Pech komt zelden alleen (deel 3)

De hechting liet zich heel makkelijk zelf verwijderen met een pincet. Het weekend hebben we besteed aan samen een fijne last-minute vakantie uit te zoeken. Het mocht echter niet zo zijn....

Zondagavond kreeg ik verschrikkelijk pijn in een kies, en op maandagmiddag zat ik bij mijn tandarts in Straubing voor een wortelkanaalbehandeling. De tandarts en ik waren het er over eens dat ik blij mocht zijn geen vliegreis te hebben geboekt (luchtdrukverschil is nauwelijks uit te houden met ontstoken wortel), en dat we ook niet in een of ander ver buitenland zaten. Er kwam zoveel rommel uit dat ik vrijdag terug moest komen voor verdere behandeling. Als er dan niets meer uitkwam en alles er goed uit zag, konden we daarna met vakantie. Tot zover het plan....

Dinsdagnacht verging ik ineens van de pijn. De hele nacht heb ik niet geslapen. Hier in Beieren is het 's nachts zo slecht geregeld dat er geen tandartsenhulp is. Indien je een acuut noodgeval hebt, moet je naar Regensburg of naar München. Dat lukt midden in de nacht niet met heel veel pijn en zonder slaap. Ik heb dus gewacht tot de volgende ochtend. Helemaal naar Straubing rijden was vanwege de pijn en de vermoeidheid toen ook uitgesloten en de meeste tandartsen hier in Beieren werken niet op woensdag, of alleen 's ochtends een paar uurtjes. Ik heb dus een lokale tandarts gebeld, en die was gelukkig heel lief en ik mocht meteen komen. Het gekke was dat er uit de wortel geen rommel meer kwam. Was dit gewoon napijn? Thuis heb ik eerst geslapen, en daarna zijn we naar Regensburg gegaan om met vrienden te eten, en voor de aansluitende borrel van Internations. Ik heb een bordje pasta weggezogen, en op de borrel heb ik 1 warme chocomel gedronken, zo'n pijn had ik. Het werd ook steeds erger, het leek wel naar andere tanden te trekken. Vooral een tand 2 plaatsen naar voren ging nog meer pijn doen dan de originele boosdoener. Pepijn kwam tegen het eind van de borrel dan ook met de ingeving om meteen naar de noodtandarts in Regensburg te rijden, en niet naar huis te gaan.

Daar werden er foto's van het probleemgebied gemaakt, maar een ontsteking of iets dergelijks was daar gek genoeg niet op te zien. De pijn in de "nieuwe" tand werd ondertussen ondragelijk, en hij reageerde totaal niet op een test met een koud watje. Ik wist al genoeg, maar de tandarts twijfelde nog of ze een wortelkanaalbehandeling moest doen. Uiteindelijk was ik dolblij dat ze de boor erin zette, er zat een megaontsteking in. Ik merkte al tijdens de behandeling dat ze niet zo goed verdovingen kon zetten. Het leek helemaal niet verdoofd te zijn, ik heb alles bij elkaar gegild, maar mijn wang werd zo dik als een hamster. Om half 2 waren we uiteindelijk thuis. Donderdag was een heerlijke rustige dag zonder al te veel pijn, alleen rond mijn neus was het dik en gevoelig.

Vrijdag was ik terug in Straubing bij mijn eigen tandarts voor de afspraak die oorspronkelijk bedoeld was als "even wortelkanaal afvullen en met vakantie." Dat dat 'm niet ging worden wist ik al..... Het bleek dat mijn wang zo dik en pijnlijk was omdat ze in Regensburg bij de noodbehandeling de verdoving niet in mijn zenuw gezet hebben, maar in de slijmhuid van het bot. Daarom leed ik helse pijnen tijdens de behandeling (verdoving deed het dus niet), en nu kan mijn tandarts een week lang niets doen totdat mijn wang weer ok is en mijn gezicht niet meer scheef is....Nu heb ik dus voor donderdagmiddag een afspraak. Tot nu toe gaat het aardig qua gezondheid, we hopen dat we de week erna misschien nog een paar dagen met de auto een stedentripje of zo kunnen doen. Gewoon niet te ver weg en al helemaal niet met het vliegtuig. Zowel mijn tandarts als die in Rgensburg hebben al wel gewaarschuwd dat de gezonde tand tussen de 2 probleemgevallen zoveel ontsteking links en rechts waarschijnlijk niet aan gaat kunnen. Dat wordt de hobby voor volgende week, vrees ik....