog iets opleverde, maar dit is eigenlijk net even een paar weekjes te vroeg gekomen. Het is ook nog héél erg veel… Veel stress dus om tussen de normale werkzaamheden door wat gedaan te krijgen!
De afgelopen twee dagen waren Heleen en Arno weer hier onderweg naar huis vanaf Kroatie. In tegenstellling tot de heenreis hadden we nu wel de mogelijkheid om gezellig samen te eten en wat te praten. Het is dus 2 avonden veel te laat geworden, ik heb vannacht ernstig te weinig geslapen. Maar ja, zo vaak komen er geen leuke vrienden langs, dus dan mag het voor een keertje wel eens. Het zou deze week eigenlijk doodstil zijn, maar zoals dat bij ons gebruikelijk is hebben we er last minute weer wat bij gesprokkeld. Vanaf maandag hebben we volle bak, een mooi resultaat nog zo laat in het seizoen.
Op dit moment hebben we allemaal hele gezellige gasten, op eentje na die denkt dat we hier op de oosterse markt zijn. Iedere dag komt die weer met de meest belachelijke afding-voorstellen en dat terwijl ze al een absolute bodemprijs heeft en er ook al een gratis upgrade vanwege een lang verblijf gegeven is. Gisteren was de nieuwste actie dat ze met de mededeling kwam dat ze ergens anders wilde gaan ontbijten en dat wij dat dan maar moesten gaan betalen. Als zij hier niet ontbeet, dan konden wij toch het volledige bedrag van een complete maaltijd elders van haar hotelrekening aftrekken? Helaas voor haar staat er in de algemene voorwaarden dat als je aangeboden prestaties die in de prijs inclusief zijn niet gebruikt, je dan geen geld terug krijgt. Ik wacht nog op degene die betoogt dat hij korting wil omdat hij geen laptop heeft en dus de internetverbinding niet gebruikt of dat de sauna in het openbare zwembad groter is dan de onze en wij dus maar de entree voor het zwembad moeten betalen. Eergisteren heeft deze gast overigens haar ongenoegen duidelijk gemaakt dat het ontbijt te laat begon, maar het is nu al bijna 9 uur en ik heb nog geen hond gezien, dus zo belangrijk is dat overduidelijk dan ook weer niet….
We hebben deze week stookolie voor de winter moeten bestellen, voor een heel hotel natuurlijk een gigantische rib uit het lijf. Als je weet dat er een hele grote tankwagen strotjevol met Heizöl speciaal voor ons moet rijden kun je wel bedenken over wat voor hoeveelheden (en ook over hoeveel geld) we dan praten. Nou ja, even 85.000 woorden vertalen van het duits naar het engels en we zitten er behagelijk bij. Tegen die tijd ben ik héél hard aan vakantie toe….

woensdag 16 september 2009

Waarom zou dit normaal moeten zij?

Stel:
-Iemand bestelt in een restaurant eten. Terwijl het eten voorbereid wordt in de keuken besluit deze persoon weg te gaan. Hij wil niet betalen voor het half-bereide eten met het argument dat niet alle tafels vol waren, dus dat hij geen tafel bezet heeft gehouden waar iemand anders wilde zitten. Bovendien hadden alle restaurants in de straat nog tafels vrij, dus de ober moet niet zo zeuren.
-Iemand bestelt een bankstel en laat dat in de winkel meteen apart zetten totdat het bezorgd wordt. Als de bezorgvrachtwagen voor de deur staat, zegt hij dat ze het bankstel weer mee mogen nemen, hij heeft zich bedacht. Hij wil de ondernemer niet voor de ontstane kosten betalen "want er stonden toch nog andere bankstellen in de winkel die hij in de tussentijd had kunnen verkopen".

Als je dit tegen iemand zo vertelt, en vraagt of dit normaal gedrag is, vindt bijna iedereen dit raar. Waarom zou je in een hotel wel hetzelfde mogen doen? Door een kamer te reserveren, ga je een zakelijke overeenkomst aan met een hotelier. Deze rekent erop dat je komt, trekt tijd uit om je reservering administratief te verwerken en je een bevestiging te schrijven, treft voorbereidingen door personeel in te delen, spullen in te kopen en wijst andere boekingen af voor die kamer. In alle hotels heb je annuleringsvoorwaarden, die in dit internet-tijdperk vaak heel soepel zijn. Er komt echter een moment dat je niet meer kostenloos onder je boeking uit kunt. Bij ons is dat in veel gevallen op de dag voor aankomst. De dag van te voren weet je echt wel of je de volgende dag naar dit hotel gaat komen. Om dan daarna nog met argumenten te komen als "ja maar u was toch niet vol" of "ja maar, alle hotels in uw gemeente hadden allemaal nog kamers vrij" is een beetje kinderachtig.
Bovendien hebben zowel de ondernemer als de klant geen volledig inzicht in het gedrag van andere consumenten. Om terug te komen op de voorbeelden: misschien liep er bij het restaurant een grote groep langs die daar graag had willen eten, maar door het raam zag dat ze 1 tafelje te kort kwamen, of misschien hebben er klanten onverricht ter zake de meubelzaak verlaten terwijl ze graag die specifieke bank hadden gekocht als die daar nog had gestaan. Als je op het internet geen eenpersoonskamers meer aanbiedt omdat ze allemaal gereserveerd zijn, weet je nooit of die ene consument die op zoek was naar een single room bij een ander heeft geboekt of dat die grote groep bij een ander hotel heeft gereserveerd omdat ze net 1 kamer tekort kwamen om in dit hotel te passen. En de redenering dat je niet zou hoeven te betalen omdat andere hotels nog kamers vrij hebben slaat natuurlijk helemáál nergens op.

Geloof het of niet: deze twee argumenten zijn de belangrijkste om gratis onder een niet meer te annuleren reservering uit te komen. Juist in het laagseizoen komt dit heel veel voor. En juist buiten het hoogseizoen is  het extra moeilijk om weer van zo’n kamer af te komen. Hoe lullig mensen het misschien ook vinden, je gaat een rechtsgeldig contract met een ondernemer aan waarin dit duidelijk genoemd wordt. En dat contract werkt 2 kanten op. Want als klant accepteer je het toch ook niet als een hotel zegt "er zijn zoveel gasten die nooit komen opdagen of die last-minute afzeggen, dat we uw kamer maar alvast aan een ander hebben verkocht"?

dinsdag 15 september 2009

De drukte voorbij (deze week dan…)

We zitten nog te tollen van de slaap, maar het weekend hebben we goed overleefd! Nu hebben we het een paar daagjes rustig en dan zijn we weer bijna een week helemaal vol. We kunnen dus concluderen dat september als een trein loopt, de eerste helft van de maand hebben we al flink meer omzet dan de eerste helft van vorig jaar september!
Vandaag lijken we voor het eerst in lange tijd een normale Ruhetag te hebben, waarbij we niet alsnog de hele dag in touw zijn voor het bedrijf. We moeten wel naar de accountant en wat boodschapjes doen, maar niet zo drastisch als vorige weken. De weersverwachting was voor gisteren en vandaag niet zo goed, dus mede daarom is het nu even wat rustiger met gasten. Het is net gestopt met regenen en nu komt er een flauw zonnetje door, dus met dat slechte weer valt het ook wel mee.
Voor het weekend hebben we ons hotel in Venete geboekt, een hotel in Lissabon plus de vliegtickets en de cruise hadden we allemaal al, dus we zijn er bijna helemaal klaar voor. Nu nog een reisverzekering en wat leuke reisgidjes…