Dure Mentos

Ik mag eigenlijk geen Mentos (bevat best veel suiker), maar ja, een mens moet af en toe smokkelen. God straft meteen. Volgens de tandarts staat Mentos in de Top Drie van de grootste veroorzakers van tandproblemen: het is veel te hard, dus je breekt tanden/vullingen/kronen/beugels en daarnaast ultra-plakkerig dus trekt ook je vulling/kroon/slotje ermee los. Drie maal raden…eerst krak mijn nieuwe kroon gebroken en toen blijven plakken aan de Mentos … Ze vonden het zo zielig bij de tandarts (omdat ik al zoveel gedoe met die implantaten en die kronen heb gehad) dat ik de eigen bijdrage voor het consult niet hoefde te betalen en dat ze het consult bij de verzekering als halfjaarlijkse controle hebben gedeclareerd (kronen en implantaten moet je eigenlijk zelf betalen). Nou ja, die nieuwe kroon die de tandtechnicus maakt moet ik natuurlijk straks wel afrekenen….

Vorige week dinsdag moesten we lang wachten op onze aankomsten en was het 19 uur bijtijds we weg konden. Wij zijn naar een restaurantje in de buurt gegaan wat ons door de buurman was aangeraden. Het eten was wel OK maar niet super, de bediening was slecht en ze hadden een hele zielige verwaarloosde hond aan een ketting. We wilden bijna de dierenbescherming bellen. Thuisgekomen volgde een sprintje naar de WC. Het eten was dus vet fout…. ik doodziek en Pepijn ook…. Een week later en we hebben er nog steeds last van…

Zaterdag was hier dorpsfeest, typisch Beiers met bier, worst, hoempapa-muziek en lange houten banken. De inwoners van Frahels bakken allemaal een taart en iedereen helpt met versieren, op- en afbreken en 1 van de buren fungeert als DJ. Supergezellig en zeer goed voor de integratie. Pepijn heeft 2 quiches en een tortilla gebakken. Hartige taart was weer eens wat anders en iedereen vond het een tof idee. We hebben tegen onze gasten gezegd dat ze welkom waren om mee te gaan naar het feest, maar dat wij echt niet in het hotel gingen koken. Daar is de dorpsbarbeque, koop een worst en een bier en kom erbij zitten…. 16 gasten hebben dat ook gedaan. Om half 10 voelde ik me echt niet goed, nog steeds van de voedselvergiftiging helemaal koud en rillerig. Ik ben (tot grote teleurstelling van alle buren, schattig hè) dus naar huis gegaan. Pepijn kwam om 2 uur thuis. Ik sliep door de misselijkheid nog steeds niet. Zondag hadden we mega veel ontbijters en heel veel uitcheckers, dus we moesten samen om 6:45 op. We zijn nog steeds niet helemaal optimaal, maar het bedrijf dendert door.

Ik had gisteren ontbijtdienst, zet alles klaar en loop weg. Na 10 minuten kom ik terug en is het hele buffet ontdaan van álle portieverpakkingen: smeerkaasjes, yoki-drinkjes, pakjes Kelloggs, alles he-le-maal weg. Ik dus alles aangevuld, en binnen 10 minuten was alles weer weg. Ik begon dus te vermoeden dat mensen ons buffet gebruikten om eten voor de hele dag in te slaan, en ja hoor… Bij het tafels afruimen heb ik nauwelijks lege verpakkingen gevonden. Ik kon dus na de tandarts boodschappen gaan doen, want de hele voorraad voor 2 weken was in 1 klap uit de ontbijtzaal verdwenen. Helaas pindakaas is het ontbijtbuffet dus noodgedwongen aangepast: geen portieverpakkingen meer (de lokale supermarkt verkoopt die spullen niet), de Smacks en de Rice Crispies staan in grote (afsluitbare) bakken, de Yokidrink in een grote glazen kan en er liggen geen apart verpakte smeerkaasjes meer. Wel jammer voor de gasten die wel ter goeder trouw zijn. En dat zijn 99% van de tijd de buitenlandse gasten, geloof het of niet ook de nederlanders, het zijn eerder de duitse (en in dit geval de oostenrijkse) gasten die zich niet kunnen beheersen. De hongaarse en tsjechische gasten die overduidelijk heel weinig geld hebben, kleding van de Wibra dragen en in een oud barrel rijden doen dat niet. Zoals we wel eens eerder gelogd hebben: de gasten die dit doen hebben het goedkoopste arrangement van iedereen en dragen de sjiekste kleding en hebben de mooiste auto van allemaal.

Gisteren hebben we het gezellig uit eten met veel succes over gedaan. Weer konden we pas om 18 uur weg nadat de aankosmten er waren. We zijn naar Kötzting gereden waar we buiten op het terras van een collega-3* sterren hotel heerlijk gegeten hebben. Het was niet eens veel duurder dan bij die ander, maar dit keer echt fantastisch: superlekker eten, gezellig terras en zeer vriendelijke en professionele bediening. Daar gaan we vaker heen! Ook hadden we eindelijk eens tijd om de hele avond daar lekker met een drankje samen een goed gesprek te hebben. De laatste tijd zijn we zo druk bezig met de dagelijkse dingen dat we geen tijd hebben voor reflectie of welke koers we willen volgen en wat we van bepaalde dingen eigenlijk vinden. Het was rustgevend en we hebben verrassende conclusies getrokken.