Wandelen, wellness

Ook deze week volop amusement van en over onze gasten, misschien moeten we toch eens een boek schrijven...

De zomervakanties zijn na dit weekend in heel Duitsland, dus ook in Beieren, voorbij. Deze week en vooral dit weekend was het al iets rustiger in het hotel, een bekend fenomeen in de laatste dagen van vakanties. Families met schoolgaande kinderen gaan niet meer weg, en mensen zonder kinderen wachten nog even met de reis tot alle kinderen weer naar school zijn. Niet dat wij het rustiger hebben, er ligt nog werk waar we steeds niet aan toe kwamen, en dit is traditioneel de tijd van het jaar dat reisorganisaties al beginnen te vragen naar de prijzen van volgend jaar, dat de aanvragen voor Kerst en Oud&Nieuw beginnen te komen, en dat de gegevens en de advertenties voor de boekjes van de VVV en dergelijke ingeleverd moeten worden.

Gisteren was het zo rustig, (1 vertrekker, geen aankomsten, andere gasten de hele dag buiten de deur) dat we op ons gemak naar de meubelboulevard konden om nog wat kleine spulletjes te kopen voor onze nieuwe "Wohlfühl-Oase". We hebben onze grootste kamer, die niet zo goed bezet was en bovendien voor onze eigen nachtrust veel hinder opleverde, omgetoverd tot een praktijkruimte voor massages en beautybehandelingen. Een gezellige jongedame met een eigen mobiele praktijk komt hier dan de gasten behandelen. Toen we toch in Regensburg waren, zijn we langs gegaan bij iemand die we kennen van Internations. Het werd een beetje meer dan even koffie drinken, we zijn gezellig samen bij een zeer goede Italiaan gaan eten.

Dinsdag was ook een dag met weinig actie, dus hebben we het ontbrekende stuk van de Achttausender wat we nog steeds wilden overwinnen, van Eck naar Reischflecksattel, gelopen. Het was een pittige klim, en het was al na drieen toen we bij de enige berghut kwamen. De XXL-Schnitzel ging er goed in! We zijn nu bijna een week verder en ik heb nog steeds vage spierpijn. Toch een teken dat ik niet echt in conditie ben!