ons hotel

vrijdag 15 april 2011

Sollicitanten

Gisteren en vandaag een hoop sollicitanten gezien. Een heel aantal goede, maar ook een aantal kansloze. Gisteren hebben we 1 totaal ongeschikte kandidaat gehad voor de vacature van kamermeisje. Gaat lekker: eerst kom je veel te laat aanzetten, en heb je je kind bij je. Dan is het "ik moet elke dag al om 10.30 naar huis, maar zelfs dat kan alleen zolang mijn ex-man werkloos thuis zit". Euh…waarom kan die dan niet op de kinderen passen vanaf 11 uur? En waarom solliciteert u dan hier als u niet kan werken? Ja dat moest van het arbeidsbureau… Tuurlijk schat, geef nou maar gewoon toe dat je zo moeilijk mogelijk doet zodat je fijn je handje op kan blijven houden bij de staat. De andere kandidaten van gisteren zouden we zo aannemen.
Vandaag hadden we een aantal serieuze kandidaten voor de functie van klusjesman. Tussendoor zouden we ook nog een kandidate voor de andere job hebben, maar die belde kort van tevoren af. Toen Pepijn haar uitnodigde, klonk ze al geschokt dat ze was uitgenodigd, en we hadden al zo'n idee dat die niet echt wilde. Ze had ineens geen auto ter beschikking, maar wilde ook geen nieuwe afspraak, want beweerde dat ze helemaal geen auto had. Tussendoor ben ik dus even snel boodschappen gaan doen, nu er een kandidaat uitviel.
Toen kwam echt de ster van de dag. Toen hij binnenkwam zagen we het al: dit ging echt niets worden. Gekleed in een felrood met zwart glimmend trainingspak, gigantische nerd met puisten, flink overgewicht, zonder manieren, bij het handen geven zich niet voorstellen, om alle vragen heendraaien, de persoonlijkheid van een houten deur, het ging echt nergens over. Hij kon helemaal niets, maar beweerde alles te kunnen. Nou nee, elektra deed hij niet, hij was ooit metselaar maar daar werd je zo moe van. Hij had eigenlijk geen tijd om te werken, want hij was een succesvolle DJ. Tuurlijk, hij zag eruit al een combi van Brad Pitt en DJ Tiesto, met een flitsende persoonlijkheid, en zo succesvol was hij vast ook… Pepijn stuurde het thema gelijk richting geld, en ja hoor, ook daar vol zelfoverschatting. Wij bieden gewoon CAO-loon, en betalen zelfs daar bovenop nog vakantiegeld, we dragen alle premies af en iedereen is netjes verzekerd. Het arbeidsbureau vond ons loon zeer ok. Nee, hij wilde minimaal 45% meer dan wij boden, "want hij wist hoe goed hij was en wat hij waard was". Ik moest echt moeite doen om niet onder de tafel te rollen van het lachen. Resoluut stond ik op en zei dat we het niet eens gingen worden, en heb hem beslist maar beleefd de deur uitgezet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.