Oktober

We zijn de laatste tijd erg laks met de weblog. Een gevolg van het feit dat het bij ons natuurlijk alleen maar drukker wordt, en het makkelijker is via Facebook met goede vrienden even snel een paar regeltjes te delen.

Vorige week waren we in Nederland. Alhoewel het super was de ouders weer eens te zien, was het eigenlijk veel te kort, en de heen en terugreis waren een drama vanwege waanzinnig veel files en veel verkeer op de weg. We zijn er nog steeds flink moe van. We begrijpen ook helemaal dat onze ouders het niet meer in 1 keer rijden, maar onderweg willen stoppen.

Ondertussen vreet de privé- en bedrijfssores nog steeds veel energie, en we merken dat het batterijtje leeg is en dat we een kort lontje hebben. Dingen die je anders weg lacht, doen je nu op zijn minst even zuchten. Bijvoorbeeld die meneer die graag 20 minuten lang uitleg wil hebben hoe je naar het hotel terug rijdt vanuit het centrum omdat hij zo bang is om te verdwalen, of de mevrouw die op het aanmeldformulier in alle vakjes waar je de verschillende personen in je groepje moet aangeven overal haar eigen naam en geboortedatum invult. Ook ergerlijk was de mevrouw die niet wilde begrijpen dat als je bij een online tussenpersoon een kamer boekt dat die dan duurder kan zijn dan direkt bij het hotel. Dat reisburo moet ook eten. Als ik naar de Nike outlet ga zijn de sportschoenen daar ook meestal goedkoper dan bij een warenhuis.

Dan hadden we nog een nieuw dieptepunt in de laagseizoen-gasten-soap. Ken je die stevige supermarkttassen? Een paar eurootjes, van gerecyceld materiaal? We hadden dus kompleet gedoe met gasten die zo'n lege shopper (naar eigen zeggen 4 euro) kwijt zeiden te zijn. Ze hebben onze medewerkster van diefstal beschuldigd, toen ons, en toen beweerde die vent dat andere gasten speciaal in hun kamer hadden ingebroken om een gebruikte supermarkttas van een paar euro te stelen en verder niets. Yeah sure..... Dus uw boodschappentas is gestolen, maar al uw andere spullen en de TV staan er nog? Wij kennen dit al uit Amsterdamse hotels, als hotelgasten iets kwijt zijn, dan is het meteen "gestolen". In 99,9% van de gevallen hebben ze het wel, of de reisgenoot weet er meer van. Op het woord sorry kun je daarna natuurlijk lang wachten. Pepijn zei heel nuchter dat wij wel 10 van die tassen van de Edeka en de Wibra hadden, en dat als het zo'n halszaak was, dat hij er graag eentje van ons weggaf. Nee, daar ging het niet om, de tas had "sentimentele waarde". Goed meneer, als u ervan overtuigd bent dat er echt in uw kamer is ingebroken, gaan we nu de politie bellen, en dan gaat u onder ede aangifte doen. Oh? Dat wilt u toch maar niet? Ik ben toen toch wel een beetje erg boos geworden. Ofwel je meent het als je het woord diefstal gaat lopen roepen, of je zegt niets en zoekt nog even tussen je zelf veroorzaakte rotzooi naar je vermiste item.

Het is nog 4 weken tot onze herfstsluiting. Zoals ik al vaker schrijf in oktober, de laatste paar weken zijn echt nog een beetje sprokkelen. De bezetting hangt af van het weer (vanaf morgen wordt het koud en herfstig), en of mensen nog vakantiedagen hebben. Ook krijgen we redelijk wat mensen die nog bonnen hebben, van reisorganisaties waar we mee samen werken, die voor het eind van het jaar nog op moeten. Die bonnen hebben een beperkte looptijd, en er zijn redelijk wat mensen die er dan kort voor de afloopdatum ineens nog mee komen.