ons hotel

zaterdag 1 november 2014

Bureaucratisch surrealisme

Stel: je hebt in de keuken in de hoek een lekkage. Niet zo erg dat alles blank staat en de hele keuken als verloren moet worden beschouwd, maar er moet een loodgieter komen om verdere lekkage te stoppen, en 1 of 2 keukenkastjes moeten op termijn vervangen. Die kastjes zijn niet dringend, dat kan wel even een jaartje of zo wachten. Je hebt een inboedelverzekering voor een bepaald percentage van de schade. Er komt een schade-expert. Die komt met de mededeling dat de verzekering de loodgieter helemaal niet betaalt, en maar ongeveer 20% van het keukenkastje. Zoiets wist je al van een eerder schadegeval. Om echter aanspraak te kunnen maken op dit kleine bedragje van het keukenkastje, moet je wel de (door hen onbetaalde) offerte van de loodgieter vooraf laten goedkeuren door de verzekering, plus de offerte voor het kastje. Bovendien legt de verzekering op dat AL het werk binnen 6 maanden gedaan moet worden, anders kun je fluiten naar je centjes. Ook al betalen die dus uiteindelijk slechts ongeveer 10% van de totale schade, en moet je zelf maar zien waar je de andere 90% binnen een half jaar vandaan haalt. Klinkt dit heel raar? Ja toch? Het wordt echter nog veel raarder.

Nu doet de expert een rondje door het huis, al vertel je hem dat de schade toch echt in de keuken is en hij in de rest van het huis niets te zoeken heeft. Hij staat echter al in de badkamer, en zegt zuchtend dat de hele badkamer dringend gerenoveerd moet worden, ook alle pijpen, bedrading, alles moet gedaan worden. De loodgieter en de sanitairspecialist denken daar echter anders over. Allemaal onzin, dat kan makkelijk wachten, de lekkage in de keuken moet gedaan, de rest niet. Nu komt de verzekering met de mededeling dat ze voor de badkamer voor de loodgieter niets gaan betalen en hooguit 20% van het sanitair. Om echter aanspraak te kunnen maken op dit kleine bedragje van het sanitair, moet je wel de (door hen niet betaalde) offerte van de loodgieter vooraf laten goedkeuren door de verzekering, plus de offerte voor het sanitair. Bovendien legt de verzekering op dat AL het werk binnen diezelfde 6 maanden als het keukenkastje gedaan moet worden, anders kun je fluiten naar je centjes. En doe je de badkamer niet, krijg je ook niets voor je keuken. Ook al betalen die dus uiteindelijk slechts ongeveer 10% van de totale kosten, en moet je zelf maar weer zien waar je de andere 90% binnen een half jaar vandaan haalt. Je protesteert dat je de badkamer rustig een keertje wilde doen na de keuken, dat je al dat verbouwen technisch gezien helemaal niet redt binnen een half jaar, dat je niet weet waar je zoveel geld vandaan moet halen, en dat je dan 6 maanden lang in het hele huis niet kunt wonen, maar de verzekering is onverbiddelijk. "Dat is niet hun probleem, dat is van hogerhand zo opgelegd". Klinkt dit heel raar? Ja toch? Het wordt echter nog veel raarder.

De expert is terug in de keuken, en ineens zegt hij dat de verzekering een richtlijn heeft dat deurtjes van keukenkastjes die ouder zijn dan een bepaalde jaar en van een bepaald materiaal gedwongen vervangen moeten worden. Ook als er niets mee mis is. De keukenspecialist heeft al gezegd dat die misschien nog wel 10 jaar meegaan. Je hebt al besproken dat we er een keertje naar kijken als er een keukenkastje naar beneden valt. De verzekering gaat 20% van de deurtjes betalen, maar als je de rest van al het andere werk niet binnen 6 maanden doet, krijg je helemaal niets, ook niet voor je eerste probleem. Je protesteert dat de keukendeurtjes nog prima zijn, en dat als je daaraan gaat boren en zagen, dat de keukenkastjes dan waarschijnlijk ook vervangen moeten worden. De specialist heeft gezegd dat dat op lange termijn technisch schadelijk is voor de stabiliteit van het hele gebouw, en dat je dan op langere termijn onnodige kosten en verdriet hebt. Ook heb je geen tienduizenden euros's en kan je járenlang dan echt niet meer in je huis kunt wonen. "Dat is niet hun probleem, dat is van hogerhand zo opgelegd". Klinkt dit heel raar? Ja toch?

Pas toen ik dit op bovenstaande manier humoristisch uitlegde aan de mevrouw van de ziektekostenverzekering, ging er daar bij de pennenlikkers een lampje branden. De verzekering heeft een nieuwe richtlijn dat als je 1 dingetje in een mond laat doen, de kaakchirurg en de tandarts alle mogelijke problemen die in de volgende 5 jaar zouden kúnnen opdoemen moeten melden. Ze moeten een offerte maken voor álles, ook als dat niet dringend is, of zelfs contraproductief, en dat binnen 6 maanden fixen.  Kom je binnen 5 jaar met iets wat niet op hun lijstje stond, maar wat wel eerder bekend was, dan is de kans enorm groot dat je niets krijgt. Ik moest alleen een stempeltje hebben dat de verzekering voor mijn implantaten niets betaalt, zodat ik later 20% van de kronen kan claimen. Heb je geen toestemming voor de implantaten, dan krijg je later ook geen toestemming voor de kronen. Die paar duizend euro van die implantaten kan ik in termijnen betalen, maar over een half jaar heb ik dan natuurlijk nog geen geld voor 80% van nog een paar duizend euro. Het is technisch en qua gezondheid ook helemaal niet aan te raden aan andere dingen in mijn mond te gaan werken binnen 6 maanden. Laat eerst die implantaten maar goed ingroeien, dat implantaat aan de andere kant kan nog langere tijd wachten. Ook is het contraproductief om vullingen, die daar al 20 jaar lang geen enkel probleem veroorzaken, allemaal uit te boren, overal een wortelbehandeling te doen, en allemaal van kronen te voorzien. Laat die tanden leven, die vullingen vallen er vanzelf een keertje uit, iedereen (zelfs de mevrouw van de verzekering)  is het erover eens dat het dan vroeg genoeg is. De reden dat ik tanden mis waar ik nu zelf peperdure implantaten voor mag laten zetten, is omdat er kronen zijn gaan lekken of omdat wortelbehandelingen tot een kaakontsteking geleid hebben.

Ik heb in ieder geval mijn stempeltje voor mijn operatie gescoord, en word maandag teruggebeld door de baas van die mevrouw over de rest. Ik vermoed dat ik nog even met het woord "advocaat" moet dreigen. Want een patient zo te laten lijden voor iets waar hij voor betaalt en recht op heeft, in de hoop dat hij zijn claim dan maar opgeeft, dat kan natuurlijk niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.