Gisteravond kwam van de hotelboekingssite Hotel.de het verlossende
e-mailtje: de laatste kamer was geboekt en we zijn definitief vol met
Oud & Nieuw. Ondertussen voelen we steeds meer de druk van de
deadline: alles moet nog snel even af voordat de eerste gasten komen.
Kamer 20 is nu gelukkig af, Pepijn hangt net een paar leuke
schilderijtjes op en schroeft een paar gezellige lampjes in elkaar. We
zijn vanmorgen om kwart voor 7 opgestaan omdat de loodgieter onze
badkamer zou komen fixen. Werklui komen hier meestal om 7 uur fluitend
aan… We zaten ons om 9 uur net af te vragen waar ze bleven, toen er
gebeld werd dat ze eerst nog even een andere klus moesten afmaken en dat
het wat later werd. We hadden al gelunched toen ze eindelijk kwamen. In
1 oogopslag zagen ze dat hun baas het een beetje fout had ingeschat:
dit kregen ze nooit in 1 middag af… Nu zitten we dus met een half
afgemaakte badkamer, en ze komen morgen om 7 uur de rest monteren. We
hebben ze verteld dat we op een gegeven moment écht weg moeten en dat
het dan écht af moet zijn. Zowiezo staat er nog geen muur, dat was
makkelijker werken voor ze, en dan zou Pepijn morgenochtend alles kunnen
afmaken en opruimen, en dan hadden we een fijne badkamer. Weliswaar
zonder wandtegeltjes, maar konden we tot na de Kerst wel mee leven.
Er valt tot onze grote verbazing net een aparte boeking van
Booking.com uit de fax: we krijgen donderdag twee kamers met Roemenen te
logeren voor 1 nacht. We zitten net te speculeren dat het wel
autokopers zullen zijn, hier in de grensstreek zitten een aantal hele
grote autohuizen die scherp in- en verkopen, en die veel met
Oost-Europeanen handelen. Zo zijn we ook aan onze auto gekomen, dat is
een Italiaanse ex-leaseauto waar de verkoper er een hele parkeerplaats
vol van had opgekocht.
Morgenmiddag gaan we mijn ouders van de trein halen, ze komen met het
vliegtuig, maar om ze nu helemaal in München te gaan ophalen was wel
heel erg ver. We zien elkaar halverwege, waar ze anders met de trein
hadden moeten overstappen. Ze zijn gaan vliegen omdat ze opzagen tegen
een zware rit met gladheid en sneeuw, en ze anders erg dure winterbanden
hadden moeten laten monteren, en nu sneeuwt het niet! Vandaag was er
even hoop, er dwarrelde een paar vlokjes uit de lucht en het leek er
heel even op dat het ook bleef liggen, maar als er een milimeter
gevallen is, is het veel. De meeste mensen hier in de omgeving zeggen
dat het misschien de eerste niet-witte kerst sinds mensenheugenis kan
worden. Zelfs de stamgasten van 70/80 jaar oud, en de 60-jarige
medewerkster van de VVV, weten zich geen kerst te herinneren dat er geen
sneeuw lag….
We hebben net alle katten ondergespoten met een middeltje wat sterk
ruikt naar foute kauwgomballen. Er zit een soort feromoon in waardoor de
katten elkaar lief zouden moeten gaan vinden. Hard nodig, want ze
misdragen zich al een tijdje. Sisi en Jane hebben de hele tijd ruzie, en
Sisi loopt tegen de gordijnen in de gang te sproeien om haar
superioriteit (maar eigenlijk haar onzekerheid) te tonen. Vechtende en
plassende katten kan je in een hotel niet echt hebben, dus dit is een
noodgreep om er een einde aan te maken. Als dit niet werkt, zal Sisi weg
moeten….met pijn in ons hart, dat wel…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.