Vandaag hebben we geen Ruhetag, vanwege de twee feestdagen dit jaar leek het ons een stuk beter om voor een vol hotel aanwezig te zijn, en ook misschien vanavond nog wat geld te verdienen met het restaurant. Na morgen valt het echt helemaal dood met de boekingen, en weten we vrijwel zeker dat de hele inhoud van de koelcel de bioton in mag. Probeer het dan maar aan blije gasten te serveren vandaag!
Het lange weekend was goed geboekt, de reden was dat dinsdag dit ene jaar een vrije dag in heel Duitsland was. Vanwege 500 jaar Luther, kreeg heel Duitsland dit jaar Reformatiedag vrij en niet alleen de protestante Bundesländer. 1 november is natuurlijk in katholieke Bundesländer zowiezo altijd een vrije dag. Mensen hoefden dus alleen maandag erbij te nemen om 5 dagen vrij te hebben We waren eerst helemaal vol, maar er vielen wel wat kamers uit vanwege slecht weer op zaterdag. Een aantal mensen zijn vroeger naar huis gegaan, een aantal mensen zijn niet gekomen, maar daar is gelukkig allemaal wel voor betaald. We zijn al sinds vrijdag vol in touw, dus na 5 dagen voelen we ons heel erg overreden. Dat is ook omdat laagseizoengasten mentaal heel belastend zijn. We kunnen deze week weer een boek schrijven over alle onzin die we meegemaakt hebben.
Woensdag hadden we een aankomst die 5 nachten zou blijven. Een eenpersoonskamer, waar we niet altijd blij mee zijn. aangezien we alleen maar tweepersoonskamers hebben en 1 persoon een stuk minder uitgeeft, en bovendien veel alleenreizenden van ons verwachten dat wij 24/7 het entertainmentcomité zijn. Deze gast belde om 20:30 uur dat hij in Amberg was, en dat voor 22 uur
inchecken krap werd. Amberg is namelijk precies anderhalf uur rijden.
Pepijn heeft dus beloofd te wachten, en afgesproken dat er voor 22 uur nog even telefonisch contact zou zijn waar de gast zich dan bevond. Om 23:45 uur, drie uur en een kwartier
later, was de gast er nog steeds niet, en ondanks 4 of 5 pogingen van Pepijn werd het mobiele nummer niet opgenomen. Tijd voor Pepijn om af te sluiten
en naar bed te komen. Toen we beiden in diepe slaap waren, werden we om 01:30 uur uit bed gebeld door iemand die voor de
deur stond. Pepijn is in zijn badjas gaan opendoen, en er stond een echtpaar op de stoep die een oudere man kwam afleveren die heftig naar rook en alcohol stonk. Hij leek zich niet te realiseren hoe laat het was en dat Pepijn niet eens schoenen aan had.
De volgende 2 dagen kregen wij een rare indruk van deze man. Hij ging nergens heen, ook niet met het gratis openbaar vervoer, stelde aparte vragen, en deed vooral heel erg onvriendelijk en agressief tegen ons allemaal. Op vrijdagmiddag kwam hij naar Pepijn met de vraag waar zijn auto was. "Euh... u bent hier door 2 mensen afgezet, u had helemaal geen auto toen u hier aankwam...." Daarop wilde de man weten wie dat echtpaar dan was, maar dat wisten wij natuurlijk niet. Ineens kwam hij na even nadenken met de mededeling dat hij autopech had gehad en door de ADAC was geholpen. Na een telefoontje bleken die hem te kunnen helpen, de auto stond in Kötzting. Met een door de ADAC betaalde taxi is hij de auto gaan halen.
De volgende ochtend vroeg hij tijdens het ontbijt aan 1 van onze werkstudentes of je hier 's avonds eigenlijk ook kon eten. Zij vond het nogal een rare vraag, want hij had hier iedere middag en iedere avond al gegeten. Hij ging helemaal uit zijn dak tegen haar, ze was maar een domme Tsjech en ze moest maar eens duits gaan leren, ze begreep er duidelijk maar helemaal niks van.... Daarna stond hij ineens bij Natascha aan de balie met een autokaart. Hij wilde graag naar Braunschweig gaan rijden. Toen zij aan hem vroeg of hij wel wist hoe ver dat was (536 km enkele reis), werd hij ook onredelijk agressief tegen haar. Ze wist duidelijk niet eens waar Braunschweig was, blablabla.... Uiteindelijk kwam eruit dat hij wilde vertrekken. Hij wist niet waar de kamersleutel was, hij wist niet waar zijn portemonnee was, hij had de helft van zijn spullen nog in de kamer, maar hij wilde naar Braunschweig. Het werd niet helemaal duidelijk of hij wel wist dat hij eigenlijk voor nog 2 nachten geboekt had..... Natascha en de kamermedewerkster zijn meerdere keren naar de parkeerplaats gelopen met nog meer gevonden voorwerpen en werden iedere keer getrakteerd op een gemene scheldkannonade. We waren blij toen hij weg was.
Dan hadden we een gast die heerlijk bij ons had gegeten en vol lof was over de keuken, maar bij het afrekenen nog wel even willen zeuren dat het hem hogelijk had geirriteerd dat de pompoensoep groen was. Welke groene kleur?? Die soep is knaloranje..... En maar doorzeuren....
Daarna kwam hij nog even langs de receptie om nog even door te gaan tegen Pepijn. Typisch laagseizoengasten: zo'n ongelukkig leven dat je moeilijk gaat doen in een hotel om negatieve aandacht te krijgen. Gistermiddag kwam hij naar ons toe, met weer nieuwe aandachttrekkerij. Hij wist wel dat de laatste etensbestelling voor 20 uur moest worden opgegeven, maar hij had bedacht dat hij om 21:45 uur kwam eten. Met onze allervriendelijkste glimlach hebben we die bestelling maar even laten gaan, vooral omdat er de dag ervoor alleen 1 soep van € 3,50 en 1 voorgerecht van € 6,90 was gegeten door hem en zijn vrouw.Voor een tientje omzet gaan we ook de keuken geen twee uur langer open houden.
Morgen checkt bijna iedereen uit, dan kabbelen we nog een paar dagen door voordat we het weekend sluiten. Volgende week hebben we dan onder andere nog een vergadering en een paar andere zakelijk dingetjes.
ons hotel
dinsdag 31 oktober 2017
zaterdag 21 oktober 2017
De laatste twee weken!
Dit seizoen is weer omgevlogen. Het is niet te geloven dat er nog maar 2 weken over zijn totdat we november en december dicht zijn tot Kerst. Eigenlijk zijn we officieel open tot 5 november, maar vanaf 2 november hebben we zoals het er nu uit ziet misschien al geen gasten meer. Volgende week mogen we nog even 1 keer knallen, dan hebben we een superlang weekend wat al bijna helemaal vol geboekt is, met op dinsdag Reformationstag en op woensdag Allerheiligen.
Deze week was het stralend weer, dus hebben we dinsdag heerlijk gewandeld, en gisteren hebben we de ramen van de bibliotheek en de massagepraktijk aan de buitenkant geverfd. Pepijn is enthousiast aan het klussen in en om het pand.
We zijn ook al een beetje in vakantiestemming. We gaan dit jaar backpacken in Azie, omdat ik een waanzinnig goedkope vlucht had gevonden was dat dit jaar te doen. Twee weken geleden konden we dus onze reisinentingen laten vernieuwen. Normaal hebben we nooit last van het prikken, maar ik heb toch wel een paar dagen een erg stijve arm gehad.
Bij deze wil ik ook iedereen op het hart drukken vooral het inentingenboekje wat je als kind hebt gekregen, goed te bewaren! In een van de landen waar wij heen gaan, heerst een mazelenepidemie, en veel mensen in NL geboren tussen 1965 en 1975 blijken onvoldoende of niet ingeent tegen mazelen. Wij horen dus beiden tot de risicogroep, en hadden geen idee of we wel de juiste mazelenprik gehad hebben als kind. Het boekje was natuurlijk nergens te vinden.... Als je echter onnodig een extra keer BMR laat prikken, terwijl je wél ingeent was, kun je mogelijk als volwassene flink ziek worden van die prik. Onze duitse huisarts wilde de injectie daarom dus eigenlijk niet zomaar lichtzinnig geven.
Ik kreeg echter online een goede tip: als je geboren bent na 1970, en je hebt je shots in Nederland via een campagne van overheidswege gehad (dus niet privé via de huisarts, maar via een consultatiebureau, via de schoolarts of in een sporthal), is er een kansje dat het RIVM deze gegevens misschien heeft. Ik heb ongelofelijk geluk, het centrale archief van het RIVM Zuid-Holland bleek ál mijn inentingsgegevens te hebben! De bijzonder aardige mevrouw kon zo alles oplepelen uit haar database. In maart 1982 blijk ik voorzien van een deugdelijke mazeleninjectie. Lang leve de Nederlandse ambtenarij!
Pepijn is echter geboren in 1969, en heeft niet dat geluk. Ik heb het RIVM Regio Eindhoven gesproken, maar helaas hebben ze niks van voor 1970.... Volgens de huisartsenpraktijk uit zijn jeugd (de huisarts is er nog steeds!) is de kans echter 99% dat ook hij is ingeent, al hebben ze geen gegevens meer. Pepijn denkt dat hij mogelijk zelfs de mazelen gehad heeft als kind, hij weet nog dat hij in quarantaine moest, dus dan ben je zowiezo ook beschermd.
Vorige week had ik nog een avontuur: ik zou een collega in Cham die erg omhoog zat een paar dagen gaan helpen als serveerster. Het plan was, dat als het wederzijds beviel, ik dan in de winter 2-3 dagen daar zou blijven werken. In de winter is het hier door de weeks toch dooie boel overdag, en een beetje een zakcentje bijverdienen is nooit weg. Bovendien moet je als zelfstandige in Duitsland een godsvermogen betalen aan het ziekenfonds en bouw je geen pensioen e.d. op, en dat kan je mooi ondervangen met een bijbaantje. Het voordeel van deze baan was dat je nooit 's avonds, en nooit op zon- en feestdagen moest werken, precies wanneer het hier het drukste is. Tot zover de theorie.... Zij waren heel erg blij met mij, maar ik niet met hen. Laten we zeggen dat ze nogal de wet overtraden.... Ik ben na 6,5 uur naar huis gegaan, toen ik nog steeds geen pauze had gehad, zelfs geen glaasje water van ze kreeg, en ik nog steeds geen contract of wat dan ook op papier had gezien. Uiteindelijk na een hoop gezeur heb ik eindelijk zwart op wit in een email dat ze mij gaan uitbetalen voor de gewerkte dag. Eerst wilden ze mij ook nog afschepen met een of andere tegoedbon, om te verhullen dat ik daar zwart liep. Dat was nog een leuke geworden als ik een bedrijfsongeval had gehad... "Nee hoor, die mevrouw kennen wij niet..." Ik overweeg wel om voor de winter een bijbaantje te zoeken als ik terug ben van vakantie. Het financiele voordeel in ziekenfondspremies is alleen al zo groot dat we een dief van eigen portemonnee zouden zijn, en mocht het weer niet sneeuwen dan hoeven we hier niet samen te zijn overdag.
Deze week was het stralend weer, dus hebben we dinsdag heerlijk gewandeld, en gisteren hebben we de ramen van de bibliotheek en de massagepraktijk aan de buitenkant geverfd. Pepijn is enthousiast aan het klussen in en om het pand.
We zijn ook al een beetje in vakantiestemming. We gaan dit jaar backpacken in Azie, omdat ik een waanzinnig goedkope vlucht had gevonden was dat dit jaar te doen. Twee weken geleden konden we dus onze reisinentingen laten vernieuwen. Normaal hebben we nooit last van het prikken, maar ik heb toch wel een paar dagen een erg stijve arm gehad.
Bij deze wil ik ook iedereen op het hart drukken vooral het inentingenboekje wat je als kind hebt gekregen, goed te bewaren! In een van de landen waar wij heen gaan, heerst een mazelenepidemie, en veel mensen in NL geboren tussen 1965 en 1975 blijken onvoldoende of niet ingeent tegen mazelen. Wij horen dus beiden tot de risicogroep, en hadden geen idee of we wel de juiste mazelenprik gehad hebben als kind. Het boekje was natuurlijk nergens te vinden.... Als je echter onnodig een extra keer BMR laat prikken, terwijl je wél ingeent was, kun je mogelijk als volwassene flink ziek worden van die prik. Onze duitse huisarts wilde de injectie daarom dus eigenlijk niet zomaar lichtzinnig geven.
Ik kreeg echter online een goede tip: als je geboren bent na 1970, en je hebt je shots in Nederland via een campagne van overheidswege gehad (dus niet privé via de huisarts, maar via een consultatiebureau, via de schoolarts of in een sporthal), is er een kansje dat het RIVM deze gegevens misschien heeft. Ik heb ongelofelijk geluk, het centrale archief van het RIVM Zuid-Holland bleek ál mijn inentingsgegevens te hebben! De bijzonder aardige mevrouw kon zo alles oplepelen uit haar database. In maart 1982 blijk ik voorzien van een deugdelijke mazeleninjectie. Lang leve de Nederlandse ambtenarij!
Pepijn is echter geboren in 1969, en heeft niet dat geluk. Ik heb het RIVM Regio Eindhoven gesproken, maar helaas hebben ze niks van voor 1970.... Volgens de huisartsenpraktijk uit zijn jeugd (de huisarts is er nog steeds!) is de kans echter 99% dat ook hij is ingeent, al hebben ze geen gegevens meer. Pepijn denkt dat hij mogelijk zelfs de mazelen gehad heeft als kind, hij weet nog dat hij in quarantaine moest, dus dan ben je zowiezo ook beschermd.
Vorige week had ik nog een avontuur: ik zou een collega in Cham die erg omhoog zat een paar dagen gaan helpen als serveerster. Het plan was, dat als het wederzijds beviel, ik dan in de winter 2-3 dagen daar zou blijven werken. In de winter is het hier door de weeks toch dooie boel overdag, en een beetje een zakcentje bijverdienen is nooit weg. Bovendien moet je als zelfstandige in Duitsland een godsvermogen betalen aan het ziekenfonds en bouw je geen pensioen e.d. op, en dat kan je mooi ondervangen met een bijbaantje. Het voordeel van deze baan was dat je nooit 's avonds, en nooit op zon- en feestdagen moest werken, precies wanneer het hier het drukste is. Tot zover de theorie.... Zij waren heel erg blij met mij, maar ik niet met hen. Laten we zeggen dat ze nogal de wet overtraden.... Ik ben na 6,5 uur naar huis gegaan, toen ik nog steeds geen pauze had gehad, zelfs geen glaasje water van ze kreeg, en ik nog steeds geen contract of wat dan ook op papier had gezien. Uiteindelijk na een hoop gezeur heb ik eindelijk zwart op wit in een email dat ze mij gaan uitbetalen voor de gewerkte dag. Eerst wilden ze mij ook nog afschepen met een of andere tegoedbon, om te verhullen dat ik daar zwart liep. Dat was nog een leuke geworden als ik een bedrijfsongeval had gehad... "Nee hoor, die mevrouw kennen wij niet..." Ik overweeg wel om voor de winter een bijbaantje te zoeken als ik terug ben van vakantie. Het financiele voordeel in ziekenfondspremies is alleen al zo groot dat we een dief van eigen portemonnee zouden zijn, en mocht het weer niet sneeuwen dan hoeven we hier niet samen te zijn overdag.
dinsdag 3 oktober 2017
Lang weekend
Zo, we hebben het lange weekend weer overleefd. We waren 4 dagen helemaal vol, vandaag is iedereen vertrokken, en zijn we vandaag en morgen helemaal leeg. We vinden het wel prima, we zitten er een beetje doorheen. Ik heb zojuist een heerlijk middagdutje gedaan, en Pepijn is in de werkplaats aan het klussen. De medewerksters zijn net naar huis, eentje komt morgen terug om de rest van kamers te doen. Pepijn en ik zijn vandaag met de Ruhetag dus nergens heen, na een paar dagen mooi weer hoosde het vandaag van de regen, dus we gaan morgen een dagje de deur uit.
De komende weken zien we qua boekingen een gebruikelijk patroon voor oktober: de weekenden druk, door de weeks heel erg leeg. Dat is op zich niet zo erg, er kan door de weeks uitgebreid geklust worden, het kantoor ziet er na een drukke zomer uit alsof er een papierbom ontploft is, en de boekhouding van september kan gedaan worden. Vorige week heb ik woensdag en donderdag twee dagen enthousiast buiten kunnen verven, er is nog een klein stukje balkonhek over, en dan is dat gereed voor de winter. De tuinbankjes mogen ook nog wel een likje, maar dit jaar schiet het beter op dan vorig jaar. Vandaag mogen we echter buiten niet klussen - op een feestdag mag je in Duitsland niet aan je huis of tuin werken, ook niet als het een algemene feestdag is en geen christelijke.
Ik had natuurlijk voor het weekend weer veel te veel verse produkten ingekocht, dus ik duik nu maar eens de keuken in om een aantal groentes tot soep te verwerken.
De komende weken zien we qua boekingen een gebruikelijk patroon voor oktober: de weekenden druk, door de weeks heel erg leeg. Dat is op zich niet zo erg, er kan door de weeks uitgebreid geklust worden, het kantoor ziet er na een drukke zomer uit alsof er een papierbom ontploft is, en de boekhouding van september kan gedaan worden. Vorige week heb ik woensdag en donderdag twee dagen enthousiast buiten kunnen verven, er is nog een klein stukje balkonhek over, en dan is dat gereed voor de winter. De tuinbankjes mogen ook nog wel een likje, maar dit jaar schiet het beter op dan vorig jaar. Vandaag mogen we echter buiten niet klussen - op een feestdag mag je in Duitsland niet aan je huis of tuin werken, ook niet als het een algemene feestdag is en geen christelijke.
Ik had natuurlijk voor het weekend weer veel te veel verse produkten ingekocht, dus ik duik nu maar eens de keuken in om een aantal groentes tot soep te verwerken.
Abonneren op:
Posts (Atom)