ons hotel

donderdag 7 februari 2013

Vermoeiend

Nieuwe week, tijd voor een nieuwe blog. Het was een hectische week. Zo eentje hebben we er lang niet gehad, en het duurt nog even voort. Op dit moment is het hier een ziekenboeg. Ik mag er van Pepijn niet te veel over schrijven, want hij is bang dat mensen dat dan als "zeuren" en "negatief" zien. De realiteit is dat een van onze medewerksters langdurig is uitgevallen omdat ze haar enkelbanden heeft beschadigd na een uitglijder thuis op de trap. Daarbij heeft ze ook haar andere knie en haar rug ernstig bezeerd. Onze ontbijtmedewerkster moest acuut aan haar schouder geopereerd worden en is dus ook voor lange tijd uitgevallen. Ik loop al een tijdje met de griep te kwakkelen. Nu we zelf bijna alles moeten doen en dus veel te weinig slapen (onze ene overgebleven medewerkster kan niet alles alleen en kan ook niet iedere dag werken) gaat dat natuurlijk ook niet over. De komende dagen zijn we nog steeds helemaal vol, dus het wordt rolschaatsen aan en gáán.

Het sneeuwt hier ondertussen enthousiast door. Gelukkig is dat voornamelijk op de berg, op de skipistes ligt al meer dan een meter. Hier in het dal hebben we een dun laagje. Het is te weinig om sneeuw te hoeven ruimen, maar genoeg om alles met een gezellig wit laagje te bedekken. Voor de gasten is het eigenlijk ook ideaal, die hoeven geen ruiten te krabben en moeilijk te doen met auto uitgraven. Van ons mag het de hele winter zo blijven.

Op het kattenfront is het ondertussen redelijk rustig. De twee dames lijken een gewapende vrede te hebben gesloten. Heel af en toe wordt er nog gegromd, maar dat wordt ogenblikkelijk door ons de kop ingedrukt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.