ons hotel

vrijdag 28 augustus 2009

Hoog en droog

Joehoe, het is vijf over 12 en we hebben eindelijk weer water! De hele ochtend hebben we geen water gehad door een probleem met de hoofdleiding ergens in de gemeente. Gelukkig hadden de meeste gasten er begrip voor en waren er vrolijk onder, er waren er maar 2 die vonden dat wij een shithotel waren. Sorry jongens, dit is toch echt overmacht… We hebben flessen mineraalwater ter beschikking gesteld zodat mensen in ieder geval hun tanden konden poetsen en dergelijke. Ook was er gewoon koffie en thee. Zelfs Christine heeft gewoon kamers schoon kunnen maken. Meer dan dat konden we toch echt niet doen.
Hier is het ondertussen onveranderd warm en druk. Nog altijd veel last-minuteboekingen, iedere keer dat we denken dat het rustiger is komen er op het laatste moment veel reserveringen bij. Er zit zelfs een kans in dat we de omzet van vorig jaar augustus alsnog gaan evenaren, of er slechts een klein beetje onder blijven steken. Niet slecht dus onder de omstandigheden.

donderdag 20 augustus 2009

Hoe til je je baas?

Gisteren weer een nieuw hoogtepunt in onze carriere, deze kenden we nog niet….. Gast checkt ‘s middags in en meldt zich ‘s avonds laat ineens aan de receptie met een raar verzoek. Of wij geen rekening uit konden schrijven voor het dubbele kamerbedrag, wat hij dan met zijn bedrijfscreditcard zou betalen en dan gaven wij hem de helft ervan contant terug. Zo kon hij zijn baas tillen en had hij een leuke bijverdienste. Ik dacht eerst dat mijn duits ineens zo slecht geworden was dat ik iets verkeerd begreep… Toen hij het nogmaals droog herhaalde bleef het daarna van mijn kant heel erg stil. Hahahaha!!! Alsof wij daaraan zouden meewerken. En dan wij zeker dubbele BTW afdragen aan de Belastingdienst en dubbele creditcardkosten afrekenen. Grapje zeker! Het antwoord was meteen pertinent NEE. Voor je het weet heb je hier de Belastingdienst op de stoep staan voor controle van je boeken, en in onze branche is het bovendien ook niet ongebruikelijk dat bedrijven natrekken wat de normale kamerprijs is van een hotel waar een werknemer een rekening van indient. Toen kreeg hij mij nog helemaal op de kast met de mededeling dat ik het misschien mijn man maar eens moest vragen… Euh…ik ben hier net zo goed de manager en het gebeurt gewoon niet. Pepijn was het er uiteraard geheel mee eens, dus bij hem was die man ook nergens gekomen. Vanmorgen is de man gelukkig normaal afgereisd.

woensdag 19 augustus 2009

En wie bent u dan?

Gisteren was het hier spitsuur met walkins zonder reservering. Zodanig dat we even overwogen om na de laatste incheck maar helemaal niet weg te gaan op onze rustdag, aangezien het zo goed liep. Pepijn kreeg op een gegeven moment een telefoontje van ene meneer X dat hij met nog iemand met de motor onderweg was en of we nog kamers vrij hadden. Ze moesten uit Zwiesel komen rijden, dat is normaal zo’n 40 minuten. Toen er precies na die tijd twee motorrijders binnen kwamen riepen we dus meteen "Ah, meneer X?" Nee dus, dit waren andere motorrijders op de bonnefooi, die ons wel heel toevallig in hetzelfde motorboekje als dat van meneer X gevonden hadden. Gelukkig hadden we voor hen ook nog een kamer. Zij hebben er hartelijk om gelachen en toen 5 minuten later meneer X en zijn bijrijder binnenkwamen lagen die ook in een deuk toen we het vertelden. De motorrijders hebben het hier zo naar hun zin dat ze verlengd hebben… Het zou eigenlijk deze week een slap weekje zijn, maar gisteren moesten we dus op stel en sprong weer extra personeel gaan regelen. Vorige week vrijdag had ik al tegen onze vaste gast gezegd dat het volgende week niet zo’n gekkenhuis zou worden als afgelopen week en toen was zijn geamuseerde opmerking dat we dat de week ervoor óók al gezegd hadden.

Nadat we de vele checkins allemaal ontvangen hadden, besloten we laat in de middag toch nog maar even een hapje buiten de deur te gaan eten. Gezien de zeer hoge temperaturen wilden we een goed restaurant met een heerlijk terras, en Pepijn zou wel heel graag Italiaans eten. We zijn dus naar het plaatsje Regen gereden, waar naast elkaar twee uitstekende italiaanse restaurants zitten met een prachtig terras aan de rivier de Regen. We hebben heerlijk buiten gezeten en heerlijk gegeten. In Nederland zou men je voor gek verslijten dat je even 80 km (40 heen, 40 terug) rijdt voor een restaurant. Hier is het echter de realiteit dat als je iets goeds wilt, je er dan ook voor moet rijden. Je gevoel van afstanden is hier heel anders, iets waar we met gasten erg rekening mee moeten houden, niet iedereen wil 80 km rijden.

Wij willen iedereen bedanken voor alle leuke en lieve reacties naar aanleiding van de vorige log. Natuurlijk willen we er niet mee ophouden, Pepijn al helemaal niet. We zijn altijd al voorzichtig geweest hoe we dingen zeggen, en we vermelden nooit namen van gasten of negatieve details waar iemand (behalve hooguit misschien de persoon in kwestie) iets in zou kunnen herkennen. Ook kan het best zijn dat we over iets loggen wat niet deze week is gebeurd. Het verhaal van de motorrijders is gewoon grappig en daar benadeel je ook niemand mee. Ook plaatsen we expres bijna geen foto’s, dan kunnen er per ongeluk ook geen gasten op staan. We hebben ook geen negatieve reacties gehad van gasten of zo, het viel alleen heel erg op dat het er ineens wel wat veel werden. We zullen in de toekomst voorzichtig blijven over wat we schrijven.

maandag 17 augustus 2009

Het is officieel

Het was net op de radio: hotels in Duitsland hebben erg veel last van "de crisis". Tien procent minder omzet over het eerste half jaar van 2009 is het gevolg. Zelf zijn wij er de eerste 6 maanden nog goed vanaf gekomen, met een plus van 9%. Daarna is het overigens voor ons ook ietsje minder gegaan, we staan op dit moment ook op een minnetje.

Wat ook officieel is, is dat onze voormalige gast zijn rechtzaak tegen ons heeft ingetrokken. Onze advocaat heeft eens een goed gesprek gehad met zijn advocaat wat hij er eigenlijk mee wilde bereiken. De advocaat heeft het heel snel en pijnloos geregeld, die kunnen we vaker inzetten als er nog eens wat is. Moraal van het verhaal: niet te lang zelf blijven modderen. Overigens een interessant punt: je kunt een politieagent die je een blaastest wilt afnemen of een kassiere die bij de supermarkt vraagt in je boodschappentas te kijken niet aanklagen wegens belediging, omdat deze persoon dit vraagt uit hoofde van zijn/haar functie. Dus ook een hotellier die vraagt of je wat gedronken hebt uit de minibar….

We hebben alweer gasten die de hele weblog hebben gelezen. Je weet dat mensen meelezen, maar als ze een week komen logeren en bij het inchecken al op de hoogte blijken te zijn van je hele hebben en houden is dat toch iets anders. Voor mij de vraag of ik nog wel met deze weblog door wil gaan in deze vorm. Aan de andere kant levert het blijkbaar ook positieve reclame op, want mensen boeken wel nadat ze de weblog hebben gelezen. Voor wie er meeleest…het is deze week 26 tot 32 graden en we hebben nog kamers vrij….

zaterdag 15 augustus 2009

weer een week voorbij gevlogen

Ja, we weten het: iedere keer als we willen gaan loggen komt er weer iets tussen. Druk, druk, druk…. De aankomende week lijkt het een beetje rustiger te worden, al komt er net weer een reservering voor vandaag binnen. Iedere dag komen we aan niets anders toe dan alleen het hoognodige: als de was gedaan is en de afwas, het ontbijt opgeruimd en de medewerksters klaar zijn met de kamers is het al weer tijd om het avondeten voor te gaan bereiden. Het kantoor ziet er uit alsof er een papierbom ontploft is, maar we hebben echt geen tijd om dat uit te zoeken.

Wat ook gigantisch veel tijd vreet, is dat we iedere week een discussie hebben omdat onze creditcardafrekening de laatste weken steeds niet klopt. Volgens de bank slagen wij erin in de gelijke seconde dat er betaald wordt met een creditcard of buitenlandse pinpas een terugboeking te doen op onze terminal. Stoer..we zijn ineens Superman geworden…. zo snel kan niemand typen…. Klopt natuurlijk van geen kant, en we zijn er inmiddels achter dat het probleem ligt in de link tussen de terminalprovider en de bank, dus helemaal niet bij ons of onze terminal. Eindelijk lijken we na een paar weken ellende serieus te worden genomen. Het kost helaas wel iedere week een halve dag heen-en-weer-bellen-en-faxen om de bank ervan te overtuigen dat wij écht niets fout doen en dat we toch wel heel graag onze centen willen hebben (…en snel een beetje, ja….). Het suffe is dat het heel vaak ook wél goed gaat, er lijkt geen patroon te zijn. Uiteindelijk krijgen we met 1 of 2 weken vertraging overigens wel ons geld.

Donderdag kregen we een leuke email: "wij hebben een reservering in uw hotel van vrijdag tot dinsdag en nu is mijn man zondag jarig en wil ik graag een taart bestellen". Het zei ons allemaal helemaal niets…Wij hadden gisteren zowiezo geen aankomsten met vertrek dinsdag, wij hadden niemand in de computer met die naam (ook niet voor een andere datum), wij hadden zelfs niemand met die naam een aanbieding gedaan… Dus hebben wij voorzichtig een mailtje teruggestuurd of ze nog even de boekingsdetails kon vermelden zoals reserveringsnummer of de naam van het reisburo. Toen er de hele dag geen reactie kwam, hebben we nog even een mailtje gestuurd dat we een reactie toch wel op prijs zouden stellen, aangezien we nu niet wisten of we een kamer voor haar vrij moesten houden. Het domme antwoord: "euh….kan het zijn dat er nog meer hotels in Duitsland zijn die Haus am Berg heten….?" Zoals jullie begrijpen hebben wij gisteren niemand aan de balie gehad met die naam.

zaterdag 8 augustus 2009

Zomer

Het is hier inmiddels echt volop zomer, zowel in temperatuur als qua aantallen gasten. Opvallend is het extreme lastminute boekingsgedrag: zo denk je niks te hebben en zo zit je bijna vol. Iedere dag moet er een medewerkster gebeld worden of die toch nog even kan komen werken en iedere dag volgt er een tripje naar het supermarktje in het dorp voor eieren, melk of iets anders wat snel even bijgehaald moet worden. Juli hebben we uiteindelijk met een kleine min afgesloten ten opzichte van de omzet van vorig jaar, maar uiteindelijk viel het toch nog wel mee. Zeer opvallend in de statistieken: onze groei heeft zich wel doorgezet, maar alleen bij de buitenlanders (+37%), de duitsers blijven massaal thuis (-66%). Gelukkig zijn het toch altijd al overwegend buitenlanders die de duurdere kamers met balkon nemen en ter plaatste ook nog veel uitgeven aan eten en drinken, dus daardoor viel het met de omzet toch wel mee. Opvallend is dat we sinds een paar dagen ineens veel aanvragen van duitsers krijgen voor kerst en oud & nieuw. Deze week is ook bekend geworden dat de werkloosheid niet verder is opgelopen en dat de export zelfs weer flink is gestegen. We hopen dat er dus een causaal verband is en het consumentenvertrouwen nu ook weer stijgt. Gisteren was ik bij de kapper en die klaagde ook steen en been.

Afgelopen woensdag hadden wij de eer om in het kader van het zomeranimatieprogramma het kampvuur te organiseren. Hiervoor hebben we de Ruhetag verplaatst van dinsdag naar woensdag omdat we anders niet weg konden. Gelukkig had iedereen hiervoor begrip. Het kampvuur is onderdeel van de sagen- en legendenwandeling, en als iedereen denkt dat hij ten einde is, komt ineens nog een "witte vrouw", een mytische figuur, uit de struiken voor het ultieme schrikeffekt. Aangezien ik de witte theatermakeup op mijn gezicht niet zo zag zitten wegens mogelijke allergische reactie, en we het zowiezo wel humor vonden dat de vrouw geen vrouw was, heeft Pepijn zich opgeofferd en een blonde pruik opgezet, een witte jurk aangetrokken en zich wit geschminckt. Totdat de pruik afging waren er een hoop mensen die het niet doorhadden, wel waren er een paar die al opgemerkt hadden dat de vrouw wel erg grote voeten had. Nou ja, het is natuurlijk donker, en de week ervoor was een collega met een baard de witte vrouw en dat had ook niet iedereen door. De foto’s zijn helaas niet veel soeps geworden…

zondag 2 augustus 2009

Nog steeds geen tijd

Zo even een paar minuutjes om snel wat te schrijven. Het is niet meer zo druk als vorige week, maar het loopt lekker door qua gasten, dus het loggen schiet er steeds bij in. Dit weekend waren er een heleboel last-minutes, de meeste pas een dag van te voren geboekt. Erg lastig met plannen, onze medewerkster werd vanochtend met bijna het dubbele aantal kamers geconfronteerd dan verwacht. Ook hadden we dit weekend voor het eerst in weken weer een redelijk aantal Duitsers, een opvallende ontwikkeling. Het weer is hier ondertussen heel zomers, met iedere dag temperaturen tot wel 26 graden. Niet dat we er wat aan hebben, we komen nauwelijks buiten.