ons hotel

vrijdag 19 mei 2006

Inpakken en zo

We worden voordurend gevraagd wanneer er weer een logje komt, maar het is de laatste dagen super-hectisch hier! Zoals Pepijn al steeds zegt: “Er gebeurt een hele hoop, maar niet echt interessant voor de buitenwacht”.
Langzamerhand begint ons huis er steeds meer als dozengroothandel uit te zien. In de logeerkamer ligt geen tapijt meer en hangt ook niets meer aan de muur, het is het dozenhok geworden… We beginnen nu wel de tijdsdruk te voelen, over anderhalve week moet echt alles klaar staan en het gaat voor ons gevoel maar zo langzaam. De katten begrijpen er niets meer van: eerst kon je zo lekker op het horeca-fornuis klimmen wat in de huiskamer gestald stond, nu staat het tot het plafond volgestapeld. Vooral Jane is erg gevoelig voor veranderingen in de leefomgeving en zit nu ook somber voor zich uit te kijken.
Groot nieuws is dat vandaag zeer onverwacht de Rover ineens verkocht is. Allerlei mogelijke kandidaten (bekenden, buren enz) waren de afgelopen weken al afgevallen, en het leek erop dat de dealer hem volgende week ging terugkopen. Ineens stond er vanmorgen een jongen te kijken bij de auto, zijn ouders hadden een Rover gehad, maar waren nu autoloos geworden en zochten een autootje. Half elf kwam het oudere echtpaar kijken en 10.50 waren we een vrijwaringsbewijs en een pakketje geld rijker en een auto armer! Zo snel kan het dus ineens gaan! Het grappige is ook dat hun vorige auto bij dezelfde dealer in onderhoud was als die van ons, dus dat was voor hen ook een geruststelling dat alles wel goed zou zijn met de auto.
Wij zijn vandaag de eigenaar geworden van een partijtje telefoontoestellen. We zijn wel even een uurtje zoet geweest met het in dozen pakken van al die dingen. Hotelgasten hebben nog nooit zulke luxe telefoons gezien! Nu de telefooncentrale nog….

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.