ons hotel

donderdag 29 november 2007

Nieuw huisdier?

Pepijn zat gisteren bij de receptie en vroeg mij ineens of 1 van de katten misschien op de zolder zat. Euh, nee, hoezo? Hij meende toch echt "trip,trip,trip" boven zijn hoofd te horen. Ik dacht dat al die vrije tijd hem een beetje naar het hoofd gestegen was… Later op de dag zaten er in de gang bij de receptie ineeens 2 katten met grote ogen strak naar het plafond te staren. Toen ik later boven een trui ging aantrekken, hoorde ik iets wegrennen. Aaahhhh… de zolder heeft een nieuwe bewoner. Pepijn heeft net deze week het enorme wespennest verwijderd, en nu dit weer!

Vannacht zijn we er maar druk mee geweest. Wat het ook is, het is echt GROOT volgens mij. Met tussenpozen zat er achter de muur van onze slaapkamer iets te ritselen en te scharrelen. Het maakte ook sprongetjes. Uiteindelijk hebben we onze badjas aangetrokken en zijn we op verkenning uitgegaan. Het moment dat je de deur open doet en het licht aan doet, is het natuurlijk stil…We denken dat het een fret of een marter of zo is, gezien de zwaarte van de voetstappen (net zoiets als een kat), en het feit dat het sprongetjes lijkt te maken. In Amsterdam heb ik muizen gehad in het systeemplafond (de geestelijk gestoorde bovenbuurman voerde ze), en dat klinkt heel anders. Nu is het natuurlijk stil, maar wij voelen ons allebei gebroken door de voortdurende onderbrekingen in onze slaap.

***UPDATE***
Pepijn is samen met Jane de zolder opgegaan, maar ze kunnen niets vinden. Het is onwaarschijnlijk dat het een intimiderend dier is, want Jane loopt vrolijk te snuffelen met haar staart omhoog. Pepijn heeft zelfs al wat planken verplaatst, maar er rent niets weg. Tot vannacht dan maar weer….

woensdag 28 november 2007

Huisdieren

We kregen een vraag van een gast of we ook huisdieren accepteerden. Ze was helemaal blij dat dat kon. Ze ging namelijk haar hamster meenemen…. Wordt kerst en Oud & Nieuw een gezellige zoo met 2 katten, 3 honden en een hamster. O ja, en ook nog ongeveer 12 kinderen…..

Weekendje Passau

We hebben het de afgelopen dagen redelijk druk gehad met sollicitanten, aanvragen voor Oud & Nieuw en veel administratieve dingetjes, dus we hebben niet eens kunnen vertellen hoe het bal verder nou eigenlijk was!
Het bal was best gezellig, maar het blijft gewoon een erg grote zaal in een congrescentrum (denk hal van de RAI of zo), dus heel intiem of zo was het niet. We waren gelukkig met leuke mensen, dus we hebben een gezellige avond gehad. Er waren twee super-goede bands, de een speelde een beetje jazz-swing (geschikt voor ballroom dansen) en de ander wat hippere muziek voor het betere Jive en Samba werk. Het buffet was heel erg lekker, en daar hebben we ook wel 2 bordjes van opgehaald. We hadden een hotelletje geboekt in Passau, dat had een heel merkwaardige en vooral ook strakke parkeergarage (er zaten nogal veel strepen op de muur waar mensen het uitdraaien net niet gehaald hadden). Wij hadden eigenlijk al een taxi voorgesteld omdat wij onze auto er graag wilden laten staan, maar Christoph wilde rijden. OK, have fun! Hotel was in orde, maar niets buitengewoon bijzonders. Onze kamers zijn gezelliger. Het ontbijtbuffet was wel heel erg goed, wel een beetje jammer dat we er apart voor moesten betalen (was niet duidelijk uit de tekst op de website).
Helaas was de nachtrust kort, aangezien we de volgende ochtend om 10.00 uur al verwacht werden bij de vestiging van de dansschool in Passau. Tijdens het bal werd er een dansdemonstratie gegeven door 2 top-professionals, die in de top 3 van de wereld staan en ook meedoen met "Let’s Dance", de duitse versie van Dancing with the Stars.
De dansschool had geregeld dat deze mensen de volgende ochtend een gratis les zouden komen geven. Dat wilden we meemaken! Iedereen was natuurlijk redelijk gaar, dus of men er veel van onthouden heeft….
Aangezien het redelijk erbarmelijk weer was, en je dus eigenlijk de auto niet uit kon, zijn we maar rustig aan via een omweg naar huis gereden. Zo kwamen we in het bijzonder treurige kuuroord Bad Füssing. Mocht iemand je ooit een gratis reisje daarheen aanbieden, zeg dan dat je liever gewoon dood gaat…. In een klein plaatsje hebben we in een grieks restaurantje gelunched. Het laatste (gelukkig bekende) stuk naar huis viel er redelijk wat sneeuw en waren we blij bijna thuis te zijn vanwege de gladheid. Het is nu woensdag en we zijn nog steeds best wel moe van ons leuke weekend.

dinsdag 27 november 2007

Glamour

We hadden foto’s beloofd van het kapsel en "De Jurk" dus bij deze! De post-order cummerbund met strikje was er op tijd (vanuit de USA) én bleek inderdaad de juiste kleur licht turquoise. Op de foto’s neigt het wat naar lichtblauw maar dat zal aan de belichting hebben gelegen.
En vooruit, ook nog een tijdens het dansen, wel oppassen dat je niet op de jurk gaat staan!

maandag 26 november 2007

Dievengilde

We moeten de foto’s van het weekend nog bewerken en uitzoeken, maar ze komen echt! We zijn alleen zó moe…en ook druk bezig met andere dingen…. We hadden vanmorgen gelijk weer een aantal sollicitanten, en Pepijn is nu in een vliegende sneeuwstorm de parkeerplaats met de sneeuwploeg onderhanden aan het nemen. We wilden vanmorgen even een paadje naar de voordeur vegen, heeft iemand gewoon de sneeuwschep en de bezem, die naast de voordeur stonden, gejat!!! Ons vertrouwen in het ‘veilige’ Beierse Woud heeft wel een deuk opgelopen!
***UPDATE***
Pepijn zag de buurman, en besloot te vragen of die misschien iets gezien had m.b.t. schep en bezem. Die legde uit dat het "Kirchweih" was geweest dit weekend, en dat het dan traditie was dat kinderen alle losse voorwerpen uit de tuinen haalden en achter het kerkje opstapelden. Zo was de buurman al eens al zijn tuinmeubilair kwijt geweest en schijnt er zelfs ooit een complete tractor gestaan te hebben. Pepijn vond bij het kapelletje naast onze eigen spullen nog 5 sneeuwscheppen en 4 bezems… Vertrouwen in de mensheid weer hersteld! We worden blijkbaar als geintegreerd beschouwd, vorig jaar deden ze dit bij ons nog niet.

vrijdag 23 november 2007

Geen nieuws goed nieuws?

De verlossende fax uit München over de sterren is er nog steeds niet. Blijkbaar maken we het hen wel heel moeilijk om te beslissen. Wie weet is er een interne strijd tussen de eerste en de tweede commissie… In mijn optiek is geen nieuws slecht nieuws, dat betekent dat het géén hamerstuk is.

Het regent hier inmiddels sollicitanten. We hebben er nu al 4, en we hebben van het arbeidsbureau begrepen dat er mogelijk een nummer 5 gaat bellen. Vandaag is nummer 2 geweest voor een gesprek, en hoewel ze redelijk wat ervaring had, klikte het met de eerste toch beter. Ze was zowiezo zonder vooraankondiging maar 3 kwartier vroeger aan komen waaien omdat dat haar beter uit kwam. Niet zo’n binnenkomer! We staken net de eerste hap van ons brood in ons mond. Als ze nog tien minuten eerder was gekomen, had ze mij in mijn baljurk aangetroffen (we hebben allebei vandaag alles nog even ‘doorgepast’). Nummer 3 en 4 komen maandag, wordt dus vervolgd.

Wij gaan even genieten van ons bal-weekend in Passau. Tot maandag dus!

donderdag 22 november 2007

Sollicitanten

Gisteren is de eerste sollicitant geweest en morgen komt er nog eentje voor de baan als kamermeisje. We zijn wel blij dat er een tweede persoon opbelde, nummer 1 leek wel heel geschikt (had ervaring en sprak enig engels), maar zit met schooltijden van haar kind waardoor ze minder flexibel is. Ook is de vacature gemeld bij het regionale arbeidsbureau, dus misschien komt er nog meer. We hebben geen enorme haast, dus we wachten nog even af wie zich nog meer meldt. Eind december moet de werknemer wel inzetbaar zijn, we verwachten dan nogal wat gasten. De kamers voor kerstmis gaan inmiddels ook als warme broodjes, en wie vanaf de 27ste nog een kamer wil, heeft niet zoveel meer te kiezen.

Gisteren hebben we allebei ons haar laten knippen voor het galabal dit weekend. Gelukkig begint het met de sneeuw iets minder te worden, we moeten natuurlijk wel helemaal naar Passau. Na het knippen wilden we even een uitje, dus zijn we naar Bad Kötzting gereden. Op woensdagmiddag zijn de winkels daar vrijwel allemaal dicht (even vergeten), dus zijn we maar naar Straubing doorgereden. Daar hebben we wat kerst-cd’s gekocht (nu we wat meer gasten hebben met kerst zul je wel enig repertoire moeten hebben) en er lekker gegeten.

Vandaag zijn we een dagje rustig thuis aan het opruimen en rommelen (al hebben we wel een dagtaak aan alle emails), vanavond weer naar dansles.

dinsdag 20 november 2007

Kerststress

Vorig jaar heb ik er al eens over geblogd: kerststress in Duitsland. Eind september liggen de winkels al vol met speculaas en Lebkuchen, en begin oktober worden overal de kerstafdelingen in de winkels geopend. Nu de Adventperiode hier gaat beginnen, zijn de duitsers aan het eind van hun Latijn. Wat een stress! Op de radio wordt er al veel gepraat over wat je aan wie gaat geven, het regent al 2 maanden reclamefoldertjes, en onze vaste leveranciers begonnen in augustus al met het versturen van catalogi om te helpen herinneren dat je op tijd je kersttafelkleedjes en je kaarten moest bestellen. Onze ervaring van vorig jaar: begin december zijn de kerstafdelingen overal geheel geplunderd, loopt er niemand meer en wordt wat er ligt zwaar afgeprijsd. Het juiste moment om te gaan kijken dus!

Dit jaar doen we wel een beetje mee met de kerststress. We zijn al aan het bakken geslagen, want wij organiseren deze kerst namelijk een High Tea. Duitsers dwepen met alles wat engels is: ze kennen complete afleveringen van Monty Python uit hun hoofd, zijn dol op engelse thee, Harry Potter en John Cleese, en winkels met engelse produkten doen het in de grote steden goed. De damesroman-dweilboeken van Rosamunde Pilcher over Cornwall worden hier ook ijverig verfilmd door de ZDF. Wij hoorden van de glazenier dat de engelse tearoom in Bad Kotzting klanten trekt van 80 tot 90 km weg. Ze zijn alleen op zondag en feestdagen wel gesloten. Omdat er verder in Lam met de kerstdagen niet zo veel geregeld wordt, en er wel toeristen zijn en ook de lokalo’s zich een slag in de rondte vervelen, hebben we dit in de groep gegooid. Zelf hebben we een paar bezette kamers, maar kerst is qua hotelkamers nooit topdrukte. Tot nu toe hebben we al een aantal leuke reacties gehad, maar het is nog wat vroeg voor definitieve reserveringen.

High Tea met kerst.. dan dien je natuurlijk ook iets te maken wat traditioneel bij een engelse kerst hoort. Vroeger kochten we gewoon de Marks & Spencer leeg, maar die heb je op het vasteland van Europa nergens meer. We kwamen er achter dat je met je Christmas Cake 3 maanden van te voren moet beginnen, dus dat valt definitief af. Mince Pies hebben maar 3 weken nodig om helemaal lekker te worden, dus we zijn maar vast begonnen. Alle ingredienten (rozijnen, appels, enz) waren eigenlijk redelijk makkelijk te krijgen, maar wat is in hemelsnaam " suet" ??? Na een aantal woordenboeken kwamen we erachter dat dat niervet in het nederlands ofwel Rindertalg in het duits is. Ik dus goed gemutst naar een slager.  "Wwww..wat… zoekt u????" Een aantal oudere dames, die op hun beurt stonden te wachten, liep het water in de mond en zeiden samenzweerderig "dan ga je vast iets heeel lekkers bakken…" Ik heb uiteindelijk een ambachtelijke slagerij gevonden die wist wat het was en er misschien wel aan kon komen. Ik moest maandag even terugbellen, "want dan kwam de vers geslachte koe binnen". Gisteren kon ik het meteen op komen halen! Gistermiddag hebben we alles staan snijden en mengen en na een nachtje op een koele plek staat de vulling 3 uur in de oven. Straks kunnen we aan het deeg beginnen. Als het echt lekker is geworden, ga ik er een paar brengen bij de slagerij, ze waren zo nieuwsgierig wat ik met dat vet ging doen….

De volgende uitdaging worden de scones, die willen bij mij nooit goed rijzen. We hebben al engelse recepten gevonden waarbij aangeraden wordt extra bakpoeder te gebruiken. Hoera, ik ben dus geen ontaarde engelse, het is een normaal probleem!

maandag 19 november 2007

Sneeuwpret

Vanmorgen eindelijk mooi zonnig voor een fotootje: de afgelopen dagen hadden we veel sneeuwbuien met tussendoor "Hochnebel", sluierbewolking, waar je op een berg soms zelfs middenin zit. Niet erg fotogeniek dus tot vanochtend. Ondertussen dooit het overdag een beetje en vriest het in de nacht. Het asfalt van de parkeerplaats wordt zachtjesaan warm in de zon en ontdooit zichzelf, lekker makkelijk (nu we geen gasten hebben gaan we niet te fanatiek sneeuwruimen) net als de trap (links van het hotel) naar de voortuin en de receptie. 
Nog even een webcamplaatje van de Arber: de onderkant van de piste ligt nog eens 500 meter hoger dan het hotel, dus daar komt voorlopig geen sneeuwgebrek al dooit het hier beneden af en toe een beetje! Er wordt dan ook met man en macht gewerkt om de revisie van de gondelbaan op tijd voor het komende weekend af te krijgen, dat is dan 2 weken eerder dan gepland. Er zijn al andere liften open op de berg.

zaterdag 17 november 2007

In de aanbieding...

Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw…. Het houdt maar niet op met sneeuwen!

De foto lijkt zo grijs door de voortdurende sneeuwval. Inmiddels zijn we opgehouden met sneeuwruimen, je bent nog niet binnen of het is weer helemaal wit. Vandaag zou het minder worden en gaan wegdooien, maar als ik naar buiten kijk, zie ik toch wat anders. Wordt nog interessant vanavond: we zouden naar de dansavond, dat wordt weer over de bergpas glijden, ben ik bang….

Op de Grosse Arber ligt op de pistes al 1,35 meter sneeuw van uitstekende kwaliteit, en sinds vandaag zijn de sleepliften en de stoeltjeslift geopend. De skiverhuur in het dorp zou eigenlijk net als wij in november nog dicht zijn, maar toen ik er gisteren langs kwam, stond de winkel vol met mensen die skispullen uit stonden te zoeken alsof het de Dwaze Dagen van de Bijenkorf waren….
Mocht alles blijven liggen, gaan we 1 december weer open. Zo niet, dan wordt het midden december, want dan komt er voor die tijd toch niemand. Daarna loopt het storm, vooral tussen Kerst en Oud & Nieuw begint het krap te worden door "overlappende" boekingen. We hebben voor die periode nog maar 1 tweepersoons en 1 eenpersoons over, en met Oud & Nieuw zelf ook nog maar een paar kamers! Gasten waren wat langzamer met boeken dit jaar ivm het gebrek aan sneeuw vorig jaar, maar sinds de sneeuw ligt, zijn de kamers niet aan te slepen…..

vrijdag 16 november 2007

Rustigjes aan...

Er zijn in ieder geval 2 medewerkers van dit hotel die met volle teugen van hun rust genieten.
En als je niet mee wilt luieren, dan wordt je het werken gewoon onmogelijk gemaakt:
De tweebenige medewerkers hebben het ondertussen best druk met het aannemen van boekingen voor de feestdagen. De hele dag zijn we bezig met telefoon en email, het sturen van bevestigingen en het bijhouden van boekingssites. Tussendoor proberen we nog een beetje de woonkamer en de werkplaats op te ruimen, dat is nogal hard nodig. Je komt in ieder geval de meest verrassende dingen tegen "Goh, dit hadden we ook nog!" We doen het rustig aan, lopen op slofjes door het hotel en slapen lekker uit, maar toch zijn we de hele dag bezig met ditjes en datjes voor het bedrijf.

woensdag 14 november 2007

"psst....niet verder vertellen..."

Gisteren waren we toch een beetje moe van ons grote avontuur. We zijn maar eens begonnen aan die meter sneeuw op het tuinpad en de parkeerplaats. Natuurlijk was er een paar dagen geen sneeuw geruimd, dus het had alle tijd gehad om lekker op te stapelen. Daarna hadden we een lange warme douche nodig om alle ledematen te ontdooien en was het al weer avond. We werden ‘s avonds verwacht op de vergadering van de Wirtestammtisch, de informele samenkomst van hoteliers van het dorp. Bij binnenkomst vroeg het hoofd van de VVV samenzweerderig hoe het nu ging met de hotelkeuring.
"En, al wat gehoord…?"
"Nou, ze zijn afgelopen donderdag langsgeweest voor de herkeuring…"
"Jaha, dat weet ik heus zelf wel hoor…!"
"Ooh??"
"Ze hebben contact opgenomen dat ze jullie 3 sterren willen gaan geven en of wij dat OK vonden….. Maar euh…dat…euh..heb je niet van mij….ik mocht het officieel nog niet vertellen…. Ik dacht wel dat jullie het nog steeds niet wisten, want op het verkeersbord op de rotonde is de derde ster nog steeds afgeplakt met een stukje tape….Onderweg naar huis straks meteen even remmen dus om dat eraf te halen…."
"Als je het niet heel erg vindt, wachten we toch eerst even op de officiele fax…."

Vandaag is de voorzitter van de hotelketen waar we het eerder over hadden langsgeweest. Het klikte wederzijds goed, en waarschijnlijk willen we het wel gaan proberen. Ook belde er een vrouw uit het dorp op dat ze zich een beetje verveelde sinds haar kind naar de kleuterschool is en dat ze wat hotels aan het bellen was voor een baantje als parttime/oproep-schoonmaakster. Ze had wat ervaring bij een 4-sterren hotel in het volgende dorp en ze spreekt naar eigen zeggen ook engels. Volgende week komt ze kennis maken. Pepijn heeft maar even de hotelbond gebeld met vragen over contracten, salaris enzo. We weten niet of het wat is, maar dan zijn we vast voorbereid.

dinsdag 13 november 2007

Baljurk uit München

De volgende morgen regende en natte-sneeuwde het nog erg hard. Toen het heel even wat minder werd, hebben we wat foto’s lopen nemen rond het kasteel.

Onderweg naar het centrum werd het weer zulk beestenweer dat we besloten om Salzburg dan verder maar te laten voor wat het was. We hadden natuurlijk ‘s avonds al leuk rondgelopen. We hebben het advies gevolgd van Ineke en zijn naar het overdekte winkelcentrum Europark gegaan, waar ik enthousiast baljurken heb staan passen. Om 12 uur waren we klaar, het wilde niet lukken. Problem is dat ik rond de taille zo ben afgevallen dat ik maat 36 nodig heb, maar dat de jurk dan aan de bovenkant niet dicht kan omdat er nou eenmaal bij vrouwen wat in de weg zit. Bij een grotere maat slobbert het dan rond de taille.

Pepijn kwam met de redenering dat het niet zo ver om was om via München naar huis te rijden. Anders hadden we er 3 tot 3,5 uur over gedaan op de provinciale weg, nu was het ruim een uur naar München en dan onder ideale omstandigheden 2,5 uur naar huis. Om even na enen waren we in het overdekte winkelcentrum Olympia in München. Daar een broodje gegeten en weer alle winkels af voor een jurk. We hebben nog pogingen gedaan voor een aparte rok en top, maar ook dat lukte niet.

Om 4 uur besloten we nog even het centrum in te rijden en nog een uurtje wat warenhuizen te proberen. Meteen de eerste jurk bij de eerste winkel was raak. Ik heb er nog een paar gepast, maar deze was het gewoon. Het was een enkel stuk, dus ze hadden hem afgeprijsd. De verkoopster was bereid er nog 30 euro af te doen, dus uiteindelijk heeft hij ook geen vermogen gekost. Wat een mazzeltje! Bij een tassenwinkel aan de overkant was opheffingsuitverkoop en daar hing een avondtasje in precies de juiste turquoise kleur op mij te wachten voor de halve prijs. Bij een goedkope sieradenwinkel naast de parkeergarage vonden we een diadeem met glittertjes en een ketting in dezelfde kleur. Alle accessoires hebben mij minder dan die uitgespaarde 30 euro gekost! Foto’s van de outfit volgen later, om nou speciaal alles voor deze log aan te trekken….

Inmiddels was het al 19 uur geweest en hebben we bij een steakhouse heerlijk gegeten. Tot Teisnach ging het naar huis rijden prima, toen begon de sneeuw weer met bakken uit de lucht te vallen. Vanaf Bodenmais was er bijna geen doorkomen aan, we kwamen zelfs een vrachtwagen tegen die noodgedwongen aan de kant van de weg aan het overnachten was. We zijn weer stapvoets over de bergpas bij Eck naar huis gegleden. Gelukkig hebben we hele goede winterbanden, we hebben de sneeuwkettingen niet nodig gehad. Rond half 12 waren we thuis, dus we hebben er ongeveer 3 uur over gedaan, valt nog mee.
Vandaag hebben we uitgebreid sneeuw staan scheppen, en voor de rest doen we het rustig aan.

Salzburg

Toen we zaterdagmorgen de gordijnen open deden, was de wereld heel erg wit. Volgens de weersverwachting zou er op zondag nog een halve meter bij vallen. Aangezien wij zondagmorgen heel vroeg naar Salzburg zouden vertrekken, hielden we met het ergste rekening. Zondagmorgen reden we om 8 uur weg, en was de conditie van de wegen hier in de omgeving niet echt joepie te noemen, we hielden er zelfs al serieus rekening mee dat we Salzburg misschien wel nooit zouden halen. We zijn stapvoets de pas bij Eck over gegleden, en de weg naar Bodenmais lag bezaaid met als luciferhoutjes omgeknakte bomen. Op sommige plaatsen had je er met een bredere auto niet langs gekund. Pas in de buurt van Deggendorf werd het beter, en konden we wat meer doorrijden. Uiteindelijk werden de winterse omstandigheden minder en minder, totdat er helemaal geen sneeuw meer lag. Zelfs aan de alpenrand lag helemaal niets, en in Salzburg stortregende het alleen maar.

Uiteindelijk waren we even voor 12 uur op de beurs, dus we hebben het uiteindelijk nog heel erg snel gedaan. De beurs was groot, maar veel dingen heb je al of gewoon helemaal niet nodig, dus dat kan je overslaan. We hebben redelijk wat tijd doorgebracht bij onze broodleverancier, die had niet alleen alle produkten uitgestald staan, je mocht ook echt alles proeven. We wilden graag wat andere dingen uitproberen voor ons ontbijtbuffet, aangezien een aantal dingen niet zo goed gegeten worden. Ook hebben we heerlijke taart geproefd die we als dessert kunnen serveren. Om half 5 hebben we in het restaurant een grote mok thee gedronken en zijn we naar het hotel gegaan. Dat was nog even zoeken, omdat we zo slim waren geweest allebei een routebeschrijving uit te printen en ze allebei thuis te laten liggen…

Tsja, wat zullen we eens zeggen over het hotel? Wij vonden het niet echt 4-sterren. Het was een erg mooi kasteel, en de openbare ruimtes waren echt top. De kamer was echter heel erg stoffig en slecht schoongemaakt, onze kamers zijn kleiner maar beter en completer ingericht. Er ontbraken allerlei elementaire dingen, zoals pen en papier, hoe je de receptie bereikt, hoe je de telefoon gebruikt, hoe laat het ontbijt is, enz. Het personeel was heel erg vriendelijk, maar zeer onervaren en dus ook erg nerveus. We konden ondanks de wervende teksten op internet daar niets te eten krijgen en de "paar minuten te voet" naar de stad bleek een goed half uur te zijn.  In een vliegende regen-, hagel- en natte sneeuwstorm zijn we dus naar het centrum gereden, waar we in de oude stad kleumend en nat onder een parapluutje 2 uurtjes nog een beetje aan sightseeing gedaan hebben. Uiteindelijk zijn we bij een klein gezellig grieks restaurantje neergestreken, de typisch oostenrijkse restaurants hadden ongezellig groot licht of serveerden schnitzels en braadworsten (net als hier dus). Terug bij de parkeerplaats was de kater groot dat we in een uitgestorven stad op zondagavond in november 12,20 euro mochten betalen voor 3 uurtjes parkeren. Terug in het hotel nog uitgebreid alle foldertjes bekeken en toen lekker naar bed.

donderdag 8 november 2007

Fingers crossed

De keuringscommissie is net weg, en het lijkt erop dat alles dit keer wel goed is gegaan. Het waren hele leuke mensen en ze kwamen heel erg positief over. Nu is het wachten op de eindbeslissing uit München, dat gaat nog een paar weken duren. Ons werd gemeld dat we de 2 sterren Superior in ieder geval wel zullen krijgen, en tussen de regels door lijkt drie sterren een haalbare kaart te zijn.
Zo… en nu gaan we lekker van onze vrije dagen genieten…..

zondag 4 november 2007

Sound of Music

Vroeger ook de film The Sound of Music 10 keer gezien? Ik (N) in ieder geval wel, en ik ken nog alle liedjes uit m’n hoofd. We gaan volgende week een nachtje logeren in het prachtige kasteel in Salzburg waar die film is opgenomen. Het boeken van een hotel in Salzburg voor volgende week had nogal wat voeten in de aarde, aangezien er dan meerdere beurzen zijn. We konden kiezen uit krankzinnig dure moderne blokkendozen van de een-of-andere keten, of ietsje goedkoper maar dan echt treurig met douche op de gang (die hadden duidelijk de prijzen waanzinnig verhoogd). We hebben uiteindelijk na lang zoeken iets gevonden waarvan we hopen dat het echt leuk is. Wij hebben in ieder geval verlekkerd zitten kijken naar de foto’s. Aangezien we verder niet met vakantie gaan, hebben we onszelf gekieteld!

vrijdag 2 november 2007

Spierpijn

We hebben spierpijn van het klussen. Pepijn kan bijna niet meer rechtop staan na honderden meters tapijtleggen, en ik kan mijn armen bijna niet meer omhoog houden na honderden meters verven. We zijn supergedreven om zoveel mogelijk te kunnen doen voor de hotelinspectie komt. Aangezien het hier nog een beetje een bouwterrein is, komen de foto’s later. Vanmiddag worden we de deur uit gedwongen, want de verf en het afplaktape zijn bijna op, de koelkast is bijna leeg en we hebben gordijnhaakjes nodig. Gelukkig even vrij, misschien eten we wel een hapje in Straubing.

Volgende week hebben we een leuk uitje gepland als de hotelinspectie weg is. We gaan ieder jaar naar de Beierse hotelbeurs HOGA. Dit jaar zijn ze zo handig geweest om hem in maart in te plannen tegelijktijd met de veel grotere internationale hotelbeurs INTERNORGA in Hamburg. Alle standhouders gaan natuurlijk daar naartoe, dus is de HOGA in München afgelast. Jammer, jammer. Nu kregen we van 1 van onze contacten de tip dat iedereen met zijn standje is uitgeweken naar de hotelbeurs "Alles für den Gast", die volgende weekend in Salzburg gehouden wordt. Salzburg is voor ons ongeveer drieeneenhalf uur rijden, en het is een hartstikke leuke stad, dus we slapen daar een nachtje. Kan ik gelijk kijken of ik daar een mooie baljurk kan kopen. Over 3 weken hebben we namelijk een groot galabal in Passau. Omdat wij niet midden in de nacht in de feestkleding nog bijna 2 uur naar huis willen rijden over misschien wel gladde of besneeuwde wegen, hebben we een nachtje gereserveerd in een hotel. Christoph en Susanna waren gelijk enthousiast en hebben daar ook een kamer geboekt om er met z’n vieren een gezellig weekend van te maken. Omdat ik zo ben afgevallen, slobberen alle baljurken om mij heen, en moet ik een nieuwe. Pepijn is nog nooit in Salzburg geweest, voor mij is het 20 jaar geleden.