ons hotel

zaterdag 6 april 2013

Ik wens je veel personeel toe

Een oude verwensing uit het Midden-Oosten luidt: "Ik wens je veel personeel toe!" Wij kunnen hier onderhand een boek schrijven over onze personeelsperikelen. Wij hebben daarnaast hier een nieuwe verwensing: "Wij wensen je veel oenige leveranciers toe, in het bijzonder CocaCola..." maar daarover meer in een volgende log.

Goed, personeel dus. Eerst maar even de positieve dingen: Christine is er nog steeds, net als onze twee tieners die af en toe helpen, en ontbijtdame Jutta heeft haar contract verlengd en is na haar ziekenhuisperikelen weer aan het werk. De andere medewerkster die lange tijd uit de running is heeft in het zwembad een leuke schuiver gemaakt en is nu ook gewond aan het andere been. Voorlopige voorzichtige prognose: het blessureleed duurt tot minimaal de herfst.

Wij waren dus dringend op zoek naar nieuwe mensen. Ontbijtmedewerker leek eenvoudig, daar kwamen meerdere kandidaten. Uiteindelijk hadden we er twee waarvan we dachten dat die geschikt waren en in het team pasten, en die werden dus aangenomen. Inmiddels is de ene al 3 weken in dienst, en om nou te zeggen dat het lekker gaat...nou nee.... Ze heeft erg veel inwerken nodig terwijl ze al vele jaren ervaring als ontbijtdame heeft, en kan simpele instructies, zoals hoe je koffie zet of  de oven aan en uit zet, na 3 weken nog niet goed onthouden. Notities als geheugensteuntje maakt ze ook niet. Dat iemand wat langer nodig heeft is niet erg, maar er lijkt ook nauwelijks progressie in te zitten. Dat blijft dus nog even een beetje een zorgenkindje.

Dan hadden we dus nog onze andere nieuwe ontbijtdame. Een keertje geweest om in te werken, dat liep lekker, vlotte meid, prima dus. We spreken af dat ze de volgende week 2 dagen komt werken. Twee dagen voor Pasen belt ze ineens op. "Ik hoop dat jullie het niet erg vinden, maar er heeft een oude baas gebeld die dringend personeel nodig heeft, dus daar ga ik nu vanaf Pasen werken". "Hoe bedoel je, je bent bij ons ingedeeld dit weekend, en wij hebben ook dringend personeel nodig, dus ja, dat vinden wij wel erg. Je hebt 2 weken opzegtermijn, dus je kunt niet gewoon wegblijven als je daar toevallig zin in hebt". Het lijkt mij duidelijk dat wij van deze mevrouw nooit meer taal noch teken hebben vernomen, dat ze niet op de afgesproken tijd is komen werken, en dat wij ook nooit een opzegging hebben gehad. Wij hebben dus deze week een aangetekende brief gestuurd dat zij op staande voet is ontslagen wegens werkweigering, en dat wij de 4 uur inwerken ook niet gaan uitbetalen omdat wij schade hebben geleden door haar niet-verschijnen. Onder het duitse recht (het staat hier ook bij iedereen in het standaard-contract) hebben wij daartoe het recht. Normaal gesproken zijn wij altijd heel redelijk en aardig tegen ons personeel, maar dan moeten ze ook wel redelijk tegen ons zijn.

Over de sollicitaties voor kamermeisje kunnen we helemaal een boek schrijven. We hebben echt een hoop rare mensen aan de telefoon gehad, dat was zo te horen allemaal al niet serieus. Twee weken geleden schreven we al over de sollicitanten die allemaal niet waren komen opdagen voor hun gesprek. Ook hadden we een sollicitant die al 5 dagen full-time werkte maar dacht dat ze in het weekend ook wel kon werken. Dat soort ervaringen hebben we al gehad. Met de beste wil van de wereld werkt dat op de lange termijn niet. We hebben de functie dus maar bij het arbeidsbureau gemeld, en prompt hadden we 3 sollicitaties. Het ging even niet anders dan dat in te plannen op mijn verjaardag, dus we grapten al dat ik misschien een erg leuk verjaardagskado ging krijgen in de vorm van nieuw personeel. De eerste mevrouw was helemaal goed en leuk en wilde meteen de dag erna beginnen. Aangenomen dus! Vrijdag is ze meteen komen werken, en dat komt helemaal goed. Met Christine en Jutta klikte het ook meteen leuk, we hopen allemaal dat ze een blijverd is. Nummer 2 is nooit gekomen, en nummer 3 was erg vaag en sprak heel erg slecht nauwelijks duits of een andere westerse taal. We bellen niet vaak naar werkgevers om navraag te doen, maar we hadden een vaag gevoel bij deze mevrouw waar we niet helemaal de vinger op konden liggen. Bij het natrekken van de referenties kwamen er een paar inconsistenties in haar verhaal naar boven, niets heel groots, maar werd het gevoel wel bevestigd dat iemand toch bepaalde dingen mooier had voorgesteld. Terug bij af dus, we blijven verder zoeken.

3 opmerkingen:

  1. Personeel, nou ik denk ons samen dat wel wel een 6 delige serie kunnen gaan schrijven. Ook ik zit er weer midden in. het is soms gewoom lachwekkend hoe stom mensen zijn en hoe ze denken weg te komen met allerlei bs. En als je er dan 1 vind en je denk, nou die kan het wel eens worde,n dan kom je er na een paar weken achter dat je weer eens de grootste fout van de maand gemaakt hebt. Veel succes ermee....


    gr petra

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoor net van Pepijn dat onze "nieuwe" ontbijtdame vandaag een klassieke opmerking had. Hij legt haar uit: "als Natascha de dag erna ontbijt doet, dan moet je even zo en zo voorbereiden". Vraag van medewerkster met glazige blik: "wie is Natascha????". DRIE WEKEN werkt ze hier, en ze weet niet hoe ik heet??!!??

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Misschien kent ze je alleen als Mevrouw Porter? :)

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.