ons hotel

dinsdag 28 juli 2009

Druk!

De trouwe lezers weten al hoe laat het is als we een hele tijd niet loggen: dan hebben we het dus druk. De afgelopen week was een absoluut gekkenhuis, en we hebben dan ook stevig slaaptekort. Gisteren moest ik hoognodig naar de Metro in Regensburg om de lege vriezer en koelcel aan te vullen. Bij het afrekenen ging ik bijna hyperventileren van de enorme rekening en ik ben meer dan een half uur bezig geweest om de auto in te laden. De afgelopen week hebben we heel veel Nederlanders en Vlamingen gehad en bijna geen Duitsers. Het is echt zo dat de Duitsers niet meer met vakantie lijken te gaan. Dat is toch een groot stuk omzet wat wij missen. Zowiezo maken we de eerste twee slechte weken van de maand niet meer goed. Lam is voor de rest ook echt uitgestorven, een zorgelijke ontwikkeling in het hoogseizoen. Een aantal duitse gasten die er wel waren hadden (met uitzonderingen) overigens nog al veel noten op zang en wilden nog wel eens onmogelijke dingen vragen. Natuurlijk type "dubbeltje eerste rang", goedkoopste kamer en niets uitgeven. Echt raar was dat er bij het uitchecken vervolgens dan weer geroepen werd dat het zo goed bevallen had en zeker tot ziens.

De Nederlandse gasten die we hebben zijn allemaal heel erg gezelig. De meeste zijn voor een langere periode hier (week/2 weken) en een aantal al voor de tweede of derde keer. Velen komen ‘s avonds nog even gezellig wat drinken en/of een spelletje doen in het restaurant en een gezellig babbeltje maken. Ook leuk was de Belgische familie waarvan opa al jaren een trouwe anonieme lezer van de weblog bleek te zijn. En dan waren mijn ouders hier vorige week ook nog op de terugreis van hun vakantie in Hongarije. Die werden meteen aan het werk gezet en ook nog in het allerkleinste kamertje gepropt. Gelukkig hebben ze de allerdrukste dagen niet meer meegemaakt waarbij er tot half 4 ‘s nachts moest worden afgewassen.

donderdag 16 juli 2009

Horecadier

Bederfelijke waar moet je goed gekoeld bewaren. Dat weet iedereen. Sinds vandaag zijn we erachter dat onze kat Jane dat ook weet. Pepijn ging eens op onderzoek uit waarom er zoveel vliegen in het halletje van onze privé-woning vlogen. Wat lag daar pontificaal in de koelbox? Ja hoor, een vers gevangen vogeltje! Oke, de deksel van de koelbox lag eraf en er zaten geen koelelementen in, maar het idee was goed…. Van de week had ze er een voor de vrieskist gelegd, dat kwam ook leuk in de richting.

Hier is het om te puffen zo warm, zo’n 30 graden en klam. Het is bijna onmogelijk om wat dan ook te doen. Pepijn doet toch nog een dappere poging in de voortuin. Na alle regen van vorige week en het bijbehorende modderbad kan er nu eindelijk weer gegraven worden. Het parkeerplaatsje laat nog even op zich wachten: er moet een volledige heuvel van zware klei, boomwortels en stenen verplaatst worden. Timo heeft inmiddels een andere baan gevonden en kan alleen nog af en toe helpen.

zaterdag 11 juli 2009

Moesson

Het lijkt wel of we in de tropen wonen! Prachtig zonnig en dan ineens een gigantische stortbui. Deze week is op de hoek van de straat het asfalt zelfs helemaal weggespoeld. Onder deze omstandigheden is het natuurlijk te verwachten dat het doodstil is, ik zou ook niet willens en wetens als toerist dit soort weer tegemoet rijden. Van mijn ouders hebben wij begin deze week ook gehoord dat de weersomstandigheden in Hongarije niet veel beter waren.

Vanaf morgen verandert echter alles: het wordt echt heel erg warm zomerweer en er komen ook weer meer gasten. Je merkt het overigens meteen als er goed weer voorspeld is, dan lopen de boekingen ineens weer. Leuk nieuws is dat de jongerengolfgroep in september voor de derde keer komt! Ook deze en volgende maand heben we terugkerende gasten, sommigen al voor de derde keer. Wat vooral opvalt, is het grote aandeel Nederlanders. Dat is in de zomer altijd wel meer dan de rest van het jaar, maar dit jaar lijken vooral de Duitsers niet meer met vakantie te gaan. Het ziet er toch naar uit dat mensen zich gek hebben laten maken door "de crisis".

maandag 6 juli 2009

Telepathische gaven

Vandaag in de serie rare hotelbelevenissen: de noodzaak om als receptionist/hoteleigenaar paranormaal begaafd te zijn. Want wij kunnen natuurlijk aan ieders gezicht zien wat ze willen, ook als ze ons niet aankijken en niets vragen. Sterker nog: als wij vragen of er nog een wens is en de mensen zeggen nee, moeten wij eigenlijk begrijpen dat er toch wat is wat de gasten willen. Ook moeten wij maar kunnen inschatten dat je geen online reservering wilde maken voor vanavond maar voor volgende week, en dat je treurig naar je halfpension-bord zit te kijken omdat je eigenlijk vegetarier bent en wij dat natuurlijk hadden kunnen raden.

Vandaag hadden we een fantastische: we waren even boodschappen gaan doen (het is toch stil) en toen we net de auto uit stonden te laden kwam er een auto de parkeerplaats op draaien. Er werd gevraagd of we nog kamers hadden. Pepijn legt de opties voor en uiteindelijk komt bijna aan het eind van het gesprek de aap uit de mouw dat er een hond bij is. Pepijn stelt een kamer met terras voor, want dat is toch fijn voor de hond dat hij naar buiten kan. De geinteresseerden bekijken met Pepijn de kamer en reageren nogal vreemd en lijken soort van gepikeerd weg te gaan. Later spreekt Pepijn de dame van de VVV die zegt dat ze mensen onze kant op heeft gestuurd met een hond, en vraagt of die nog bij ons geweest zijn. Het blijkt dat ze bij de VVV gezegd hebben dat ze een hotel zoeken met kamers met balkon, want dan kunnen ze de hond op het balkon zetten, en dan loopt hij toch niet weg. ZEG DAT DAN!!!! Nu weten we meteen waarom ze zo raar weg gingen….

Hier in Duitsland circuleert al vele jaren een grappige tekst op internet over precies ditzelfde thema: "Ich bin Rezeptionist" (voor wie geen duits leest: klik hier voor een enigzins kromme engelse vertaling).

zaterdag 4 juli 2009

Long time no log

We hebben hier net een gezellig weekje met mijn ouders achter de rug, die zijn vanmorgen vertrokken naar Hongarije. Over een paar weken zijn ze weer bij ons op de terugweg. Dat is tegelijkertijd de reden dat we alm een tijdje niets van ons hebben laten horen. Begin juli is tevens de tijd dat veel reisbureau’s prijzen en foto’s voor volgend jaar willen hebben en dat ook boekjes van bijvoorbeeld de VVV gedrukt worden. We zitten dus met een flink aantal deadlines.
Het is hier ondertussen warm, maar wel heel erg raar rustig. Ook Lam is uitgestorven, er zit bijna niemand op de terrasjes. Jongens, dit is juli, dit hoort hoogseizoen te zijn! Geen idee of het met "de crisis" te maken heeft, het lijkt er aan de ene kant wel op, maar aan de andere kant toch weer niet als je naar de resultaten van het eerste half jaar kijkt. We hebben juni ouderwets goed afgesloten met een plus van 56,3% ten opzichte van vorig jaar juni, maar we merken wel dat de enorm lage omzet in mei ons nu erg begint op te breken.

vrijdag 26 juni 2009

Regen en bloed

Wij hadden hier deze week stevig balende nederlanders en engelsen. Terwijl het in eigen land 25 graden en zonnig was, goot het hier van de regen. Het was werkelijk noodweer in Zuid-Duitsland en Tsjechie. Onze Ruhetag is ook afgelopen dinsdag letterlijk en figuurlijk geheel in het water gevallen. Ons enige uitje was een ritje naar de pas geopende Tesco supermarkt in Klatovy, de dichtstbijzijnde grote plaats in Tsjechie. We wilden even zien of het assortiment een beetje aan onze wensen voldeed, Klatovy is ongeveer net zo ver rijden als Cham. Vanaf vandaag is het hier heel erg opgeknapt, de gasten zitten nu heerlijk op het terras in het zonnetje.

Pepijn besloot spontaan dat hij wel een goede daad kon doen. Na een dringende oproep in de krant te hebben gelezen over een ernstig tekort aan donoren, is Pepijn nu weg om bloed af te staan. Er worden hier lokaal dagen georganiseerd door de bloedbank bij het kantoortje van het Rode Kruis, een artsenpost of een ander openbaar gebouw om het de mensen zo makkelijk mogelijk te maken om te geven en toch loopt het aantal donoren zeer sterk terug. Zo sterk, dat de verwachting is dat mensen deze zomer weken lang zullen moeten wachten op routineoperaties. En dat voor een deelstaat waar wachtlijsten niet bestaan en er een overschot aan artsen is!

zondag 21 juni 2009

Mooi weer voor een depressieve bui

We maken voor de grap eens een reeks logjes over rare hoteldingetjes. Daarna misschien eens een reeks over een ander onderwerpje (rare beierse gewoontes of zo?). Alsmaar een logje over "het gaat z’n gangetje" of "we hebben x gasten" is ook zo saai.

Vandaag hebben we in de aanbieding: slappe smoezen of echte, maar zeer aparte redenen om te annuleren. Vaak van mensen die dat proberen op een tijdstip dat dat niet meer kan, vaak ook van mensen die nog gratis mogen annuleren en ons dus absoluut geen uitleg schuldig zijn…Er staat duidelijk in de voorwaarden dat de reden van afzegging geen invloed heeft op de berekening van de annuleringskosten, dit om te voorkomen dat fantasierijke mensen een voordeel hebben tegenover eerlijke afzeggers. Soms krijg je echter een stortvloed van informatie die je niet nodig hebt en vaak beter op zijn plaats zou zijn bij een relatietherapeut, garagebedrijf, dierenarts of dokter.
Zo boeken veel mensen een vakantie in een laatste poging om een relatie te redden. Twee uur na boeking komt er dan een telefoontje dat men moet annuleren omdat de relatie uit is of de partner heeft geroepen helemaal nergens meer met die persoon heen te willen. Daarbij word je dan ongevraagd nog op details getrakteerd. Je krijgt nog net niet te horen wat de kleur van het servies is waarmee gegooid werd. Ook een populair argument is dat het huisdier ziek is of dat de oppas niet meer wil of kan oppassen op het dier of ziek of dood is. Of wat dacht je van "ik kan mijn planten toch niet zo lang alleen laten"? 
Vervoermiddelen blijken ook een bron van problemen. Hele auto’s zijn al uitgebrand, rijp voor de sloop, afgekeurd door de APK, niet voorzien van winterbanden, worden toch niet uitgeleend of blijken gestolen. Echt leuk wordt het als men op de dag van vertrek de TomTom aanzet en het hotel toch niet op de gewenste lokatie ligt of een stuk verder dan gedacht. Aangezien de meeste kamers via websites geboekt worden met kaartje danwel routeplanner en deze mensen dus zowiezo al over een TomTom beschikten, is het in de meeste gevallen dan toch rijden of betalen. 
De weergoden zijn de vakantieganger ook vaak niet gunstig gezind. Vaak wordt er geannuleerd omdat het regent, maar ook omdat het te warm is of er teveel of te weinig sneeuw ligt. Dat dit weer van toepassing is op de lokatie waar de boeker zich op dat moment bevindt en niet op de lokatie van ons hotel lijkt niet altijd ter zake te doen. Je kunt natuurlijk tegenover het hotel vertellen dat je wilt annuleren omdat je depressief wordt van slecht weer, en dat terwijl er prachtig weer voorspeld is. Waar wij dan weer met het gevoel blijven zitten waarom wij dit moeten weten.