Bedrijfsongevalletje

Eergisteravond heb ik tijdens het tafeldekken voor het ontbijt een literpot Nutella op mijn rechter grote teen laten vallen. Gevolg is dat hij helemaal paars is, ik nauwelijks kan lopen, veel pijn heb en redelijk weinig keus in schoenen. Het zijn de drukste dagen van het jaar, dus ik heb een lading pijnstillers geslikt en loop tot 2 januari maar door. Ik wist al dat als ik naar de dokter zou gaan, hij mij absolute rust met het poot omhoog zou voorschrijven (Duitse dokters slaan zowiezo nogal snel door), en daar heb ik dus geen tijd voor….

We hebben trouwens allemaal leuke aardige mensen in huis, dus dat maakt het werk makkelijk en aangenaam. Iedere avond hebben we 10-14 eters, dus dat is goed te doen. We hebben nu 22 mensen ontbijt, maar als je alles op tijd klaar hebt staan, komt dat dik in orde. Ik heb zelfs tijd om tussendoor even een logje te schrijven… We hadden net even een paniekmoment, toen mijn vader kwam vertellen dat het douchewater op zijn gunstigst lauw was, maar het bleek dat iedereen tegelijkertijd onder de douche stond, en dat de boiler het nog wel deed. Als we kamers gaan bijbouwen, moeten we dus ook aan een grotere boiler….

Ontevreden!

Nou, we hebben nu gasten die je niet eens mee zou nemen naar het kerstdiner van je boze schoonmoeder. Je vraagt aan ze hoe laat ze graag zouden willen ontbijten, en ze vragen om een wakeupcall om 09.00 uur, en vervolgens drukken ze om 08.05 op de noodbel (bedoeld voor absolute noodgevallen, zoals brand of iemand die ‘s nachts heel ziek wordt), waardoor wij in de slaapkamer zo ongeveer tegen het plafond stuiteren van de schrik. Pepijn eruit en in zijn ochtendjas rennend naar de receptie: ja, ze waren al wakker en waar hun ontbijt bleef…. Vervolgens gingen ze mij tijdens het ontbijt klaarzetten verwijtend aan zitten kijken alsof ik een stuk stront was.

Vandaag gaan we het grote Oudjaarsdiner proefkoken en dan gezellig opeten, een soort generale repetitie. Deze gasten hadden van te voren gezegd dat ze mee zouden eten, maar ze hebben zich nu ineens bedacht. Niet dat wij dat erg vinden, hebben we een rustigere avond. Er komen vandaag nog andere gasten aan, die hebben van ons vooraf het menu gemaild gekregen en die wilden graag mee-eten.

Voor de rest ligt er nog steeds geen sneeuw, wel is alles bedekt onder een dikke laag rijp en is het gemeen koud. Het Frühschoppen is niet erg druk bezocht, de mensen die het hardste hebben geroepen het te verplaatsen naar vandaag zijn er niet eens…. Mijn ouders zijn echt zo goed aan het helpen, die zijn al helemaal professionele afwassers geworden. Mijn vader is nog steeds bezig met kerstversiering, hij is vastbesloten om alles uit de doos op te hangen. We gaan zo maar eens beginnen met het maken van de toetjes voor het Grand Dessert, de Chocolademousse en de Panna Cotta moeten natuurlijk nog even opstijven…

Stuiptrekking

Dat van die sneeuw was helaas een kleine stuiptrekking, het is welgeteld 3 uur blijven liggen, toen was het weggesmolten. Er is wel sprake van dat de skipiste van de Grosse Arber vandaag opengaat, die hebben zo’n sneeuwkanon waarmee ze er toch nog wat van kunnen maken, maar heel veel en echt ideaal is het natuurlijk niet. In het dorp zie je auto’s van buiten de regio rondrijden met skiboxen en een slee op het dak, die zijn echt optimistich.

Vandaag geen Frühschoppen, de heren hebben gevraagd of het naar morgen verplaatst kan worden ivm de kerst. Wel lekker rustig, we zijn gisteravond te laat naar bed gegaan, dus misschien kan ik zo nog een uiltje knappen. Met de kerststress valt het redelijk mee, we hebben zelfs nog de mogelijkheid gehad om gisteren in het dorp een klein wandelinkje te maken.

Sneeuw!

Het is nog geen dik pak, maar het heeft vannacht gesneeuwd. Alle struiken en daken zijn bedekt met een dun laagje wit poedersuiker, maar de zon is doorgebroken, dus dat blijft niet lang liggen ben ik bang. Nou ja, het begin is er! We hebben het ontzettend druk, daarbij is onze badkamer verre van klaar (Pepijn staat een muur te metselen as we speak) en mijn vader heeft zich opgeworpen als vrijwilliger om in de eetzaal kerstballen op te hangen. Aangezien natuurlijk gisteren voor de loodgieters het water afgesloten moest, komt er een heerlijke bruine troep uit de kranen. Irritant is nu dat we alle kranen in alle kamers moeten gaan laten doorlopen en dan daarna dus weer alle bruine aanslag uit de douchebakken en wastafels schrobben.  De receptie is nog 1 groot zooitje en ik heb nog een aantal essentiele ingredienten voor mijn recepten niet, maar stress… wel nee jôh….

De logjes zullen de komende weken erg kort zijn, als we er al tijd voor hebben. Twee januari hebben we weer tijd om bij te praten….

Kerststress

Hier in Duitsland lijdt iedereen aan kerststress. Je ziet mensen met een wilde blik in hun ogen en dito gedrag gigantische hoeveelheden dure cadeau’s kopen, en op de radio zijn hele discussie programma’s over wat en hoeveel je aan wie moet geven en wat je moet doen als je partner aankondigt dat hij/zij er dit jaar niets aan wil doen. De kerstafdelingen van de bouwmarkten en warenhuizen zijn qua decoratieartikelen al zowat uitverkocht, en wat er nog ligt is zwaar in de aanbieding omdat iedereen al voorzien is. Wij hebben op een andere manier kerststress: we proberen alles wat we nog moesten doen in het hotel op tijd af te krijgen voor de aankomst van de eerste gasten. Die komen vrijdag en daarna houdt het tot na Nieuwjaar niet meer op, dus voor vrijdag moet alles geregeld zijn. Zo zijn we net een hele avond bezig geweest de nieuwe garderobekast en nachtkastjes van kamer 12 in elkaar te zetten, is Pepijn de hele middag bezig geweest met het in-cementen van de vloerverwarming van onze nieuwe badkamer, en heb ik een aantal kamers alvast nagekeken op stof, spinnenwebben en dode vliegen op de vensterbank (sommige kamers zijn al een tijdje niet gebruikt). Kamer 20 heeft nieuw laminaat, maar de kantlijsten zijn nog niet af, de nieuwe trapleuningen langs de trap van de parkeerplaats naar de voordeur zijn nog niet gemonteerd, en wij hebben zelf nog geen douchegelegenheid (maar dat laatste komt wel af).

Gisteren hebben we een bezoekje gebracht aan de nieuwe groothandel die in Deggendorf (nog steeds bijna een uur rijden van hier, maar wel dichterbij dan Regensburg) geopend is, en hebben we voor bijna 500 euro aan spullen ingeslagen voor de feestdagen. We zijn erg blij met die nieuwe winkel, en zullen waarschijnlijk bijna nooit meer bij de Metro komen in Regensburg. Dat we met Oudjaarsavond 24 eters hebben, wisten we al. Het is alleen spannend wat er andere avonden gaat gebeuren qua eten. Gasten mogen bij ons ‘s morgens bij het ontbijt beslissen of ze diezelfde avond blijven eten, dus je kunt het moeilijk inschatten. Als iedereen wil eten (en wij natuurlijk ook), dan zit je per avond op 32 couverts. Uitdaginkje! We hebben voor Kerstmis een tweede reservering gekregen, gelukkig voor die andere gasten, zou denk ik erg saai voor ze geworden zijn. Er bellen steeds mensen op voor die ene vrije kamer met Oud&Nieuw, maar lezen is ook een vak: er staat toch op internet duidelijk dat we nog maar 1 kamer hebben, en nee, sorry, dan hebben we er niet ineens magisch nog 4 over. Ook belde er iemand die twee grote honden mee wilde brengen, tja, dat gaat dus niet in die specifieke kamer (te klein en geen "buitenmogelijkheid"). Die wilde trouwens geen nee horen, Pepijn werd ervan beticht dat we geen gasten met honden wilden. Onzin, we hebben zelf huisdieren en bovendien neemt 1 van de andere gasten waarschijnlijk een hondje mee.

De proefdruk van de hotelbrochure is trouwens binnen, we waren nog niet helemaal happy met álle details, maar het ziet er echt professioneel uit. Ik kan mij zo voorstellen dat gasten met de folder in hun hand in hun kamer staan en denken dat het een hele andere kamer is, of zelfs een heel ander hotel. Over een paar weken kunnen we dus eindelijk de treurige folders van de vorige eigenaar weggooien, die durfden we eigenlijk al een hele tijd niet meer naar iemand op te sturen (en als je het wel deed, boekten ze nooit).

Naast mij op de andere bureaustoel hier in kantoor zit een totaal verzopen kat. Het heeft hier net flink geregend, maar sneeuw, ho maar! De weersverwachtingen waren gunstig, maar de sneeuwverwachtingen zijn op alle weersites allemaal weer teruggedraaid. Mijn ouders komen woensdag, daar kijk ik heel erg naar uit. Ze hebben beloofd zoveel mogelijk te willen helpen, maar wij willen dat ze ook leuke feestdagen hebben.

Roemenen?

Gisteravond kwam van de hotelboekingssite Hotel.de het verlossende e-mailtje: de laatste kamer was geboekt en we zijn definitief vol met Oud & Nieuw. Ondertussen voelen we steeds meer de druk van de deadline: alles moet nog snel even af voordat de eerste gasten komen. Kamer 20 is nu gelukkig af, Pepijn hangt net een paar leuke schilderijtjes op en schroeft een paar gezellige lampjes in elkaar. We zijn vanmorgen om kwart voor 7 opgestaan omdat de loodgieter onze badkamer zou komen fixen. Werklui komen hier meestal om 7 uur fluitend aan… We zaten ons om 9 uur net af te vragen waar ze bleven, toen er gebeld werd dat ze eerst nog even een andere klus moesten afmaken en dat het wat later werd. We hadden al gelunched toen ze eindelijk kwamen. In 1 oogopslag zagen ze dat hun baas het een beetje fout had ingeschat: dit kregen ze nooit in 1 middag af… Nu zitten we dus met een half afgemaakte badkamer, en ze komen morgen om 7 uur de rest monteren. We hebben ze verteld dat we op een gegeven moment écht weg moeten en dat het dan écht af moet zijn. Zowiezo staat er nog geen muur, dat was makkelijker werken voor ze, en dan zou Pepijn morgenochtend alles kunnen afmaken en opruimen, en dan hadden we een fijne badkamer. Weliswaar zonder wandtegeltjes, maar konden we tot na de Kerst wel mee leven.

Er valt tot onze grote verbazing net een aparte boeking van Booking.com uit de fax: we krijgen donderdag twee kamers met Roemenen te logeren voor 1 nacht. We zitten net te speculeren dat het wel autokopers zullen zijn, hier in de grensstreek zitten een aantal hele grote autohuizen die scherp in- en verkopen, en die veel met Oost-Europeanen handelen. Zo zijn we ook aan onze auto gekomen, dat is een Italiaanse ex-leaseauto waar de verkoper er een hele parkeerplaats vol van had opgekocht.

Morgenmiddag gaan we mijn ouders van de trein halen, ze komen met het vliegtuig, maar om ze nu helemaal in München te gaan ophalen was wel heel erg ver. We zien elkaar halverwege, waar ze anders met de trein hadden moeten overstappen. Ze zijn gaan vliegen omdat ze opzagen tegen een zware rit met gladheid en sneeuw, en ze anders erg dure winterbanden hadden moeten laten monteren, en nu sneeuwt het niet! Vandaag was er even hoop, er dwarrelde een paar vlokjes uit de lucht en het leek er heel even op dat het ook bleef liggen, maar als er een milimeter gevallen is, is het veel. De meeste mensen hier in de omgeving zeggen dat het misschien de eerste niet-witte kerst sinds mensenheugenis kan worden. Zelfs de stamgasten van 70/80 jaar oud, en de 60-jarige medewerkster van de VVV, weten zich geen kerst te herinneren dat er geen sneeuw lag….

We hebben net alle katten ondergespoten met een middeltje wat sterk ruikt naar foute kauwgomballen. Er zit een soort feromoon in waardoor de katten elkaar lief zouden moeten gaan vinden. Hard nodig, want ze misdragen zich al een tijdje. Sisi en Jane hebben de hele tijd ruzie, en Sisi loopt tegen de gordijnen in de gang te sproeien om haar superioriteit (maar eigenlijk haar onzekerheid) te tonen. Vechtende en plassende katten kan je in een hotel niet echt hebben, dus dit is een noodgreep om er een einde aan te maken. Als dit niet werkt, zal Sisi weg moeten….met pijn in ons hart, dat wel…

Catastrofale TV

De satellietmonteur is dinsdag geweest, en niet alleen is de hotel-tv-ontvanger super verouderd en analoog, het hele netwerk is ook nog "tamelijk catastrofaal" aangelegd, om de woorden van de monteur te gebruiken. Er is geen andere oplossing dan om allemaal nieuwe bedrading aan te leggen. Zelf waren we er trouwens al achter dat de vorige eigenaar weer een succesloze knutselpoging had ondernomen (zoals gebruikelijk bij hem) toen we coax-kabels in de privémuur vonden die verkeerd om en met plakbandjes aan elkaar zaten. Het was letterlijk een teken aan de wand(-kabelstekkerdoos) dat onze radio zonder enige antenne nog 40% bereik had, en ingeplugd in de muur nog maar 20%. Zucht! Overigens was de satellietschotel van de MediaMarkt weer niet de juiste, en heeft de monteur ons aangeraden het hele zaakje terug te brengen en iets anders te kopen wat wel werkt. Probleem: met heel veel geluk 3 weken levertijd, dus niet meer voor Kerst en Oud & Nieuw te verkrijgen. Hij zei dat veel hotels hier in de omgeving precies hetzelfde probleem hadden, en dat die allemaal gewoon een "Het Spijt Ons, Maar Helaas"-briefje op de kamers hadden gelegd dat de ARD en de ZDF niet te bewonderen zijn. We hebben nog 10 commerciele netten, dus daar moeten de gasten het mee doen. Het idee van de televisie-kamer-met-500-zenders gaat dus opeens ook niet meer werken, omdat we niet de juiste apparatuur hebben. We zijn gisteren dus maar weer eens naar Straubing gereden (uur heen, uur terug) om de hele zooi te gaan terugbrengen. We hebben nu een hele stapel DVD’s gekocht en gaan de breedbeeldTV met de DVD speler toch beneden in een geimproviseerde TV-kamer zetten, zodat mensen in ieder geval goede films kunnen kijken. Zelf hebben we deze kerst ook geen leuke TV, we hebben de chipkaart voor de Nederlandse en Engelse TV ontvangen, maar kunnen er nog niets mee zonder schotel. Wordt dus veel films kijken en heel misschien iets via de computer. Dat heeft wel als nadeel dat die in de receptie staat, dus daar kun je moeilijk met 4 man tv gaan zitten kijken als je gasten hebt (wordt ook erg vol in het kleine hok).

Over gasten gesproken, we hebben gisteren wéér twee kamers verkocht met Oud & Nieuw, we hebben er nu nog maar 1 over. En die gaat ook nog weg, zeker weten! Ook hebben we sinds gisteren 1 boeking met Kerstmis. We hebben het wel eerlijk gezegd tegen die mensen, dat het super-rustig is, maar die vonden dat geloof ik wel lekker.

We hebben trouwens een extra vrieskist gekocht, zo’n enorm ding waar je een lijk in kwijt kan. Die zit nu meteen alweer voor de helft vol met brood, en de andere helft wordt volgende week gevuld met aardappelkroketjes, ijstaarten, wild, enz. We hebben uitgerekend dat we in 1 week tijd meer dan 150 ontbijtjes moeten serveren, en misschien ook wel 150 avondmaaltijden. Aangezien Kerst en Nieuwjaar dit jaar qua weekend ongunstig vallen (net na het weekend, dus alle winkels en toeleveranciers meerdere dagen dicht), moeten we veel inslaan omdat we niet tussendoor bij kunnen halen.

Satelliet soap

Nog steeds geen sneeuw, iedereen begint het nu een beetje raar te vinden. We willen heel erg graag een witte kerst, en voor onze gasten eind december is het ook niet leuk als het niet sneeuwt.
De soap deze week heette satelliet-ontvanger. We hadden het plan om voor onszelf een satellietschotel enzo te kopen bij de mooie Flatscreen-TV waarmee we door mijn ouders verwend waren voor de Kerst. Heb je perfect beeld en geluid, wil je ook daadwerkelijk qua programma iets te kijken hebben. We wonen hier nu meer dan een half jaar, maar aan die stomme nagesynchronisereerde Duitse TV kunnen we nog steeds niet wennen. We willen wel eens een engelstalige film gewoon in "Original-Ton"bekijken, zoals dat hier heet. Wij in Regensburg bij de MediaMarkt dus van alles gekocht (schotel, kabels, ontvanger, ontvangst-ding voor in de schotel, wandsteun, enz), en blij naar huis. Thuis meteen op het internet gesurfd op zoek naar de juiste chipkaart voor in de ontvanger waarmee we nederlandse en engelse TV konden ontvangen. Shit, de gewenste programma’s zaten dus op twee verschillende satellieten, en dus was het ding voor in de schotel niet goed. Wij zijn dus naar de vestiging van de MediaMarkt in Straubing gereden om hem om te ruilen voor een dubbele. Ik had vooraf opgezocht dat we er één met een 19 graden en een 28 graden-instelling moesten hebben. Die verkoper zei dat ik het vast fout had, het was een 19 en een 23 graden kastje, en dat kochten alle buitenlanders. Nee dus, dat is Astra 3, dan heb je alleen alle Russiche en Turkse kanalen, wij hebben Astra 2 nodig om de BBC te kunnen ontvangen. Pepijn is dus gisteren knarsetandend weer teruggereden naar Straubing om dat ding te ruilen. Tja, dat van die buitenlanders zal vast kloppen, dat zijn de Tsjechen die hier net over de grens wonen, en de Turkse gemeenschap in de steden. Zoveel Engelsen en Nederlanders hebben ze hier niet! Ik reken dus net even uit dat we al 500 km gereden hebben, alleen voor dat onderdeel. Nu hebben we het zo druk met andere zaken dat de satelliet-schotel nog niet uitgepakt is, maar de monteur komt dinsdag helpen alles in te stellen, want het schijnt nogal ingewikkeld te zijn.

Ook wisten wij niet dat deze week de Duitse publieke netten zijn opgehouden analoog uit te zenden, en overgestapt zijn op digitaal. Erg fijn dat we daar door de verkoper op gewezen werden, want zelf kijken we nauwelijks tv. Toen we het thuis checkten, hadden we inderdaad alleen maar sneeuw op de tv’s in de gastenkamers. Dat de satellietontvanger maar 10 kanalen ontving en dat de antenne in de bergen kansloos is, wisten we al. Volgens het satelliet-bedrijfje wat dinsdag komt kijken is de ontvanger van het hotel ook nog zwaar verouderd én analoog, en bovendien blijken de coax-kabels niet goed gelegd, dus alles moet vervangen en er moeten nieuwe kabels getrokken worden. En dat redden we dus nooit meer voor Oud & Nieuw…… Mijn vader kwam met de oplossing om dan de nieuwe breedbeeld-TV maar in één van de nog niet in gebruik zijnde ruimtes beneden neer te zetten, die aan onze eigen schotel te koppelen, zodat de gasten in hun kamers de zenders nog hebben die analoog uitzenden, en voor de rest van de "TV-ruimte" gebruik kunnen maken. Niet ideaal, maar wel beter dan niks, want dan krijg je geheid klachten en dan wil iedereen kortingen of uitchecken. We zullen wel proberen om die ruimte nog een beetje op te leuken, dat wordt na de jaarwisseling zowiezo de fitnessruimte. We hebben besloten om gelijk bij het kabels trekken ook telefoon en internetkabels naar alle kamers te trekken, dan hebben we daarna meteen onze derde hotelster geregeld, en kunnen we ook iets meer voor de kamers vragen. En dat terwijl we half januari onze oorkonde voor onze twee sterren nog mogen ophalen! Dat wordt overigens een feestelijke bijeenkomst op de Hotelbeurs in Nürnberg, waarbij je dan op de foto mag met de Beierse minister van Toerisme of Economische Zaken die je de oorkonde uitreikt.

We zijn ook druk bezig geweest met het ophangen van de kerstversiering. Dat het hier om hele andere oppervlakten gaat dan bij een normaal huis, zal duidelijk zijn. We worden daar nog wel eens door verrast. Zo koop je een lichtsnoer van 44 meter waar je in onze oude wijk Floradorp flink mee uit je dak kan gaan, maar wat hier niet meer dan een lullig streepje langs de balkonrand is. Iedere keer roept Pepijn dat we nu echt genoeg decoratiemateriaal hebben, en staan we even later weer op een kerstafdeling nog meer bij te kopen. Het kleine beetje wat je dan hebt opgehangen, ziet er zo lullig uit dat je beter niets had kunnen doen. Van een openbaar gebouw verwachten mensen dat er redelijk wat feestverlichting hangt, en mensen die rond de feestdagen een hotelletje boeken, willen ook dat het er vooral sfeervol uitziet.  Als we klaar zijn met decoreren, zullen we wel even een fotootje plaatsen, nu zijn we nog niet tevreden…..