Uithijgen

Het is al veel te lang geleden dat we gelogd hebben. Geen wonder, diegenen die hier langer meelezen weten dat we blij zijn dat we tussen 21 december en 6 januari ons bed überhaupt zien. Dit jaar was niet anders. Sterker nog, we hadden het nog drukker dan vorig jaar. Niet alleen waren we nog eerder en nog langer nog voller dan andere jaren, ook hadden we iedere avond een gigantische hoeveelheid eters. Wat een enorme kick is dat alle gasten zeer tevreden waren. Je hebt er vaak wel een bij die ons concept niet helemaal heeft begrepen of gewoon niet het juiste heeft geboekt, maar dit jaar hebben we alleen maar positieve geluiden gehoord. Ook de feedback op de enquêteformulieren en de online beoordelingssites was echt heel erg positief.

Nu is het uithijgen en puin ruimen. De kerstversiering wordt langzaam afgebroken, de planning is dat morgen de laatste dingen worden opgeruimd. Wat rest is een berg administratieve zooi, "Papierkrieg" zoals de Duitsers dat zo mooi noemen. We voeren echter niet zo veel uit als we zouden willen, de vermoeidheid heeft knalhard toegeslagen. We slapen iedere dag een gat in de dag, en worden dan met knallende koppijn en zere  spieren van het te vast slapen wakker. Morgen moeten we weer topfit zijn, dan komen er al weer nieuwe gasten. Midden januari is traditioneel erg rustig, maar we mogen niet klagen. Vanaf morgen zou het weer moeten gaan sneeuwen en dus gaan de boekingen erg lekker. We hebben zelfs eind januari en in februari veel data waar we nu al redelijk goed gevuld zijn. Pepijn heeft een dagtaak aan het invoeren van al die nieuwe boekingen.

Gisteravond hadden we ineens zin in een uitje. Even de deur uit samen, voor het eerst in vele weken. Volgens de Facebook-pagina van de bioscoop in Klatovy zou er gisteravond een goede film draaien. In Duitsland kunnen wij eigenlijk nooit naar de film, dat stomme nagesynchroniseer is niet om aan te zien en horen. We hebben een tijdje terug ontdekt dat er een filmzaaltje in Klatovy in Tsjechië zou moeten zijn, zo'n 35 km bij ons vandaan, die gloednieuwe films draait voor omgerekend maar 4 euro. In Tsjechië is het net zo als in Nederland: de films worden in de originele versie vertoond met ondertitels, tenzij het kinder- of animatiefilms zijn. Ik ben Facebookfan geworden zodat ik het maandelijkse programma automatisch krijg. Het is wel even puzzelen met al dat tsjechisch, de titels worden raar vertaald en de namen van de acteurs worden verhaspeld met tsjechische grammaticale uitgangen (bijvoorbeeld achter namen -ova, -em of -se), en je moet goed opletten dat er "titulky" achter staat en geen "dabing". Iedere dag of hoogstens na 3 dagen draait er een andere film. Pepijn was gelijk enthousiast toen ik zei dat Les Miserables draaide. De bioscoop is kneuterig schattig. Het lukte met een beetje engels en "hand-en-voets" om een kaartje te kopen en wat dingen te vragen. Je krijgt vaste stoelnummers terwijl er bijna geen bezoekers zijn, er is een oude garderobe en een loketje waar je chips en flesjes limonade kunt krijgen. Wat opviel is dat ook in de bioscoop Tsjechen net zo serieus zijn als in het dagelijks leven. Niemand praat, knispert, hoest, belt, zoals je dat uit nederlandse bioscopen kent. Iedereen gaat op zijn voorgeschreven plaats zitten, zelfs al zijn er nog 100 stoelen leeg. Moet je in Nederland proberen, daar gaat iedereen anarchistisch verhuizen! Er is ook geen achtergrondmuziek voor of na de voorstelling en er is geen pauze en geen reclame. 20:00 uur begint de film, punctueel, en dan is het doodstil in de bios. Heel fijn, want wij hebben natuurlijk niets aan de ondertiteling (daar is geen chocola van te maken), dus moeten het goed kunnen horen. Mensen vonden die buitenlanders in hun bioscoop wel grappig, na de film werden we vrolijk gedag gezegd door het personeel en de andere bezoekers. Les Miserables is een prachtige film, die officieel zelfs in heel Europa pas de 11de in première gaat. Zelfs als je geen musicalfan bent is hij zeer de moeite waard. We waren het er over eens dat we dit best vaker konden doen als er een goede film draaide en we tijd hadden.