Kattenproblemen

Het was een hectisch weekend. Vorige week was zowiezo de hele week tamelijk druk vanwege de Beierse carnavalsvakantie, en in het weekend werden we echt gek. We hebben in 8 dagen nu al meer eten verkocht dan in heel maart vorig jaar. Ik heb net een klein dutje gedaan en nu slaapt Pepijn even wat bij. Andrea komt morgen een dagje extra werken, het waren vandaag zoveel vertrekkamers dat er geen doorkomen aan was. De rest van de week wordt het extreem rustig. Het weer is goddelijk, 15 graden en zonnig, dus ideaal voor een leuke wandelvakantie. Maar ja, mensen zijn nog steeds niet over de teleurstelling heen dat ze niet kunnen skieen. Het ziet er niet naar uit dat het nog gaat sneeuwen, op de Arber is 1 klein hellinkje in gebruik wat met wat kunstsneeuw open gehouden wordt. Misschien dat volgend weekend nog een beetje wat doet, daarna is het echt afgelopen. Andere collega's gaan na volgend weekend al dicht tot 10 april, niemand heeft dan meer ene iota te doen, wij blijven nog een weekje langer open.

Het is niet alsof we niets te doen hebben. Het kantoor ziet eruit alsof er een papierbom ontploft is. Deze week moeten de papieren voor de verlenging van de hotelsterren uit de deur, dat is altijd een pittig pak papier om in te vullen. Een aantal medewerksters moesten een contractverlenging, de boekhouding van februari moest gedaan. We zijn aan het brainstormen voor de nieuwe menukaart, en het verfwerk moet nog steeds gedaan worden. Deze week hopen we daarmee iets verder te komen, want de weekenden zijn tot nu toe iedere keer zo gigantisch druk geweest dat we de kamers niet kunnen missen.Verder zijn we natuurlijk achter onze vrienden van Expedia aangegaan, die zijn er mee bezig de tekst te veranderen. Voor de sterrenkeuring moet ik ook een kopie van de kamerinfomap kunnen overleggen, en een Excel-sheet van alle gastenbeoordelingen, dus nog zo'n job voor deze week.Het was deze week ook zulk prachtig weer dat Pepijn de heg geknipt heeft.(klik op de foto om te vergroten)

Verder hebben we deze week bij de dierenarts gezeten. Beide katten worden nu erg oud en gebrekkig. Vooral met Katja gaat het heel erg slecht. Ze heeft sinds een half jaar een nierprobleem wat steeds erger wordt. Ze kan niets meer binnen houden, helaas is dat een symptoom van vergevorderde niereninsufficientie. Haar nierwaarden waren volgens de dierenarts dramatisch achteruit gegaan. Heel voorzichtig begon de dierenarts al over "kwaliteit van leven" enzo, maar wij vonden dat Katja nog veel te veel geniet van het leven en veel te graag wil om zo'n ingrijpende beslssing te nemen. Ze heeft Katja 2 dagen aan het infuus gelegd om de afvalstoffen te verminderen. En dat heeft geholpen! Ik kreeg een andere kat mee naar huis zaterdag, als vanouds zoals we haar kennen. Ze heeft de hele weg in de auto zitten ouwehoeren tegen mij en de hele dag was ze gisteren lekker wakker en alert. Nu loopt ze heerlijk in de voortuin te struinen, naar vliegjes te springen en van het zonnetje te genieten.
Jane heeft natuurlijk al jaren arthrose. Ook dat gaat de laatste tijd weer niet goed. Het maakt haar chagerijnig, ze richt die agressie op mij (N) uit, en ze begon te plassen in huis. Het blijkt dat ze erg veel pijn in haar achterlijf heeft, misschien wel zoveel dat ze geen aandrang voelt. Van de dierenarts hebben we dezelfde pijnstillers meegekregen die ze al eerder had, en daar knapt ze altijd erg van op. Daarnaast is Jane erg onrustig en nerveus. Dat heeft ze altijd al gehad, maar met de jaren wordt dat steeds erger. Je hoeft maar met je stoel te schuiven en ze heeft al stress. Als je iets uit je handtas pakt is ze in paniek dat je weg gaat. Nu wordt ze helemaal gek van de krolse zingende katertjes buiten, en bovendien maakt ze zich duidelijk zorgen om Katja. Die twee hebben een haat-liefde-verhouding: Jane laat geen mogelijkheid onbetuigd om Katja in elkaar te slaan, maar de laatste dagen vond ze het duidelijk akelig stil in huis zonder Katja, en ging overal zoeken waar ze was. Jane heeft dus van de dierenarts kalmeringsmiddelen gekregen. De kat is nu helemaal relaxed, maar de tweede dag kreeg ze ineens hallucinaties en dat was best heel erg zielig. Weer iets voor haar erbij om bang te zijn. Het in tijd verder uit elkaar geven van de twee medicijnen lijkt de oplossing te zijn. Het is een dagtaak met verschillende soorten voer geven en opletten dat ze niet van elkaars dieetvoer zitten te knabbelen, 3 verschillende medicijnen toedienen, opletten dat er niet iemand over haar nek is gegaan of ergens heeft geplast, enz. We weten ook niet of we dinsdag weg gaan. Zowiezo zijn we hondsmoe en hebben we 's avonds een vergadering.