Rustig

Het is rustig in het Beierse Woud. Alle collega's hebben er last van, wij ook. Niemand die begrijpt waarom, 2015 en 2016 waren enorm drukke jaren, maar waar iedereen dit jaar is? De weersomstandigheden zijn best OK om fijn te wandelen, en de duitse economie draait op volle toeren, dus daar ligt het ook allemaal niet aan. Pepijn zit in de toerismecommissie van de gemeente, en deze week had hij vergadering. Als je naar de cijfers kijkt, zowel van onszelf als van de algemene trend, is het een kwestie van perceptie, zooo dramatisch is het nou ook allemaal weer niet. We hebben echter met z'n allen al een hele slechte winter achter de rug, dus het komt iedereen wel wat slecht uit, "de winter goedmaken" lukt tot nu toe nog niet echt.

Er wordt dus bij ons uitgebreid geklust: we hebben in de gang naar de bibliotheek en in de gang beneden het tapijt overnieuw gelegd (dat was door zware karren van de verschillende leveranciers verschoven), er worden nieuwe tafelbladen gelakt voor in de kamers, en ik heb deze week in alle gangen met een kwast zwarte kofferstrepen en dergelijke op de muren bijgewerkt.

Dan moeten we deze maand gekeurd worden voor de sterrenkeuring, dat moet iedere drie jaar overnieuw. Daar verwachten we geen echt grote verrassingen. Het is altijd gewoon een beetje zenuwentoestand op de dag van de bezichtiging, en je moet vooraf heel veel papieren invullen en opsturen. Het houdt weer een paar (semi-) ambtenaren van de straat....

Een paar dagen geleden zijn we de halve nacht op geweest omdat er een gast onwel was geworden en er een ambulance moest komen. Dat hoort ook bij je verantwoordelijkheden in een hotel. Toen de ambulance weg was, hebben we nog 2 uur stijf van de adrenaline op de bank gezeten. Uiteindelijk is de gast overgebracht naar Regensburg, en het gaat nu weer goed met hem.