DEET

Het hotel hier in Egypte neemt het voorkomen van ongedierte erg serieus - heel erg serieus. Zo serieus dat er iedere 2de avond tegen zonsondergang mannen met een soort bladblazer grote wolken DEET over het hele terrein uitspugen. De bomen zijn er aan de onderkant helemaal wit van. Natuurlijk doen ze dat op Egyptische wijze - zonder enig mondkapje of enige vorm van beschermende kleding, voor zichzelf en zonder rekening te houden met hotelgasten die daar rondlopen of aan het zwembad zitten. Even voor de duidelijkheid: dat spul is zwaar giftig. Daarnaast worden ook alle kamers en ventilatieopeningen daarvan met iets gesprayed. Natuurlijk staat Egypte bekend om ongedierte, maar dit lijkt wel erg rigoreus.

We hadden woensdagavond al een rare lucht in de badkamer geroken, alsof het naar petroleum of zoiets rook. Het was heel erg chemisch en sloeg op de keel. Het aanlaten van de ventilatie in de badkamer zorgde ervoor dat het erger werd. We werden 's ochtends wakker met bonkende hoofdpijn, branderige ogen en een zere keel. De lucht in de badkamer was echter weg. 's Middags wilde ik even een middagdutje. Daar kwam niet veel van, er waren mannen in de kamer naast ons en op het dak aan het werk. Wat ze aan het doen waren was niet duidelijk, er werd veel met spullen geschoven. Na een heerlijke avond buiten de deur kwamen we na 23 uur terug naar de kamer. De vreselijke "diesel"-stank roken we al voor de deur, en in de kamer hing een zware chemische lucht die zo erg was dat je er steil van achterover viel. Alles tegen elkaar open zetten hielp niet, we kregen er acuut zware hoofdpijn van. We besloten de receptie te bellen, die de housekeeper supervisor langs stuurde. 1x adem halen en hij wist genoeg. Hij wilde niet zeggen wat er aan de hand was, maar oordeelde dat we geen minuut langer in de kamer mochten blijven en onmiddellijk moesten verhuizen.

We kregen een extra grote tuinkamer en begonnen uit te pakken. Daar konden we meteen weer mee ophouden, de ventilator in de badkamer begon dezelfde chemische dampen uit te spugen. We belden dus maar weer de receptie, en de supervisor kwam terug, dit keer gewapend met een bus luchtverfrisser. LOL, grapje zeker! Hij ging staan sproeien in de badkamer met de Febreze, en liep toen doodgemoedereerd weg. We gingen dus zelf naar de receptie, met koffer en al. Om half 2 lagen we in bed in onze nieuwe kamer. We hebben dus nu weer een kamer in het gehaate hoofdgebouw, direkt naast de knalharde muziek van de pool-animatie. Met de ramen dicht en de airco aan is het te doen, de herrie is alleen overdag. Het verdriet over het verlies van onze fijne rustige koele kamer waar we heerlijk op het balkon konden zitten en lekker konden uitslapen is groot.