Bureaucratie

Het is hier de laatste dagen mega-druk, zo druk dat we de laatste dagen chaotische taferelen hadden op onze parkeerplaats. Iedereen moest goed samenwerken zodat alle auto's erop pasten. We zijn dan ook erg moe. Gistermiddag kon onze rustdag pas laat beginnen en we moesten ook nog boodschappen doen. De meeste gasten zijn namelijk erg grote ontbijters en eerder dan verwacht waren de broodjes en eieren op. Het werd Kötzting, want Pepijn had bijna 4 weken geleden een nieuw rijbewijs aangevraagd en nog niets gehoord dus daar moesten we ook heen. Ambtenaar:" Oh, misverstand, het lag na een paar dagen al klaar, euh nee, we bellen nooit dat het klaar ligt". Nou lekker dan, dat was wel beloofd omdat er een uitzonderlijke situatie was dat het opgestuurd moest worden voor echtheidscontrole, en ze niet goed wisten hoe lang dat ging duren.

Zelf had ik mijn portie (niet-)bureaucratie bij Tante Post. ABN-AMRO had ons vorige week een nieuwe creditcard opgestuurd. Aangetekend, zoals je van een bank kan verwachten. Ik was niet thuis, en Pepijn mocht er niet voor tekenen. Ja, de postbode kende ons weliswaar goed, maar we waren niet getrouwd. In NL mag de samenlevingspartner daar wel voor tekenen, maar nee, hier echt niet, het ging onverbiddelijk terug naar het postkantoor. Het lag er al bijna heel de week (druk-druk-druk natuurlijk) en na een week gingen ze het terugsturen naar de bank. Gisteren dus maar langs gegaan met de afhaalkaart. Daar brak mijn klomp. Ik gaf de kaart en kreeg de creditcard. Ik heel rustig: "uit nieuwsgierigheid: u kent mij niet, u weet niet wie ik ben. Ik moet mij niet legitimeren?" "Euh, nee, u komt toch met de afhaalkaart. Dat is is voor mij genoeg." Ik met mond zo ver open dat mijn kaak op de balie lag: "dus als ik een van mijn medewerksters had gestuurd die lief naar u gelachen had, of de buurvrouw, had u het ook meegegeven?" Ja dus, zelfs als het overduidelijk geen vrouw met een buitenlandse naam was geweest, of zelfs als het geen vrouw was geweest. Er klopt hier iets niet: de postbode kent Pepijn wel heel goed, en aan hem mag ze het niet geven, maar volgens het postkantoor mogen zij de envelop wel aan elke onbekende jandoedel geven die met de afhaalkaart komt??? Lekker veilig….

Gisteren hebben we in de Engelse tearoom in Kötzting tea met scones gedaan. Voor iedereen denkt dat we in de rimboe wonen, ja dat is ook zo. Er is echter een jongen uit Bad Kötzting die een relatie heeft met een Engelsman. Ze hadden samen een tearoom in Kötzting, totdat ze naar München zijn verhuisd en daar een keten van 5 populaire tearooms zijn begonnen. Homostel zijn was hier zowiezo niet zo'n gelukkige keuze. De moeder van de inboorling runt nu de tearoom hier. Ik moet zeggen, het viel gisteren toch wat tegen: de bediening was echt niet vriendelijk, het duurde eeuwig voor de scones kwamen, en we kregen de indruk dat ze uit de vriezer kwamen. Na snel wat boodschapjes gedaan te hebben, zijn we thuis het restaurant gaan dekken voor het ontbijt. Om 19 uur schoven we een diepvriespizza in de oven en ploften we op de bank om er niet meer af te komen.