Satelliet soap

Nog steeds geen sneeuw, iedereen begint het nu een beetje raar te vinden. We willen heel erg graag een witte kerst, en voor onze gasten eind december is het ook niet leuk als het niet sneeuwt.
De soap deze week heette satelliet-ontvanger. We hadden het plan om voor onszelf een satellietschotel enzo te kopen bij de mooie Flatscreen-TV waarmee we door mijn ouders verwend waren voor de Kerst. Heb je perfect beeld en geluid, wil je ook daadwerkelijk qua programma iets te kijken hebben. We wonen hier nu meer dan een half jaar, maar aan die stomme nagesynchronisereerde Duitse TV kunnen we nog steeds niet wennen. We willen wel eens een engelstalige film gewoon in "Original-Ton"bekijken, zoals dat hier heet. Wij in Regensburg bij de MediaMarkt dus van alles gekocht (schotel, kabels, ontvanger, ontvangst-ding voor in de schotel, wandsteun, enz), en blij naar huis. Thuis meteen op het internet gesurfd op zoek naar de juiste chipkaart voor in de ontvanger waarmee we nederlandse en engelse TV konden ontvangen. Shit, de gewenste programma’s zaten dus op twee verschillende satellieten, en dus was het ding voor in de schotel niet goed. Wij zijn dus naar de vestiging van de MediaMarkt in Straubing gereden om hem om te ruilen voor een dubbele. Ik had vooraf opgezocht dat we er één met een 19 graden en een 28 graden-instelling moesten hebben. Die verkoper zei dat ik het vast fout had, het was een 19 en een 23 graden kastje, en dat kochten alle buitenlanders. Nee dus, dat is Astra 3, dan heb je alleen alle Russiche en Turkse kanalen, wij hebben Astra 2 nodig om de BBC te kunnen ontvangen. Pepijn is dus gisteren knarsetandend weer teruggereden naar Straubing om dat ding te ruilen. Tja, dat van die buitenlanders zal vast kloppen, dat zijn de Tsjechen die hier net over de grens wonen, en de Turkse gemeenschap in de steden. Zoveel Engelsen en Nederlanders hebben ze hier niet! Ik reken dus net even uit dat we al 500 km gereden hebben, alleen voor dat onderdeel. Nu hebben we het zo druk met andere zaken dat de satelliet-schotel nog niet uitgepakt is, maar de monteur komt dinsdag helpen alles in te stellen, want het schijnt nogal ingewikkeld te zijn.

Ook wisten wij niet dat deze week de Duitse publieke netten zijn opgehouden analoog uit te zenden, en overgestapt zijn op digitaal. Erg fijn dat we daar door de verkoper op gewezen werden, want zelf kijken we nauwelijks tv. Toen we het thuis checkten, hadden we inderdaad alleen maar sneeuw op de tv’s in de gastenkamers. Dat de satellietontvanger maar 10 kanalen ontving en dat de antenne in de bergen kansloos is, wisten we al. Volgens het satelliet-bedrijfje wat dinsdag komt kijken is de ontvanger van het hotel ook nog zwaar verouderd én analoog, en bovendien blijken de coax-kabels niet goed gelegd, dus alles moet vervangen en er moeten nieuwe kabels getrokken worden. En dat redden we dus nooit meer voor Oud & Nieuw…… Mijn vader kwam met de oplossing om dan de nieuwe breedbeeld-TV maar in één van de nog niet in gebruik zijnde ruimtes beneden neer te zetten, die aan onze eigen schotel te koppelen, zodat de gasten in hun kamers de zenders nog hebben die analoog uitzenden, en voor de rest van de "TV-ruimte" gebruik kunnen maken. Niet ideaal, maar wel beter dan niks, want dan krijg je geheid klachten en dan wil iedereen kortingen of uitchecken. We zullen wel proberen om die ruimte nog een beetje op te leuken, dat wordt na de jaarwisseling zowiezo de fitnessruimte. We hebben besloten om gelijk bij het kabels trekken ook telefoon en internetkabels naar alle kamers te trekken, dan hebben we daarna meteen onze derde hotelster geregeld, en kunnen we ook iets meer voor de kamers vragen. En dat terwijl we half januari onze oorkonde voor onze twee sterren nog mogen ophalen! Dat wordt overigens een feestelijke bijeenkomst op de Hotelbeurs in Nürnberg, waarbij je dan op de foto mag met de Beierse minister van Toerisme of Economische Zaken die je de oorkonde uitreikt.

We zijn ook druk bezig geweest met het ophangen van de kerstversiering. Dat het hier om hele andere oppervlakten gaat dan bij een normaal huis, zal duidelijk zijn. We worden daar nog wel eens door verrast. Zo koop je een lichtsnoer van 44 meter waar je in onze oude wijk Floradorp flink mee uit je dak kan gaan, maar wat hier niet meer dan een lullig streepje langs de balkonrand is. Iedere keer roept Pepijn dat we nu echt genoeg decoratiemateriaal hebben, en staan we even later weer op een kerstafdeling nog meer bij te kopen. Het kleine beetje wat je dan hebt opgehangen, ziet er zo lullig uit dat je beter niets had kunnen doen. Van een openbaar gebouw verwachten mensen dat er redelijk wat feestverlichting hangt, en mensen die rond de feestdagen een hotelletje boeken, willen ook dat het er vooral sfeervol uitziet.  Als we klaar zijn met decoreren, zullen we wel even een fotootje plaatsen, nu zijn we nog niet tevreden…..