ons hotel

donderdag 18 augustus 2011

Conservatieve chantage

Soms vergeet je even dat je in een aartsconservatief, aartskatholiek land woont. En dan word je meteen knalhard teruggefloten. Ken je de mop van die nieuwe medewerkster? Nou, die kwam niet. Om een lang verhaal kort te maken: ze zou heel graag willen werken (ze zat te janken van frustratie), maar ze mag niet. Van het Beierse systeem niet. Als je onder bepaalde financiele regelingen valt zoals deze mevrouw, mag je hier als vrouw niet werken als je kinderen van 3 jaar of jonger hebt. Zogenaamd om moeder en kind te beschermen, in werkelijkheid omdat moeder de vrouw nu eenmaal thuis hoort. Dit wordt hier ook serieus gewoon in alle openheid door politici als reden aangegeven waarom er hier geen overblijfscholen of creches zijn zoals in Nederland of in andere Bundesländer. Natuurlijk zal het in grotere steden anders zijn, maar hier is nergens kinderopvang. De kinderen hebben hier alleen van 8 tot 11 uur school, en dan krijgen ze zoveel huiswerk mee naar huis dat er wel een ouder thuis moet zijn om te helpen. Als je met kinderen jonger dan 4 jaar toch gaat werken ben je ongeschikt als moeder en loop je het risico uit de ouderlijke macht te worden gezet. In dit geval is de desbetreffende persoon ernstig gewaarschuwd dat ze de voogdij over de kinderen zou kunnen verliezen. Zelfs het woord pleeggezin en uithuisplaatsing is genoemd. Chantage door het juridische systeem, dat verwacht je niet in de EU. Beieren is een bananenrepubliek, we hebben het altijd al gezegd.

Tsja, en ondertussen zijn we weer terug bij af. We worden er met z'n allen moe(deloos) van. Er zijn dagen dat de resterende medewerksters moeilijk te motiveren zijn. Ik zou ook in paniek raken als ik iedere dag een gigantische waslijst met vuile kamers onder mijn neus geduwd kreeg met de mededeling "Je redt het wel alleen h�!" De papierbom in de receptie stapelt zich ondertussen op. Als je een bepaald papiertje zoekt, ben je tegenwoordig wel even bezig. Ik denk dat morgen de beproefde taktiek van alles in een verhuisdoos kieperen en uit het kantoor dragen weer eens moet worden toegepast. Het ziet er namelijk voor de gasten niet meer uit. Met de boekhouding ben ik nog verrassend bij, al moet daar binnenkort weer even aan getrokken worden. Vandaag heb ik mij bij 30 graden in het strijkhok opgesloten. De gestreken theedoeken waren onder andere ernstig op. We waren wel blij met geen avondeten-bestellingen vanavond, we hadden het al druk genoeg. Voor morgen staan er al een paar bestellingen.

Vandaag weer genoeg achterlijke situaties meegemaakt, vooral redelijk wat erg vage figuren aan de telefoon en over de email gehad. De leukste hoorde ik echter van een collega met een restaurant. Gasten zitten in het restaurant en drinken een biertje. Gevraagd wordt of ze er ook wat bij willen eten. Nee, dat hoeft niet. Opeens komt er een pizzakoerier binnen. Een van de gasten rekent de pizza af en klapt de doos open en gaat rustig de pizza zitten eten, aan de tafel van het restaurant, met de servet en het bestek wat daar op tafel ligt. De collega heeft de gast gevraagd de pizza buiten verder op te eten, en die persoon was nog hoogst verbaasd ook…..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.