ons hotel

maandag 24 september 2012

En toen werd het toch druk....

We zitten nog bij te komen van het krankzinnige weekend, en de drukte houdt nog minimaal een maand aan. Waar komen al die mensen ineens vandaan?? We kregen deze week last-minute een erg leuke groep in onze schoot geworpen, die ook iedere avond hier gegeten hebben, dus het was hard aanpoten. Vandaag zou het dan weer wat rustiger worden, maar ook daar regende het last-minute boekingen. Onze broodoven heeft ineens de geest gegeven van alle inspanning, dus als ik morgen toch naar de groothandel in Regensburg ga, kan ik die meteen zonder problemen omruilen (we hebben een geweldig servicecontact met onze broodleverancier). Anders wordt hij woensdag omgeruild door de chauffeur die het brood komt brengen. Pepijn had het keurig geregeld met de aankomsten dat ze dinsdag allemaal in de loop van de ochtend zouden komen, zodat we de rest van de dinsdag vrij zouden hebben, maar toen meldde de olieboer dat hij de wintervoorraad stookolie deze week alleen op dinsdagmiddag kon leveren. Grr....en we hebben het echt hard nodig, de nachten beginnen al koud te worden en de tank is zo goed als leeg, dus dat wordt wachten morgen. We weten nog niet precies hoe we het gaan inplannen (hopen dat hij vroeg komt en dan samen naar de groothandel, of alleen weg terwijl de ander wacht, etc).

Twee weken geleden ben ik door mijn enkel gezwikt, en het leek eerst niet zo erg te zijn. Pootje omhoog, icepack erop en een beetje rustig aan doen, maar sinds zaterdag ging het niet echt lekker meer. Ik heb dus vanmiddag toch maar een bezoekje aan de huisarts gebracht. Ik heb het al vaker gezegd: onze huisarts is fantastisch, hij is naast gewoon huisarts ook noodarts op de traumahelicopter, accupuncturist én sportarts, dus hij had maar een half woord nodig om tot de conclusie te komen dat ik mijn enkelbanden gescheurd heb. Hij drukte feilloos op het "foute" punt. Pepijn heeft vroeger wel eens gescheurde enkelbanden gehad en die was er al bang voor. Ik zit nu met een ingezwachtelde enkel en moet het 5 weken rustig aan doen, maar ik moet het pootje wel blijven bewegen.

De wasserij heeft de laatste 2 keer achter elkaar foutloos geleverd nadat Pepijn gedreigd heeft het contract op te zeggen. Ze lijken ons toch niet kwijt te willen, dus na de shock dat wij hen wel kwijt willen doen ze nu heel erg hun best. Ben benieuwd hoe lang dit goed gaat....

2 opmerkingen:

  1. Au au een gescheurde enkelband doet erg veel pijn, 1 kwam door een val van een paard (ben daarna nog gaan dansen; tja ik was 15 maar zat wel zondag in het ziekenhuis) en de ander overbelast met tennissen. Ik mocht toen geen trappen lopen en mijn leraar Duits was zo 'aardig' om les te geven op de bgg ipv op de 1ste verdieping! Inmiddels zullen ze wel wat andere technieken hebben waardoor je sneller op de been bent.
    Hopelijk blijft de wasservice nu een service.

    Sterkte!
    Franca

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wow het houdt niet op hé daar bij jullie!!!
    Ik wens je veel sterkte toe en een zeer snelle genezing;-)!
    tja hopelijk heeft de wasserij het nu eindelijk door en hoeft Pepijn niet meer te dreigen!!

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.