In Turkije

Onverwacht hebben we in het hotel waar we zijn prima internet, dus even tijd voor een klein logje.
We zijn zaterdag met de trein vertrokken naar Nürnberg. Even was er op het perron nog paniek omdat ik mijn paspoort ineens nergens meer kon vinden, terwijl de trein er al aan kwam. Het was gewoon last-minute stress, hij zat gewoon in mijn tas. Drie uur wachten op de volgende trein was toch niet zo'n leuke stunt geweest...

In Nürnberg hebben we onze koffers in een kluisje gezet op het station en zijn we gezellig de stad ingegaan. We waren al een hele tijd het oplaadsnoer van onze fotocamera kwijt en we hadden het hele hotel al omgekeerd, dus dachten we snel in Nürnberg een nieuwe kabel te kopen. Dat viel vies tegen, het bleek een zeer specialistisch ding te zijn. Uiteindelijk had de Saturn een oplossing voor ons in de vorm van een universele oplader. Toen we al blij met de oplader richting kassa wilden, viel mijn oog ineens op een camera-aanbieding. Een nieuw fototoestel, met hetzelfde laadsnoer, voor maar 10 euro meer.... Dat hebben we toen maar gedaan. In Nürnberg was het kerstmarkt, wat een gekkenhuis was het in de stad zeg! Echt niet leuk gewoon! We hebben dan ook redelijk vroeg al besloten om richting de luchthaven te gaan en daar wat te eten. We waren nog te vroeg om in te checken, dus hebben we eerst een hapje gedaan. Onze vlucht bleek een half uurtje vertraagd te zijn, dus zou nu pas om middernacht gaan. Hij was hartstikke leeg, slechts 80 pax op een kist van 190 stoelen. Liggen dus!

Om 4 uur lokale tijd landden we uiteindelijk in Antalya. We werden met de bus naar een hotel in Manavgat gebracht. Uiteindelijk waren we om 6 uur op de kamer. We kregen nog even de mededeling dat we om 9.30 uur klaar moesten staan, dan werden we opgehaald door de reisleiding van onze rondreis. We hebben nog even overwogen om niet naar bed te gaan, maar gezien de enorme afstand die we volgens het programma zouden gaan rijden die dag, zijn we toch maar 2 uur gaan liggen. Op de afgesproken tijd was iedereen weer present, samen met nog iets van 80 andere mensen die met andere vluchten waren gekomen, om te horen dat het programma was omgegooid gezien de onmenselijke aankomsttijd van de vliegtuigen uit Berlijn en Nürnberg. We konden weer naar bed, of deelnemen aan een facultatieve excursie naar de waterval van Manavgat. We stonden te tollen van de slaap en bovendien waren we jaren geleden al bij de watervallen geweest (niet zo bijzonder overigens), zodat wij de eerste optie kozen. Om een jetlag te vermijden hebben we onszelf nog tot half 2 kunstmatig wakker gehouden, maar toen ging toch echt het licht uit. Ondanks het prachtige weer hebben we de hele middag geslapen.

Vanmorgen was de vertrektijd 8 uur. Er moest per slot van rekening een afstand van meer dan 600 km gereden worden. Onderweg bezochten we het Mevlana-museum in Konya. Het was minder indrukwekkend dan we dachten. We hadden een gigantische moskee verwacht, maar het was echt miniscuul. Na de uitleg van de gids kregen we een half uur om zelf rond te lopen en dat was meer dan genoeg (inclusief toiletbezoek, op een bankje in de zon zitten en alle items in de museumshop bekijken). De lunch vond plaats in een traditionele karavanserai, en bestond uit lokale Turkse gerechten. Na ongeveer anderhalf uur stopten we weer bij een karanvanserai, ditmaal de grootste van Turkije. Het was al tegen 18 uur dat we uiteindelijk bij het hotel kwamen, in Avanos in Centraal-Cappadocie. Na een lekker avondbuffet zijn we naar de kamer gegaan, waar we nog even de mail gecheckt hebben en dit logje getypt hebben. Tijd om naar bed te gaan, morgen om 9 uur gaan we naar het Göreme Open Air Museum.