Administratieve sores

Het nadeel van met vakantie gaan is dat je daarna dubbel en dwars gestraft wordt met een administratieve achterstand. Normaal gesproken heb je al een dagtaak als de postbode geweest is met lezen van de post, filen, betalen en vooral achter iedereen z’n kont aan zitten met dingen die niet kloppen. Fout opgestelde rekeningen, contracten die niet de afspraak waren, aanmaningen terwijl je echt netjes betaald hebt, klanten die jou niet betalen, leveringen die niet kloppen, enz. Je word er moe van. Wie denkt dat Duitsers zo gründlich zijn moeten we teleurstellen, het zijn net mensen.

Dan heb ik ook nog steeds hoofdpijn van het kerstrooster. Ik zit met een hoop tegenstribbelend personeel dat natuurlijk niet staat te trappelen om met de feestdagen te werken. Daarbij moet gezegd worden dat de persoon met vooraf de grootste mond het minste kan werken en degene die normaal gesproken nooit wil nu heel veel beschikbaarheid heeft opgegeven. We puzzelen nog even verder….

Een deel van de kerstversiering hangt, lang nog niet alles, maar het ziet er al heel gezellig uit. We hebben dinsdag voor bijna duizend euro boodschappen gehaald bij de Metro in Regensburg, de auto zat van voor tot achter tot het dak vol en hing ver in zijn vering. Nog hebben we lang niet alles, alle bederfelijke waar konden we nog niet kopen. Gisteren was de vertegenwoordiger van onze bakkerij hier, die leveren maandag weer een extra vrieskast net als vorig jaar, en dinsdag is er voor 100 personen beddengoed door de wasserij bezorgd. We hebben doorlopend met Kerst en Oud & Nieuw nu nog maar 1 kamer vrij, en nog wat kleine gaatjes met Kerst (vertrek uiterlijk 27/12) en met Oud& Nieuw (aankomst vanaf 29/12). Gisteren hebben we weer een hoop kamers verkocht, we komen echt weer vol met de feestdagen!

Pepijn is deze week ook druk geweest met de presentatie van het nieuwe activiteitenprogramma van de Lamer hoteliers, dat is deze week gepresenteerd aan pers en genodigden en Pepijn was verantwoordelijk voor de techniek en moest ook een speech houden. Dat gaat ons inmiddels goed af in het duits, al merk ik dat ik er na 2 weken engels spreken weer even in moest komen.

Kortom, we zijn weer vol in de dagelijkse dingen gestort, en het vroege opstaan helpt ook niet echt mee. De foto´s zitten nog steeds in de camera, die hebben we nog niet eens bekeken, en de boeken en schoenen e.d. zitten nog in de half uitgepakte koffers.