ons hotel

zondag 12 februari 2017

Zak hooi

Wie al langer meeleest, weet dat onze auto erg oud begint te worden. We weten al dat hij volgend jaar niet meer door de APK komt: er zijn problemen met de ophanging, er zit sinds deze week weer eens een kleine steenslag op de voorruit, hij geeft allerhande niet-bestaande elektrische storinkjes, de radiator en de uitlaat zijn niet meer zo goed, hij heeft na deze zomer nieuwe winter- én daarna zomerbanden nodig, en hij heeft natuurlijk de nodige deuken en krassen. We zijn dus al een tijdje aan het kijken voor een nieuwe. We willen een bestelautootje, want we doen regelmatig aan gewichtheffen met kratten bier, flessen wijn, 1000 euro boodschappen bij de groothandel, en de inhoud van de halve bouwmarkt, en het maximale laadgewicht van een normale personenauto redt dat niet.

Afgelopen dinsdag besloten we er echt voor te gaan. Dit was de dag dat we een beslissing zouden gaan nemen. We waren al bij een heel aantal dealers geweest, dus we wisten wat we wel en niet wilden, en welke auto's aan onze eisen voldeden. Pepijn had ook thuis zijn huiswerk al gedaan: online alles met elkaar vergeleken, prijzen en opties uitgevlooid, folders gelezen, recencies bekeken. Bij vorige bezoekjes aan de showrooms voelden we ons niet serieus genomen, dus hebben we ons dinsdag extra netjes aangekleed. We weten dat we er jonger uitzien dan we zijn, we hebben een buitenlands accent, we komen aanrijden in een oud brikkie, allemaal factoren om niet enthousiast te proberen ons een auto te verkopen. We vermoeden ook dat er in Duitsland geen provisieregeling of een andere incentive is voor verkopers om hun best te doen. 80% staat erbij als een zak hooi, en wil je met een foldertje de deur uit sturen. Of ze proberen een hele andere auto te verkopen, waar je als bedrijf helemaal niets aan hebt. Ik had in Amsterdam bij de schoenenwinkel waar ik als student werkte zo'n baas: mensen kwamen heel gericht binnen voor zwarte veterschoenen, en dan probeerde hij ze met bruine instappers de deur uit te laten gaan. Natuurlijk worden mensen dan boos.

Het was weer zover.... We kwamen in Straubing bij de (hele grote) Renault dealer binnen. "Die auto hebben we hier niet staan". We werden naar zijn collega van de bedrijfsauto's in Steinach gestuurd. Daar hadden ze alleen maar Iveco vrachtwagens. De verkoper stond in eerste instantie niet eens op om ons netjes te woord te staan. "Ik weet niet waarom mijn collega u hierheen heeft gestuurd, ik heb alleen maar vrachtwagens". Hier heeft u een foldertje, als u alstublieft maar zo snel mogelijk weer weggaat...

Ford dealer dan maar. Na wat bladeren in een foldertje riep de verkoper: "de auto die u wilt, bestaat niet met die opties". Die auto met precies die opties hadden we in Cham al bij de Ford dealer gezien, die overigens ook niet echt enthousiast was om ons een auto te verkopen. We mochten er niet in proefrijden, er werd ons een compleet ander type auto voor een proefrit aangeboden. Die verkoper was in ieder geval al iets beter dan die in Regensburg. Bij de Ford dealer daar hebben we in de showroom in die auto gezeten, de bank ingeklapt en uitgeklapt, enz, en daar kwam niet eens iemand naar ons toe, en toen we wat wilden vragen was iedereen verdwenen. Je zal toch eens met een klant moeten praten als verkoper, dan wordt je dag toch wel heel erg zwaar.

Dan maar naar Mercedes. Daar waren we de week ervoor ook al in Cham geweest, de persoon die erover ging was er niet, maar hij ging ons terug bellen... yeah right.... nooit gedaan... Bij Mercedes in Straubing was het de eerste keer dat we serieus werden ontvangen, dat de verkoper met ons meedacht en de juiste vragen stelde, hij met ons mee naar buiten liep en ons alle mogelijkheden liet zien, we op een stoel gezet werden met wat te drinken, en alle opties en prijzen werden besproken en doorgerekend. De auto voor de proefrit was op dat moment even niet beschikbaar, maar anders was de kans groot geweest dat hij ons een auto had verkocht. Nadeel: die auto is duurder dan andere merken. Je betaalt voor de ster op je voorkant. Bouwtechnisch is hij echter gelijk aan de veel goedkopere Renault, hij komt uit dezelfde Franse fabriek.

Pepijn stelde voor naar Deggendorf te rijden, waar een hele grote Fiat/Ford dealer zit. Nou, dat hadden we gewoon kunnen laten, want daar zat in de glimmende designer showroom een enorme zak patat. Hij kon ons eerst niet te woord staan, want "hij moest eerst even zijn emails afschrijven". In elk geval had de zak patat na doelgerichte vragen wel een folder waarin het model (met openslaande deuren achter plus de toch wel gewenste achterbank) stond wat wij willen. Een ander was misschien nu pro-actief geworden en hij had natuurlijk met ons kunnen gaan zitten. Hij wist uit ons gesprek: we willen over een paar maanden een nieuwe auto in ontvangst nemen dus we moeten die nou toch eens gaan bestellen. Maar nee, niets van dat alles, hij deed weer eens lekker neerbuigend en we liepen zonder offerte de showroom uit.

Nog 1 poging dan, want het begon al donker te worden. Kwart over 5 kwamen we bij de Renault dealer in Deggendorf aan. Die hebben ons 11 jaar geleden al eens stug geprobeerd een auto te verkopen die in het geheel niet geschikt was (als je een diesel stationcar zoekt ga je niet ineens voor de benzine compactauto), maar misschien werkt die sufferd daar niet eens meer. Officieel was de dealer tot 18 uur open, maar we troffen alleen nog het hoofd werkplaats aan, die ons vertelde dat het verkoopteam standaard om 16 uur naar huis ging. Zucht.... niet weer..... Misschien was dat echter wel een geluk bij een ongeluk. Deze meneer kon glimlachen, had kennis van zaken en een klantgerichte instelling. Hij wist precies welke versie welke opties had, kwam met een folder en een prijslijst waarin hij dat alles deskundig aanwees. Hij pakte even zijn jas en de sleutels en liep met ons mee naar een wat oudere Kangoo. "Sorry, hij is wat ouder en niet zo netjes, het is de leenauto van de werkplaats, maar dan kunt u in ieder geval er even in zitten, en even rustig kijken". Hè, hè.....iemand die begrijpt dat iemand misschien echt een auto wil kopen.... Ondertussen bleef hij zich verontschuldigen dat hij niet van het verkoopteam was. Onze reactie: "u bent beter dan 90% van de verkopers die we in de afgelopen weken gezien hebben!"

We hebben dus nog steeds geen auto, en ook nog steeds niet proefgereden. Morgen gaan we maar even rondbellen, zodat een dealer wéét dat we er de dag erna aankomen. Misschien helpt dat. We hebben al gezien dat er in Obertraubling een dealer is die zowel Ford als Renault verkoopt. Als hij ze nou even naast elkaar zet, en we kunnen beiden vergelijken, dan is de kans groot dat hij ons een auto verkoopt. ALS de verkoper geen zak hooi is en hij er zin in heeft, tenminste......

4 opmerkingen:

  1. Pfff mijn hemel .... een bel cognac maar daarna zou ik het ook niet meer weten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het had wat voeten in de aarde maar het is dan uiteindelijk toch gelukt. En we weten nu ook waarom niet elke autoverkoper anthousiast van ons werd. Op ons koop- of leascontract volgens de speciale regels van de horecabond geeft de fabrikant een megakorting. In ruil voor de bemiddeling (de dealer hoeft de auto niet in te kopen en loopt geen risico) krijgt die dealer enkele honderden euros - dat is vergeleken met andere deals die ze dagelijks maken natuurlijk peanuts. Wel gegarandeerd geld maar geen prioriteit.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is een Renault Kangoo met een uitgebreid optiepakket en een 110 pk turbodieseltje geworden. Levertijd 3- 3,5 maand dus tot die tijd moet de Fiat het nog blijven doen.
    Wil er eind Mei - begin Juni nog iemand een stevig gebruikte Fiat JTD met 280,000 km op de klok? ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.