Wachten op de sneeuw

Het weer is hier ineens omgeslagen, zojuist is het flink gaan regenen. Was het eerder deze week nog 21 graden overdag, nu komt het weerbericht dat na het weekend de eerste sneeuw gaat vallen. Eerst natuurlijk in de hogergelegen gedeelten (boven 600 meter, wij zitten op 545 meter), maar vanaf woensdag gaat het ook in Lam sneeuwen en wordt het ‘s nachts -8. Brrr! Gelukkig krijgt onze auto dinsdag nieuwe winterbanden, dus qua timing is dat ideaal gepland!
Wij zijn hier weer voortvarend aan het klussen. We hadden gasten, die zijn vanmorgen uitgecheckt, dus nu is het weer alle remmen los. Pepijn is in de kelder een betonnen fundering aan het maken voor de wenteltrap, we hebben in de keukenopslag nieuwe rekken geplaatst en na het weekend komen de nieuwe deuren en deurposten die we besteld hebben dus kunnen we boven een muur in onze slaapkamer bouwen. Een hoop dingen tegelijk, maar het geeft wel een goed gevoel dat we weer lekker aan de gang zijn.

 Met de tandjes gaat het redelijk, de tandarts was eigenlijk blij verrast hoe goed het ging, zelf ben ik wat voorzichtiger want ik weet dat ik in die regionen snel complicaties heb. De verwachting is dat over twee weken de oude kroon zelfs weer teruggeplaatst kan worden! Ik heb nu weer meer energie nu de penicillinekuur afgelopen is, wel merk ik dat ik nog steeds snel moe ben. De frustraties zijn gelukkig voorbij dat ik steeds te uitgeput was om wat dan ook te doen.

De komende weken staan er nog meer klussen op stapel: we hebben een timmerman gevonden om de afzuigkap af te maken, er komt een installatiebedrijf naar de koelcel kijken (die maakte naar onze smaak wat veel lawaai, en dat resoneerde door de muur van kamer 11), de leverancier van de reclameborden komt wat aan de aftandse borden op de parkeerplaats doen, en een horecabakker komt een oven en een vriezer plaatsen zodat we altijd lekker verse broodjes voor de gasten hebben. We zijn druk bezig geweest een menukaart te ontwerpen, want als we de hele dag lekkere warme koffiebroodjes, pistoletjes en pizzabroodjes kunnen verkopen, gaan we ook een menukaart buiten zetten en dingetjes aan wandelaars verkopen. Als gevolg van de duurdere broodjes en de ietsjes duurdere drankenleverancier hebben we onze (te goedkope) drankprijzen nog eens onder de loep genomen en zijn tot de conclusie gekomen dat daar best een duppie per drankje bij kan. Zowiezo gaat de BTW in Duitsland per 1 januari omhoog van 16% naar 19%, en dat verschil gaan we toch echt niet uit eigen zak betalen….

We zijn nog steeds ontstemd over de enorme rekening voor het kijk- en luistergeld, dat is werkelijk belachelijk veel. Ook dat is een reden geweest om ook onze kamerprijzen nog eens goed te bekijken. We hadden deze maanden eigelijk een goedkopere aanbieding om klanten te lokken in de slappe tijd, maar het is duidelijk dat de markt er gewoon helemaal niet is, dus we hebben de prijzen snel maar weer teruggezet naar wat ze anders zijn. Het zou ons hogelijk verbazen als we tot Kerst überhaupt iemand krijgen…. We hebben trouwens een Engelse touroperator van wandelvakanties gevonden die wel zaken wil doen, dus dat is positief. Voor Engeland zijn Duitse wandelvakanties wel een hele kleine markt, dus we moeten er niet te veel van verwachten, maar het is een leuk begin. Ook hebben we een Nederlandse aanbieders van hotel-weekendjes weg weten te interesseren, we hebben net deze week het contract ondertekend. We timmeren dus steeds meer aan de weg. Ik heb ook al het adres liggen van een aantal Belgische touroperators op het gebied van wandelvakanties die ik nog wil aanschrijven, het zou fijn zijn als we ook uit Belgie wat business zouden kunnen ontvangen. In de Franse markt ben ik nog niet gedoken, heb van de VVV wel begrepen dat Lam wel bekend is bij Italianen. Nou spreken we redelijk wat talen, maar in het Italiaans komen we niet verder dan wat standaardzinnetjes (hier is uw sleutel, het ontbijt is om …). Vandaag weer een aanvraag binnengekregen voor Oud&Nieuw, er komt binnenkort toch een moment dat we nee gaan verkopen (rare gewaarwording!)

Reclame, reclame

Sinds dit weekend liggen we enigszins op koers wat betreft reclameborden, vandaag komt er iemand langs van een reclamefirma voor de gesponsorde borden (waar we van de brouwerijen een bijdrage voor krijgen) en ondertussen hebben we ook wat van de "zelfbouw" af waardoor we een stuk aanweziger zijn voor passanten. Het waren allemaal bestaande borden waar geen extra vergunning voor nodig is, ze staan bovendien allemaal op eigen terrein dus hebben we daar redelijke vrijheid in. Op deze foto zie je als je goed kijkt alle drie de gerenoveerde borden: Die vooraan met Hotel** en ons logo, daar stond oorpronkelijk "Versper- u. Brotzeitstube nach 50m. rechts" op…. nu verwacht een Beier iets heel anders dan wij kunnen bieden bij een Brotzeitstube, en een vespermaaltijd (halverwege de middag) kennen ze hier niet, dat is schijnbaar iets voor Schwaben (waar de vorige eigenaar vandaan kwam). Daarom hebben we het er dus meteen de eerste week maar afgehaald en nu dus aangepast teruggeplaatst.

 

Bij het driehoekige bord onder de denneboom hebben we alleen het logo van Osser bier erafgehaald en er i.p.v. "Pension" HOTEL** opgezet…. de tekst "Haus am Berg" hebben we er in het zwierige lettertype wat er al opzat laten staan, dat vonden we wel leuk zo. Alleen het logo mist eigenlijk nog. Nu moeten de andere borden, ook die bij de parkeerplaats (net nog zichtbaar rechts onder het verkeersbord op de hoek) nog van de hotelnaam worden voorzien, en dan natuurlijk het bord aan de gevel nog.

Daar staat namelijk nog wél Pension op, we hebben daarom een ladder van ruim 6 meter gekocht om in elk geval die tekst (in plakletters) eraf te halen. Daar durven we allebei dus niet op, naar nu blijkt! Ofwel, beter gezegd, we komen met enige moed wel tot boven, maar dan durven we geen hand meer los te laten om aan het bord te rommelen. Daar hebben we dus een beroeps voor nodig. Bovendien is het hier ‘s avonds heel donker, en die borden ook… verlichting gewenst, want we zijn eigenlijk gewoon onzichtbaar.

Misschien kunnen we er meteen een lichtbak van maken…. en ondanks dat het bord 3 meter breed is, mag het in verhouding met de gevel zelfs nog groter zijn.

Natas is net terug van de tandarts met een positieve prognose, de ontsteking is weg, maar aangezien de wond waar een derde van een kies (zeg maar alleen de achterste wortel) is getrokken, nog niet dicht is, is het voorlopig nog even duimen voor de goede afloop. We houden jullie op de hoogte.

Bek verbouwd

Ik zit hier met een natte washand tegen mijn gezicht aan te internetten. Behalve lezen en TV kijken mag ik van de tandarts niet veel anders doen. Een ontsteking in mijn rechterbovenkaak zorgt momenteel voor veel problemen. Na een ontluisterend bezoekje aan de kaakchirurg die zei geen zin te hebben er wat aan te doen, heeft mijn eigen tandarts dan maar wat geprobeerd om mij te helpen. Het lijkt wel resultaat te hebben gehad, want de enorme druk en pijn is nu wel grotendeels weg. Mijn grootste angst is voor complicaties, want het was een behoorlijke riskante en gedurfde ingreep. Volgens de kaakchirurg was trekken de enige optie, maar de tandarts heeft met succes de infectiehaard via de tand weten te bereiken en heeft goede hoop dat het op z’n minst een verkleining van het abces betekent.

We hebben net een aanvraag gehad voor het weekend, maar Pepijn heeft ‘m afgeslagen omdat ik verplicht rust moet houden. Er gebeurt momenteel toch niet veel, dus een paar dagen dicht blijven is een betere optie tot ik weer vol kan knallen. Morgen wordt de doe-het-zelf-bouw-wenteltrap geleverd, dus Pepijn en Harald kunnen volgende week lekker samen daaraan klussen. Dan kunnen we daarna beginnen aan het bouwen van een slaapkamermuur en een badkamer beneden, zodat we zelf lekker kunnen wonen. Groot nieuws is dat veel van de dozen verdwenen zijn, en als ik morgen op een stoel ga zitten en de resterende verhuisdozen rustigjes even uitzoek, het privé-gedeelte echt bewoonbaar is.

Gisteren hebben we in Straubing gewinkeld bij verschillende bouwmarkten, dus hebben we nu alle elektrische materialen en verf enzo voor de twee hotelkamers waar we mee bezig zijn. Ook hebben we in Straubing een kleine, maar lekker rustige groothandel gevonden die qua assortiment weliswaar niet kan concurreren met de Metro, maar wel handig is als je toch in Straubing bent. Jammer genoeg zijn we zo druk bezig geweest met het kopen van doe het zelf artikelen dat we geen tijd meer hadden voor het schilderachtige centrum van Straubing.

Passau

Het is hier nog steeds stralend weer, en gelukkig heeft Pepijn zich slechts 1 dag echt rot gevoeld. Dit alles tesamen met het feit dat het echt stil is qua gasten zorgt ervoor dat we met volle teugen genieten van de omgeving. Als de planning het toelaat, gaan we erop uit om de boswandelingen in de buurt te verkennen. Donderdag was het zelfs 21 graden en zijn we samen de echt mooie stad Passau gaan verkennen. 90 km, dus iets meer dan een uur rijden weg, en dus ideaal voor een dagtrip. Natuurlijk kwamen we er in Passau achter dat we het fototoestel waren vergeten, dus helaas kunnen we geen foto’s van Passau op de site zetten. Erg jammer! In Passau komen de rivieren de Donau, de Inn en de Ilz bij elkaar, en dat is aan de kleur van het water te zien. De Donau is blauw, de Inn is groener en de Ilz neigt meer naar zwart. Vanaf de uitzichttoren van het kasteel kun je die drie kleuren naast elkaar in het water zien, echt een vreemd gezicht. Passau is de laatste stad voor de Oostenrijkse grens, en de stad heeft ook onmiskenbaar een duidelijke Oostenrijkse invloed gehad door de eeuwen heen. Het doet qua charme en bezienswaardigheden niet onder voor steden als Innsbruck en Salzburg.

Gisteren hebben we kamer 19 en 20 helemaal leeg geruimd, de bedoeling is dit weekend de schrootjes van de muur te slopen. Dan kunnen we extra stopcontacten aanleggen en verven. Harald komt over anderhalve week en kan dan helpen met laminaat leggen. Zo! Dat is dan weer twee kamers af!

Met Oud en Nieuw zijn we nu echt bijna helemaal vol. Er komen steeds aanvragen binnen voor de laatste paar kamers, en het wordt nu echt "wie het eerst komt, het eerst maalt". We kunnen de hoofdprijs vragen voor een kamer, vol komen we toch wel, en dat is echt een hele gekke gewaarwording….

Indian Summer

Ineens is het hier van het ene moment op het andere een droom-herfst geworden: 18 tot 20 graden, stralende zonneschijn en prachtige rood-bruine herfsttinten. Echt mooi! En het goede nieuws is dat het de hele week zo blijft! We hebben zelf zin om naar buiten te gaan en een heerlijke wandeling te gaan maken, maar helaas is Pepijn nogal in de lappenmand. Hij is net weer in bed gaan liggen omdat hij zich zo rot voelt en het zo koud heeft. We hebben ook net een lastminute boeking voor vandaag gekregen, die mensen hebben waarschijnlijk ook het weerbericht gezien. Nou ja, het is toch weer extra geld waarop we niet gerekend hadden.

Ik zie een ster!

Twee zelfs! Vanmiddag kwam de postbode met een héle zware envelop, met daarin de officiele bronzen plakette van de hotelklassificatie. Pepijn heeft ‘m meteen naast de voordeur opgehangen.

Mooi he? Zoals Pepijn al zei: "net echt". Hert plan is volgend jaar er een ster bij te verdienen!
Grappig: gisteren kregen we via Bookings een boeking voor mei (beetje vroeg?) vanuit Texas. Geen idee wat Amerikanen hier moeten, maar het is wel erg leuk dat we in de hele wereld zo goed bekeken worden. Die hotelboekingssites leveren trouwens zowiezo een hoop business op: weer twee boekingen voor volgende week en de week erna. Dat beetje commissie betalen we ze graag in ruil daarvoor!
 Over goed bekeken gesproken: sinds de weblog bestaat zijn we al 4.262 keer bekeken door 1.963 bezoekers. Wie dat allemaal zijn? Werkelijk waar geen idee, maar leuk is het wel!

Gisteren zal Pepijn trouwens weer bij de dierenarts, dit keer weer met Sisi. Die had weer een abces op haar kont, ter hoogte van de bovenkant van haar staart. Ze heeft de hele praktijk bij elkaar gegild toen het opengeprikt moest worden, de secretaresse kwam binnenstuiven om te vragen of alles wel goed ging! Waarschijnlijk toch weer te hardhandig gespeeld met Katja en Jane of ruzie gehad met de buurkat. We zaten al te grappen dat we om kwantumkorting moeten vragen, zo vaak als we daar komen…..Zelf vindt ze het allemaal niet zo grappig, ze ligt hier een beetje troosteloos op de bureaustoel naast me…

Herfst

Sinds een paar dagen zijn we weer lekker thuis. En 1 ding weten we zeker: Lam is THUIS. We hadden verwacht veel meer emotie te voelen bij Amsterdam, onze oude buurt en ons oude huis, maar die voelden we gek genoeg geen van tweeen. We werden zo moe van Nederland, van de drukte, het vuilnis op straat, de ongemanierdheid en gejaagdheid van de mensen. Natuurlijk was het fantastisch om iedereen weer te zien en gezellig een avondje op een terras ouderwets te ouwehoeren (door de telefoon ga je niet echt een interessante discussie opstarten of zo), maar na een paar dagen vonden we het wel weer genoeg. Helaas vielen we bij de oud-collega’s van Martinair net binnen op "bijltjesdag"; veel collega’s hadden net gehoord dat hun contract niet verlengd zou worden of dat ze hun waarnemende hogere rang weer moesten inleveren. Ieder jaar is het in het luchtvaartwereldje hetzelfde gezeur en het voelde als een enorme bevrijding dat ik niet meer aan de teleurstelling blootgesteld hoefde te worden. Als wij er niets van maken, dan is dat voor een groot deel aan onszelf te wijten, en heeft dan niet met een beslissing vna een leidinggevende te maken.

Vandaag hebben de weergoden hier de waterkraan opengedraaid. Zelfs de katten weigeren naar buiten te gaan, die vinden de hoeveelheid regen onaanvaardbaar. Het is plotseling herfst geworden, binnen een paar dagen zijn de blaadjes aan de bomen gaan kleuren en gaan vallen. Gisteren hebben we nog een prachtige herfstwandeling gemaakt, samen door het bos bij het huis. Het mindere weer, en daardoor het gebrek aan gasten, geeft ons wel de gelegenheid binnen lekker veel te klussen en op te ruimen. Mijn ouders hebben de afgelopen dagen erg geholpen met kasten in elkaar zetten enzo, maar die zijn vandaag weer richting huis vertrokken. We verwachten eigenlijk de komende twee maanden nauwelijks gasten, en dat geeft ons de gelegenheid wat kamers te renoveren en te zorgen dat we eindelijk zelf een huiskamer hebben waar we ook in kunnen zitten (ja, de dozen staan er nog steeds….). Met de jaarwisseling zitten we nu al bijna helemaal vol, we blijven op alle internetboekingssites het aantal beschikbare kamers en de prijzen voor die data aanpassen. De komende maanden gaan we ook veel menu’s proefkoken, zodat het menu op Oudjaarsavond helemaal super wordt.

Groot nieuws is de fax dat de twee hotelsterren in de pocket zijn, ze zijn niet eens komen kijken! Nu nog de officiele plakkette voor naast de voordeur en dan is het helemaal echt. Ook goed nieuws is dat we in Nederland gordijnen hebben besteld, over een paar weken zijn ze klaar en Harald heeft beloofd ze begin november mee te nemen hier naartoe.

De hotelbeurs in Düsseldorf, die de originele reden van ons tripje was, was weliswaar heel groot, maar er stonden ook veel standhouders met dingen die we absoluut niet konden gebruiken. We hebben het beursbezoek dan ook kunnen beperken tot 1 dag. Voortaan gaan we alleen nog naar de beurs hier in München of Nürnberg, daar zijn we in februari ook geweest en die is ook heel groot, maar wel wat dichterbij.