Kerststress

Hier in Duitsland lijdt iedereen aan kerststress. Je ziet mensen met een wilde blik in hun ogen en dito gedrag gigantische hoeveelheden dure cadeau’s kopen, en op de radio zijn hele discussie programma’s over wat en hoeveel je aan wie moet geven en wat je moet doen als je partner aankondigt dat hij/zij er dit jaar niets aan wil doen. De kerstafdelingen van de bouwmarkten en warenhuizen zijn qua decoratieartikelen al zowat uitverkocht, en wat er nog ligt is zwaar in de aanbieding omdat iedereen al voorzien is. Wij hebben op een andere manier kerststress: we proberen alles wat we nog moesten doen in het hotel op tijd af te krijgen voor de aankomst van de eerste gasten. Die komen vrijdag en daarna houdt het tot na Nieuwjaar niet meer op, dus voor vrijdag moet alles geregeld zijn. Zo zijn we net een hele avond bezig geweest de nieuwe garderobekast en nachtkastjes van kamer 12 in elkaar te zetten, is Pepijn de hele middag bezig geweest met het in-cementen van de vloerverwarming van onze nieuwe badkamer, en heb ik een aantal kamers alvast nagekeken op stof, spinnenwebben en dode vliegen op de vensterbank (sommige kamers zijn al een tijdje niet gebruikt). Kamer 20 heeft nieuw laminaat, maar de kantlijsten zijn nog niet af, de nieuwe trapleuningen langs de trap van de parkeerplaats naar de voordeur zijn nog niet gemonteerd, en wij hebben zelf nog geen douchegelegenheid (maar dat laatste komt wel af).

Gisteren hebben we een bezoekje gebracht aan de nieuwe groothandel die in Deggendorf (nog steeds bijna een uur rijden van hier, maar wel dichterbij dan Regensburg) geopend is, en hebben we voor bijna 500 euro aan spullen ingeslagen voor de feestdagen. We zijn erg blij met die nieuwe winkel, en zullen waarschijnlijk bijna nooit meer bij de Metro komen in Regensburg. Dat we met Oudjaarsavond 24 eters hebben, wisten we al. Het is alleen spannend wat er andere avonden gaat gebeuren qua eten. Gasten mogen bij ons ‘s morgens bij het ontbijt beslissen of ze diezelfde avond blijven eten, dus je kunt het moeilijk inschatten. Als iedereen wil eten (en wij natuurlijk ook), dan zit je per avond op 32 couverts. Uitdaginkje! We hebben voor Kerstmis een tweede reservering gekregen, gelukkig voor die andere gasten, zou denk ik erg saai voor ze geworden zijn. Er bellen steeds mensen op voor die ene vrije kamer met Oud&Nieuw, maar lezen is ook een vak: er staat toch op internet duidelijk dat we nog maar 1 kamer hebben, en nee, sorry, dan hebben we er niet ineens magisch nog 4 over. Ook belde er iemand die twee grote honden mee wilde brengen, tja, dat gaat dus niet in die specifieke kamer (te klein en geen "buitenmogelijkheid"). Die wilde trouwens geen nee horen, Pepijn werd ervan beticht dat we geen gasten met honden wilden. Onzin, we hebben zelf huisdieren en bovendien neemt 1 van de andere gasten waarschijnlijk een hondje mee.

De proefdruk van de hotelbrochure is trouwens binnen, we waren nog niet helemaal happy met álle details, maar het ziet er echt professioneel uit. Ik kan mij zo voorstellen dat gasten met de folder in hun hand in hun kamer staan en denken dat het een hele andere kamer is, of zelfs een heel ander hotel. Over een paar weken kunnen we dus eindelijk de treurige folders van de vorige eigenaar weggooien, die durfden we eigenlijk al een hele tijd niet meer naar iemand op te sturen (en als je het wel deed, boekten ze nooit).

Naast mij op de andere bureaustoel hier in kantoor zit een totaal verzopen kat. Het heeft hier net flink geregend, maar sneeuw, ho maar! De weersverwachtingen waren gunstig, maar de sneeuwverwachtingen zijn op alle weersites allemaal weer teruggedraaid. Mijn ouders komen woensdag, daar kijk ik heel erg naar uit. Ze hebben beloofd zoveel mogelijk te willen helpen, maar wij willen dat ze ook leuke feestdagen hebben.