Van alles wat

We lopen nog steeds heel de week achter de feiten aan. Het was met Pasen zo druk dat we nog steeds erg moe zijn en deze week nog steeds de overgebleven papierbende niet hebben kunnen filen. Daar kwam ook nog dat ik gisteren bijna de hele dag niet beschikbaar was: 's ochtends tot 14:30 om een heel plausibele reden (je bent engelse of niet toch?), 's middags moest ik even naar de orthodontist in Viechtach vanwege een schurende beugel die mijn wang te grazen nam. De dokter heeft meteen alles nagekeken en aangedraaid, hij was weer vol lof over de voortgang en de mondhygiene, en de aanstaande afspraak is dus meteen komen te vervallen.

Het is de laatste dagen qua gasten wel wat rustiger geweest, en we zijn merkwaardig genoeg het weekend leeg. Het weer is dan ook niet om over naar huis te schrijven en bovendien is in heel Europa de paasvakantie dit weekend voorbij. We gaan even rustig bijslapen en misschien nog 1 middagje iets voor onszelf doen. Volgens de almaar meer exploderende boekingenstand is onze volgende lege dag actueel 25 september, dus die kans krijgen we de hele zomer niet meer.

De nieuwe medewerkers zijn aangenomen en de eerste begint zondag (het meisje voor de zondag). Iedereen is aangemeld bij de sociale verzekeringen en de belasting, en iedereen heeft er zin in. We hopen dat dit een aanmerkelijke verlichting van ons werk zal betekenen. Zoals gezegd, tot eind september gaat het geen dag rustig zijn, en hebben we het extra personeel hard nodig. Afgelopen paasmaandag was het echt een drama dat geen van beide dames kon werken en dat we dus zelf aan de bak moesten toen het zo druk was. We waren met 2 medewerksters echt veel te kwetsbaar: als er eentje op vakantie of ziek is, heb je al een probleem dat de ander niet volcontinu kan werken. We kregen overigens gisteren een waarschuwing van de accountant dat we nogal achter liepen met de boekhouding. Het is wel heel fijn als we ons de komende tijd daarop kunnen concentreren. We hebben ook nog een paar dozen met "niet belangrijke, nog uit te zoeken papieren", en ook willen we nu eindelijk onze nieuwe website verder uitbouwen en in meerdere talen vertalen.

Pepijn gaat maandag naar München om actie te voeren met collega's van de Beierse horecabond. We hebben iets meer dan een jaar geleden een BTW-verlaging op hotelkamers gehad, waarmee er een flinke rechtsongelijkheid met de rest van Europa werd opgeheven. Wij hadden tegenover alle buurlanden (met laag BTW-tarief op hotellerie en overige horeca) een aanmerkelijk financieel nadeel, wat natuurlijk in een grensregio zoals de onze extra ernstig is (gasten gaan voer de grens om te eten en/of te overnachten). De BTW-verlaging was een politiek compromis, en de politiek wilde alleen zover gaan dat het voor de kale kamerprijs was, zonder ontbijt, zonder maaltijden, en dus hebben we er met z'n alleen nog niet veel aan. Bovendien moet de regering bezuinigen, en wat is er makkelijker dan hardwerkende kleine ondernemers te pakken? Er wordt dus ook nog gesproken over de huidige regeling terugdraaien. De horecabond heeft een bus geregeld, je hoeft niets te betalen om mee te gaan, en we hebben het toch heel erg rustig, dus Pepijn heeft ja gezegd op de vraag om mee te gaan.

Volgende week maandagochtend (eigenlijk zondagnacht) vlieg ik naar Londen in verband met een begrafenis van een ver familielid. Ik heb erg weinig familie en dit is een tak van de familie waar we een redelijk warm contact mee onderhouden. Ik moet hier in het holst van nacht weg, en dan 2,5 uur naar Praag rijden, alwaar mijn vlucht om 6 uur vertrekt. Het was qua vluchtenschema en qua kosten de beste oplossing, en het is niet verder dan München, Linz of Nürnberg. Dinsdagavond laat vlieg ik, na een extra dagje Engeland met familie en ouders, weer terug, en kan ik in het holst van de nacht (eigenlijk dus woensdagochtend) weer terug rijden naar huis. Voor Pepijn is het dan dus ook fijn dat we ingewerkt personeel hebben.