Creditcardfraude

Ik zeg het wel vaker.... we moeten helderziende worden....
Vorige week kregen we een last-minute boeking via een online boekingsportaal waarvan we gelijk een raar gevoel bij hadden. Geen idee waarom: een single en een double niet-roken voor die avond, normale naam van een Duitse vrouw, normaal adres in Duitsland, creditcardnummer klopte. De vrouw had een zogenaamde "Hot Deal" geboekt, waarbij je een goedkopere prijs betaald omdat je een boeking maakt die je niet meer kunt annuleren en die meteen van je creditcard wordt afgeboekt. Het geld is dus meteen na boeking geind.

Een paar uur later stonden er 2 hele vage vrachtwagenchauffeurs voor onze balie, sterk naar zweet en de hele Marlboro-fabriek ruikend. Met een sterk accent: "Er is een kamer voor ons geboekt". Dat bleek dus die reservering te zijn. Geen 3 personen, slechts 2, ook geen niet-rokers, en geen vrouw te bekennen. Wie is mevrouw S. dan? Ja, dat is onze bazin, die komt nooit mee, doet dat altijd zo. Tsja, dat gaat dus zo niet. Iedereen kan wel zeggen dat hij voor die kamers komt, wat als de echte mevrouw S. straks ineens komt? Bovendien is het bij dit soort reservering zo dat de bezitter van de creditcard er wel bij dient te zijn, helemaal bij een last-minute, waarbij niet meer gecheckt kan worden of het creditcardnummer niet gehackt of geskimmt ist. Probleem is namelijk dat mevrouw S. maar "creditcardfraude" hoeft te roepen en dat ze nooit in ons hotel was, Mastercard meteen het geld terug stort, en wij hebben gratis 2 kamers weggegeven. De desbetreffende mannen zitten dan al lang en breed weer in Moldova. Je kunt bij dit boekingsportaal ook een bedrijfsnaam opgeven, en ook de namen van de aanreizende personen, dan was het nog halverwege ok geweest. Dat was allemaal niet ingevuld. Of je bent dus heel dom, of juist heel erg slim.

Die jongens begonnen dus die vrouw bellen, Pepijn kreeg de mobiel in de hand gedrukt, en werd aan de telefoon door een of ander ordinair wijf voor rotte vis uitgescholden. Zij zei mevrouw S. te zijn en een bedrijf te hebben, en dat dit nóóit ergens een probleem was. Fantastisch leuk zo'n baas, vooral toen die jongens tegenover mij bekenden dat dit al het derde hotel in een week was waar ze deze issues hadden. Pepijn had een simpel voorstel, wat wij bij hotels in Amsterdam geleerd hebben: kopieer de voor- en achterkant van de orginele creditcard, maak een kopie van de ID-kaart of paspoort van dezelfde persoon, en schrijf even op de kopie dat je toestemming geeft voor een afboeking voor dhr X en dhr Y, en fax of email dat even. Twee minuutjes werk, en het is geregeld. Ieder bedrijf heeft toch minimaal een fax of een scanner. Dat ging ze allemaal niet doen, wij gingen ze gewoon nu een kamer geven, en met de mededeling "ik trek je kop eraf" gooide ze de telefoon erop. Tsja, jongens, het is bijna 22 uur, sluitingstijd van de receptie, dus wij hebben ondertussen gewoon geen andere mogelijkheid dan jullie de deur te wijzen.

Toen belde het callcentre van het boekingsportaal. De vrouw had ze gebeld met de mededeling "dat het hotel weigerde haar in te checken." De medewerkster hoorde Pepijn even aan, het was duidelijk dat mevrouw S. haar maar wat op de mouw had gespeld, en zei "U heeft helemaal gelijk, u staat volledig in uw recht om deze mensen de deur te weigeren. Dit kan zo niet". Uiteindelijk zijn we er met de reisorganisatie uitgekomen dat zij de boeking in hun systeem annuleerden, ons geen provisie in rekening gingen brengen voor deze boeking, wij de creditcardafboeking terug zouden storten naar mevrouw S., en alleen tegen onmiddellijke contante betaling de twee heren alsnog zouden accepteren. Die jongens waren echt wel te goeder trouw, die konden er duidelijk niets aan doen, en hebben zich ook keurig gedragen en de kamers heel netjes achtergelaten. Zelfs de fles mineraalwater uit de gastenkoelkast hebben ze netjes betaald.

Na deze hele toestand heb ik mevrouw S. en het bedrijf op de vrachtwagen even gegoogled. Al snel werd duidelijk dat dat ook dubieus was. Ze werkt helemaal niet voor het opgegeven bedrijf. Wel heeft ze een parketlegfirma, die geregistreerd is als Limited-company in een verlopen kantoorpand in Liverpool. De openbare bedrijfsgegevens van dat engelse bedrijf beloven ook niet veel goeds: duidelijk een brievenbusfirma, ontelbaar veel directeurswisselingen, rare financiele handel en wandel, waar zij al jaren een prominente rol in speelt. Wat zei ik? We moeten helderziende worden!!