ons hotel

zaterdag 29 oktober 2011

Weer terug

Het was een enerverende trip, maar we zijn weer thuis. Helemaal kapot, dat wel, maar we hebben het leuk gehad. Alleen al het feit dat we even een paar dagen werden uitgelaten na een hele zomer binnen zitten was fijn.

Zondag was het nog een hele strijd om de deur uit te komen, zoveel was er nog te doen. Het was tot het laatste moment allemaal nog erg druk hier. Om half 5 konden we dan eindelijk weg. Iets na achten kwamen we aan in Bad Neustadt, alwaar onze TipTop-collega een kleine selectie gerechten voor ons had klaarstaan. Na gezellig samen eten ging een aantal mensen naar bed, wij gingen met de harde kern naar het Muziekcafé om de hoek. Om 3 uur lagen wij in bed, dat is vroeg voor de harde kern (meestal is het toch eerder half 5 of zo). De volgende ochtend konden we uitslapen, maar we waren op tijd wakker voor het ontbijt. Daarna nog even douchen en omkleden en de vergadering kon beginnen. 's Avonds werden we in een bus vervoerd naar een leuk restaurant in de buurt waar we heerlijk gegeten hebben. Nieuw dit keer was dat de leiding van onze cooperatie eindelijk iets met de kritiek van vorige keren gedaan had (zowel op de vergadering als tijdens het avondprogramma): geen ellenlange speeches van hoogwaardigheidsbekleders, geen verkoopsdemonstraties, geen amusement waar niemand op zat te wachten, maar gewoon tijd voor goede gesprekken met elkaar en een half uurtje live-muziek na het eten. Na het eten gingen we terug naar het hotel, waar het in de bar laat werd (weer iets van 3 uur). Om 7 uur stonden we al weer naast ons bed, want om half 8 moest er ontbeten worden. Tot half 4 werd er daarna weer vergaderd.

Wij hoefden daarna maar een uurtje te rijden, naar Erlangen, waar we een hotel geboekt hadden. Om 5 uur waren we er, en na even opfrissen zijn we in de stad wat gaan eten. Om 9 uur vielen we doodmoe in bed. Na een comateuse nacht (iemand had serieus het bed onder ons vandaan kunnen stelen zonder dat we wakker zouden zijn geworden) gingen we op weg naar ons hotelcongres. Al snel stonden we echter muurvast in de file. Gelukkig dat we de tijd genomen hadden, er zou bij het congres ontbeten kunnen worden. Dat werd dus in plaats van een uur rustig ontbijten in een paar minuten een broodje naar binnen proppen en de rest meenemen de zaal in. Meteen al bij de deur ontmoeten we onze favoriete collega, die was ook aan de late kant. Toch konden we nog een plaatsje krijgen op de tweede rij. Het seminar was weer super, al waren de voordrachten 's ochtends van een mindere kwaliteit dan andere jaren. Om half 7 waren we klaar en gingen we op weg naar Tsjechie. We werden per slot van rekening de volgende ochtend in Praag verwacht bij de nederlandse ambassade voor een nieuw paspoort voor Pepijn. Aangezien we wisten dat we het waarschijnlijk niet de hele weg zouden halen naar Praag, hadden we een hotel geboekt in het historische stadje Beroun, langs de snelweg halverwege tussen Pilsen en Praag. Leuk, leuk, leuk....

De volgende ochtend werden we wakker van de wekker. Bij het aanzetten van de laptop viel het Pepijn op dat het een uur later was dan op de wekker. Oeps...foutje gemaakt bij het wekker zetten.... Na een snel ontbijt waren we onderweg. De stad in ging ontzettend makkelijk. Het was dezelfde weg als naar het vliegveld (had ik in mei natuurlijk al gereden) en daarna de Euvropska af tot de rotonde bij Dejvice (wat ik nog allemaal herkende van 10 jaar geleden toen mijn ouders een tijdje in Praag zaten). Binnen no time waren we bij de fotozaak waar de foto's gemaakt moesten worden, en daarna was het nog een paar minuutjes naar ambassade. Wat een service, wat een vriendelijk personeel, wat een prachtig gebouw, echt reclame voor Nederland, heel anders dan in München. Ook de fotozaak was véél beter, sneller, vriendelijker en efficienter dan die in München. Het was allemaal zo gepiept. Tijdens ons bedrijfssluiting eind november gaan we het paspoort ophalen. Ze hadden het ook op kunnen sturen, maar zo hebben we een leuk excuus om nog eens een dagje naar Praag te gaan (het is maar 2 uur rijden) en eind november gaan we toch zowiezo altijd kerstinkopen doen in Praag, al is het maar vanwege de vele engelse en franse winkels.  We besloten dat we zo moe waren dat het geen erg lange dag werd en dat we ook niet moeilijk gingen doen met parkeren en openbaar vervoer. De parkeergarage onder de opera (Rudolfinum) langs de Moldau kost 2 euro per uur en dan ben je meteen midden in de stad. We hebben fijn even rondkeken, bij the House of Books op het Wenceslasplein bij de engelstalige boeken gestruind (wat een keus!) en gezellig gelunched. Daarna was de koek toch echt wel op, om 3 uur besloten we op huis aan te gaan.

Gisteren konden we meteen weer flink aan de bak. Er moest veel eten voorbereid worden en er moest worden ingekocht. Ik kon dus fijn naar de groothandel in Deggendorf. Daar moest ik toch zijn vanwege een afspraak over hun bezorgdienst, die sinds kort ook in onze regio wordt aangeboden. Bij aankomst wachtte mij echter een nare verrassing. Er werd mij medegedeeld dat deze groothandel sinds zijn opening 5 jaar geleden geen winst maakt, en moederconcern Makro daarom deze week heeft besloten de vestiging per 31 december helemaal te sluiten. Dus niet alleen hebben we weer geen bezorgdienst, we hebben straks ook geen groothandel cash & carry meer. Aaahhh....Voortaan moeten we dus altijd naar de Metro in Regensburg, heen en terug 220 km! We gaan toch maar weer eens praten met de flut-bezorgdienst hoe we de service kunnen verbeteren, want dit gaat echt zo niet.

Dit weekend wordt weer heftig. Het is een lang weekend hier in Duitsland en het weer is in orde. Afgelopen nacht was nog een beetje rustiger, dat heb je altijd als je dicht bent geweest, maar vanaf vandaag gaat de beuk er weer in. Nou ja, nog 22 dagen en we zijn 4 weken vrij.

1 opmerking:

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.