ons hotel

dinsdag 16 november 2010

Volgende

Pepijn is de volgende die het hotel een paar dagen verlaat voor een goed doel. Hij gaat vandaag naar de vakantiebeurs in Leipzig. Gisteravond hebben we folders zitten vouwen en hebben we pamfletjes met de speciale aanbiedingen geprint. Hij heeft ook de laatste paar dagen hard gewerkt aan een nieuwe internetsite. De site is nog niet helemaal af, maar begint steeds leuker te worden. Het is in ieder geval een verbetering.
Ondertussen ben ik langzaam ziek aan het worden. Mijn voorhoofdholtes doen vreselijk zeer, net als mijn keel en al mijn gewrichten, ik heb opvliegers en mijn trommelvliezen ploppen de hele tijd. Zondag moet het echt over zijn, vliegen met verstopte holtes is echt geen fun.
Het weekend hadden we ineens mensen die binnen kwamen op zoek naar een kamer. Walk-ins in november? Het moet niet gekker worden! Uiteindelijk zijn ze in plaats van 1 nacht twee nachten gebleven, want ze waren "begeistert". We hebben nog steeds gasten, donderdag checkt de laatste uit. Gisteren kregen we ineens nog een Deense zakenreiziger. We hebben deze november al 5x zoveel gasten door de deur als vorig jaar november, en we hebben 4x zoveel eten en drinken verkocht als november 2009.

vrijdag 12 november 2010

Back in town


Ik (N) ben weer terug op het honk. Pepijn heeft het fort de afgelopen dagen uitstekend bewaakt, zodat ik met een gerust hart kon congressen en vergaderen. Ik ben naar huis gekomen met een karrevracht aan nieuwe ideeen, met de bevestiging dat we het goed doen, of met de wetenschap dat we terecht over een bepaalde koers twijfelden. En met de verzekering dat andere horeca-ondernemers in Duitsland het op het moment net zo moeilijk hebben als wij. 2009 en 2010 is voor iedereen een heel slecht jaar geweest: 2009 omdat gasten door de crisis weinig uitgaven of zelfs helemaal wegbleven, en 2010 vanwege het WK en het slechte weer in de cruciale maanden. Ik was om 21.30 thuis, maar Pepijn en ik hebben tot 1 uur 's nachts gepraat. Dingen waarover we het eerder niet geheel eens waren (bijv dingetjes in het prijsbeleid, personeelsbeleid, avondmenu, enz) hebben door 2 verschillende seminars een plaatsje gevonden, door van vele experten verschillende meningen te horen die aansloten bij mijn mening of die van Pepijn.
Thuis wachtte er natuurlijk bergen hotelwas op mij, die ik nog weg wil werken voor de vakantie. Nog iets meer dan een week en dan moet de koffer klaarstaan. In de tussentijd gaat Pepijn volgende week ook nog naar de vakantiebeurs in Leipzig. De dag dat hij er staat is in de deelstaat Saksen toevallig een officiele feestdag (evangelische Buß-und Bettag), dus er worden heel veel bezoekers verwacht. Hij heeft al gezegd dat als hij het gevoel heeft dat hij veel staat te verkopen dat hij er misschien nog een dagje aan vast plakt. Mijn zegen heeft hij. Door de ongelukkige ligging van de december-feestdagen in en om de weekenden zijn we nog lang niet vol voor die periode. Alle collega's klagen overigens over hetzelfde probleem. Potentiele gasten willen alleen vr 24-zo 26 december en vr 31 december-zo 2 januari. Als je die boekingen zo zou aannemen, ben je de rest van de kerstvakantie leeg.
Ondertussen kabbelt het hier met de gasten rustig door. Het weer is vandaag niet zo joepie, er is vannacht een stormfront langsgetrokken. Bij de voordeur was de verlichte plantenbak omgewaaid. Echt november-herfstweer! Doordat er warme lucht over de Alpen komt, wordt het vanaf morgen de hele volgende week ongewoon warm voor de tijd van het jaar (15 graden, in de buurt van de Alpen zelfs 18 graden!). Er wordt op de radio gesproken van "voorjaar", zo heerlijk weer zou het moeten worden de komende dagen.

maandag 8 november 2010

Voorpret


Zo, de vakantie is geregeld! We beginnen en eindigen hier:


En voor de rest gaan we hier heen:

en hier:

en hier:



Hoe kan dat in 1 vakantie? Nou, met dit vervoermiddel lukt dat wel:

13 dagen Rome-Egypte-Chios-Istanbul-Kusadasi-Athene-Napels-Rome! Onze vierde cruise, we worden oude zeerotten. En dat al over 13 nachtjes slapen….We hebben net de vlucht geboekt en het hotel voor de nacht voor de cruise. Nu nog de reisverzekering, de tour naar de pyramiden, de parkeerplaats op München Airport en het hotel in Rome voor na de cruise.
Met een dikke klapzoen voor Petra in New York voor de geboden hulp bij de boeking!

Tijd voor heel veel research hebben we de komende weken niet, vanaf morgen ben ik 3 dagen weg naar een symposium in Würzburg en een TipTop-cursus daar in de buurt, en volgende week is Pepijn een paar dagen weg naar de vakantiebeurs in Leipzig.

zondag 7 november 2010

Hoogteziekte ?


Laagseizoengasten…zucht…. Als je denkt dat je alles gehad hebt…. Vanaf het inchecken liep een gast te zeuren dat ze zo duizelig was en misselijk, want….tromgeroffel….ze had last van hoogteziekte!!!! Grinnik. Kijk maar eens op Wikipedia, hoogteziekte komt alleen voor boven de 2500-3500 meter, en dus echt niet op 550 meter hoogte. Vandaag zijn ze een dag eerder vertrokken, want "pepermuntthee drinken hielp ook al niet". Ik heb gewoon op de man af gevraagd of er misschien iets met het hotel was, we willen niet achteraf gezeur met de touroperator hebben. Nee, nee, dat was het niet, ze was gewoon erg gevoelig voor dit soort dingen. En haar arme schat van een vriend maar begrijpend knikken….

(PS: later op vakantie zaten we een antwoord op het bezwaar van de touroperator te typen: ze wilden geld terug omdat het hotel niet in orde zou zijn geweest)

vrijdag 5 november 2010

Neerbuigend

Het gebeurt niet vaak dat gasten over een andere gast klagen. Het gebeurt eigenlijk bijna nooit dat meerderegasten over 1 en dezelfde gast klagen. En dan al helemaal niet over het feit dat die gasten het personeel slecht behandelen. Kun je nagaan… We hebben nu echt een stel in huis…pfff… we hangen echt de vlag uit als die vandaag weggaan. Zo neerbuigend zijn we echt nog nooit door iemand behandeld. Ze betalen het minste van alle gasten, stelen ook nog dingen van het ontbijtbuffet, behandelen ons als persoonlijke slaaf, proberen andere gasten op te hitsen tegen ons (die het hier fijn vinden en er niet gediend zijn dat er iemand aan hun tafel staat te zeuren), ruiken zo naar zweet dat de hele gang ernaar stinkt, en zijn ook eens oliedom. Een fatale combinatie.

Voor de rest hebben we leuke gasten. Er is best nog wel wat loos voor de tijd van het jaar. Ook volgende week hebben we nog best het een en ander in huis. Buiten begint het nu echt herfst te worden. De wind waait om het huis en de bladeren liggen nu toch wel van de bomen af. De gondelbaan van de Arber en de stoeltjeslift bij de Hohenbogen zijn al buiten gebruik vanwege onderhoud, en volgende week sluiten er nog een aantal attracties tot het begin van het skiseizoen. Het laagseizoen is officieel gearriveerd!
Onze eigen vakantie is nog steeds een niet-besloten zaak. We hebben al door dat er een hoop last-minutes te boeken zijn en wachten het nog even af. De echt leuke dingen lijken nog steeds in prijs te zakken, dus we hopen een paar dagen voordat we het hotel sluiten een echt leuke slag te slaan. En zoniet, nou ja, dan gaan we toch naar een simpel hotel in Turkije of zo. Ondertussen zijn we boos op Princess Cruises. Ze verkopen leuke lastminute cruises, maar als je die als inwoner van Duitsland wilt boeken moet je 3x zoveel betalen als bijvoorbeeld een Amerikaan. Ze vertellen als je opbelt doodleuk er zelf bij dat als je een Amerikaans adres van een bekende opgeeft, ook als je daar helemaal niet woont, dat je dan wèl voor die prijs kunt boeken. Er is geen cruiseline die zo'n groot onderscheid in prijs maakt tussen nationaliteiten als Princess. En ondertussen is die boot meer dan de helft leeg. Volgens ons ben je als ondernemer dom, er is niets bederfelijkers dan een hotelkamer of hut op een cruiseschip. Is de nacht voorbij of het schip verlaat de haven, dan heb je niks verdiend.

woensdag 3 november 2010

Bijkomen

Heel langzaam wordt het rustiger. We hebben nog steeds redelijk wat gasten, maar je merkt dat het nu echt rap richting laagseizoen gaat. Volgende week en de week erna hebben we tot nu toe alleen nog een reservering voor onze vaste gast staan en verder niets. Zoals al gezegd, het weekend was een gigantisch gekkenhuis, maar wel een gezellig gekkenhuis. De stapels wasgoed zijn monumentaal, nog niet alle kamers zijn weer schoon en wij zijn totaal gesloopt, maar de omzet van oktober is maar liefst 68% meer dan vorig jaar oktober. Leuk dus zo'n lang weekend, hopelijk komt dat vaker voor. Volgend jaar zijn er een aantal lange weekenden, onder andere naast de gebruikelijke zoals Hemelvaart, Pinksteren en Frohnleichnam ook met Drie Koningen, Maria Hemelvaart, Reformationstag/Allerheiligen en Wiedervereinigungstag. 
Pepijn heeft helaas een zware verkoudheid van een gast opgelopen. Hij voelt zich niet ziek, het is alleen vervelend dat het water gisteren de hele dag uit zijn neus liep. Gelukkig was het Ruhetag, en hoefde er niemand boven een pan te gaan staan snotteren. Nee even serieus, hij is ook zorgvuldig bij alle ontbijtprodukten weggebleven.

maandag 1 november 2010

Zijn we niet iets vergeten?


We zitten nu totaal gesloopt in kantoor te hangen. We hebben net de laatste hoofdgerechten van dit totaal krankzinnige lange weekend geserveerd. We hebben hele zere voeten en mega-slaapgebrek. Pfff…het leek wel Kerst en Nieuwjaar-gekte…..Het was vanmorgen bij het ontbijt voor een aantal gasten wachten of tafels delen. Tafels delen dus, het werd nog erg gezellig. We waren echt bijna helemaal vol, op de driepersoonskamer en een eenpersoonkamer na. Gisteren hebben de dames samen alle kamers schoongemaakt, vandaag moesten we dat ook nog eens zonder hulp zelf doen. Christine heeft op maandag een andere baan en Sandra had vantevoren vrij gevraagd (ook gekregen, want wat doet een maandag in November nou gemiddeld?), dus we konden zelf de gympies aan trekken en met de stofzuiger en de dweil door alle kamers joggen.We hebben daarnaast ook nog grote hoeveelheden avondeten verkocht. Toen een Frühschoppende stamgast (ja, die hadden we er ook nog bij!) gisterochtend vroeg waar Pepijn was, antwoordde die dat de ketting waarmee hij aan de afwasmachine geketend was niet lang genoeg was.
Opeens ging er bij ons een lampje branden. Er was toch dit weekend wat? In de hele consternatie zijn we helemaal ons 15-jarige jublileum op de 30ste vergeten. Nou ja, nog 2,5 week en dan zijn we 2,5 week dicht wegens vakantie. We weten nog niet waar we heen gaan, maar dan gaan we maar eens goed vieren dat we het al 15 jaar samen uithouden. We hebben een aantal cruises op het oog, een paar gaan onder andere naar Israel. We willen wel graag naar de kruisvaarderstad Akko, om daar het bankje op de boulevard te zoeken waar we bij zonsondergang op 30 oktober 1995 onze eerste kus uitwisselden. Zou het er nog staan? Daar moeten we overigens niet persé heen, we hebben ook een aantal andere leuke last-minutes gezien. Het is tenslotte laagseizoen (dachten we….).