Maandagavond zijn we naar het gastronomiebal geweest. Het was alweer
de derde keer dat we mee gingen. Dit keer was er een andere band dan
voorgaande jaren. Tsja, wat zullen we zeggen… het was alsof we in een
soort Schlager-festival van 30 jaar geleden terecht waren gekomen, met
"grote hits" zoals "ich bin wie Du" en "the way to Amarillo". Daarbij
konden de bandleden ook niet zingen, het was echt bij tijden zo vals als
een kraai. Het was echt genant… Het werd nog genanter toen bleek dat ze
de (weinige) engelse teksten niet van papier geleerd hadden maar van de
CD en er een slag naar hadden geslagen wat er gezongen werd. De
gemiddelde schoolband is beter. Jullie begrijpen dat we een jolige avond
hadden, we hebben de hele avond in een deuk gelegen… Helaas hebben we
niet veel gedanst, er zaten in de meeste nummers ook rare
ritmewisselingen of medley’s waardoor je ineens midden in een nummer
verloren op de vloer stond en van danssoort moest wisselen. Zie hier
de site van de band, compleet met belachelijke taalfouten (die zie ik
zelfs) en foto’s van het bal. Waarom er meerdere foto’s van de Beierse
worsten zijn, terwijl het hele buffet Mediteraans was en iedere Beier
toch wel weet hoe een Weißwurst eruit hoort te zien, snappen wij ook
niet.
Ach, het was gezellig en we hebben lekker gegeten. Volgend jaar gaan
we waarschijnlijk wel weer, al nemen we een set oordoppen mee als
dezelfde band er weer is. Het is ouderwets laat (vroeg) geworden en
Pepijn is wakker gebleven om ontbijt te serveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.