Communicatiestoornis

Dinsdag lukte het later op de dag zowaar nog om weg te komen. Ok, het was al half 5 geweest, dus veel van de dag was er niet over, maar dat kon de pret niet drukken… Het was heel erg heet, zo'n 27 graden en klam. Ik wilde graag even naar de uitverkoop omdat Pepijn dringend wat nieuwe broeken nodig had, maar hij wilde eigenlijk alleen maar op een terras aan het water zitten. Het compromis was Deggendorf: eerst een uurtje gewinkeld, daarbij een mopperende Pepijn allerlei pashokjes in duwend, en daarna op een terras aan de Donau gegeten. Het was al donker toen we weggingen, we waren 2 van de laatste gasten die er nog zaten.

Woensdag hadden Pepijn en Sepp overdag de houtstapel voor het kampvuur al opgebouwd. De lucht zag er later 's middags gigantisch dreigend uit en het duurde niet lang voordat het heftig begon te regenen. Zo erg, dat we niet wisten of het wel door zou gaan die avond. Om 20 uur was het opgehouden met regenen, maar wel zompig nat overal. Het is standaard dat de hotelier die aan de beurt is om te organiseren een telefoontje krijgt van de gids met info hoeveel mensen er komen en of het doorgaat of niet. Na eindeloos wachten hebben we rond half 9 een aantal collega's gebeld, maar niemand wist iets. De gids was niet bereikbaar op de mobiel. Pepijn is op hoop van zegen dan maar naar het kampvuur gegaan en begonnen met aansteken. Na een hele tijd wachten kwam de gids met wat deelnemers. Ze was verrast dat er een minimale hoeveelheid klaar stond en dat Pepijn alleen was. Euh… sorry??? JIJ hebt ons niet gebeld, en als je niet weet of er überhaupt iemand komt ga je niet al het terrasmeubilair klaarzetten, en het bier en de hapjes voorbereiden. "Ja, maar ik had Steffie gebeld". Ja en? Die had helemaal geen "dienst", en we hadden haar hotel gebeld, en ze wisten daar niets. Sterker nog, ze was onbereikbaar en Pepijn heeft haar verder ook niet gezien. Wij denken dat de gids helemaal niemand heeft gebeld.

Donderdagochtend regende het weer en was het erg koud. Stiekum hoopten we al dat er niemand hoefde te gaan staan blauwbekken in het park. En ja hoor, om 10 uur kwam het verlossende telefoontje van de gids (die dus in tegenstelling tot zijn collega wel wist hoe het hoorde) dat er geen deelnemers waren en het dus niet doorging.

In het hotel is het onverminderd druk. We hebben veel leuke gasten uit alle windstreken. Wel hebben we 4 gasten die ons op de zenuwen werken. Ze zijn Hongaars en begrijpen niet alleen geen enkele andere taal, maar zijn ook niet zo sociaal. Iedere ochtend stapelen ze het hele ontbijtbuffet op hun bord, maken een glorieus zooitje van de koffie- en theetafel en van het hele gebied rond hun tafel, als je met een gast bezig bent tetteren zij er in het hongaars tussendoor (geen idee wat de vraag is) en lopen de hele dag op de gang en storen daarbij andere mensen. Iedere avond volgt op de kamer een uitgebreide luidruchtige picnick met de ramen en deuren wagewijd open. We hebben ze al moeten wegsturen van het restaurantterras met eigen blikjes bier van de Aldi. Gisteren werden Sandra en ik door de ene vrouw van diefstal beticht, ze was haar broek kwijt en daar wisten wij duidelijk meer van. Ook schijnt alleen bij hen het draadloos internet het niet te doen, (in de rest van het hotel werkt het vlekkeloos) er wordt gewoon een laptop op de receptiebalie gekwakt met de mededeling of wij het even willen oplossen. Wat moeten wij met alle instellingen in hongaars en een gast die niet weet wat "netwerk" of "mijn computer" of wat ook is?