We zijn weer thuis

Voor diegenen die ons een tijdje gemist hebben, we waren in Nederland. Het was enerverend, met veel bezoeken aan familie en vrienden. Iedere avond werd het laat en we zijn 6 dagen achter elkaar uit eten geweest. Sinds we thuis zijn is Natascha in de lappenmand. Niks ernstigs eigenlijk, ze is alleen maar de hele dag misselijk zonder dat er wat uit komt. Waarschijnlijk gewoon oververmoeidheid. Ach, we moesten toch allebei dringend afvallen, dus op deze manier gaat het wat sneller….Iedereen waar we op bezoek waren riep: "Hè nee, we zien jullie al bijna nooit, we gaan niet koken hoor ,we gaan niet eeuwig in de keuken staan, we gaan lekker makkelijk uit eten". Thuisgekomen bleken we 4 kilo extra lichaamsgewicht mee naar huis te hebben gesleept. Maar het was wel heel gezellig…

We zijn dit keer nog meer dan ooit tot de conclusie gekomen dat we echt alleen nog maar naar Nederland gaan voor de mensen. We hebben serieus aan goede vriend Harald gevraagd of de buurt waar hij woont en waar wij woonden altijd al zo vies was. We vonden Nederland vies, druk en vooral onbeschoft. Mensen lopen gewoon tegen je op terwijl de hele straat verder leeg is, basismanieren (zoals U zeggen en een beetje beleefd tegen je doen in een winkel) hebben ze niet, invoegen en ritsen op de weg is een hel want ze laten je er gewoon expres niet tussen, en iedereen gooit gewoon zijn afval maar lukraak op straat, zelfs al staan ze pal naast een vuilnisbak. Om te shoppen hoef je ook niet naar Nederland, de kwaliteit van spullen in Duitsland is veel beter. Vooral kleding is erg slordig en gekreukt in Nederland. Wel hebben we 15 boeken gekocht, dat hebben we hier niet, zeker niet in het nederlands of het engels. Ook kun je in Nederland leuke frutsels voor je tuin of je huis kopen, daarin zijn ze hier toch wat spartaanser.

De bruiloft van Heleen en Arno waar we natuurlijk eigenlijk voor kwamen was helemaal top. Ze hadden het echt leuk georganiseerd met alles erop en eraan en het was ook boffen met een mooie warme lentedag. Omdat we van zo ver kwamen, mochten we er de hele dag bij zijn. We kennen Heleen natuurlijk ook al 18 jaar. We werden er wel helemaal verlegen van dat we in de speech zelfs speciaal genoemd werden. De dag ervoor sliepen we bij Vanessa en Remi in Rotterdam en de dag erna bij Harald in Amsterdam. Ook ouders en schoonouders werden met een bezoek vereerd. De laatste dag zouden we gezellig met goede vriendin Selina gaan eten, en dus hadden we een prima hotel in de buurt van Apeldoorn geboekt (ze werkt in Bunnik en woont in Zwolle, dus dit was lekker in het midden). Uiteindelijk hebben we er met zijn tweeen een leuke dag van gemaakt in Apeldoorn en zijn we daarna in Arnhem gaan eten, want ze was helaas errug ziek. Heel jammer, op de een of andere manier lukt het steeds niet om in NL af te spreken, al willen we wel heel graag. We waren de volgende dag door de ideale locatie in de buurt van de Duitse grens wel heel snel weer thuis, dus elk nadeel heeft zijn voordeel….

Hier is het ondertussen rustig. Pasen doet als vanouds gewoon nauwelijks iets, we zijn bijna helemaal leeg. We krijgen zoals normaal in dit seizoen bijna alleen maar koopjesjagers aan de telefoon. Er belde iemand op, die had ergens een prijs gezien voor de allergoedkoopste tweepersoonskamer in het laagseizoen en vond dat ze daar wel met z’n vieren in konden gaan zitten en dat ze voor de kinderen niet hoefden te betalen. Voelen jullie ook zo’n deja-vu opkomen? Nee, dat soort mensen kennen wij ondertussen veel te goed…. Pepijn heeft beleefd gezegd dat het maximum aantal personen in een 2-persoonskamer 3 was en dat we de boeking op deze manier dan ook niet gingen aannemen.
We zijn begonnen aan de tuin. Het tuinpad in de voortuin van de parkeerplaats naar de voordeur maken we breder, het was toch wat te smal voor mensen met rolkoffers of kinderwagens. Het terrasje bij de bieb heeft Pepijn opgebroken want daar zat toch nooit iemand, en dan konden we de tuintegels in de voortuin gebruiken. Pepijn heeft gisteren de sfeervolle nieuwe tuinhaard in elkaar gezet en die staat nu in de voortuin. We hebben in Nederland ook mooie glimmende fakkels gekocht voor op het overdekte terras achter (kunnen die oude vieze lekkende bamboe-fakkels weg). Natas heeft enthousiast raampjes gelapt en terrasmeubilair van de kamers schoongemaakt. We willen het houten terras in de voortuin nog verven en op het terras achter moeten de houten tegels neergelegd en ingeolied worden voordat de terrasmeubels er weer op kunnen. Langzaam komen we in lentestemming!