ons hotel

donderdag 11 april 2013

Open Happiness....

Geloof het of niet, dat is de slogan van Coca Cola....Ik moet zeggen dat wij tot nu toe nog geen gelukzalig gevoel van ze hebben gekregen, eerder het tegendeel.....

Al eind 2012 was ons door Coca Cola een koelkast voor in de gang toegezegd, maar die konden we pas na de feestdagen krijgen. Ons idee was om de individuele koelkasten uit de kamers te verwijderen, ze werden toch al wat oud en sommigen kregen ook hier en daar wat kleine gebreken (kleine lekkages, brommen, deuren die niet meer goed sloten, enz). Bovendien vraten die oude dingen stroom, en maakten de gasten er een grote smeerboel van omdat ze er ik-weet-niet-wat in bewaarden wat ging lekken en stinken.

Begin januari maar weer eens contact met Coca Cola opgenomen waar de koelkast bleef. Daar begon het gezeur al: de vertegenwoordiger was met pensioen en had het niet overgedragen aan zijn opvolger, maar ze zouden die nieuwe langs sturen. Best een aardige vent, wel een beetje een vertegenwoordigerstype. Hij ging het allemaal regelen, en we kregen ook nog wat nieuwe glazen, dienbladen, etc. De doos met de goodies kregen we al vrij snel, voor de rest bleef het akelig stil. De weken en de maanden gingen voorbij en wij bleven maar bellen. Neee.... volgende week.... nee echt... de week dáárna.... Zucht.....

Toen belde de vertegenwoordiger zelf dat de koelkast er nu echt aankwam, en dat we vast een bestelling op moesten geven wat we er in wilden hebben, zodat de koelkast en de dranken tegelijkertijd konden worden geleverd. Drie maal raden wat er kwam...een tweede doos met glazen en dienbladen, maar geen flessen frisdrank en geen koelkast!

Inmiddels was het de week van onze bedrijfssluiting en hadden Pepijn en Alwin samen de koelkasten boven uit de kamers gehaald en de trap af gedragen naar de opslag. Iedere dag werd er gebeld (of belden wij waar alles bleef) dat het er helaas die dag niet van kwam, en dat ze de dag erna kwamen.Voor de aflevering van de koelkast moest er dwingend iemand aanwezig zijn om te ondertekenen, dus praktisch gezien konden we de hele week nergens heen. Nou hè hè, op dinsdag kwam iemand de koelkast afleveren. Ja, hij had de koelkast in de garage gezet, want dat waren de instructies. Pardon??? Op zijn bon stond "a.u.b. koelkast in de garage zetten, klant heeft vakantie en is niet thuis". Grrrr...waren we daar de hele dag/week voor thuis gebleven??? Hij mocht 'm van ons toch even binnen komen zetten. Het ding was te goor voor woorden, tegen de achterwand zat aangekoekte yoghurt en onderin lagen verdroogde blaadjes sla. We zijn dus maar even aan het soppen gegaan. Toch maar weer even de vertegenwoordiger gebeld waar de inhoud was. Ja, dat kwam met een andere vrachtwagen van een ander depot en dat werd donderdag. Euh...vriend....dan zijn we al weer open en dat is de dag voor Pasen...je laat ons toch niet zonder dranken zitten??

Bij het aanzetten van het apparaat bleek een nieuw probleem, de koelkast maakte zo'n herrie dat het leek alsof je aan de startbaan van een groot vliegveld woonde, en wat we ook deden, die takkeherrie hield maar niet op. Iedereen werd er gék van. Jutta vroeg in de keuken zelfs "wanneer mag hij uit?" Wij moesten dus alweer de Coca Cola bellen met de mededeling dat we een monteur nodig hadden aangezien we dachten dat het apparaat kapot stond te draaien. OK, donderdag zou de monteur komen. 's Ochtends werden op donderdag de dranken bezorgd. Wel GR&$§@...!!! Er klopte geen hout van de bestelling, er zaten verkeerde dingen bij en er ontbraken dingen. Nee, een deel van de niet geleverde dranken kwam uit een ander depot en daarop moesten we dan maar wachten tot een volgende bestelling een andere keer. Ik de vertegenwoordiger dus maar weer gebeld. Hij: "Zit er gewone Coca Cola bij? Ja? Nou, dan heeft u toch het belangrijkste. Fijne dag nog!" *klik* OK, linker kan je me niet krijgen, je flikkert niet de hoorn op de haak. Later die dag belt Pepijn naar de reparatieafdeling dat het nu wel heel laat begon te worden en wanneer we de monteur konden verwachten. Euh ja...noodgevalletje tussendoor... sorry... we komen vandaag niet meer. En tsja, nu zit de Pasen ertussen, dus het wordt volgende week dinsdag. Pepijn meteen: "Oh nee! Jullie hebben ons weekje vrij ook al min of meer verziekt, ik ga niet op mijn Ruhetag op de Coca Cola zitten wachten die dan toch weer niet komt. Je komt maar een andere dag!" Ok, ze zouden nu woensdags komen. Pepijn en Alwin hebben de koelkast naar buiten gedragen en op het terras op z'n kant gelegd, daar stond hij het minste in de weg (het was toch berekoud, geen mens die het terras vrijwillig op wilde). Als noodoplossing hebben we 2 kleine koelkastjes in de gang gezet met drankjes erin, en dat verkoopt eigenlijk heel erg goed.

Een week later op woensdag: eindelijk een monteur. Hij werpt 1 blik op het ding en zegt: "Dat geluid is normaal voor dit apparaat. Dit is gewoon totaal het foute type koelkast voor de locatie. In een station of een zwembad valt het geluid niet op, maar hier kan het gewoon echt niet. Om heel eerlijk te zijn: dit specifieke exemplaar is nog stil voor dit type." We probeerden hem zover te krijgen het ding mee te nemen, maar zijn autootje was daarvoor te klein. Hij vond dat we maar contact moesten opnemen met de vertegenwoordiger voor het omruilen met een andere. Goed, weer onze grote vriend gebeld en het ding terug op het terras gegooid. Hij had vakantie, maar zou er achter aan gaan. We zijn nu alweer 8 dagen verder, en jullie begrijpen het, er ligt een zielige koelkast verweest te wezen op het terras.

Het toppunt: een telefoontje van Coca Cola, wat wij dachten te gaan bestellen bij ze deze week. Ik heb de dame duidelijk gemaakt dat er een koelkast in de weg lag te wezen op het terras waar geen oplossing voor was, dat ik omkwam in de kratten dranken die ik nergens kon opslaan nu we geen koelkast hadden, dat die flessen die we al hadden niet verkocht werden zonder koelkast, en dat ik nog altijd wachtte op de rest van de missende bestelling van de vorige keer. Zolang al deze problemen niet waren opgelost, was ik niet van plan wat dan ook bij ze te bestellen, ook niet omdat ik niet wist wat ik nu weer met een lading extra kratten moest gaan doen. Geen idee of die volgende week nog een keer belt. Dan kwam er een rekening van Coca Cola voor de daadwerkelijk geleverde waren. Ook hiervan klopte geen hout: sommige dranken waren duurder, andere goedkoper. Pepijn heeft nog een poging gedaan met de accounting-afdeling (weer ergens anders) maar omdat het verschil uiteindelijk € 1,59 in ons nadeel was hebben we het uiteindelijk laten zitten. Ik geloof niet dat we in de toekomst nog direkt bij Coca Cola gaan bestellen, onze bierbrouwer en de Metro hebben ook het hele assortiment. Inmiddels krijg ik vlekken in mijn nek en een waas voor mijn ogen bij het zien van een Cola reclame. Als het mooi weer wordt en die koelkast ligt er nog steeds denk ik dat ik 'm over de balkonrand werp.

6 opmerkingen:

  1. Ik had van een bedrijf als Coca Cola toch een professionelere insteek verwacht... dit is echt belachelijk! Wat een stelletje prutsers!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. arghhh, hoeze professioneel. Eerst geloven en dan zien is nu julie motto bij CC. succes, hopleijk komt er nog een goede koelkast voor jullie, eentje die geen lawaai maakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Herkenbaar, we zijn de strijd met de koelkasten nog niet begonnen maar zitten al jaaaaaren te wachten op ijsvriezers én ijs van drie verschillende merken :p Vele vertegenwoordigers en mislukte/geen leveringen verder zijn we het ijs zelf maar gaan maken. Die lui komen echt van een andere planeet....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vandaag zou de vertegenwoordiger langskomen. Niet dus... morgen maar weer bellen. Het is 20 graden en de koelkast ligt in de weg op mijn terras. Of ik een andere krijg interesseert me momenteel minder, ik wil die loodzware lawaaibak kwijt.

    Pepijn

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik vind Pepsi persoonlijk ook veel lekkerder ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.