slechte soap

Soms denk ik dat wij in een slechte soap terecht zijn gekomen, of dat er ergens een verborgen camera hangt. Wij hebben een gast in huis die wij wel zodanig achter het behang willen plakken, daar heeft de Hornbach geen behangrol voor die groot genoeg is. Zo erg hebben we het echt nog niet vaak meegemaakt.
Onze diva van dinsdag overtreft alle verwachtingen in negatieve zin. Ze hoort zichzelf erg graag op luide toon praten, denkt dat ze heel belangrijk is en duwt graag zoveel mogelijk andere gasten uit de weg. Het allerliefste gaat ze met ons in discussie op momenten dat wij daar overduidelijk geen tijd voor hebben (telefoon, leveranciers, andere gasten, restaurant goed gevuld). De vriendin heeft niet alleen een fobie voor de bus, ze is ook nog slecht ter been en zowiezo lijkt elke vorm van beweging dan ook voor beiden niet de favoriete bezigheid te zijn. De 700 meter naar de trein zijn te ver. Of wij ze niet even kunnen gaan brengen/rondrijden/etc. Wij kregen de wind van voren, "want de taxi die wij gisteren besteld hadden had ze geen bonnetje gegeven". Euh???? Wij hebben gisteren helemaal geen taxi voor u besteld? Pepijn en ik wisten van niks, en iemand anders is er niet. Nou ja, de taxi die ze gisteren hadden was ongeschikt, want de instap was te hoog. Dan moet je je been omhoog tillen en dat doet pijn aan je heup. Of wij een andere firma konden bellen. Vanavond weer klagen tegen Pepijn; dit tweede taxibedrijf was ook niks, ook zeer onvriendelijk en een bonnetje hadden ze niet gekregen. Morgen geven we ze dus een Gouden Gids en mogen ze het zelf uitzoeken. Er zijn maar 2 taxibedrijven in Lam en omgeving, en wij vermoeden dat ze zich bij beiden al net zo geliefd hebben gemaakt als bij ons. Wij doen heel graag zaken met taxibedrijf nummer 1, en nog nooit klachten gehad van gasten: ze zijn netjes en beleefd, hebben goede auto's en gematigde prijzen. Gisteravond stond de tv zo hard dat wij het boven konden horen, de buren hebben niets gezegd, maar die hebben waarschijnlijk geen oog dicht gedaan.

Dan waren wij vandaag zelf aan het kamers schoonmaken en kwamen tot de interessante ontdekking dat er nogal wat zaken van ons ontbijtbuffet op magische wijze in hun koelkast terecht waren gekomen. Merken van de groothandel en dergelijke die een particulier niet kán kopen, en héél toevallig met hetzelfde lotnummer en dezelfde vervaldatum als de items die wij hier in de koelcel hebben. Pepijn heeft de dames daar meteen vanavond even op aangesproken. Het verweer was dat ze helemaal geen koffiemelk gebruikten, dus hoe die cupjes daar kwamen wisten ze écht eerlijk niet. Die smeerkaas die ernaast lag, tsja, waarom ze die hadden meegenomen wisten ze eigenlijk niet, want dat aten ze niet. En de rest, dat moest maar heel normaal zijn dat je dat allemaal mee nam van het buffet. WIJ waren belachelijk dat dat niet mocht.

Zaterdag hebben we een hele reeks vertrekkers, en het hotel zit redelijk vol, dus nee, er heeft niemand tijd om ze naar het station te brengen. Zelfs niet als het koningin Beatrix was geweest of hele aardige gasten. De dames hebben dus pech en mogen nogmaals van een van de taxibedrijven of van de benenwagen genieten.